**
Donderdag 30 januari
Zon 8u22-17u31
H Martina
*
*
men verkeert, wordt men vereerd…
*
WAAROVER HET GAAT
Neen, ik wil het hier deze
keer zeker niet hebben over verdachte vriendschappen, al doet de afbeelding
hierboven U dat misschien wel denken. Het is integendeel, onder dankzegging aan ja, hoe heette die vent ook weer, van het
opwekken van de klimaat-hype de zoveelste ‘Inconvenient Truth’ waar de poco-wereld
liefst in alle talen teer wereld over zwijgt. Duizend bommen en granaten: het
zijn toch maar de godsdienstfanaten die dat denken! Doe oogjes dicht hebben ze
onthouden uit hun eigen baby-tijd: oogjes dichtknijpen en verder grijpen naar de
koekjesdoos, dan bestaat er geen dwingende blik van het Mamaatje. Met de oogjes
dicht voelen ze zelfs de tik van Papaatje niet op hun kleine grijp-vingertjes.
De klok in heel de
Arabische wereld tikt ondertussen ongenadig luid en dreigend. Maar de Vrije Wereld
sluit de ogen want kortzichtig van aanleg, en bang om de aandacht te trekken.
Aks eenmaal dat tikken alle
andere geluiden zal overstemd hebben, zal het te laat zijn om iets te doen.
Zelfs om rekenschap te vragen aan zij die uit onmacht deze ‘melting pot’ in de
post-koloniale tijd hebben mogelijk gemaakt. Zij hebben op papier in hun grenzeloze
hoogmoed landsgrenzen getrokken die alleen maar in hun verbeelding bestonden.
Op die manier hebben zij niet alleen een chaos geschapen maar de kiem gelegd om
elkaar ten eeuwigen dage naar jet leven te staan. Waarbij luid-op Allahu Akbar
moet geroepen worden.
BASIS v/d INSPIRATIE
De
Syrië-Conferentie in Genève
In Zwitserland zijn de gesprekken begonnen over een
mogelijke politieke oplossing voor de burgeroorlog in Syrië; in werkelijkheid
is het een theaterstuk waarmee diplomaten menen hun salaris te rechtvaardigen.
De echte oorlog kan niet besproken worden aangezien die diepgaand religieus en
cultureel bepaald is, en dat zijn terreinen waar diplomaten en politici zich
niet wagen.
Wat is de kern van het Syrische conflict? Hier komt
het: in Syrië haten mensen elkaar omdat ze het conflict over de opvolging van
de profeet Mohammed, dat in de zevende eeuw ontstond, nog steeds tot in hun
botten ervaren. Niemand haalt het in zijn hoofd dit ter sprake te brengen.
De tirannie van de clan van de familie Assad heeft
in de aanloop tot de burgeroorlog een aanwakkerende rol gespeeld, maar is een
bijverschijnsel: de strijders daar, van welk pluimage dan ook, zijn er niet op
uit een open samenleving naar westers model in te richten. Zij vechten voor hun
eigen tirannieke staatsvorm.
Politieke oplossingen komen in dat deel van de
wereld niet voor. Oplossingen worden via geweld afgedwongen. Een vreedzame
overdracht van macht via verkiezingen is alleen mogelijk in functionerende
burgerlijke samenlevingen waarin staatsorganen de continuïteit van de
samenleving waarborgen. Alleen binnen zo’n model kan de ene groep politici de
andere groep politici aflossen zonder dat er bloed vloeit.
Van Marokko tot aan Pakistan heeft zich geen
burgerlijke samenleving kunnen ontwikkelen. In al die landen, onderling sterk
verschillend, wordt de staatsmacht uitgeoefend door een intense coalitie van
legerleiders en politici. Zodra het leger terugtreedt uit de politieke arena,
vloeit er bloed en ruiken fundam
Corruptie
Maar wanneer de scheiding der staatsmachten
volledig afwezig is, corruptie een vast onderdeel van het bestaan is en mensen
zich primair definiëren op basis van hun etnische of tribale identiteiten, kan
geen burgerzin ontstaan. De enige vorm waarin de staat kan functioneren is de
dictatuurentalisten – waarvan er tientallen variëteiten bestaan – hun kans.
Het bittere bij dit alles is, dat vaak de
legerleiders tot de meest vooruitstrevende figuren in hun samenlevingen moeten
worden gerekend. Zonder hun aanwezigheid nemen middeleeuwse fundamentalisten de
macht over. Zie wat er momenteel in Irak gebeurt: dagelijks blazen
terroristische zelfmoordenaars onschuldigen massaal op.
Syrië is een recent verschijnsel, uitgevonden door
Britse en Franse koloniale machten. Er heeft nooit een onafhankelijk land Syrië
bestaan. Libanon heeft evenmin ooit bestaan, net zo min als Jordanië of
Saoedi-Arabië of het huidige Irak of Palestina.
Grenzen
De grenzen zijn door Europese ambtenaren op een
kaart getrokken zonder dat zij zich veel rekenschap gaven van de lokale
ressentimenten. De Britten gaven de landen die zij tot hun invloedssfeer
rekenden koningen, de Fransen creëerden republieken. De puinhopen duren voort
tot vandaag.
De religieuze component van het conflict in Syrië
wordt nog eens aangescherpt door etnische verschillen. De Arabische Alawieten
worden, vanwege hun eigenaardige religieuze gewoonten en ideeen, door de
soennieten (die de grote meerderheid van alle moslims vormen) als ketters
beschouwd.
De samenwerking tussen de Alawieten en het niet
Arabische sjiitische Iran maakt de haat nog feller. De Libanese Hizbollah,
ofwel de Partij van God, wordt net zozeer gehaat door de soennieten: dit zijn
Arabische sjiieten, ofwel verraders van de Arabische identiteit. En dan heb je
ook nog eens de Koerden, die het meest vervolgde volk zijn. Volgt u het nog?
Waarover kan in Syrië gesproken worden? Het enige
wat helpt is de opdeling van Syrië in verschillende staten op basis van religie
en etniciteit, zoals het voormalige Joegoslavië na een gruwelijke burgeroorlog
werd opgedeeld in kleine staten (een burgeroorlog die – vergeet dit niet - het
late gevolg was van de religieuze en etnische haat die ontstaan was onder de
Ottomaanse bezetting van de Balkan).
Ondergang
Alle fundamentalisten zoeken sinds de ondergang van
het Ottomaanse Rijk na de Eerste Wereldoorlog de stichting van een nieuwe
religieuze tirannie die alle etnische en tribale verschillen kan overstijgen en
de onderlinge verschillen kan wegnemen door het primaat van de koran en de sjaria.
Zo konden de Ottomanen vele eeuwen regeren over een
wereldrijk – in onze tijd is dat een illusie. Maar dat weerhoudt vele jonge
moslims er niet van hun leven voor die illusie te geven.
Een variant van het concept van het Kalifaat werkt
wel op kleine schaal in de huidige Arabische koninkrijken, waar de
koningshuizen claimen direct of indirect af te stammen van de profeet, en
daarmee hebben zij legitimiteit in de ogen van de gelovigen, en bijna iedereen
is een gelovige.
Waarom lukt het de Arabische (en andere
islamitische) landen niet aan het avontuur van de menselijke vooruitgang deel
te nemen?
In Zwitserland kan ook deze vraag niet worden
gesteld. In de islam heersen ideeën en waarden die die deelname verstoren, en
alleen een islamitische reformatie kan ervoor zorgen dat moslims zich openen
voor moderne concepten zoals gelijkwaardigheid van de geslachten,
individualisme, vrijheid van meningsuiting, de aanvaarding van blasfemie en
afvalligheid, enzovoorts.
Moslims zijn net zo intelligent of dom als niet-moslims,
maar zij komen nauwelijks voor, tenzij zij in het westen leven, op de lijsten
van patentaanvragers, Nobelprijswinnaars, belangrijke wetenschappers.
Uitzondering
De enige uitzondering in die Arabische oceaan van
achterlijkheid en achterhaalde waarden en normen is het piepkleine staatje
Israël. Grootte: de helft van Nederland. Inwoners: de helft van Nederland. Dat
wordt geboycot ook al zijn de Israëlische Arabieren de meest vrije Arabieren
die er zijn.
Ja, zij ondergaan helaas te vaak vormen van achterstelling,
maar zij nemen deel aan de vooruitgang, zitten in het parlement en het
Hooggerechtshof, zijn artsen en leraren en kunstenaars. Dus wordt Israël
geboycot. Het weergaloze succes van het landje is een doorn in het oog van de
fundamentalisten en de politiek-correcten, die elke discussie over de
schadelijke consequenties van cultuur en religie smoren.
Zij dromen van een vrij Palestina, dat niet anders
dan een nieuwe Arabische turbulente tirannie kan zijn - er zijn geen
voorbeelden van een vreedzame Arabische samenleving met vrije burgers.
Maar gelukkig koken de hotelchefs in Zwitserland op
hoog niveau. De diplomaten logeren in uitstekende suites. Topmatrassen. De
leren achterbanken in de limousines zitten comfortabel. Waar het echt over moet
gaan, kan niet besproken worden!
Bron: Roeland
*
PERSOONLIJKE
BE717NADERING
We
schrijven Londen, 1917. Lord Balfour, de Engelse Prime
Minister, gebruik makend van de sterke positie van het Britse Commonwealth, regelt
op zijn eentje zo goed mogelijk de ruïnes van het verslagen Ottomaanse Wereldrijk.
Het is de tijd van de veridealiseerde Arabier, van Laurence of Arabia, die het
Westen in de ban houdt. Het is de tijd van Old Shatterhand en Winnetou, die
Jules Verne opvolgen in onze bibliotheken. Alle andere Grote Mogendheden zijn
ofwel te zwak, ofwel teveel in de oorlog verwikkeld, ofwel teveel geplaagd door
het opkomend Bolsjewisme. Met vooruitziende blik geeft het Engelse Parlement aan
het opkomend Judaïsme een stuk van de verarmde, uitgehongerde en totaal
onderkomen mandaatgebieden, waaronder een stuk woestijn aan de Jordan die sinds
de Bijbelse Tijd bewoond en gecultiveerd werd door de Joden. Toen zij daar in
het begin van onze tijdrekening door de Romeinen werden verjaagd, was dat ‘een
land van melk en honing’. Na vele honderdan jaren bewoond te zijn geweest door
Moslims, dis dat land zo leeg en versleten als een afgedankte schoen. Al vlug
wordt dat enorme ‘mandaatgebied’ onder druk van de Arabische wereld, tot minder
dan één 40ste teruggebracht. Maar de bevolking groeit, en van overal
uit de ‘Diaspora’ trekt het Joodse volk stilaan terug naar het Nieuwe Vaderland,
het Land der Voorvaderen. Ze komen ut de ‘diapora’ van over heel de wereld,
vooral zij die de Holocaust overleefd hebben, en daar geleerd hebben wat ‘stuggle
for life’ betekent. Ondertussen is het piepkleine Israël welvarend geworden, en
laat( het zich niet meer intimideren door hun ijverzuchtige buren, de Moslims, die
jaloers om zoveel welstand, de Joodse Staat willen vernietigen, nadat ze eventjes
voor de gezelligheid de bewoners ‘over de kling hebben gejaagd’, hun favoriete
bezigheid.
En
de Engelse Commonwealth, de aanstichter van die kunstmatige situatie? Well!
Ladies and Gentlemen, she is gone with the wind, die is er niet meer. Meer nog,
Londen zelf zucht zo goed als 100% onder de bemoeizucht der uitgezwermde Moslims….
JaJa,
Lord Balfour heeft het zo goed gedacht, in 1917, niet wetend, dat 100 jaar
later Great Britain niet eens meer roelt over the waves, zelfs niet meer over
de wives. Want die lopen in Londen nu rond, van kop tot teen gehuld in tentzeilen
met alleen een kijkspeeltje voor de ogen. Inch Allah en verder doet U er best
het zwijgen toe, voor die aan het koppensnellen toe zijn…
Geschreven door AABEE via
Digitalia
*
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten