*
Deze
INLEDING bovenaan, zowel als de UITLEIDING onderaan zijn van de hand van ab.digitalia.it. Zoek
niet, ik ben een illustere onbekende en zou dat graag, uit lijfsbehoud, zo
houden. Het elders overgenomen MIDDENSTUK staar er dan weer
integraal, omdat ik linken zo link vind en vooral onbetrouwbaar inzake het
archiveren. En juist archiveren voor de toekomst ten persoonlijke titel is zo
leuk aan het commentariëren over politieke actualiteit. Het is zo een beetje
als ‘Making Memories’
Ik
jeune mij daarin, als ik een liedeke kan dichten
Ik
jeune mij daaran als ik dat liedeke kan.
*
*
1917 - FESTA DELLA LIBERAZIONE
*
Don Camillo & Bepone
Symbool voor Italia
*
l INMEDING
Vandaag
is het officieel gedeelte van mijn nieuw en beter Vaderland in
festa. D.w.z. dat het een ‘Betaalde dag’ is voor iedereen (uitgenomen
voor de kleine zelfstandige winkeliers die met open armen de vele vitrine-dweilers trachten binnen te halen.
Wie ook dankbaar van deze Vaderlandsche Uren wil profiteren, zijn de vele
klusjesmannen thuis en elders. Terwijl de Hoge Pieten elkaar toeklinken, verdienen
zij maar al te graag een Eurocentje bij.
Het
verhaal van die ‘Bevrijding’ in 1944 is zelfs voor Italianen een tamelijk verward
verhaal van halve waarheden hele leugens. Meestal ook van waar gebeurde verhalen over ‘van horen zeggen’.
Na de
landing van de Amerikaanse mariniers op Sicilië (verdedigd door een entente
cordiale van de geduchte Italiaanse Bersaglieri (Alpenjagers) en de Duitse
Waffen-SS), viel dit eiland al rap helemaal in de handen van de ‘Bevrijders’.
Dat dank zij de hulp van de Amerikaanse maffiosi, die als
gids zowel het land, de mensen als de taal kenden. Die waren, na de jaren van
Mussolini’s fascisme, allemaal uitgeweken naar de USA en die zagen nu hun kans schoon om wraak te
nemen. Wat onder het fascisme was de maffia zo goed als uitgeroeid.
In
Rome verloor die nacht Benito Mussolini het vertrouwen van de Fascistische Hoge
Raad en ging vroeg in de morgen aan Koning Vittore Emmaniele II van Savoye zijn
ontslag als Premier en Legeraanvoerder aanbieden. Deze ‘beschermde’ Mussolini,
door hem naar een verlaten hotel op de Gran Sasso in het hooggebergte van
de Abruzen, te verbannen, bewaakt door een handvol gewone ‘carabinieri’
(=Rijkswachters). Daar werd deze enkele dagen later door de SS-Generaal Otto Skorzeny,
met de hulp van een paar zweefvliegtuigen, bevrijd op last van Hitler, die zijn
oude vriend niet in de steek wilde laten,. Mussolini kwam in Rastenburg, in
Oost Pruisen, bij Hitler in het OKW aan, net de dag dat deze de aanslag op zijn
lev en door Graf von Stauffenberg had overleefd.
Ondertussen
vorderden de Yankees meter per meter in
de richting van Rome, waar ze op hun weg de meer dan 1.000 jaar oude Abdij van
Monte Cassino, door beide partijen erkend als ‘vrij-zone’, op last van het
Engelse Hoogerhuis en op uitdrukkelijk verzoek van Churchill, weg bombardeerden
van de on-inneembare bergtop.
Elke
Duitse afweerlinie (zie Gustav-linie op
Gogle) werd week na week ingenomen, en toen de Yankees Rome dreigden te naderden,
en niet zinnens waren die stad als ‘vrijstad’ te erkennen, besloot Generaal
Badoglio, de nieuwe opperbevelhebber van het Leger, eenzijdig de wapens neer te
leggen in een eervolle wapensteilstand. Meer
nog, toen Vittore Emmanuele II eenmaal afgetreden was in het voordeel
van zijn zoon Umberto, gehuwd met Marie-José Coburg, de maitresse van Mussolini
(!) verkoos Italië, samen met de Geallieerden, de strijd verder te zetten tegen…
de Duitsers. Een volleerde volte-face
volgens het libretto van een beroemde Drie Stuivers Roman…. Onder het moto ‘Liever
Blode Jan, dan dode Jan….
Hetgeen
dus vandaag herdacht wordt….
Punt
aan de lijn. Alinea. En nu het verband met Het Edel land der Belgen!
De
nieuwe koning Umberto van Sovoye diende ondertussen een referendum toe te staan
waar de Ittalianen, traditioneel koningsgezind, konden kiezen voor de ‘Republica’
of voor het Koningdom. Met een nipte meerderheid wonnen de (communistsche)
Republikeinen, en het jonge koningspaar werd voor de eeuwigheid verbannen van
het Italiaans grondgebied. Verbod dat rum 50 jaar heeft standgehouden…
Mussolini,
die met behulp van de Duitsers een nieuwe Italiaanse Regering van het Noorden
had gevormd, trachtte toen bleek dat de oorlog toch niet meer te winnen was,
als Wehrmachtsoldaat verkleed, in een konvooi van Duitse ravilailleringstroepn
naar Duitsland te ontsnappen. Maar hij werd verraden, en viel op een zucht van
de veilige Zwitserse grens, net voor Como, in handen van de partizanen, die hem
en zijn vriendin, de nog altijd verafgoodde Claretta Petacci, standrechterlijk fusilleerden.
Op uitdrukkelijke last van ‘Moscou’, wordt gezegd Want de tas met geheime
documenten die de Duce op zijn vlucht had weten te redden, werd nooit
teruggevonden…
Het
verhaal van de mooie Claretta leest als een nieuwe versie van het Verhaal
van Romea & Julietta. Toen haar Benito, de borst vooruit, zou vallen onder
het vuur van een 5-tal op hem gerichte stenguns, sprong zij voor hem, de armen
gespreid, om de kogels op te vangen. Die doorboorden haar, en een meter verder
ook de dodelijk getroffen Duce. Vervolgens werden hun lijken met het hoofd omlaag,
opgehangen aan een bezinpomp in Milano. Waar ze dagenlang door het volk
geslagen en bespuwd konden worden. Het was pas na tussenkomst van de Bisschop,
dat de rokken van de kleiene Claretta opgebonden werden rond de knieën, om haar
naaktheid te bedekken…..Want het paar was de dag van de moord ontijdig uit bed
gehaald en geen tijd gekregen om zich deftig aan te kleden….
Vandaag
herdenkt het Establishment de val van het Fascisme, op kop de vroegere
communist, thans President Napoliatno, meer dan 90 jaar oud. Maar op het graf
van de Kleine Claretta, op de Campo Sato di Roma, staan vandaag heel zeker weer,
net zoals elke dag trouwens, verse bloemen. En in de kleine kapel, waar
Mussolini ligt bedragen, trekken in het halfduister, elke dag 2 ongewapende
schildwachten de wacht op.
Dat is
het verhaal van een levend verleden.
*
Dat ‘kazak
keren’ was na 6 juni 1944, de lading van de Geallideerden op de Normandische
stranden, was in heel Europa een fluitje van een cent, maar nergens was het zo
algemeen en zo schandelijk als in Italië….
JaJa,
en dat begraven van de strijdbijl moet hier eeuwig herdacht worden, want het was
gewoon de wil van het hele volk, dat oorlogsmoe, het geloof in zijn Leiders definitief
verloren was.
MIDDEBSTUK
Onder voorname dankzegging
overgenomen door Digitalia bij
*
UITLEIDING
O
Ja, deze keer dus toch alleen maar de link, want aan een klein tekstje ‘in
Italiano’ zou niemand veel gehad hebben. Vandaar deze korrte samenvatting…
Silvio
Berlusconi opent de vijandelijkheden van uit de
vernederende situatie waarin zijn politieke vijanden hem gebonjourd hebben. Straf
omgezet tot 4 maand ‘gemeenschapsdienst’, een paar dagen per week, in een
bejaardentehuis. Voorlopig nog politiek onmondig, gebruikt hij de hefboom van
zijn partij, de Forza Italia.
Ondergrond:
Berlusconi werd als Italiaans Premier aan kant geschoven door Haiku-Herman voor
zijn Euro-sceptische reflexen, en vervangen door de GoldmanSachs bankier Monti,
met de uitdrukkelijke opdracht van Broekzèl aan het Itaiaanse Establishment, om
de Cavaliere met de grond gelijk te maken. Monti haalde 4% bij de daaropvolgende
algeene verkiezingen…
Die
opdracht van Monti is, zoals U merkt, maar zeer beperkt kunnen uitgevoerd
worden, en de kat met 7 levens i terug van nooit weg geweest.
Voor
alle mensen met een strijdersnatuur, is Silvio Berlusconi – for sure - een na
te volgen voorbeeld. Hij ‘geniet’ veel tegenwerking van de Gevestigde Schare
van Proditeurs, omdat hij de Schatkist niet hoeft te pluimen om rijk te zijn. Het
is eerder omgekeerd: deze flamboyante gewezen quizmaster op cruise-schepen kan
met zijn persoonlijk vermogen, alss het er op aan komt, gewoon de gaten in de lege
Schatkist stoppen….
Berlusconi
i is de man die de fabrieken draaiende
kan hoden!
Enne,
over zijn zogezegde ‘seksschandaaltjes’: ook van dàt front geen nieuws meer….
EINDE
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten