maandag 26 april 2021

500602 - OVER HET ‘HUBBELIAANS’ ZIJNDE DE NALATENSCHAP VAN DR JOZEPH GOEBBELS; DE NAZI Mini STER VAQN ADOLF HITLER

 

.

ZONDAG 25 APRIL 2021

*

500602 - OVER HET ‘HUBBELIAANS’ ZIJNDE DE NALATENSCHAP VAN DR JOZEPH GOEBBELS; DE NAZI Mini STER VAQN ADOLF HITLER

*

I N H O U D

 ONZE GELIEFDE DRAKENKOP VIVALDI-REGERING KRIJGT ER DUCHTIG VAN LANGS VAN DE A v/d P À LA CREVIETSKAJA MET HAAR NUL-DISCRIMINATIE VOOR DE WERKVLOER DECEEET IN WORDING.

*

VOORWOORD

In ’n vriegere Blog (die nog moet verschijnen: sorry voor deze vergetelheid die louter te wijten is aan een kaerakterfout van opsteller dezes) – trok ik reeds de aandacht op deze meer en meer voorkomende manipulering van wat er terecht roert onder de Bevolking van elk normaal land ter wereld.

Dat is eerst inspelen op de bestaande onrtstemming, om die dan langzaam maar zeker om te buigen – liefst met eige hilariteit – in de gewenste richting, quasi ongezien zo ver weg van wat de Bevolking eigenlijk wil.

Voorbeeld. Korte tijd voor de Val van Het Derde Rijk (en met ‘’n Nucleair ‘Wubderwaffe’ in het vooruitzicht) ‘Wollen Sie den Totalen Krieg?’…..

Anders gezegd: we staan HIER e n NU op een zucht van de totlae inegrateie.

Een integratie niet van de Zwarten in die van ons, maar WIJ in die van de aanspoelende Zwarten…..

Crevitskaja wou noch ùin  noch meer de NAMEN vfan alle werkgevers die ipso facto Zwarten niet willen, om die er vervolgensd weg te pesten. Wat ze – maar àl te doorzichtig - bij voorbaat afliegt.

Vandaag, Zondag, kreeg elke kokekenklant bij de Wqrme Bakker dat fameus rodelblad uit de Anrwerpse Hoerenbuurt (De Standaard – Het Nieuwdblad – Sportwereld, VTM 1, VTM2, VTM 3 en VTM 4) waar Führer Mertens de draak kon steken met zijn soortgenoot ’t Sloefke Vooruit, de amechige maatregelen van deze Regerong, enfin, met ales waar ook het Vlaams Belang tegen fulmineert, dat verdoriorie nergens aan het woord mag komen.

Kortom: het ligt er vingerdik op, de mesen het zullen slikken zodat ter afkoeling, hun misnoegdheid afgeleid wordt naar de A vd P en dus in geen gebal naar het VB.

-

Een Propagana Staffel waar Oom Adi terecht fier op zou zijn. Wat dus niet veel goeds belooft….…


 

&

*

Op de bane naar Dikksmuide is boer Sampers een stukske land aan het omspitten en nadat hij een pijpe met Werviksen heeft aangestoken, leunt hij op zijn spa met de bedoelinge vijf minuten uit te rusten. Valt er daar nen automobiel stille met aan boord ne vent, col en plastron en verzekers ne voyageur in stofzuigers of ne schrijver van ’t stadhuis, die hem toe roept: “Is dat hier Staan of Werken!” Boer Sampers voelt zich ineens niet deerlijk in zijn kruis gegrepenn. “Zoud gij geloven, besten here,” roept ie terug, “da’k ik op mijn land nog doe wuk da’k ik wille!”

http://blog.seniorennet.be/guvaal/







HET GROENE MATTHEUS EFFECT

In mijn blog van 19 dezer (‘De stekkerauto’s’) schreef ik reeds dat het nog wel even zal duren vóór we met zijn allen elektrisch zullen rijden. Om dat te verwezenlijken, zal er genoeg stroom geproduceerd moeten worden en moet die stroom betaalbaar blijven. Maar zelfs daarmee houdt het niet op. Als er in dit land, zeg maar tegen 2030, zo’n driekwart miljoen elektrische wagens zouden rijden die allemaal een elektrische laadpaal zouden moeten hebben, dan zou dat laatste alleen al een meerkost worden van zo’n anderhalf miljard euro. Momenteel heeft de helft van de bestuurders van elektrisch aangedreven bedrijfswagens zo geen paal aan huis en is die verplicht zijn wagen op te laden op het werk (waar dat kan) of op openbare laadplaatsen. Dat betekent wel hogere kosten, maar heeft als voordeel dat het sneller gaat. Via een eigen laadpaal opladen gaat een stuk trager en zal bij de meeste bestuurders buiten de werkuren moeten gebeuren, wat een risico kan inhouden op gebied van veiligheid. Er zijn al enkele nachtelijke brandjes geweest met het opladen van elektrische fietsen en die hebben heel wat minder stroom nodig.

Daarmee is nog niet alles gezegd, want die nieuwe laadpalen zullen moeten gekoppeld zijn aan een zgz ‘slimme’ digitale meter, dit om te voorkomen dat het net het in de loop van vooral de avond – wanneer de meeste stroom verbruikt wordt - begeeft. Het zal ook een tijd duren vóór dat allemaal gerealiseerd zal zijn. Als dat elektrisch rijden tenslotte algemeen zou worden, zal de staat een serieuze terugval kennen aan accijnzen, die dan op e.o.a. manier zal moeten worden gecompenseerd.

Tenslotte zullen het de beter bemiddelden zijn die het meest van deze vergroening zullen genieten. In Noorwegen, waar elektrische wagens al enkele jaren grote fiscale vrijstellingen krijgen, vallen de minder bedeelden uit de boot. Dat is wat men het ‘Mattheus effect’ noemt, wanneer steeds meer wordt gegeven aan wie al veel heeft. Tegelijk wordt wie minder heeft, nog meer afgenomen. (‘Wie heeft zal gegeven worden’ : Mattheus 25.29).    Ik heb zo het idee dat de zgz ‘groene omslag’ nog niet voor morgen zal zijn.

---

En dan nog dit:

-         ‘Wat is het leukst aan Brussel?’ - ‘De trein naar huis’.

(Vrij naar Bert Kruismans, die het toeschrijft aan de Luikenaars, maar dat m.i. ook voor de meeste overtuigde Vlamingen geldt).

*

VIEZE DINGEN: POPULISME EN ELITISME

*

Elite, moraal en politiek vormen samen geen lekkere cocktail

Philippe Clerick

-

Er wordt al jaren gesproken en geschreven over populisme, maar veel minder over de noodzakelijke tegenhanger ervan: het elitisme. Het zijn blijkbaar allebei vieze dingen. Slechts een moedige enkeling durft het ene dan wel het andere onbeschroomd te bepleiten.

Ik heb weinig moeite met ‘welbegrepen’ populisme of elitisme. In het leger was ik lid van een regiment – hét regiment – dat zich trots tot de elite van het leger had uitgeroepen. Mijn zoon speelde in het jeugdvoetbal in de zogenaamde nationale ‘elite’-reeks. Doe je iets fout als je beter een pas opvangt of doorgeeft dan je vriendjes, of godbetert vaker scoort, of als je een speedmars en een hindernissenparcours in een heroïsche tijd aflegt terwijl je, in tegenstelling tot in die Amerikaanse films, je geweer en ‘stormgordel’ meesleurt?

De massa is manipuleerbaar

Tom Naegels verwondert er zich op zijn facebook pagina over dat gewezen Vlaams Blok-kopstuk Roeland Raes in 1973 zonder schroom opriep tot het vormen van een ‘elite’. ‘Men zou er maar eens mee moeten ophouden,’ had Raes geschreven, ‘om iedereen te willen overtuigen dat de massa gezag, wijsheid en collectieve wil bezit… Het tegendeel is waar: de massabeweging is verward, onzeker, manipuleerbaar.’ Mij verwondert het helemaal niet dat Raes dat schreef, want ’t was de zuivere waarheid, toen en nu. Akkoord, Tom van Grieken zou zoiets nu niet meer zeggen, maar de elite waar Raes over schreef was een andere dan die waar hedendaagse populisten tegen te keer gaan.

terwijl mijn eigen democratische overtuiging in die tijd vooral de ‘leidende rol van de voorhoedepartij’ behelsde

Wél fout is de conclusie die Raes, en met hem het Vlaams Blok van de begindagen, aan de stelling verbond: dat democratie, in die tijd door sommigen ook ‘domocratie’ genoemd, een slecht systeem was. Ik heb lang geleden Jurgen Ceder op een meeting nog rustig horen uitleggen dat je staatszaken niet aan de democratie moest overlaten, net zomin als je een medische diagnose overliet aan de schoonmaakploeg van het ziekenhuis. Ik heb toen heftig geprotesteerd vanuit de zaal, terwijl mijn eigen democratische overtuiging in die tijd vooral de ‘leidende rol van de voorhoedepartij’ behelsde, een extreem elitisme dat was uitgewerkt door Lenin in Que faire?

Het is gewoon erg moeilijk om je een maatschappij voor te stellen met helemaal géén elites die een stempel zetten op de gehele samenleving. Zo’n maatschappij zou voortdurend de spontaan opduikende elites moeten onderdrukken, en dat onderdrukken zou ook weer door een elite moeten gebeuren. In zulke omstandigheden is het beste nog om het bestaan van elites te aanvaarden als een fact of life, en om de aandacht te verplaatsen naar de vraag hóe de elites tot stand komen en wát ze doen.

Soorten elites

Er zijn om te beginnen soorten elites: de financiële elite, de culturele elite, de artistieke elite, de intellectuele elite, de onderwijzende elite, de technologische elite, de sportieve elite, de politieke elite, de bureaucratische elite en wie wil kan er nog veel meer bedenken. Er heeft wellicht nooit een samenleving bestaan waar de verschillende elites mooi samenvielen, en dat is vandaag evenmin het geval. Ik had bijna geschreven: vandaag, minder dan ooit, maar zoiets zou ik dan weer moeten gaan controleren en hoe begin je dááraan?

Word je makkelijker notaris, apotheker of dokter als een van je ouders notaris, apotheker of dokter is?

Met dat alles verwant is de kwestie van de toetredingsvoorwaarden. Hoe word je lid van een elite? Is het je aristocratische afkomst die het hem doet? Moet je een staatsexamen afleggen, als de mandarijnen? Kun je een entreekaartje kopen als je veel geld hebt? Hoe belangrijk zijn de netwerken van ons-kent-ons? Word je makkelijker notaris, apotheker of dokter als een van je ouders notaris, apotheker of dokter is? Mijn zoon studeert geneeskunde en de meeste van zijn vrienden zijn dokterskinderen. In Spanje, liet ik mij vertellen, gebeurde het wel eens dat een universitaire leerstoel overging van vader op zoon. Zelf hou ik nogal van het meritocratisch beginsel – ‘la carrière ouverte aux talents’ zoals Napoleon het verwoordde – maar ook dat heeft zijn nadelen: als je er niets van terecht brengt, kun je de schuld niet geven aan het milieu waarin je geboren werd, het kastesysteem waarin je opgesloten bent, het glazen plafond waar je tegenaan botst of de ‘structurele’ discriminatie die in het systeem zit ‘ingebakken’.

Morele elites

Toen Roeland Raes in 1973 scheef over de noodzaak van een elite, dacht hij ongetwijfeld niet aan een sportieve, financiële of technologische elite, maar aan een morele elite, in de traditie van Plato en zeg maar: Joris Van Severen. Dat is een heikel punt. Er bestaan ongetwijfeld mensen die hogere morele principes hebben dan andere, en er ook naar leven. Maar zoeken die mensen elkaar op? Vormen ze samen een club? En wat gebeurt er áls ze samen een club vormen? Zoals de Farizeeën waar Jezus tegen te keer ging, of de Brahmanen waar Boeddha zo kritisch over was. Bij zo’n club rijst al snel de vraag of het om ‘heiligen’ of ‘schijnheiligen’ gaat. De ‘Compagnie du Saint-Sacrement’ had Tartuffe als vooraanstaand lid. De puriteinen van Salem waren op hun manier erg deugdzaam, maar verdraagzaamheid stond op hun deugdenlijstje niet bovenaan. Vandaag hebben we de Orde van de Politiek Correcten en ook die hebben het daar moeilijk mee.

 

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

Mede dank zij (!) mijn snel afnemend gezichtsvermogen is er nu tijd zat voor de gratis ‘Luisterboeken’ van de Braille Liga. Daar verslind ik met huid en haar zoveel mogelijk wetenschappelijke studies over de Jaren 1933-1945, zodat de achterkant van wat ik zelf op verre afstand tijdens die jaren zelf heb beleefd, duidelijkrt wordt. Zoals met het Christendom en het Marxisme, is aan alles veel goeds. Maar dat wordt meestal om duizend en nog een reden van meet-af-aan afgeboord rn zelfs misbruikt tot in het criminele.

Stel U even voor dat Winston Churchill de kaart van Oom Adi getrokken had on Vadertje Stalin er onder te kringen:        had die duivelse Islammij dan ook maar één millimeter kans gekregen? Peter Meerens? Hila Ceviskaja?

II do not stink so.     

-

Ben ik nu, door zo te spreken, gene ruggengraatloze Tsjeef meer, geen rood- of blauw gevlamde Groene, maar                 ne vuile Zwarte, of…. erger: Nen Blokker, nen Vlaams Belanger die dot kloteland om zeep wil.

Neen, begot. Very mercy. Ik ben, met de twee voeten op de grond, samen met velen, alleen échtich en, téschtich van deze tijd.

Ik en zal pas Lid worden van het VB als de Partij nu eens eindelijk naar voor treedt met duidelijke kloten aan het lijf.

Intussen mag Phlippe Le Premier de Cobourg content zijn net deze pandemie zonder einde, want zo lang die rondwaaert kan er geen einde gesteld worden aan de leegmelkerij van Vlaanderen.

*

nDigitalia


zondag 25 april 2021

500599 – ZOVEEL MOELIJK ZAKELIJKE ZKERHEDEN IN GEREEDHEID BRENGEN TEGEN DAT DE VIVALDI-SLAA¨ZAKKEN DE INENTINGEN EINDELIJK ROND HEBBEN

 

.

MAANDAG 19 APRIL 2021

*

500599 – ZOVEEL MOELIJK ZAKELIJKE ZKERHEDEN IN GEREEDHEID BRENGEN TEGEN DAT DE VIVALDI-SLAA¨ZAKKEN DE INENTINGEN EINDELIJK ROND HEBBEN

*

I N H O U D

MAAR NIG VLUGGER DAN ’T CTOOTJESVOLK ZAL DE WEVFERSGILDE ER GEWEEST ZIJN. V.V.T. - OM NOOIT MEER RERUG TE ZIEN.

*

 

*

In Zevenkote spelen ze met de plaatselijke toneelgroep “spel na arbeid”   ieder jaar een stukske in de parochiezale. Louis Pleute ziet een droom in vervullinge gaan, hij mag vandejare een rolleke spelen, en hij er zot content mee. Hij moet enkel bij de baron de komst van een zekere meneer en madam Plouvier aankondigen. Tot ieders verbazing loopt dat de eerste vertoning goed af, want Louis staat bekend als een zenuwpeze. Bij de tweede opvoering loop het echter goed mis. Bij het zien van al dat volk in de zale, krijgt Pleute het ferm op zijn heupen van de zenuwen en kan zich voor geen geld van de wereld de naam van het bezoekend koppel nog herinneren. In volslagen paniek zeg hij dan maar: “Menere den baron, die twee van gisterenavond zijn daar were!”

*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

DE STEKKERAUTO'S

*

Bijna een kwart van de nieuwe bedrijfswagens in België heeft een stekker. Twee derde ervan zijn wel een plug-inhybride, die dus zowel een elektrische- als een verbrandingsmotor hebben. Zuiver elektrisch rijden blijft voorlopig een risico. Het is trouwens opmerkelijk dat het marktaandeel voor particulieren van de ‘stekkerauto’s’ in het eerste kwartaal van dit jaar maar 3,5% bedroeg. Dit heeft niet alleen te maken met de schrik om mogelijke problemen en een nog altijd te beperkte radius, maar ook door de prijs van die wagens. Met de bedrijfswagen is men destijds begonnen als alternatief voor loonsverhogingen, die niet konden o.w.v. de wet van 1996 i.v.m. de concurrentiepositie van het land t.o.v. de buurlanden en waarover nog steeds discussie bestaat. De kosten van de bedrijfswagens kunnen nl worden afgetrokken van de belastingen.

 

Het zal nog wel even duren voor we met zijn allen elektrisch zullen gaan rijden, zeker voor mensen die verder rijden dan de onmiddellijke omgeving. E.e.a. zal ook te maken hebben met de extra aanmaak van energie wat zeker in dit land te wensen overlaat. De huidige dreiging van een falende en/of te dure stroomvoorziening is niet van dien aard om daarin veel verandering te brengen.


 


*

BEL20 HEROVERT KAAP VAN 4000 PUNTEN

*

Christophe De Rijcke

-

De Brusselse beurs graadmeter steeg dit jaar al 10 procent dankzij economisch optimisme.

 

De Bel20 tikte maandagmorgen 4.009 punten aan en overschrijdt daarmee een symbolische grens. Het is van 21 februari 2020 geleden dat de Bel20 boven deze duizender noteert. Ruim een jaar geleden deed de coronacrisis de beursindex kelderen tot een dieptepunt van 2.528 punten op 17 maart. Sindsdien is de Brusselse beurs graadmeter al met 58 procent hersteld, met dank aan het vooruitzicht op een corona-vrije wereld na de inenting van een steeds groter deel van de bevolking.

Sinds begin dit jaar won de Bel20 reeds 10 procent. De grootste winsten zijn sinds Nieuwjaar weggelegd voor inoxproducent Aperam (+28%) en metalengroep Umicore (+21%). Met deze aandelen zetten beleggers in op een fors economisch herstel. Maandag zijn het evenwel de achterblijvers Argenx ARGX3,33% en Galapagos GLPG1,70% die de index op sleeptouw nemen met winsten tussen 2 en 3 procent. De biotechgroepen noteren sinds begin dit jaar respectievelijk 18 en 4 procent lager.

*

WET ODE OVERHEIDS- OPDRACHTEN

*

BART DE WEVER

VOGEL VOOR DE KAT?

??????

Gaat het om dezeilde wet op overheids-opdrachten voor her Stadsbestuur in Antwerpen?

Zette men hier de poort tot corruptie open?

Ignace Vandewalle

-

Toen ik enkele weken geleden in een of andere krant las dat voor de renovatie van de feestzaal ‘Kielpark’ tot het Urban Center, omwille van snelheid van uitvoering, het “bouwheerschap” aan Let’s Go Urban (LGU) werd gegeven, fronste ik even de wenkbrauwen. De wet op de overheidsopdrachten kan je zo niet omzeilen. Omdat ik dergelijke onwettige praktijken niet verwachtte van de administratie van de grootste stad van Vlaanderen, meende ik dat het hier een journalistieke vergissing betrof en hechtte ik er verder geen aandacht aan.

Bouwheerschap

Maar dit weekend lees ik in Gazet van Antwerpen: ‘We hebben het bouwheerschap in handen gegeven van LGU in plaats van ons eigen vastgoedbedrijf Vespa. Daar hadden we goede redenen voor, en goede ervaringen mee. We hadden het zo al gedaan met basketbal club Giants, het Toneelhuis en Het Paleis. Een renovatie of nieuwbouw kan op die manier sneller en goedkoper gebeuren.’

dat het omzeilen van dergelijke belangrijke wet niet kan door simpelweg uw geld ter beschikking te stellen aan een andere rechtspersoon.

Of de audit nu uitwees dat dit niet conform de wet op de overheids opdrachten geschiedde of dat men intern burgemeester De Wever op de hoogte bracht zonder vermelding, het maakt niet zoveel uit. Want, de burgemeester besluit: ‘Eén ding is zeker: we gaan het niet meer op deze manier doen’. Hieronder schets ik waarom dit niet conform de wet op de overheidsopdrachten is. Hoewel elk logisch denkend mens onmiddellijk beseft dat het omzeilen van dergelijke belangrijke wet niet kan door simpelweg uw geld ter beschikking te stellen aan een andere rechtspersoon.

De wet op de overheidsopdrachten

De wet op de overheidsopdrachten kwam er om allerlei redenen. Primair om corruptie in te dijken, de mededinging te laten gelden zodat elk bedrijf gelijke rechten had voor de aanneming van overheidsopdrachten en om toe te zien op de correcte besteding van Overheidsgelden. Dat we deze wet niet zo maar kunnen omzeilen door even de werken aan eigen patrimonium door een ander te laten beheren, maar alles zelf te betalen en, inclusief de renovaties, in eigendom te houden, is gezond verstand en de wet voorziet dat ook.

De wetgeving is ook van toepassing wanneer een privé(rechts)persoon sommige werken of diensten laat uitvoeren.

Op de website Lokaal Bestuur Vlaanderen.be lezen we: ‘De wetgeving is ook van toepassing wanneer een privé(rechts)persoon sommige werken of diensten laat uitvoeren die onder meer voor meer dan 50% gesubsidieerd worden door de overheid: bv. de private ziekenhuizen die gesubsidieerde werken laten uitvoeren. De aanbestedende overheid die de subsidies verstrekt ziet toe op de naleving van de wet inzake overheidsopdrachten.’

Geen achterpoortjes

De Wet op de Overheidsopdrachten van 17 juni 2016 (deze artikels zijn voorzien sinds 1993) stelt inderdaad in artikel 2.1 dat de wet ook van toepassing is op publiekrechtelijke instellingen en personen die, ongeacht hun vorm en aard, op de datum van de beslissing om tot een opdracht over te gaan hun werkzaamheden in hoofdzaak gefinancierd zien door de Staat, de Gewesten, de Gemeenschappen, de lokale overheids instanties of andere instellingen of personen die ressorteren onder dit punt.

indien cumulatief voldaan wordt aan volgende voorwaarden

Daarnaast lezen we in artikel 18 van de wet op de overheids-opdrachten dat ook rechtspersonen die niet voldoen aan artikel 2.1 zich dienen te houden aan de wet op de overheidsopdrachten indien cumulatief voldaan wordt aan volgende voorwaarden:

-het geraamde opdrachtbedrag is gelijk aan of hoger dan de betreffende drempel voor de Europese bekendmaking

-de opdracht wordt voor meer dan vijftig percent rechtstreeks gesubsidieerd door een aanbestedende overheid als bedoeld in artikel 2, 1°

-de opdracht betreft:

hetzij werken van civieltechnische aard, zoals vermeld in bijlage I of werken voor ziekenhuizen, inrichtingen voor sportbeoefening, recreatie en vrijetijdsbesteding, school- en universiteits gebouwen en gebouwen met een administratieve bestemming;

-hetzij diensten die met de in 1) vermelde werken zijn verbonden.

Artikel 18 van de wet op de overheidsopdrachten zegt afsluitend: ‘De aanbestedende overheid die bovenvermelde subsidies verstrekt, ziet toe op de naleving van de bepalingen van deze wet, wanneer zij de gesubsidieerde opdrachten niet zelf gunt of wanneer zij die gunt in naam en voor rekening van andere entiteiten.’

LGU moest de wet volgen

Het is duidelijk dat LGU voor de renovatie van de voormalige feestzaal Kielpark tot Urban center had moeten weten dat ze de wet op de overheidsopdrachten diende te respecteren. Hoewel El Kaouakibi (en haar entourage van captains of industry, revisoren en accountants) de wet moesten kennen, was het expliciet de verantwoordelijkheid van de Stad Antwerpen om er op toe te zien dat El Kaouakibi de wet op de overheidsopdrachten naleefde. En dat deed ze niet.

Burgemeester De Wever en zijn schepencollege gaven ook toestemming voor eenzelfde laakbare procedure voor basketbalclub Giants

Is er een verzachtende omstandigheid? Hoewel, verzachtend? Burgemeester De Wever en zijn schepencollege gaven ook toestemming voor eenzelfde laakbare procedure voor basketbalclub Giants, het Toneelhuis en Het Paleis. Enigszins is dit mitigerend omdat het zo duidelijk is dat deze praktijk niet exclusief met El Kaouakibi werd toegepast, doch anderzijds wijst het op een ‘malicieuze’ werkwijze van de Antwerpse administratie en de Bourgondische coalitie van N-VA, Vooruit en Open Vld.

Snelheid van uitvoering is geen excuus

Los van de zware beschuldiging van het meermaals bewust overtreden van de wet op de overheids opdrachten rest er natuurlijk de vraag waarom. Stad Antwerpen schermt met de snelheid van handelen. Ik vind dit een bijzonder zwak argument omdat een procedure binnen de wet op de overheids opdrachten, afhankelijk van het type, minimaal tussen de 2 tot 6 maanden duurt.

uitzonderlijk te spreiden over 12 tot zelfs 18 maanden

Soms kiezen overheden er voor om deze procedures om diverse redenen, bouw-technisch, veiligheid, milieu, degelijkheid of complexiteit uitzonderlijk te spreiden over 12 tot zelfs 18 maanden. Enkele maanden vertraging voor een project dat tussen de 3,5 en 5 miljoen euro kost (cijfer verschilt naargelang het krantenbericht) en van groot maatschappelijk belang is, lijkt mij meer dan aanvaardbaar. Het kan mijns inziens geen argument zijn om basisprincipes als het recht op mededing, de veiligheid (er was geen of nauwelijks bouwtechnisch toezicht) en de financiële regels in de Schelde te dumpen.

Corruptie?

Afsluitend en niet onbelangrijk in deze.

 In alle dossiers waar een loopje werd genomen met de wet op de overheidsopdrachten moet er een extern forensisch onderzoek komen naar eventuele corruptie. Want één van de redenen van deze overtreding kan uiteraard ook zijn om de poort tot corruptie voor ambtenaren en politici wijd open te zetten. Zowel Audit Vlaanderen, de Centrale Dienst voor Corruptiebestrijding als het parket kunnen zich van dergelijke taak kwijten.


CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

Niets dat er in dit kloteland bij politici van rang en stand rapper en vlotter ingaat dan zoete lies,. is, de zakkenvulderij. Zakkelorum à volonté. Hoe dieper de zakken hoe beter bestuur? Liefst zakken van die soort die zo lang mogelijk onzichtbaar blijven voor een ieder die er geen zaken mee heeft: de Kiezer.

In onze dagen zijn er ondertussen zodanig veel partij-overschotjes met o zo belangrijke figuren - een on-overzichtelijk kleurengamma als remedie sedert en tegen de Hitler-tijd - reeds volzet. Die zijn ondertussen aangevuld met ontemaar vele flarden USSR-hergeboorten. Waarvan de voornaamste zijn de PVDA-PTB, allemaal na-gbpprten van de Belgische Werklieden Partij van Hendrik de Man die ooit opriep om de rangen te sluiten met de horden SS van Nonkel Dolf.

Hadden die dat maar gedaan, dan was hun liedeken nu al haast 100 jaar V.V.T. geweest..

-

Het zit zelfs zo, dat de NVA niet eens de tijd gegund wordt om om te vormen tot VNV.

Het Vlaams Belang past hopelijk feestelijk voor deze roeping.

*

 

Digitalia

vrijdag 16 april 2021

. 500594 - DE JOODSE KLAAGMUUR HAD BETER I?N VLAANNDEREN GEDTAAN

 

.

 

VRIJDAG 16 APRIL 2021

Vanaf vandaag hier geen omwegen meer


 *


500594 - DE JOODSE KLAAGMUUR HAD BETER I?N VLAANNDEREN GEDTAAN

*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

*

DE MYTHE VAN DE OMGEKEERDE TRANSFERS

Ik heb het vroeger al een enkele keren gehad over het boek van wijlen professor Juul Hannes, nl ‘De mythe van de omgekeerde transfers’, waarin de professor de beweringen van francofonen en belgicisten weerlegt als zou Vlaanderen ooit ook geld hebben gekregen van Wallonië en Brussel. De professor had heel de Belgische geschiedenis vanaf 1830 uitgekamd en niets gevonden. Vijftien jaar na de eerste publicatie en negen jaar na het overlijden van Hannes komt er een nieuwe uitgave van zijn boek, met daarbij enkele extra aanvullingen die zijn betoog alleen maar verstevigen. Het boek is verkrijgbaar bij Uitgeverij Egmont.

De transfers zouden momenteel jaarlijks nog steeds zo’n 12 miljard euro bedragen en goed zijn voor 6% van het Vlaams Bruto Regionaal Product. Ter vergelijking: de eenmaking van Duitsland heeft enorm veel geld gekost, maar nooit meer dan 4,8% van het Duitse bbp. Volgens het akkoord bij de zesde staatshervorming in 2014 – het lijkt afgezaagd, maar men kan het niet genoeg herhalen – dat mede ondertekend werd door de PS, was bepaald dat men die transfers vanaf 2024 stelselmatig zal afbouwen tot en met 2033, wanneer ze zouden moeten zijn uitgedoofd. De Vlaamse partijen hoeven daarvoor niets speciaals te doen, alleen zich te houden aan de gemaakte afspraken van 2014.

---

En dan nog dit.

De pas overleden Hertog van Edinburgh, Prins Phillip , heb ik ooit ontmoet. Die was ergens in de jaren 1980 door de familie van Doorne – de stichters van DAF – uitgenodigd om naar een springwedstrijd voor paarden te komen kijken in Noord-Brabant (in Nederland noemt men dat ‘Concours hippique’, op zijn Frans!). De van Doorne’s hadden een eigen manege en maakten van de gelegenheid gebruik om de prins de fabriek in Eindhoven te laten zien. Hij kwam ook langs bij ITS, DAF’s internationale pechdienst , waar ik een van de operators was en kreeg er de hele uitleg over de strandingen van Britse voertuigen ‘on the continent’, zoals de Britten Europa noemden en van buitenlanders in de UK. Dat was in die tijd, toen er nog geen gsm’s in omloop waren, een hele onderneming.

*

SCHOLEN GAAN OPNIEUW OPEN NA PAASVAKANTIE

Daan Bleus

Het Vlaamse onderwijsoverleg heeft beslist dat de scholen na de paasvakantie opnieuw opengaan. De scholen mogen de lessen op dezelfde manier organiseren als voor de paaspauze: voltijds in de klas voor het lager onderwijs en de eerste graad middelbaar en deeltijds contactonderwijs voor de hogere graden.

De schoolpoorten zwaaien maandag na drie weken paaspauze opnieuw open. Bij de aanvang van het derde trimester zal het onderwijs er net hetzelfde uitzien als voor de paaspauze. Leerlingen uit het lager onderwijs en de eerste graad secundair krijgen weer voltijds les in de klas. De mondmaskerplicht voor leerlingen in het vijfde en zesde leerjaar blijft ook behouden.

Doordat de corona cijfers momenteel nog te hoog zijn, zullen scholieren uit de tweede en derde graad van het secundair onderwijs echter nog niet voltijds naar school kunnen. Zij krijgen net zoals voor de paasvakantie vanaf 19 april afwisselend thuis- en contactonderwijs. Of dat dag-om-dag of week-om-week is, bepalen de scholen nog altijd zelf. Het secundair beroepsonderwijs en het buitengewoon onderwijs kunnen volgende week wel opnieuw volledig open.

Daarnaast worden enkele maatregelen die voor de paasvakantie van kracht waren afgebouwd. Zo kunnen de refters weer opengaan en mogen de speeltijden opnieuw gelijktijdig met meerdere klasgroepen doorgaan. Ook indoor daguitstappen zijn na de vakantie toegelaten, al mag de school daarbij geen gebruikmaken van het openbaar vervoer. Het onderwijsveld vraagt daarentegen dat de pauzes voor leerkrachten nog altijd zo veel mogelijk buiten blijven doorgaan.

 

*

IN ‘DE LAATSTE GOUVERNEUR. ALFONS VERPLAETSE EN DE POLITIEK’ PORTRETTEERT RIK VAN CAUWELAERT OP BRILJANTE WIJZE EEN MAN DIE TWINTIG JAAR EEN BIJZONDER GROTE INVLOED HAD OP DE ECONOMISCHE POLITIEK.

*

Van Cauwelaert toont Verplaetse vanuit de coulissen, eerst in de Nationale Bank, dan op het kabinet van Wilfried Martens en tenslotte als laatste gouverneur van Nationale Bank voor de invoering van de euro. Verplaetse speelde een determinerende rol op drie belangrijke momenten.

Eerst en vooral was hij architect van de devaluatie van de Belgische frank in het begin van de jaren tachtig. Die zag hij als enige optie om de economie van een nooit geziene crisis te redden, toen ons land de weinig benijdenswaardige reputatie had van ‘zieke man van Europa’ . Verplaetse was de onweerstaanbare locomotief van die beslissing die hij als een ware cavalier seul doordrukte. Hij voorzag echter ook een sociaal kader om de negatieve nevenwerkingen van de devaluatie te verzachten.

Gloriemoment van Fons Verplaetse

De tweede beslissing die hij aan de politieke wereld suggereerde was de koppeling van de Belgische frank aan de Duitse mark, volgens hem de enige manier om onze munt veilig te stellen en de voorwaarden voor de aansluiting bij de Euro te vervullen.

Dat België daar uiteindelijk in slaagde en België lid werd van de Euro, is het uiteindelijke een derde gloriemoment geworden van Fons Verplaetse. Hij maakte zo de wens van premier Dehaene waar die hem tien jaar eerder smeekte om er voor te zorgen dat ‘wij er bij ‘zouden zijn.

de wat boertige Zultenaar, die zijn accent cultiveerde

 Van Cauwelaert slaagt er bijzonder goed in om een zeer genuanceerd beeld op te hangen van Verplaetse. Die had in zijn jeugdjaren toneel gespeeld, en hij zou van dat onvermoed talent zijn carrière lang gebruik maken om op cruciale momenten zijn gelijk te halen. Van Cauwelaert toont goed aan dat Fons Verplaetse heel goed wist om te gaan met het imago dat hij zelf gecreëerd had, van de wat boertige Zultenaar, die zijn accent cultiveerde, van geen computers wou weten en zijn berekeningen op kleine stukjes papier maakte die hij altijd in zijn zakken had. Maar achter die karikatuur zat een man die cijfers las als partituren, veel sneller dacht dan politici en daardoor de ernst van situaties lang voor iedereen doorhad.

‘De Laatste Gouverneur’ was een man waarvan België zich gelukkig mag prijzen dat hij er stond als het er echt op aan kwam. Als een Churchill in oorlogstijd stond Verplaetse op de econmische barricaden om zijn land van de ondergang te behouden. Een man voor alle seizoenen, om nooit te vergeten. Alleen al om de herinnering aan die uitzonderlijke man te bewaren, is ‘De Laatste Gouverneur. Alfons Verplaetse en de politiek’ van Rik Van Cauwelaert een boek dat iedereen zou moeten lezen die iets wil begrijpen van de Belgische politiek van het einde van de vorige eeuw.

 


Ovdr deze Zultenaar jeb ik nog wat in mijn kast, dat luidt als volgt.

*

DE MAN VAN POUPEHAN

*

De man van Poupehan. We kennen hem, al was het maar door het ontiegelijke dorpje met die naam, dat als vanzelf op de lachspieren werkte. De vader van ‘de mythe Poupehan’, zoals Rik Van Cauwelaert die noemt, is een kei van de Wetstraat, Hugo De Ridder.

In een postuum gepubliceerd interview met Jef Houthuys suggereerde De Ridder alsof een geheim kwartet van hoge pieten van de vakbond en opperchief Wilfried Martens regelmatig konkelfoesde in het chalet van Verplaetse. Een soort Geheim Bewind dat de eindbeslissingen nam over de Belgische frank en over het land. Dat werd meteen intrigerend en tegelijk voer voor speculaties alom.

Gouverneur

Rik Van Cauwelaert schreef er nu een boek over: De laatste gouverneur. De feiten, schrijft onze recensent Frans Crols in zijn bespreking elders op Doorbraak, de feiten zijn dat Fons Verplaetse als gedetacheerde van de Nationale Bank een grote invloed had bij premier en ACV-vertrouwensman Wilfried Martens. Verplaetse was de daadwerkelijke spilfiguur en architect van de devaluatie in februari 1982. Noch min, noch meer.

 echte James Bondallures

Minder bekend maar even sensationeel, was de verkoop van 75 procent van het nationale goud om onze staatsschuld te dempen. Hoe dat afliep, heeft echte James Bondallures. Van Cauwelaert beschrijft in zijn boek hoe Verplaetse onderhandelde met de Zuid-Afrikaanse bank om stiekem goud te verkopen. Stiekem want de BIB (Bank voor Internationale Betalingen) mocht daar geen weet van hebben. Zo slaagde België erin om vanaf oudejaarsavond 1989 als een van de eerste toe te treden tot de euro. Verplaetse kon toen met pensioen: missie volbracht!

Inlevend

Rik Van Cauwelaert schrijft inlevend over Verplaetse, oordeelt Frans Crols. Naast zijn opgang, tegen veel oppositie in de Nationale Bank in, is er veel aandacht voor de economie in de jaren voor en tijdens ‘Verplaetse’. Want je mag het haast een tijdvak noemen: het tijdperk-Verplaetse.

*

*

 

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

Vermits de horeca dicht blijft, ook hier geen commentaar.

*

 

Digitalia




maandag 12 april 2021

500589 - COBURGIA WAAR VLAMINGEN ZICH IN EIGEN LAND MAAR MOETEN THUISVOELEN

 

.

WOENSDAG 7 APRIL 2021


 


 500589 - COBURGIA WAAR VLAMINGEN ZICH IN EIGEN LAND MAAR      MOETEN THUISVOELEN

 

INHOUD

*

AAN DE VLAAMSE KUST IN VEURNE WORDT ER INGEËNT TEGEN CORONA IN DE ‘FURNES VENT’. EEN GOEDE WIND VOERT ER U VANZLEF NAARTOE….

*

OPENBARE BIECHT

Na bijna een volle week appelflauwte, terug in de voorste gelederen. Inderdaad, de kans op moedeloosheid neemt exponetiieel toe met dz jaren. Al moet ik hier aan toeevcen al heel wt ervaring te hebben opgedaan na deze onzalige tijden van dat ‘Chinees Griepke’ dat volgens miij op het punt staat de hle Wesrerse Beschaving van de kaart te vegen.

Nijp d ogen maar eens half dicht tot spleetjes en hrt zult begrijprn wat ik bedoel.

Ajs je geen overwinning kunt behalen, speel dan het spel gewoon mee. De Anglo- Saxers hebben daar ervaring mee. Daar besaan zelfs typische spreekwoorden voor in hun eigen taal de ons als voorbeld morten duenen…

*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

*

BRUSSELS VERVOLGVERHAAL

Over Brussel kan men blijven schrijven.

Zo is het een publiek geheim dat men als Vlaming best niet terecht komt in een Brussels ziekenhuis. De kans dat het verplegend personeel daar geen Nederlands kan of wil spreken is er zeer groot. Bij deze derde coronagolf kan men nog het geluk hebben dat een Brussels ziekenhuis – zoals gebeurd is met het UZ – vol ligt en men u dan doorstuurt naar de Vlaamse Rand of verder Vlaanderen in.

Nu blijkt dat de Nederlands onkundigheid zich niet beperkt tot de ziekenhuizen, maar dat men eenzelfde schrijnende situatie ook kan meemaken in de pas opgerichte testcentra.

In ‘ONAF’, de nieuwe naam voor het maandblad van de Vlaamse Volksbeweging (VVB) staat in het aprilnummer een hele lijst van die mistoestanden.

Zo maakte een kandidaat voor de corona-prik in het vaccinatie centrum aan de Heizel mee dat er niemand aanwezig was die Nederlands sprak of verstond. Hij werd uiteindelijk doorverwezen naar een webstek, maar wie daar op Nederlands of Engels klikte, kwam steeds bij de Franstalige tekst terecht.

Bovenstaande was geen alleenstaand geval, maar eerder de regel, Het gebeurde o.m. ook in Etterbeek en zowat overal elders.in Brussel. In feite gaat het hier om schendingen van de taalwetgeving, waartegen niet genoeg kan geprotesteerd worden, maar, jammer genoeg, gebeurt dat niet..

---

Klap op de vuurpijl is wel dat in de Vlaamse Rand, waar alles in het Nederlands zou moeten gebeuren, er wél gezorgd wordt voor Franstalig onthaal in de vaccinatiecentra, zelfs in die van de faciliteitengemeenten, Het blijft altijd hetzelfde liedje: de Vlamingen houden zich aan de gemaakte afspraken, de francofonen alleen als het hen uitkomt. We mogen al blij zijn als ze hier en daar in de Brusselse vaccinatiecentra al proberen minstens één verzorger ter plaatse te hebben die Nederlands spreekt en verstaat.

*

BIDEN: 'ALLE AMERIKANEN MOGEN VANAF 19 APRIL AANSCHUIVEN VOOR VACCIN'

*

Jan De Schamphelaere

-

In de Verenigde Staten komen de gefaseerde inentingen ten einde. Vanaf 19 april kunnen alle volwassen Amerikanen een vaccin-afspraak maken.

'Vanaf 19 april heeft elke volwassene in elke staat, elke volwassene in dit land, het recht om in de rij te gaan staan voor een coronavaccin. Geen verwarrende regels en geen verwarrende beperkingen meer', zei Joe Biden in een toespraak vanuit het Witte Huis.

De Amerikaanse president deed zijn uitspraken na een bezoek aan een vaccinatie centrum in Virginia, ter gelegenheid van het zetten van de 150 miljoenste prik. 'We hebben al meer mensen gevaccineerd dan eender welke natie op aarde'.

 

Door het opheffen van de gefaseerde inentingen hopen de Amerikaanse autoriteiten dat er meer mensen sneller gevaccineerd kunnen worden, verklaarde woordvoerster Jen Psaki van het Witte Huis eerder al op een persconferentie. België zweert bij de vaccinatie wel bij de 'cohortes' op leeftijd, cohortes die ook bij de aanleg van de reservelijsten gerespecteerd worden.

Joe Biden over de versnelde uitrol van vaccinaties in de Verenigde Staten

Biden zette sinds zijn aantreden in januari een turbo onder de vaccinuitrol, onder meer door een samenwerking van farmareuzen Merck en Johnson & Johnson en 24/7 megavaccinatiesites in sportstadions.

Biden voegt er aan toe dat andere landen over enkele maanden zouden moeten kunnen profiteren van het vaccinatiesucces van de Amerikanen. Hij hoopt dat de Verenigde Staten tegen het einde van de zomer over meer vaccins zullen beschikken dan nodig en dat het land dan arme landen zal kunnen helpen.

Zolang het vaccin niet overal ter wereld beschikbaar is en het virus nog niet in alle landen verslagen is, 'zullen we niet helemaal veilig zijn', klonk het.


*

EEN REPUBLIKEINS THEEKRANSJE

OVER DE WISSEL VAN DE WACHT IN DE GOP

*

Roan Asselman

-

In 2012 werd Ted Cruz, de enige zoon van een Cubaanse vluchteling, verkozen als Senator voor de Amerikaanse staat Texas. Cruz werd verkozen als lid van de Republikeinse Partij, maar zijn campagne was in belangrijke mate een kruistocht tegen de eigen politieke familie. Steun kreeg hij bijna uitsluitend van de Tea Party-beweging, een gedecentraliseerd geheel van conservatieve verenigingen die de leiding van de Grand Old Party verweet de partijprincipes te hebben verloochend in ruil voor politieke macht in de hoofdstad.

Tea Party

Met weinig naamsbekendheid en nog minder geld begon Cruz aan zijn campagne. In de Republikeinse voorverkiezing moest hij het opnemen tegen de door de partijleiding gesteunde vicegouverneur van de staat, David Dewhurst. Dewhurst werd reeds vier keer verkozen in Texas (drie keer als vicegouverneur, één keer als landcommissaris) en was zegezeker. Maar Cruz, die omwille van zijn beperkt budget gebruik maakte van guerrillatactieken, bestookte Dewhurst non-stop vanop de rechterzijde. En met succes. De Washington Post noemde de uiteindelijke nederlaag van Dewhurst de ‘grootste verrassing van 2012’ en een overwinning van de partijleden op hun leiders.

Dankzij deze overwinning werd Cruz, de conservatieve bommengooier, lid van de Amerikaanse Senaat, een instituut dat prat ging op collegialiteit en consensusbereidheid. Maar de nieuwste Senator uit Texas was niet de eerste Tea Party-gezant in de Senaat. Tijdens de tussentijdse verkiezingen van 2010 werden Marco Rubio (uit Florida) en Rand Paul (uit Kentucky) verkozen. Beiden versloegen door het Republikeinse partijestablishment gesteunde kandidaten.

Golden Boy

Paul, Cruz en Rubio zouden elk hun eigen weg zoeken in de Amerikaanse upper chamber. Paul werd de stem van de libertaire strekking binnen de partij. Hij focuste niet-aflatend op de ‘zinloze’ oorlogen in het Midden-Oosten, het ‘gefaalde’ antidrugbeleid en de opstapelende begrotingstekorten. Cruz positioneerde zich als de belangrijkste tegenstander van de gezondheidszorgwet van president Barack Obama (‘Obamacare’). Rubio, net als Cruz de zoon van een Cubaanse immigrant, werd een prominent criticus van Latijns-Amerikaanse autocraten. Ook zou Rubio in 2013 lid worden van de beruchte ‘Gang of Eight’ (‘Bende van Acht’), een groep Republikeinse en Democratische senatoren die een immigratie compromis uitdokterden.

Dat Rubio zich te inschikkelijk zou hebben opgesteld tijdens de immigratie-onderhandelingen werd hem enkele jaren later niet in dank worden afgenomen door de partijbasis. In 2016 besloten Rubio, Paul en Cruz mee te dingen naar de partijnominatie voor het presidentschap. De kandidatuur van de telegenieke golden boy Rubio werd door verschillende partij-toppers gezien als een uitgelezen kans om een meer ‘divers’ electoraat aan te spreken. Met Hillary Clinton, de oude, blanke vertegenwoordiger van een politieke dynastie, aan Democratische zijde zou Rubio, de jonge Cubaans-Amerikaanse self-made man, een interessanter levensverhaal kunnen voorleggen aan de etnische minderheidsgroepen die in 2008 en 2012 massaal voor Barack Obama kozen.

de aanbevelingen van het partijbestuur niet aansloten bij de wensen van de partijbasis

Deze hoop sloot aan bij de ondertussen beruchte autopsie die de GOP had besteld na de overwinning van Barack Obama op Mitt Romney. Eén van de belangrijkste conclusies van dat verslag was dat de partij verzoenendere taal zou moeten spreken omtrent immigratie en integratie in een land met een toenemende etnische diversiteit. Dat Donald Trump die autopsie spreekwoordelijk de vuilbak in zou kieperen toen hij in 2015 zijn gouden roltrap afstapte, in niet mis te verstane bewoordingen zijn plannen over een grensmuur toelichtte en vervolgens omhoogschoot in de peilingen, doet vermoeden dat de aanbevelingen van het partijbestuur niet aansloten bij de wensen van de partijbasis.

Cocktailfeestjes

Donald Trump wist het Tea Party-vuur dat gedoofd was na het initiële succes van 2010 en 2012 opnieuw aan te wakkeren. De ideologische overlap tussen beide bewegingen was zeker niet volledig. Zo was er binnen de Tea Party een prominente rol weggelegd voor budgettaire discipline, iets waar The Donald niet in geïnteresseerd was. Maar de fundamentele drive was dezelfde: antipathie jegens Republikeinse carrière-politici die zich meer thuis leken te voelen op cocktailfeestjes met Democraten in Washington D.C. dan in hun eigen districten en staten.

Maar net zo opvallend als Donald Trumps uiteindelijke overwinning was het relatief succes van de overige Tea Party-kandidaten. Ted Cruz en Marco Rubio zouden tijdens de Republikeinse voorverkiezingen respectievelijk het tweede en derde grootste aantal staten binnenhalen. Het oude partij establishment was daarentegen nergens te bespeuren.

 

De neergang van de oude garde werd door niemand zo belichaamd als door Jeb Bush, op papier de topfavoriet voor de nominatie. Bush was de zoon van de voorlaatste Republikeinse president en de broer van de laatste. Als gouverneur (1997-2007) van Florida, de belangrijkste swing state, had hij bakken ervaring opgedaan als regeringsleider. Ook trouwde Bush in 1974 met een Mexicaanse vrouw en sprak hij vloeiend Spaans. Tot slot had de oud-gouverneur geen probleem met fondsenwerving, een essentiële gave in de money race die de Amerikaanse presidentsverkiezing is. Bush’ belangrijkste vehikel zamelde nog voor hij in de race stapte meer dan 100 miljoen dollar in, voornamelijk van de traditionele donoren van de partij.

Theekransje

De Tea Party-beweging was een uitdrukkelijke verwijzing naar de Boston Tea Party uit de begindagen van de Amerikaanse republiek. Als protest tegen de Britste belastingpolitiek in de kolonies kaapten de ‘Sons of Liberty’ enkele schepen aangemeerd in de haven van Boston en gooiden de geïmporteerde thee overboord. Deze daad van verzet was de logische conclusie van een vervreemding van de Amerikaanse kolonisten van hun politieke leiders in Londen. Zij voelden zich niet langer adequaat vertegenwoordigd — ‘no taxation without representation’ [geen belasting zonder vertegenwoordiging] — door een elite die hen als een vanzelfsprekend wingewest behandelde.

een kloof de breedte van de Grand Canyon tussen Republikeinen in de hoofdstad en Republikeinen in de rest van het land

De verkiezingen van Rand Paul, Marco Rubio, Ted Cruz en, enkele jaren later, Donald Trump waren in zekere zin een heruitgave van de 18de-eeuwse Tea Party. Conservatief Amerika — het hart van de Republikeinse Partij — zag haar leiders tijdens de Bush-jaren (2000-2008) een verkeerde weg inslaan. De idee leefde dat beroepspolitici tijdens hun (her)verkiezingscampagnes lippendienst bewezen aan de ideeën en bekommernissen van conservatieve activisten (de grassroots), maar dat zij eenmaal in Washington D.C. nog maar weinig aandacht besteedden aan de thuisbasis. Tijdens het Bush-presidentschap en in de eerste jaren erna ontstond er een kloof de breedte van de Grand Canyon tussen Republikeinen in de hoofdstad en Republikeinen in de rest van het land.

‘Daad van liefde’

Een veelzeggend voorbeeld waren de aanbevelingen omtrent het partijstandpunt inzake immigratie in het eerder vermelde autopsierapport. Terwijl het partijhoofdkwartier bekommerd was om het onvoldoende ‘inclusief’ taalgebruik betreffende (illegale) immigratie, was het voetvolk de compromis bereidheid van de partijbazen grondig beu. Jeb Bush, blind voor deze shift binnen zijn partij, had te laat door dat de Bush-lijn inzake immigratie — met als pronkstuk een legalisering van de meer dan tien miljoen illegale immigranten — niet langer een Republikeinse voorverkiezing kon winnen.

Toen Bush in 2014 de illegale grensoversteek van Latijns-Amerikanen omschreef als een ‘daad van liefde’, had niemand door dat (onder meer) deze attitude hem twee jaar later de partijnominatie zou kosten. Toen Bush tijdens een debat in 2015 gevraagd werd of hij daar nog steeds hetzelfde over dacht, antwoordde de oud-gouverneur bevestigend. Hij voegde eraan toe dat velen van hen ‘geen andere keuze hadden’ en dat er een ‘pad naar een legaal statuut’ moest komen voor de miljoenen illegalen reeds in het land. Donald Trump publiceerde daarop prompt een video waarin Bush’ ‘daad van liefde’-uitspraak afgespeeld werd over een slideshow van politiefoto’s van illegale immigranten die aangeklaagd of veroordeeld werden voor moord.

Love it or hate it, maar voor de voorzienbare toekomst is dit de nieuwe Republikeinse Partij. Een theekransje met figuren als Trump en Cruz, aangevuld met nieuwe gezichten als Matt Gaetz (Huis van Afgevaardigden, Florida), Lauren Boebert (Huis van Afgevaardigden, Colorado) en Josh Hawley (Senaat, Missouri). En de uitnodiging voor Bush en co? Die ging wellicht verloren in de post.

Roan Asselman

Roan Asselman (1996) studeerde rechten (KUL) en vermogensbeheer (EMS). Voor Doorbraak schrijft hij overwegend over de Amerikaanse politiek. Omschrijft zichzelf als conservatief in temperament en dus in gedachtegoed.

 

*

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

Met wat wijsheden uit de Nieuwe Wereld kunnen we weer de hete brij koelen van de vernederingen in eigen land. Taalwetten zijn als fopspenen die de babymond moeten paaien om die – tegen het uithongeren - te doen zwijgen. Zelfs na bijna 200 jaar; d.i. na ruim 5 à 6 generaties van zogezegd harde Vlaa    mse tegenacties, is het enige resultaat dat wij in een ‘cordon sanitaire’ als achter prikkeldraad worden afgesloten.

In een democratisch land, waar de meerderheid van de bevolking door een criminele bende vreemd-taligen als werkslaven geminoriseerd wordt.

Hoelang nog, waarde landgenoten? Waarom komt er na de Brexit, geen, Vlamxit? Wat trouwens een hereniging zou zijn die Vlaanderen in het verleden altijd voorspoed en welstand heeft gebracht.

Maar in Vlaanderen leven we nu eenmaal op de breuklijn tussen Germaanse werkzaamheid en Francofoon profitariaat….

Misschien dat het uiteindelijk aan onze generatie is om netjes vóór de kaap van de 200-jarige eindmeet de boel de nek om te draaien? Btissel Hoofdstad aan de meest-biedende verkocht en luchtdicht afgesloten voor alle uitbreiding richting het Moederland. Na googsten zes maand staan die dan stamelend en bedelend aan de poort. Om AUB wee te mogen aansluirten..

*

Digitalia