maandag 21 april 2014

1911 - DEN BOAS IS NE GROTE SMEERLAP MAAR DIE VRIJE DAG OP ZIJN KOSTEN IS WEL FIJN



*
Maandag 21 april
Zon 6u36-20u47
Paasmaandag
H Anselmus
*
 
*
Paasei voor de Vurige Tongen op Sinksen


Op 8 juni, als de resultaten van 25 Mei echt zijn doorgedrongen…..
*
Restjes rapen waar de Paasklokken
nog wat lekkers hadden verloren gestrooid….

Ja, die fameuze ‘the day after’, die dikwijls zoveel koppijn met zich meebrengt… Ja Ja, die betaalde dag van 2de Pasen: hij is een ‘sociale verworvenheid’ uit vroeger tijden, toen arbeid nog een tijdrovende en vermoeiende bezigheid was. Nu wordt er al jàààren in hoofdzaak gewerkt tegen de jeukte, want de hobby’s: gaan vissen aan de waterkant, gaan kijken naar de velokoers, of bij Jetje op den hoek gaan pintelieren,… is belangrijker. Onderwijl kan (zie (Thuis’ en ‘Familie’) ’t wuvetje een zijsprongetje maken, twee desnoods, als ze dat wil, en meestal wilt ze dat. Daarvoor toch dient de moderne tijd, hé Walter! Voorwaarde is wel, dat men de Hoge Heren van ’t syndicaat goed vet mest, zodat die als ’t moet zelfs in Uw plaats voor de Arbeidsrechter verschijnen, om te bewijzen dat gijzelf ziek zijt van miserie sedert de dag dat ge Uw C4 zijt mogen gaan afhalen op den buro. Het kon niet rap genoeg gaan: de décolleté van de vrouwelijke ‘assustant-manager’ is een ‘no gone’-zone voor het lagere personeel. Het is een ®-merk met full options voor de centenbaas. En ook een beetje (in ’t geniep) van de personeelsdirecteur.
Dergelijke toestanden zijn meteen de (verdoken) hoofdreden voor de massa-immigratie: de nieuweling kan voor een klein prijske Uw plaats gaan innemen, en zal - noblesse oblige – dan ook voor de partij van die vriendelijke meneer van ‘t Syndicaat stemmen. Vier keer een win-win situatie, op kap van Uw werkgezellen die aldus gepluimd worden tot op het vel.
Enfin, ik bedoel maar: geniet ervan, want er staan met Barry barra tijden in ’t verschiet. Eerst zal de lapsmeer zijn fabriek moeten sluiten, dan iedereen op straat met of zonder ‘Sociale Bescherming’, dan iedereen naar den ‘disch’ (dop) en als ’t op is, is ’t eten gedaan…. Een vriendelijke Meneer van ’t Syndicaat, vraagt U? Wel, die gaat op de lange duur ook niet meer ‘werken’, maar die geniet nu van een zonnige vakantie op een tropisch standje, voor de lagere échelons, die staat naast U aan het loket van het OCMW…. Dat klinkt wel mooier, maar ’t is ‘den disch’ van vroeger dagen, den Openbare Onderstand. En nog vroeger was dat de ‘Misericorde’, maar dat is een begrip uit de tijd der Pastoors.
Dan hervalt de Geschiedenis in de plooit die we alleen nog kennen uit ‘van horen zeggen’. Hongersnood in de grootsteden, met dievenbenden die de streek afschuimen. Als later dan, dank zij het sociaal-democratisme  de tijden overal in de landen rond ons, even ‘bar’ zijn geworden, dan wordt er gegrepen naar de wapens. Of zal de ‘Regering’ ingrijpen, zoals in Amerika nu, of zoals in Duitsland, ten tijde van de Partij van de Arbeid aldaar. De bewapenings-industrie op volle toeren lanceren. Iedereen gelukkig, want iedereen weer aan het werk en in staat om iedere dag weer beefstuk te eten. Héla, en waar waren dan de kleur-syndicaten dan gebleven? Allemaal verzameld in dat  Overheids Syndicaat der Dictatuur, één groot ACW als het ware.
*
Och, het is een verhaal zo oud als de straatstenen, of zelfs erger: zo oud als de aarde onder de straatstenen…. Daar dacht ik aan, als ik op het einde van de voormiddag over de “Cassia’ liep, de nu geasfalteerde kassei, de heerweg die vanuit Rome naar het Noorden leidt, waarop de legioenen van Julius Césare in gesloten gelederen marcheerden om onze voorvaderen, de dappersten aller Galliërs, te gaan ringeloren. Zij die zouden terugkeren, zouden dan, samen met de keuterboertjes die hen zagen voorbijstappen op de heenreis, elk een stukje grond mogen be-drichten die ze van Cesar zouden gekregen hebben. JaJa, er was ook een win-win situatie van een andere ‘syndicale samenwerking’ dan nu, 2.000 jaar geleden. Maar een samenwerking als vergoeding vanwege het Gezag voor bewezen diensten… De stad Fiorentina (Florence, Firenze nu) is er groot door geworden, want in die heerlijke heuvelruggen was het echt goed om leven. Dante Allighieri wist er alles van! Daar was toen ook al de Chianti-wijn, dezelfde als die waarop Kareltje van ons Mireille, de politierechter, is verliefd geraakt. Al heeft hij op dat landgoed nog veel aan Julius Césare kunnen terugdenken, denk ik, maar meer aan Karel Anthonissen van de BBI. Die blijft maar als een lastige horzel rond de oren van deze Césare-Grote Politicus, zoemen….
Daar dacht ik aan, zelfs een stukje verder, op weg naar huis, tussen de schrale verlaten wijngaardjes en de lege olijfgaarden. Geen kat te zien, vandaag. Ik voelde mij bijna als in ‘Den Bloeyenden Wijngaard des Heren’, en als vanzelf kwam ik, bijna gesublimeerd, op het Front National, en de familie Le Pen. Ergens las ik dat het Duinkerkenaren waren, maar ik vind nergens bevestiging. Jean-Marie is een Bretoen en Marine is een bijna-Parisienne. Ik had in gedachten: Duinkerken: er bruist toch nooit geen Vlaams bloed in hun aderen? Want wie Duinkerken zegt, zegt Jean Bart, en wie Jean Bart zegt, zegt Groeninghe 1302, alwaar een verre voorvader van hem sneuvelde, volgens de oude kronieken in het Groeninghe Museum in Kortrijk. Maar neen, dus. Bij het FN moeten we eerder denken aan Hastings en Willem de Veroveraar, die met de hulp van veel moedige Vlamingen van Brittannië, Groot Brittannië maakte. Groot Brittannië, of Groot Bretagne? Zou ik toch eens moeten nakijken. Maar misschien eet Nigal Farage daar al iets meer over, en zwijgt hij nog tot na 25 Mei….
*
Thuis gekomen, hadden mijn 3 Duitse Herders al van ver hun baasje herkend, want ze stonden kwispelstaartend achter de poort. Dikke vrienden, zijn het, ja?
Die tot de tanden gewapende vriendschap kan ik best gebruiken, voor wat nu volgt. Heeft U ook gelezen dat Barry Obama een cocaïne gebruikende seks-verslaafde homo zou zijn? Nu ge ’t zegt: de manier waarop hij als een krolse kater het podium opwipt, doet me denken aan onze bloedeigen ‘landgenoot’, Dhr. Olio Di Jeanetto: typisch die bekakte heupwiegingen als van een slingerend slangenlichaam op weg naar andermans verboden appelboom.
Helemaal in tegenstelling tot onze almost nieuwe Sire, die gerust met voorgaande twee exemplaren een triootje zou kunnen vormen in een of andere porno-film. Al stapt de onze altijd een beetje als een vermoeide slungel, alsof er met het klokkenspel tussen zijn benen wat schort. Ik denk dat het blauw bloed vroeg of laat op die plek uit hem zal uitbreken. Reden waarvoor die vent pampers draagt?
*
Och, het zijn bedenkingen als vijgen nà Pasen. Niet meer zo vers dus, en elders al afgelikt tot op de pitten. Want, stil, wees stil en stoort de stilte niet: vandaag rust de wereld uit, om morgen met des te meer ijver te kunnen om zijn as draaien….
Op! Naar Pinksteren nu en naar de H. Geest, in de vorm van een kaarsvlammetje boven op ieders verstand. Hopelijk is die kaars van extra kwaliteit, want ze moet zeker meegaan tot na 25 Mei… Dan kan ze als lont dienen, om de Paasei-koppen van al die Grote Geesten met een luide knal te doen in rook, velletjes en beentjes opgaan……
Geschreven door AABEE via Digitalia

*
*

Geen opmerkingen: