vrijdag 22 januari 2016

3137



*
3137 - MARC GRAMMENS DE VLAAMSE HOGEPRIESTER BIJ UITSTEK: TERUG VAN EVEN UITGETELD
*
*
INLEIDING / GROTE SPRONG VOORWAARTS
*
Bij de Josse van http://blog.seniorennet.be/rechts/ vond ik hem terug. Om af te maken waaraan hij ooit was aan begonnen: de Bevrijding van zijn land. Zoals hij zelf zegt. Net als de Valera (Ierland) reeds van uit de tijd van Joe English, de ontwerper van de heldenhulde zerkjes in de vorm van een Iers Kruis.
Deed er mij aan denken, mijn abonnement op ’t Pallieterke te hernieuwen. Het is wel niet in Braille, maar dank zij de digitale vooruitgang, kan Digitalia, met luid applaus voor het programma Super Nova, dat opnieuw lezen. Net zoals de Valera, gelukkig niet onderbroken door de Staatsvuiligheid, maar onderbroken door die verdomde oogkwaal. Die wordt zelfs met de dag erger. Lettertekens zo groot als een kerktoren: reden te meer om de Kerk, naast letterlijk, ook figuurlijk, in het midden te houden. Ja, zelfs er al eens binnenkomen om in die gewijde stilte tot rust te komen. Of om nieuwe krachten op te doen.
Marc Grammens dus. Vastberadender dan ooit, met klare blik op feitelijkheden waar niemand nog onderuit kan. En dus moeten we VOORUIT…..
We worden oud? Ja, en dan?
De Nieuwe Vlaams Alliantiërs hebben hun historische verdienste gehad. Zeer zeker. Maar ze hebben hun tijd gehad. Nu ruimt de baan alwaar we gaan, die Zonen van die Helden, die hielden vrij van slavernij hun vele Vlaamse velden…. Woorden die al lang niet meer passen in hun mond.
Welaan, dan, ween van spijt, en werp Uw kroon naar Sneyssens.. Naar anderen en beteren. Ga weg van die Staatspostjes, en maak plaats voor de mannen van de daad.
*
*
MIDDENSTUK / VENSTER OP DE WERELD
*
GEPLUKT BIJ DE VRIENDEN
*
Asielcrisis: ook een Vlaams probleem  13.01.2016
*Zoals we aan het zeggen waren toen er een schaduw over mijn oog viel…
Pardon, dat was plagiaat, waarvoor excuus. De Ierse vrijheidsstrijder (terrorist?) Eamon de Valera, die later president van Ierland zou worden, werd namelijk begin de jaren twintig van vorige eeuw eens in een dorp gearresteerd toen hij daar een redevoering hield. Een jaar later kwam hij vrij, begaf zich direct naar het dorp waar hij aangehouden was, klom op een zeepkist, en sprak: As I was saying when we were interrupted… (zoals ik aan het zeggen was toen we onderbroken werden)… en hij ging voort met zijn speech.

Welnu dus, u hebt het begrepen… en wij gaan voort met het Europese vluchtelingenvraagstuk.

Wat mij uit die periode van verplichte rust het meeste is bijgebleven, is dat volgens berekeningen van de koele cijferaars van de Europese Commissie, Europa tegen het jaar 2060 nog eens tenminste 55 miljoen vluchtelingen of andere asielzoekers mag verwachten, dat is méér dan een miljoen per jaar, het cijfer voor 2015. En dat, volgens de Commissie, is een minimum. De verwachting luidt dat het cijfer veel hoger zal liggen, en dat het in sommige jaren om 2 miljoen nieuwe Europeanen zal gaan.

Wir schaffen das?

Kunt u zich daar iets bij voorstellen? Het is meer dan de bevolking van Spanje en Portugal, of tien procent van alle Europeanen. Natuurlijk, als we het echt willen, dan kan het. Angela Merkel had in principe geen ongelijk toe ze uitriep: wir schaffen das, we kunnen het. Maar willen we dat wel? En wat betekent het voor onze samenleving? Is dat een samenleving die we verwelkomen?

Dat is tenslotte de voornaamste vraag: welke veranderingen brengt dat voor ons mee? Vooreerst in politiek opzicht. Volgens de laatste peiling (La Libre, 12 december 2015) – een peiling die in de Vlaamse dagbladpers, op De Tijd na, verzwegen werd – maakte op dat moment het Vlaams Belang al een stevige comeback, en dat was “vòòr Keulen”. De partij haalde toen 11,9 procent van de stemmen, zeg maar 12 procent. (Bij de verkiezingen van 2014 was ze teruggevallen op 5,8 procent.) Kan het Vlaams Belang zo’n pijlsnelle opgang aan? Heeft ze daar de mensen voor? Mensen die het aanstaande electoraal succes politiek kunnen verwoorden en het niet laten wegglippen zoals het Vlaams Blok deed toen het 24 procent haalde en direct afgleed naar beneden. Het zou een aangename verrassing zijn als het Vlaams Belang nog voor de verkiezingen zijn sterke positie in vreemdelingenzaken weet om te zetten in een springplank om ook hen aan te trekken die het niet eens zijn met de manier waarop de N-VA met haar stemmenwinst van 2014 is omgesprongen. Barbara Pas was overtuigend in de Zevende dag van 10 januari naar aanleiding van de incidenten van Keulen. Nu nog de Vlaamse strijd opnieuw op de agenda zetten.

Voorzitter N-VA Francken?

Het wordt met de dag duidelijker dat Francken naar voren wordt geschoven als opvolger van een vermoeide De Wever, die begrepen heeft dat het burgemeesterschap van Antwerpen door zijn voorgangers wel gecumuleerd werd met het lidmaatschap van de Kamer maar alleen om daar de inkomsten van op te strijken, zoals De Wever ook doet. Niet met een drukke baan als partijvoorzitter. De komst van Francken zou betekenen dat de asielzoekers het verkiezingsthema worden. Gebeurt dat, dan kan het Vlaams Belang alleen het verschil maken door de Vlaamse kaart te trekken.

In heel Europa dreigt de stuntelige aanpak van de tsunami van asielzoekers door de bestuurders te leiden tot een serieuze verschuiving naar rechts, zoals Jan Segers opmerkt (in Het Laatste Nieuws, 9 januari). Met name in Duitsland dreigt dit weerspiegeld te worden bij de deelstaatverkiezingen die dit jaar in verscheidene Duitse staten plaatsvinden. Doet zich dit voor, dan houdt Duitsland op de sterke steunpilaar van de Europese samenwerking te zijn, en komt de Europese politiek in een diepe crisis terecht. De erfenis van 2015 is niet gering. De fouten die toen zijn begaan, door Merkel, door Juncker en andere Commissieleden, ook op tal van andere gebieden, hebben de geloofwaardigheid van de Europese leidinggevende generatie zwaar aangetast. Ook dit jaar zal met een nieuwe import van meer dan een miljoen vluchtelingen het Europese bouwwerk langs alle kanten kraken. Je ziet het al

beginnen in Slowakije, Polen, Hongarije, Denemarken en Zweden. Niet het “terrorisme” behoort op termijn de grootste zorg van de bewindslieden te zijn, maar wel de aanpak van de nieuwe toevlucht van vreemdelingen.

Ongeloofwaardig Europa

Want, om tot slot Elsevier (18 december 2015) – instemmend – te citeren: ”De immigratiecrisis gaat over nationale identiteit en raakt de burgers dus diep: wat voor samenleving levert de komst van zoveel immigranten op, en willen wij die samenleving wel?” Willen wij misschien liever een Vlaamse staat die zijn immigratiepolitiek naar eigen inzichten bepaalt, dan een lafhartig Europa, en een twijfelachtig België, die niet tegen de waan van de dag durven in te gaan? En welke consequenties brengt die keuze met zich mee?

MARK GRAMMENS
*
UIT LIJDING – MORAAL v/h VERHAAL
*
Over die anderen en beteren, het Vlaams Belang dus, die de hen toegeworpen kroon zullen opvangen.
Om te weten wie die Sneyssens was, moet U diep wegduiken in Oude Dichters. Ach ’t is allemaal zo lang geleden dat ik dit kon voordragen in een of andere ‘Bisschoppelijke Competitie’. Wikipedia heeft het mij possessief weer opgediept. Buiten het teveel aan pathos is het een wondermooie illustratie van deze tijd. Merk op: Albrecht ‘Berten’  Rodenbach overleed op zeer jonge leeftijd. Een leeftijd waar het ook voor mij toen allemaal nog moest beginnen…..
SNEYSSENS
Afgrijselijk! In de vale sching* van 't zwartgestreepte Westen
En onder donkere vlagenzwangere hemel,
IJlt wanhopig een vlucht voorbij en jagend achtervolgen,
En noodgehuil en zegekreet en staalklang
Verdoven klacht en rochel der gesmeierde* gewonden.
o Wanhoop! Deze vlucht waar stalen ruiters
In kerven, het is Gent dat vlucht, der Vrijheid laatste hope!
Het zwaait een hand de Gentse Klauwaardsvane,
Het roept een stemme door 't gehuil: 'Wie helpt de goede poorters
Hun vrouwen en hun kinders wederzien?
Gent! Al die meedoen hier! Gent, Gent!' –
De vlucht splijt rond een molen,
Die, reuzig spook, in 't wordend donker rijst,
Golft ijlend links en rechts voorbij. De ruiters stormen. Dol,
Blind, ijselijk botsen zij op vijftig speren.
Tien peerden storten. Steigrend woelt de schare. Razend krielt
Een worsteling rondom de molenwal.
Uitzinnig sert die wederstand de zegedronken ruiters.
Door 't bliksemen van zijn gonzend zweerd omgeven,
Almachtig staaft de Vaanderig van Gent de wederstand,
En kerft en kerft, en peerd en peerdegast
stort neer. De lijken stapelen in het rond hoop over hoop.
Maar overmacht verplettert heldenmoed.
En op een bloedige lijkenwal daar staat in 't vale tweelicht*
De Vaanderig aleen en bliksemt voorts,
Pal. 'Geeft u over' schreeuwt men. 'Gent' juicht hij en splijt een ruiter.
Het hagelt zweerden op hem. - 'Geef u over! –
'Gent!' juicht hij en zijn weerlicht snijdt drie ruiters door de stormhoed,
en steigerend wijkt de stormloop. Huiverend schudt
De Vaanderig zijne linker hand. Zij valt. Een bloedstraal speerst*.
Maar bloedig sluit zijn arm 't gescheurde vaandel.
'Geef over' schreeuwt men. - 'Gent' huilt hij, en bleek en zwijmelend staat hij
In 't bloedig wederlichten van zijn zweerd,
Afgrijselijk schoon! Een nieuwe storm behagelt hem met zweerden,
 Maar wijkt gekneusd en steigerend terug.
'Geef over' schreeuwt men. - 'Gent" huilt hij en zwaait een bloedige scherve,
Maar stort doorkorven op de lijkenhoop.
'Geeft over' schreeuwt men. - 'Gent' zucht hij en wanhopig zich rechtend
Kwetst hij een ruiter met des vaandels punt,
Bezwijmt en zieltoogt, krampachtig des vaandels flarden grijpend,
Zucht nog eens: 'Gent!', spuigt bloed en sterft. En sidderend,
De zweerden neder, stil en stom bewonderen hem de ruiters.
De vlucht verdwijnt in 't donkeren van de verte. –
Ei! Kynegyros* , ween van spijt, en werp uw kroon naar Sneyssens!

--------------------------------------------------
Cornelis Sneyssens: afgemaakt aan de hoek van de Hundelgemse en Gaverse Steenweg te Gent maar niet voordat hij eerst nog een ruiter zal verwonden, bloed zal spugen en nog eens 'Gent' zal zuchten...
sching - glans
smeieren - verpletteren
tweelicht - schemering
speerst - spat

Kynegyros - broer van Aischylos, die hij verloor
bij de slag van Marathon.
*
Mijn excuses, leve lezers, dat dit episch gedicht juist over Gent, de Slinkxse Termont-stede moest gaan. U weet wel (K.L Ledeganck) ‘Boven Gent rijst, eenzaam en grist’… Terzake verwijs ik naar die andere versregel van dezelfde Rodenbach, die luidt;
“Helaas! Waar is der Oud’ren fierheid nu gevaren”…
*
Wedden dat binnen 5 jaar iedereen zal zeggen, dat Marc Grammmens het bij het juiste eind heeft gehad…
Twee keer 25%, zwak en sterk overtuigde Vlamingen, een paar percentjes twijfelaars daarbij, dan de Godsvrede en de democratische strijd (zonder doden) zal beslecht zijn. Net geen 100 jaar nadat de Ierse Onafhankelijkheidsstrijd werd voltrokken en De Valera de kroon van Sneyssens kreeg….
*

Geen opmerkingen: