.
1499 -SYRIË ANDERS EN
JUISTER GEZIEN
.
De Mar
Yacub Abdij
Van Pater
Daniel Maes, Norbertijn.
I) INLEIDING
Bij http://www.bloggen.be/roeland/ vond
ik een ontroerend verhaal uit de eerste hand van een getuige ter plaatse. Zo te
zien, een directe kandidaat oor de dood, als de rebellen, dank zij de steun van
Obama, weer op adem zullen gekomen zijn. Als U het mij vraagt : veel verschil
is er niet met door Nero in het Colosseum voor de wilde dieren te worden
geworpen. We maken kennis met hun leven in
het oog van de storm. Langs deze weg help ik op bescheiden schaal het Goede
Woord te verspreiden. Hier is een doe-man aan het woord, daar waar wij allemaal
slechts met (goedkope) woorden helpen.
Pater Maes is werkelijk
een der laatste helden, een Vlaams missionaris, die zijn leven belangeloos ten
dienste stelt van de lijdende medemens. Kunt U het zich voorstellen hoe de
moslim-bandieten de Abdij uit de begintoijden der Christenheid, zullen sparen….
Ik breek er mij het hoofd
over, hoe ik namens mijn lezers, mijn waardering voor deze held kan ter kennis
brengen. Maar Postel, of zelfs Arendonk, is voor ons even ver als de maan. Een
kaarsje branden in Assisi zou misschien al een goed begin zijn?
.
II MIDDEN
Daniël Maes (75 jaar), norbertijn van
Postel en afkomstig uit Arendonk, is verantwoordelijk voor een seminarie in het
zesde eeuwse klooster Mar Yakub in Qâra, gelegen op 90 kilometer van de
Syrische hoofdstad Damascus. In Syrië zijn er 2,4 miljoen christenen op 24
miljoen inwoners. Een verre droom van de Vlaamse norbertijn Maes is om van het
klooster Mar Yakub een tweede Taizé te maken, dicht bij de bronnen van het
christendom, in dialoog met joden en moslims.
Goede Vrienden,
Hierbij het bericht van
een week van bang afwachten. Vandaag
viert de byzantijnse liturgie de aartsengel Michael, de strijder tegen de machten van de duisternis. Moge hij onze
voorspreker zijn.
Van harte.
P. Daniel.
.
Vrijdag 30 augustus tot
vrijdag 6 september 2013
Mensen die van elkaar houden
en bereid zijn elkaars lasten te dragen
Groot alarm. Mogelijk krijgen
we morgen, zaterdag al Amerikaanse kruisraketten op ons dak. Drastische
maatregelen zijn nodig. We moeten onze
voorzorgen nemen om veilig met zijn allen te overleven. Het is praktisch een
nacht en een dag aan één stuk door zwoegen voor groot en klein. Er wordt
gesleurd en gestapeld. Een gasfles met een brander. Bij het eerste gebruik
blijkt de fles al gas te lossen. Dus buiten er mee in de hoop dat het ding niet
geraakt wordt bij een aanval, wat ijdele hoop is natuurlijk. Ongelooflijk wat
een creativiteit er te voorschijn komt! Zaterdagnacht valt ieder doodmoe
vanzelf in slaap. Nog altijd geen raketten. We vernemen en vermoeden dat er
toch wel uitstel komt. Zondagnamiddag nemen we de vrijheid om de open lucht in
te ademen. Wat een bevrijding! Dit is een toestand om ofwel gek ofwel heilig te
worden en misschien liggen ze heel dicht bij elkaar. Maar het voornaamste is
aanwezig: mensen die van elkaar houden en bereid zijn elkaars lasten te dragen.
Zondagavond vieren we de eucharistie, zoals de eerste christenen tijdens de
vervolging en we bidden vurig om bescherming en vrede in Syrië.
We gaan het ons niet
moeilijker maken dan het al is en hernemen maandag terug het gewone leven. Weer
een grondige verandering maar we hebben ondertussen dan toch een goede oefening
gehad. Na onze kortstondige ballingschap en de hectische toestanden zijn we
vele gewone benodigdheden kwijt en is er opsporingswerk nodig. Het is een stripverhaal waard.
De truk met de chemische
wapens schijnt uiteindelijk toch te mislukken. En ze hadden het nog zo goed
voorbereid, al een jaar lang. Obama had gezegd dat het een “rode lijn” was.
Rebellen hadden hier en daar al chemische wapens gebruikt zodat ze nu een
onderzoekscommissie naar Damascus konden sturen. Op dat ogenblik komt er een
gruwelijke aanval met chemische wapens onder de neus van de
onderzoekscommissie. Een massa professionele foto’s en filmen, verschrikkelijke
beelden van kinderen (waar zijn de moeders?). Zijn het beelden van gekidnapte
kinderen uit Latakia die hier door de rebellen worden afgemaakt om als
materiaal te dienen? We vernemen dat er beelden al een dag voor de aanslag
geplaatst zijn en dat er beelden van Egypte bij zijn. Doet er niet toe,
westerse journalisten lopen er toch blindelings in. Nog voor de
onderzoekscommissie kon beginnen beslist Obama al dat Syrië moet gestraft
worden. (Zijn veroordeling is onwettig, zelfs strafbaar en zijn besluit is
crimineel). Er blijken toch nog mensen met gezond verstand te zijn. Steeds
duidelijker blijkt dat het Syrische leger helemaal geen chemische wapens heeft
gebruikt en ook niet nodig heeft om de rebellen te verslaan, maar de rebellen
wel. En omdat de rebellen overal in het nauw zitten “moet het evenwicht
hersteld worden”. Hoe? Dat kan niet beter dan door een massale raketaanval,
menen de Amerikanen en hun bondgenoten. Dus na die gruwelijk aanval, voorzien
ze nogmaals een gruwelijke slachting “om het volk te beschermen”. Putin en
velen met hem zeggen: iedere militaire
interventie zonder de toestemming van de veiligheidsraad moet beschouwd worden
als een daad van agressie en de zogenaamde “bewijzen” van Amerika en Israël
omtrent het gebruik van chemische wapens door het Syrische leger zijn nonsens.
Als ze bewijzen hebben, dat ze die dan
aan de onderzoekscommissie geven. Ondertussen hebben Rusland én Syrië
wel degelijk bewijzen afgeleverd van het gebruik van chemische wapens door de
rebellen. En de Amerikaanse journaliste Dale Gavlak vernam van de rebellen zelf
dat zij het waren die de chemische wapens, door Saudi-Arabië geleverd, gebruikt
hebben. Afijn, dit cynische verhaal kun je zelf wel verder afwerken.
Een nieuwe wereld openbaart
zich. Het doet deugd dat er heel de wereldbol rond steeds meer massa’s mensen
protesteren tegen de buitenlandse agressie tot in Amerika toe. Een foto van een
hoge militair van de Amerikaanse navy in vol ornaat wordt verspreid. Zijn jas links hangt vol met decoraties. Hij
houdt een gechreven plakaat voor zijn gezicht waarop staat: Ik ben niet bij de
navy gekomen om te vechten voor al Qaida in Syrië! Een aantal van de grootste
zwaargewichten uit de Amerikaanse politiek, de internationale instellingen van
de Uno, Unesco, Unicef worden wakker en laten verstaan: wij worden geregeerd
door een bende criminelen. Ook leuk: een onoverzichtelijke massa mensen in
Jemen (soenitisch land!) achter een Syrische vlag en twee portretten, een van
Bashar al Assad en een van de leider van
Hesbollah. Ook de Arabische wereld wordt wakker en wil zich blijkbaar bevrijden
van de extremistische terreur, die door het westen aangewakkerd wordt.
De oproep van paus Franciscus
om op zaterdag een vasten- en gebedsdag te houden wordt blijkbaar in heel de
wereld beantwoord. Schitterend. De generaal van de Jezuieten schaart zich 100%
achter het pauselijk initiatief en richt een beheerste, evenwichtige maar
tevens ongewoon scherpte uitnodiging aan Amerika en Frankrijk om te stoppen met
barbaarsheden. Ook wij zullen voluit meedoen. Ook in onze abdij van Postel zal
om 19.00 u op die dag een eucharistieviering daarvoor opgedragen worden, waarna
aanbidding.
Zowel in Oost als West begint
zich een nieuwe wereld te openbaren, die de tegenpool kan worden van “de nieuwe
wereldorde”. Laten we blijven bidden, hopen, strijden voor waarheid en recht.
En ondertussen de massa’s mensen in nood hier niet vergeten.
Inmiddels heeft Knack een
interview gepubliceerd met mij. De journalist heeft zijn best gedaan en zijn
knipwerk zelfs opgestuurd vooraleer het gepubliceerd werd. Ik heb nog enkele
verbeteringen aangebracht, o.a dat wij wel degelijk met twee jongens verder doen met het
seminarie. Hij was zo eerlijk te bekennen dat hij er overheen gelezen had. De
verbeteringen konden helaas niet meer aangebracht worden. Bovendien vertelt
hij, ook tot zijn spijt, dat de hoofdredacteur mijn pittig verhaal van die
herder geknipt had. Ziehier de inhoud. In het begin heb ik eens een lange
wandeling in de woestijn gemaakt. Een
herder wenkte mij. Hij nam een deken van de rug van zijn ezel en legde die op
de grond voor mij. Hij maakte een vuurtje en met een stok en een moor zette hij
thee. We namen afscheid alsof we broers waren. Ik voegde er bij. Als ik nu één
stap buiten zet kan ik gekidnapt worden of ze brengen me in stukjes terug
thuis, verpakt in een plastiekzak met een foto er op. Wie heeft er voor gezorgd
dat dit heerlijk land nu een hel is? Zeker de Syrische regering niet. Maar dit
verhaal was blijkbaar voor de hoofdredacteur te veel van het goede ofwel was
het gewoon een nkwestie van plaatsgebrek. Nu, alles bij elkaar vind ik het
artikel in Knack nog zo slecht niet. Ook
de bereidwillige deskundigen die nog rap geprobeerd hebben mij de taal van de
opiniebladen aan te leren, zijn toch wel tevreden. Het kan zeker bijdragen tot
een mentaliteitsverandering. Zij zeggen dat die journalist eigenlijk een pluim
verdient omdat hij de geest van mijn teksten ruimschoots gerespecteerd heeft.
Priester Daniël Maes.
III
SLOT
Er
staat op Wikipedia een bloemlezing over deze heldhaftige figuur en zijn seminarie
in Syrië. Het is gewoon de beschrijving ter plaatse, van jaren ver, die veel
duidelijker overkomt dan alle media ter wereld.
Daarom
past het beter, om er stilletjes het zwijgen toe te doen. In Assisi spreken we
verder af, daar waar de tijd al meer dan 800 jaar is blijven stilstaan. N de
meeste toeristen verdwenen zijn, is het heiligdom één oase van rust.
En
wat ook van belang is, daar in de omgeving is er een ‘albergo’ waar de
Italiaanse mama heerlijke spaghetti op tafel brengt, die ze gekookt heeft
terwijl ze de nieuwtjes uit de streek heeft verklapt. Van haar eigen
landgenoot, een zekere Di Jeanetto, zegt ze gewoon dat hij ‘n ‘ladro’ is die verdient
in de amigo te zitten.
Inderdaad
nooit geen twee zonder drie!
Geschreven door AABEE via
Digitalia
…
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten