*
Zondag 5 januari
Zon 8u44-16u52
Driekoningenavond
Driekoningenavond een sterre? Dan is de lente
nog verre
*
*
Één
telefoontje met Poetin,
En het
probleem Lampeduasa is van de baan
*
WAAROVER HET GAAT
De officiële regime-pers
doet er weeral het zwijgen toe, over dit onmenselijk drama, of als ze er al over
spreekt, dan is het nog altijd over die arme ‘bootvluchtelingen’, alhoewel het
woord ‘gelukzoekers per ferry op onze kosten’ beter zou zijn. Maar wat wilt U, bij
de naïeve goegemeente moet de aandacht worden afgeleid van de daar al decennia
aangehouden criminaliteit bij de aanhangers van de Ideologie van de Wrede.
De Italiaanse Kustwacht,
de politie, de marine, en een hele organisatie aan medelevende hulpverleners in
de haven, zijn al jaren bezig om, naar de dwingende eisen van het Internationaal
Zeerecht, deze sukkelaars een menswaardige opvang te verzekeren. Dat is gewoon
de intermenselijke solidariteit, waarvoor er zelfs geen geschreven wetten
moeten bestaan. Maar deze hulpvaardige mensen zijn meestal het voorwerp van zware
kritiek van ‘welzijnswerkers’ verder op, elders in Europa, omdat de opvang niet
genoeg liefdevol zou zijn… medisch zemf niet eens nodig. Ouder gewoonte
bekommeren Linxmenschen zich inderdaad niet om de financiering van dat soort
zaken… Het zou nochtans niet moeilijk zijn, om hier ter plaatse op de rots van
Lampedusa een deel van hun eigen persoonlijke weelde te komen uitdelen, in
plaats van dit mooie land aldoor leger te doen leegbloeden in een nooit
aflatende stroom sukkelaars waarvan iedereen er een teveel is.
Er zal dus vroeg of laat niets
anders opzitten, dan geweld te gebruiken, en er onze ‘Bersaghlieri’ op los te
laten, de elitetroepen van het Italiaans Leger. Niet bij aankomst, wel te
verstaan, maar bij vertrek. Zodat de medeplichtige Overheid van die
landen, samen met de mensensmokkelaars die de concrete verantwoordelijken zijn,
als muskieten uit te roken. Van de kant van de Linckse wereldverbeteraars zal
er dan gedurende korte tijd wel een hels gehuil opstijgen, omdat hun geheime
plannen nu vastlopen, maar als de mensenhandel stopt zal er rap geen kat meer
naar hen luisteren.
En Afrika zelf zou er alleen
maar beter door worden!
Als wij dan van Spanje tot
Noorwegen, vanaf onze eigen kusten het overtal aan immigranten het etiket
‘vluchteling’ op kleven door middel van een ‘Europese Richtlijn’, een syndicaat
van mensensmokkelaars organiseren en al onze wankele boten, boortjes, schepen
en scheepjes bijeen scharrelen, kan binnen enkele jaren de door God gewilde
inplanting van elke mensensoort op zijn eigenste plaats, hersteld worden.
Waarna wij allen in koor
Deo Gratias zullen scanderen!
.
BASIS v/d INSPIRATIE
Lampedusa-routine:
Meer dan 1000 nieuwen
Zoals altijd zaten de boten propvol, stonden ze op
punt van kenteren en zetten ze koers naar Lampedusa: In de Middellandse Zee
hebben Italiaanse schepen binnen slechts 24 uur meer dan 1000 illegale
vluchtelingen uit Afrika en Azië geborgen. Helikopters hadden hen daarvoor
vanuit de lucht gespot.
De 823 mannen, vrouwen en kinderen op de vier boten
waren o.a. afkomstig uit Egypte, Pakistan, Irak en Tunesië. Bij andere acties
zouden 233 personen uit Eritrea, Nigeria, Somalië, Zambia, Mali en Pakistan
gered zijn en naar Sicilië zijn gebracht, deelde de Italiaanse marine mee.
Onder de geredde personen bevonden zich 30 vrouwen en 46 minderjarigen.
Dit grote aantal binnen 24 uur laat zien dat de
toestroom van mensen uit Afrika niet afneemt. Als de Europese welkomstcultuur
hen dan niet bevalt, zullen ze vast en zeker weer de lippen aan elkaar naaien
om aandacht te vragen voor hun catastrofale situatie en alle goedmenschen van
Europa geven elkaar vrolijk rendez-vous om de illegalen te vleien.
PERSOONLIJKE
BENADERING
Ik
heb het ooit geweten, nog niet zo lang geleden, dat r af en toe, bij goed weer
en kalme zee, enkele verweesde vluchtelingen op Lampedusa arriveerden, er liefdevol
opgevangen werden, en even liefdevol doorgestuurd naar het Italiaanse
binnenland, waar dan de reis begon naar het grote onbekende gluk. Zoiets was
dan voor enkele dagen een ‘hot item’ op CNN.
Toen
ineens werden het honderden, elke week tientallen bootjes in al maar zwaarder
weer. Lampedusa werd één groot opvangkamp, waar de vele transporten naar het
vasteland als evenveel druppels waren op een hete plaat. Soms liep er al eens
iets mis, zonken die met van alles opgelapte bootjes, haperden de motoren – die
misschien wel door de mensensmokkelaars gesaboteerd waren – en verdronken er
tientallen, later honderden mensen voor de helikopters van de reddingsdiensten
hen hadden ontdekt op en in die notendopjes. Dan schuwende men het dagenlang
uit in Brussel, men vergaderde wat, men dronk een glas, men pieste een plas en
men lieten alles zoals het was.
In
de Bar Central in het dorp, zowat het politieke forum van deze arme maar
propere landbouwstreek (zure wijn, ranzige olijfolie) kon ik over Lampedusa een
gesprek volgen waaruit bleek dat niemand opgezet was met het te schande maken
van dit stuk rots in volle zee, toevallig toch ook een stuk Italiaans
grondgebied waarvoor men hier in 2 wereldoorlogen vele levens had opgeofferd. Italianen
hebben inderdaad een liefde voor hun vaderland, waarop wij Vlamingen, maar
jaloers kunnen zijn. De ‘Forza Italia” van Silvio Berlusconi is in dit dorp
geen ijdel begrip, dat hoort U ook te weten, om de rest te begrijpen.
Want
in de groep ‘was er consensus’, zoals dat heet, dat er dringend contact moest
gezocht worden met Poetin, om voor te stellen, Lampedusa voor een termijn van
99 jaar af te kopen van Rome, waar iedere Eurocent ten zeerste welkom zou zijn.
Dat wisten zij door hun mager pensioentje van aùper450 Euro per maand. Poetin
kon daar dan de infrastructuur gebruiken en ombouwen tot diepzeehaven voor zijn
atoomduikboten, waardoor de Russische aanwezigheid in de Middellandse Zee continu
zou verzekerd zijn. Was ook goed voor de tewerkstelling, werd er aan toegevoerd
door Giovani, de oudste.
Deze
tactiek zou als onmiddellijk resultaat hebben, dat niemand nog vanuit zee dit
Russisch bolwerk zou durven benaderen, en dat dus het verhaal van die
‘bootvluchtelingen’ zou stoppen bij gebrek aan… bootvluchtelingen.
Een
beetje zoals de veldslag in Le Cid in de Franse klassieke literatuur waar er
zodanig hard en lang gevochten werd, dat er op het einde van de dag gestopt
werd met vechten… ’faute de combattants’ – bij gebrek aan strijders van elke
kant.
Kijk,
die mensen waren maar arme gepensioneerde boeren, maar moesten er een paar van
hen in Brussel de dans leiden, we zouden er allemaal beter door worden. Goed
geweten!
Geschreven door AABEE via
Digitalia
*
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten