.
1524 - KLARE TAAL OVER HET
JOODS VERHAAL
Deel 2
.
Het Heilig Land,
beter gezegd,
.
De ‘Mandaat-gebieden
van wijlen de Volkerenbond….R.I.P. 1918, na WO I
*
(vervolg)
Het optimisme wordt
ook niet gesteund door de uitspraak van een PA-minister in aanwezigheid van
Abbas: Bij de akkoorden die de PA met Israël sloot en eventueel zal sluiten spiegelen de Mohammedanen zich
aan het Hudaybiyyeh-akkoord, dat Mohammed sloot met de Quraish stam van Mekka.
Het voorzag in een wapenstilstand van 10 jaar, maar na 2 jaar viel hij met zijn
manschappen de Quraishstam aan en veroverde hij Mekka. Bovendien is de
bepaling dat Israël vernietigd moet worden nooit uit het Handvest van de PLO geschrapt,
ondanks de afspraak daarover in de Oslo-akkoorden.
Vluchtelingenprobleem
Het
vluchtelingenprobleem ontstond bij de inval van de buurlanden in 1948. Om ruim
baan te hebben voor het uitroeien van de Joden riepen de Arabische leiders de
Palestijnse Arabieren op om voor korte tijd hun woonplaatsen te verlaten. Zodra
er geen Joden meer zouden zijn, zouden ze kunnen terugkeren. Vooral ten gevolge
van deze oproep vluchtten 600.000 Arabieren uit het pas opgerichte Israël naar
omringende landen; slechts incidenteel verdreven Israëlische troepen Arabieren.
De vluchtelingen kunnen vooral worden gezien als slachtoffers van hun eigen
leiders, die een mislukte poging deden om Israël en zijn bewoners te
vernietigen. Israël heeft de Arabische vluchtelingen financiële compensatie
voor de achtergelaten onroerende goederen aangeboden, maar dit is door de
Arabische landen geweigerd.
Ook de nakomelingen
van de Arabische vluchtelingen gelden voor onbepaalde tijd als vluchtelingen,
waardoor hun aantal is aangegroeid tot meer dan vier miljoen. Ze worden
speciaal door de voor hen in het leven geroepen organisatie United Nations
Relief and Works Agency for Palestine (UNRWA) gefinancierd. Voor geen enkel
ander conflict is een regeling uitgebreid tot alle nakomelingen. De Arabische
landen trekken zich van het lot van de vluchtelingen weinig aan, maar eisen nog
steeds dat Israël ze allemaal opneemt, wat de ondergang van de Joodse staat zou
betekenen. Sinds 1922 bestaat de Palestijnse staat (Trans)Jordanië en het zou
voor de hand liggen dat die hun een thuis zou bieden. Meer dan 700.000 Joodse
vluchtelingen uit de Arabische landen werden in Israël wel opgenomen en binnen
drie jaar geïntegreerd.
Joodse
nederzettingen in Samaria en Judea
Naast Arabische
worden ook Joodse nederzettingen in Samaria en Judea gevestigd. Het
Internationaal Gerechtshof (IGH) veroordeelde (het gaat hier om een niet
bindende uitspraak, dus om een advies!) dit in 2004 op grond van artikel 49 van
de Vierde Geneefse Conventie. Deze regelt het optreden van een bezetter,
echter: 1. het gaat hier niet om bezet gebied 2. het gaat om vrijwillige
vestiging van Joden in Samaria en Judea, dus niet om een door de overheid
geïnitieerde en opgelegde deportatie en 3. in artikel 49 gaat het om
overbrenging van de bevolking naar gebieden die in een agressieve oorlog zijn
verworven. Israël voerde evenwel een defensieve strijd. Bovendien stond Israël
ook Arabieren toe zich vrij te vestigen in Samaria en Judea. Feitelijk vroeg
het IGH om een “Judenrein” Samaria en Judea.
De
veiligheidsbarrière
Het is legitiem om
een barrière op te werpen tegen terreur, aanslagen en illegale
grensoverschrijdingen. Israël heeft “de muur/het hek” neergezet om het grote
aantal (zelfmoord)aanslagen daar in te dammen. De route volgt grotendeels de
groene wapenstilstandslijn van 1949 en wijkt daar op sommige plaatsen in
oostelijke richting vanaf. Dit leidde tot een golf van kritiek.
De Algemene
Vergadering van de VN vroeg bij monde van 26 lidstaten, die merendeels Israël
niet erkennen, het oordeel van het IGH over de legaliteit van de barrière. Het
Handvest van de VN heeft het alleen over gebruik van geweld door staten en
staat dit slechts toe in twee gevallen: 1. in opdracht van de VR en 2. uit
zelfverdediging (artikel 51).
Het IGH nam het
verzoek wel in behandeling, hoewel het geen conflict tussen soevereine staten
betrof en bovendien het bouwwerk bedoeld was om geweld in te dammen; anderzijds
stelde het Hof heel inconsequent dat artikel 51 niet van toepassing was, omdat
het niet ging om twee VN-staten. Het uitgebrachte niet bindende advies was voor
Israël negatief.
Ook het Israëlische
Hooggerechtshof boog zich over de zaak. Het concludeerde dat het volgens
internationaal recht is toegestaan om in een gebied, dat in een defensieve
oorlog werd veroverd, land van een individu in bezit te nemen voor het bouwen
van een hek, mits dat wordt gedaan uit militaire noodzaak.
De barrière heeft
haar doel niet gemist, want het aantal aanslagen door Palestijnen is nog maar
een fractie van wat het eerst was. Daardoor waren er ook veel minder
tegenacties van Israël met als gevolg veel minder burgerdoden en -gewonden aan
Palestijnse kant. Het bewijst dat de aanslagen bijna uitsluitend werden
gepleegd door Palestijnen van de Westoever.
Voor andere
veiligheidsbarrières in de wereld, zoals in Kasjmir, Jemen en Marokko, heeft de
Algemene Vergadering van de VN nooit belangstelling getoond.
Internationaal
recht
Er zijn twee bronnen
van legitiem internationaal recht: 1. een verdrag tussen twee landen en 2. een
gewoonte die met instemming door twee landen gepraktiseerd wordt, wat tot
gewoonterecht kan leiden.
Anti-Israëlische
publicisten gebruiken de term internationaal recht vaak ten onrechte.
- Het Internationaal
Gerechtshof (IGH) is geen producent van internationaal recht, slechts van
opinies.
- Resoluties van de
Algemene Vergadering van de VN zijn aanbevelingen en niet bindend. Desondanks
wordt vaak beweerd dat Israël resoluties van de VN zou “schenden”. In de AV
vormen de democratische landen een minderheid, de afgevaardigden van dictators
hebben de meerderheid. De VN meten vaak met verschillende maten en stellen zich
doorgaans anti-Israël op.
- Resoluties van de
Veiligheidsraad (VR) zijn slechts bindend indien de Raad verklaart dat een
staat een daad van agressie heeft gepleegd of de wereldvrede of de veiligheid
bedreigt. Met betrekking tot Israël is nooit een dergelijke uitspraak gedaan.
Alleen besluiten gebaseerd op artikel 39 van het Handvest in Hoofdstuk VII van
het Veiligheidsraad-Charter zijn bindend, maar geen enkele resolutie van de
Veiligheidsraad over Israël is hierop gebaseerd, ook resolutie 242 niet. Toch
wordt Israël ervan beschuldigd niet-bindende resoluties van de Veiligheidsraad
te “schenden”.
- Het afvuren van
raketten op Israël is een schending van het oorlogsrecht.
Sinds de oliecrisis
van 1973
is Europa in verdragen en vergaderingen op het hoogste niveau steeds meer
verplichtingen jegens de Arabische landen aangegaan. In het kader daarvan heeft
Europa in het Verdrag van Straatsburg in 1975 beloofd een anti-Israël beleid te
zullen voeren. De media zijn daarin meegegaan.
Tenslotte
Israël wil meedoen
aan een onderzoeksprogramma van de EU; Europa eist echter dat er geen geld mag
gaan naar de “bezette gebieden”. Als Israël daarmee akkoord zou gaan, zou dat
zijn onderhandelingspositie in de hervatte vredesbesprekingen verzwakken.
Ook de Nederlandse
regering (Rutte II) stelt zich momenteel anti-Israël op. Zo heeft ze het
ingenieursbureau Royal Haskoning DHV met klem aangeraden zijn medewerking aan
de bouw van een waterzuiveringsinstallatie in Jeruzalem te staken. Ze beschouwt
het als bezet gebied, hoewel het gaat om een gebied waar Israël volgens de
Oslo-akkoorden rechtmatig het bestuur uitoefent. Ze handelt dus in strijd met
internationaal recht. Intussen heeft het ingenieursbureau zich uit het project
teruggetrokken, ongetwijfeld uit angst voor tegenwerking door de Nederlandse
overheid in de toekomst.
De Palestijnen
weigeren om in hun gebied waterzuiveringsinstallaties te bouwen, ze hebben er
slechts een, met als gevolg dat ongezuiverd rioolwater uit de Palestijnse
steden van de hooggelegen Westoever naar Israël stroomt. Daardoor bevinden zich
sporen van het zeer besmettelijke poliovirus in rivier‑ en grondwater in het zuiden en midden van Israël.
Zoals hierboven
uiteengezet, is er wat betreft Samaria en Judea geen sprake van door Israël
bezette gebieden. Desondanks heeft minister Timmermans te kennen gegeven dat de
Israëlische producten daarvandaan geboycot moeten worden. Hij handelt daarmee
in strijd met uitspraken van het Europese Hof voor de Mensenrechten en het
Franse Hooggerechtshof en schendt het handelsakkoord tussen de EU en Israël,
het zogenaamde Olmert-Mandelsonakkoord uit 2005. In zijn anti-Israëloptreden
heeft hij geen oog voor de vele Palestijnse werknemers die worden gedupeerd.
Kortom: Timmermans heeft geen enkele boodschap aan gemaakte afspraken en aan
het internationaal recht en ontpopt zich als een anti-Israëlactivist,
overigens geheel in lijn met het beleid van de EU.
(Bij het samenstellen
van dit overzicht heb ik gebruik gemaakt van onder meer “De kern van de zaak”
van Wim Kortenoeven en van de opstellen van Martien Pennings en Roelf-Jan
Wentholt, die verschenen op de site ejbron.wordpress.com)
*
III SLOT
Natuurlijk is
dit een lang verhaal geweest : meer dan
3.000 woorden. Ik hoop dat het op een rijtje zetten van veel feiten, ook
veel misverstanden uit de weg zal helpen. Joodse mensen zijn zeker geen
doetjes, maar dat zijn leeuwen ook niet. Wat meer is : hun intelligentie
primeert op alles en nog, maar zeker op de Muzel-griezels, die gewoon zijn om
andermans ^muimen pluimen op hun hoed te steken.
Arabische
volbloeden? Arabische koffie? Arabische cijfers?
Ja, die
cijfers! Ze hebben ze gewoon overgenomen van Aziatische volkeren waar ze zijn
binnengevallen. Hoe verklaren zij anders dat cijfers van links naar rechts
gaan, terwijl hun geschrift van rechts naar links gaat….
*
Maar
nogmaals: onze Eiro7pese Grote Geesten van de overwegend sociaal-democratische partijen
hebben ons, na de pietrol-crisis van 1973, in het diepste geheim, zoals gezegd
opgezadeld met de Resolutie van Straatsburg (7-8 Juni 1975) waarover tot op
heden de details geheim zijn moeten blijven. Alleen die ene grote lijn is bekend
: OIL
FOR ARAB IMMIGRATION. Zelfs
Wikipedia lost er geen woord over. Niet eens dat het bestaat!
Voor wie meer
daarover wil weten : zie
Geschreven
door AABEE via Digitalia
…
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten