zondag 5 januari 2014

* 1685 - LAMPEDUSA UND KEIN ENDE, TOT EN MET DE ALGEHELE ONTVOLKING VAN HEEL AFRIKA



*
Zondag 5 januari
Zon 8u44-16u52
Driekoningenavond
Driekoningenavond een sterre? Dan is de lente nog verre
* 
*
Één telefoontje met Poetin,
 
En het probleem Lampeduasa is van de baan
*
WAAROVER HET GAAT
De officiële regime-pers doet er weeral het zwijgen toe, over dit onmenselijk drama, of als ze er al over spreekt, dan is het nog altijd over die arme ‘bootvluchtelingen’, alhoewel het woord ‘gelukzoekers per ferry op onze kosten’ beter zou zijn. Maar wat wilt U, bij de naïeve goegemeente moet de aandacht worden afgeleid van de daar al decennia aangehouden criminaliteit bij de aanhangers van de Ideologie van de Wrede.
De Italiaanse Kustwacht, de politie, de marine, en een hele organisatie aan medelevende hulpverleners in de haven, zijn al jaren bezig om, naar de dwingende eisen van het Internationaal Zeerecht, deze sukkelaars een menswaardige opvang te verzekeren. Dat is gewoon de intermenselijke solidariteit, waarvoor er zelfs geen geschreven wetten moeten bestaan. Maar deze hulpvaardige mensen zijn meestal het voorwerp van zware kritiek van ‘welzijnswerkers’ verder op, elders in Europa, omdat de opvang niet genoeg liefdevol zou zijn… medisch zemf niet eens nodig. Ouder gewoonte bekommeren Linxmenschen zich inderdaad niet om de financiering van dat soort zaken… Het zou nochtans niet moeilijk zijn, om hier ter plaatse op de rots van Lampedusa een deel van hun eigen persoonlijke weelde te komen uitdelen, in plaats van dit mooie land aldoor leger te doen leegbloeden in een nooit aflatende stroom sukkelaars waarvan iedereen er een teveel is.
Er zal dus vroeg of laat niets anders opzitten, dan geweld te gebruiken, en er onze ‘Bersaghlieri’ op los te laten, de elitetroepen van het Italiaans Leger. Niet bij aankomst, wel te verstaan, maar bij vertrek. Zodat de medeplichtige Overheid van die landen, samen met de mensensmokkelaars die de concrete verantwoordelijken zijn, als muskieten uit te roken. Van de kant van de Linckse wereldverbeteraars zal er dan gedurende korte tijd wel een hels gehuil opstijgen, omdat hun geheime plannen nu vastlopen, maar als de mensenhandel stopt zal er rap geen kat meer naar hen luisteren.
En Afrika zelf zou er alleen maar beter door worden!
Als wij dan van Spanje tot Noorwegen, vanaf onze eigen kusten het overtal aan immigranten het etiket ‘vluchteling’ op kleven door middel van een ‘Europese Richtlijn’, een syndicaat van mensensmokkelaars organiseren en al onze wankele boten, boortjes, schepen en scheepjes bijeen scharrelen, kan binnen enkele jaren de door God gewilde inplanting van elke mensensoort op zijn eigenste plaats, hersteld worden.
Waarna wij allen in koor Deo Gratias zullen scanderen!
.
BASIS v/d INSPIRATIE
Lampedusa-routine: Meer dan 1000 nieuwen
Zoals altijd zaten de boten propvol, stonden ze op punt van kenteren en zetten ze koers naar Lampedusa: In de Middellandse Zee hebben Italiaanse schepen binnen slechts 24 uur meer dan 1000 illegale vluchtelingen uit Afrika en Azië geborgen. Helikopters hadden hen daarvoor vanuit de lucht gespot.
De 823 mannen, vrouwen en kinderen op de vier boten waren o.a. afkomstig uit Egypte, Pakistan, Irak en Tunesië. Bij andere acties zouden 233 personen uit Eritrea, Nigeria, Somalië, Zambia, Mali en Pakistan gered zijn en naar Sicilië zijn gebracht, deelde de Italiaanse marine mee. Onder de geredde personen bevonden zich 30 vrouwen en 46 minderjarigen.
Dit grote aantal binnen 24 uur laat zien dat de toestroom van mensen uit Afrika niet afneemt. Als de Europese welkomstcultuur hen dan niet bevalt, zullen ze vast en zeker weer de lippen aan elkaar naaien om aandacht te vragen voor hun catastrofale situatie en alle goedmenschen van Europa geven elkaar vrolijk rendez-vous om de illegalen te vleien.

PERSOONLIJKE BENADERING
Ik heb het ooit geweten, nog niet zo lang geleden, dat r af en toe, bij goed weer en kalme zee, enkele verweesde vluchtelingen op Lampedusa arriveerden, er liefdevol opgevangen werden, en even liefdevol doorgestuurd naar het Italiaanse binnenland, waar dan de reis begon naar het grote onbekende gluk. Zoiets was dan voor enkele dagen een ‘hot item’ op CNN.
Toen ineens werden het honderden, elke week tientallen bootjes in al maar zwaarder weer. Lampedusa werd één groot opvangkamp, waar de vele transporten naar het vasteland als evenveel druppels waren op een hete plaat. Soms liep er al eens iets mis, zonken die met van alles opgelapte bootjes, haperden de motoren – die misschien wel door de mensensmokkelaars gesaboteerd waren – en verdronken er tientallen, later honderden mensen voor de helikopters van de reddingsdiensten hen hadden ontdekt op en in die notendopjes. Dan schuwende men het dagenlang uit in Brussel, men vergaderde wat, men dronk een glas, men pieste een plas en men lieten alles zoals het was.
In de Bar Central in het dorp, zowat het politieke forum van deze arme maar propere landbouwstreek (zure wijn, ranzige olijfolie) kon ik over Lampedusa een gesprek volgen waaruit bleek dat niemand opgezet was met het te schande maken van dit stuk rots in volle zee, toevallig toch ook een stuk Italiaans grondgebied waarvoor men hier in 2 wereldoorlogen vele levens had opgeofferd. Italianen hebben inderdaad een liefde voor hun vaderland, waarop wij Vlamingen, maar jaloers kunnen zijn. De ‘Forza Italia” van Silvio Berlusconi is in dit dorp geen ijdel begrip, dat hoort U ook te weten, om de rest te begrijpen.
Want in de groep ‘was er consensus’, zoals dat heet, dat er dringend contact moest gezocht worden met Poetin, om voor te stellen, Lampedusa voor een termijn van 99 jaar af te kopen van Rome, waar iedere Eurocent ten zeerste welkom zou zijn. Dat wisten zij door hun mager pensioentje van aùper450 Euro per maand. Poetin kon daar dan de infrastructuur gebruiken en ombouwen tot diepzeehaven voor zijn atoomduikboten, waardoor de Russische aanwezigheid in de Middellandse Zee continu zou verzekerd zijn. Was ook goed voor de tewerkstelling, werd er aan toegevoerd door Giovani, de oudste.
Deze tactiek zou als onmiddellijk resultaat hebben, dat niemand nog vanuit zee dit Russisch bolwerk zou durven benaderen, en dat dus het verhaal van die ‘bootvluchtelingen’ zou stoppen bij gebrek aan… bootvluchtelingen.
Een beetje zoals de veldslag in Le Cid in de Franse klassieke literatuur waar er zodanig hard en lang gevochten werd, dat er op het einde van de dag gestopt werd met vechten… ’faute de combattants’ – bij gebrek aan strijders van elke kant.
Kijk, die mensen waren maar arme gepensioneerde boeren, maar moesten er een paar van hen in Brussel de dans leiden, we zouden er allemaal beter door worden. Goed geweten!
Geschreven door AABEE via Digitalia
*
*

Geen opmerkingen: