zondag 1 september 2013

1486 - DE BOCHT VAN BRACKE


.

Zondag 1 september 2013

Zon 6u56-20u28

H Egidius

Als Sint-Giel blaast op de horen, boerkens zaait uw koren

.

1486 - DE BOCHT VAN BRACKE

.

De Duitse Bracke….

 

Nooit ver weg bij Nonkel Sigfried

.

I) INLEIDING
O! U las in de titel hierboven de bocht van Bracke, waar er dan eigenlijk had moeten staan de dubbele bocht. Want met één bocht van 90° had het debacle nog erger geweest, want dan was hij  gewoon in het decor terecht gekomen. Maar het was een bocht van 180° dus ‘rücksichtlos’ in de tegengestelde richting. Een horizontale salrto mortale, als U het mij vraagt, een dodensprong. Van Minder België, naar méér België. Echt de ultieme poging om de kop uit de strop te krijgen van het aanstormende ‘cordon sanitaire’. Memorabel. Echt memorabel.
Het was dus niet zo maar wat bochtenwerk die ik bedoelde in de titel, maar bocht in de ambachtelijke sfeer, in de zin van ‘hij verkoopt bocht, brol. De brol van Bracke.
*
Maar wat wilt U. Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. En voor deze Bracke is de tijd van gaan gekomen. Zijn naamgenoten, het hondenras van de Duitse Bracke, zijn prachtige honden, maar de dag dat ze hun Meester in de hand bijten, krijgen ze een spuitje.
Bartje heeft gedurende jaren zò zijn best gedaan, om met de overschotjes van de Grote Staatsman Schiltz een nieuw partijtje in elkaar te knutselen. Wat hem dan nog, met de gulp van Mter Burger uit Izegtim is gelukt ook. En hoe! Hij en zijn mannen joegen zelfs het Koninkrijk de stuipen op het lijf, toen gans Vlaanderen ipv Rood, ineens tot ieders grootste verwondering, Geel-Zwart begon te kleuren. Op slag was de gedoodverfde Vader des Vaderlads, het stemmenkanon Leterme, de Ieperse ACW-heraut, gewroken. Weg Leterme, en zelfs weg CVP. Beiden zouden het nooit meer te boven komen. Gelukkig maar. Met de Splinternieuwe Vlaamse Alliantie zouden we eens zien wat we zouden zien!
*
Maar we zagen niets. Bartje droop af, of werd afgedropen, om het even, de Vlaamse stemmen bleken verloren leeggoed te zijn en de droom was over. Na 451 dagen was er op een mooie zonnige dag, ineens de Regering Di Jeanetto, en nog wat later kregen we een tweede homo als koning. Het Land was gered! Vive le Roi et son femme!
Als troostprijs dan maar Burgemeester geworden. Moet kunnen. Even terugtrekken, om dan des te feller te kunnen aanvallen. Bart doet het goed, maar wordt voortdurend in de wielen gereden. Moet ook kunnen. En daar is nu plots de Moeder Aller Verkiezingen in aantocht. Het land houdt de adem in. Bart zal nu wel klaarkomen! Hoera! Maar dat is zonder de Gentse verliezer gerekend die met de gulp van Daniel Termont Dolf heeft moeten onderspitten. Die blijft, spijts die nederlaag, toch een gevierd BV?! Bartje burgemeestert voort, en het wordt
‘Met Siegfried on Tour,
met de Vlamingen rond de koer’.
 
De 1ste Luitenant doet nu met zijn 180° bochtenwerk voor de verkiezingen, net hetzelfde als zijn Meester deed direct na de verkiezingen : laf zijn, nog voor de strijd begint. Om in hondentermen voor Duitse Bracken te blijven : deze Bracke legt zich op de rug, met de keel bloot, klaar om de strot doorgebeten te worden….
O Ja, morgen zullen we in De 7de Dag horen dat de sukkelaar verkeerd begrepen werd. Dat het misschien zelfs alleen de stuiptrekkingen zijn van zijn vroegere maar niet vergeten Marxistische overtuiging. Hij zal wel andere woorden gebruiken maar zijn verweer komt hierop neer : ‘Erst das Fressen, dann die Moral’.
Eerlijk gezegd, dat is niet helemaal verkeerd, maar het zet de zaken wel op hub kop. Omdat namelijk door jarenlange kortzichtigheid van de Leiders, ‘das Fressen’, de welvaart, als sneeuw voor de zon is gesmolten. Dus moet nu eerst ‘Die Moral’ aufgekrickt worden en dat kan alleen door radicaal voor het Eigen Volk te kiezen.  En precies dààr gaat onze held uit de Niebelingen onderuit. Hij stelt de juiste diagnose, maar kiest de verkeerde medicatie.
Dus moeten wij eigenlijk au fond de ondergraver van het levenswerk van BDW dankbaar zijn. Hij heeft de weg getoond hoe we uit het moeras moeten geraken, door de weg te kiezen die we zeker niet moeten nemen.
Ieder redelijk schepsel Gods (zoals dat vroeger heette) begaafd met een normaal stel hersenen en met een vrije wil, heeft nu het gevaar gezien. Meer België wil zeggen minder Vlaanderen en dus minder welvaart. Want België roomt de welvaart af, om het geld door deuren en vensters te kunnen gooien. België wil zeggen de Parti Scandale en deze leeft van het smossen met andermans geld.
Het is goed dat we de lokroep van de valse Siegried op tijd doorzien hebben. Nu weten we tenminste wat we niet moeten doen. Laten we als Vlaams Belanger nu vooral niet euforisch doen. De weg is nog lang en is het niet zo, dat er om één verloren en teruggevonden schaap, meer vreugde is dan om 100 trouwe volgelingen?

Geschreven door AABEE via Digitalia








 


 

 

Geen opmerkingen: