**
Dinsdag 25 februari 2014
Sprokkelmaand
Zon 7u36-18u17
H Walburgis
*
*
*
In
het Zadel
De eigenheid van de Islam
nu ook in Engeland. Lees en huiver.
Een Nederlands hoogleraar in
deze materie: die zou het toch moeten kunnen uitleggen, en daarom onderstaande
bijdrage aan het gruwelijk begrip FGM, de ‘Female Genital Mutilation. Door dit
begrip mitsgader de juiste context te helpen verspreiden, hoop ik bij te dragen
om zonder sensatie, klaarheid te scheppen. Zoals Mie Vol-Vogels het ooit zei:
geen bla bla, maar boem-boem!
Dat hiermee nogmaals de ‘achterdoenderij’ bj de Islam mag blijken, wordt graag aangenomen.
De Islam heeft in totaal niets in origineel, maar bouwt alleen verder op wat
reeds bestond. Hier is het door overnemen van primitieve wreedheden zoals
onthoofden, elders is het door het zich toe-eigenen van een traditie/ideologie
(het Joods-Christelijke van de Bijbel), nog elders is het door het zich
toe-eigenen van de rekenkunde, de cijfers, die wij Arabisch noemen, doch die
zij hebben gestolen van andere beschavingen in het Verre Oosten. Nog elders is
dat door veroverde Westerse kennis als de hunne te declameren (Andalusië), of
zelfs hun steden vol te bouwen met de grootste en de hoogste torengebouwen ter
wereld, waarbij de namen van die architecten zedig verzwegen worden.
De Islam is aldus nergens
origineel, maar uitsluitend parasitair. Vandaar de fanatieke bezetenheid om
overal het origineel te vernietigen of het zich mits bepaalde aanpassingen, toe
te eigenen. Met het jammerlijk gevolg, dat er niets in stand wordt gehouden,
omdat hen de nodige kennis ontbreekt. Niet omdat de Moslim daartoe niet in
staat is, maar omdat hem met de paplepel is ingegeven om niet slimmer te willen
worden dan Allah, die toch de Grootste en
dus de slimste is.
Het volstaat de namen te
overlopen van de Nobelprijswinnaars:
Zo goed als geen Arabische,
naast vele honderden Joodse of Westerse namen. Bij uitbreiding gaat deze
vaststelling ook op voor de sport. Allah is de Grootste, dus waarom daartegen willen
concurreren?!
Al die dingen zijn
zekerlijk geen wetenschappelijk bewijs, maar ze geven toch stof tot nadenken….
.
Ja, meisjes besnijden is islamitisch' [ISKANDER]
22-02-2014 - Maurice Blessing – Trouw
*
Zoë was vijf jaar oud in 2009, toen ze kort in het
nieuws was. Haar clitoris was weggesneden. Net als een deel van haar
schaamlippen. "Papa heeft geknipt", luidde haar verklaring bij de
politie. Daarbij zou een botte schaar zijn gebruikt, wat het ruwe, halfslachtige
resultaat kan verklaren. Haar vader, een 29-jarige Nederlander van Marokkaanse
herkomst die zich op het islamitisch geloof had gestort, werd door het Openbaar
Ministerie in staat van beschuldiging gesteld.
…/…
Dat kunt u zelf eenvoudig controleren. Neem een
koran ter hand, of google een vertaling op het internet. Gaat u vervolgens bij
uzelf na welke sharia-voorschriften ('islamregels') u kent, en probeert u deze
regels eens in uw koran terug te vinden.
Daar gaan we: de plicht van vrouwen om hoofddoekjes
te dragen ... Nee, helaas, staat er niet in. Eens kijken ... het bestraffen van
overspelige vrouwen door steniging! Nee, ook niet. Gek is dat ... Besnijdenis
van vrouwen dan?
Neen. Helemaal niets over terug te vinden! Ziet u
wel? Waarom zou deze eenvoudige methode nu niet werken bij opiniemakers?
Nu wilt u natuurlijk weten waar de grote
meerderheid van de islamitische leefregels dán wèl vandaan komt. Het
eenvoudigste antwoord luidt: uit
het gewoonterecht van het pre-islamitische Midden-Oosten. Dit werd voor
de komst van de islam, in de zevende eeuw, in het Arabisch sunna genoemd, 'het
voorbeeld dat nagevolgd dient te worden'. En inderdaad werd dit begrip later
geïslamiseerd tot wat de Palestijns-Amerikaanse wetenschapper Wael Hallaq, 's
werelds meest vooraanstaande kenner van de klassieke sharia, 'de profetische
sunna' noemt: het voorbeeldgedrag van 'de Profeet' en zijn metgezellen.
Deze laatste, geïslamiseerde sunna werd door de
religieuze elites van de vroege moslimgemeenschappen overgedragen in de vorm
van vrome anekdotes over de tijd van de profeet: de zogenaamde 'hadiths'. Het
is in deze hadiths - waarmee oude, pre-islamitische normen en regels die niet
in de teksten van de Koran voorkwamen konden worden 'geïslamiseerd' - dat we de
eerste 'schriftuurlijke' verwijzingen naar vrouwenbesnijdenis terugvinden.
Wat daarbij opvalt is dat in de betreffende hadiths
niet zozeer tot vrouwenbesnijdenis wordt opgeroepen, maar dat de ingreep als
heersende norm wordt voorondersteld. Zo wordt de seksuele daad vaak omschreven
als 'wanneer de twee besnijdenissen elkaar ontmoeten' of 'als de ene
besnijdenis de andere raakt'. De schriftgeleerden gingen er dus vanuit dat
zowel de moslimse man als vrouw besneden was. Dat dit ook in de praktijk bij in
ieder geval een deel van de Arabische vrouwen het geval was, blijkt uit andere,
niet-religieuze bronnen. Zo komen we in de klassieke Arabische literatuur de
grove belediging 'zoon van de clitorissnijder' tegen.
Niet alle middeleeuwse juristen behandelen het
onderwerp vrouwenbesnijdenis. Maar wanneer zij dit wél deden - en dat waren
niet de minsten onder hen - dan waren ze bijna zonder uitzondering enthousiast
over het gebruik. Zo noemde de middeleeuwse Hanbalitische rechtsgeleerde Ibn
Qayyim (tegenwoordig vaak aangehaald door salafisten) het besnijden van de
clitoris 'een bewijs van dienstbaarheid aan God'. Het besnijden van vrouwen
paste dan ook binnen het meer algemene streven van de, zonder uitzondering
mannelijke, rechtsgeleerden om de seksualiteit van de vrouw te beteugelen. Zij
had recht op haar seksueel genot - zij moest wel gemotiveerd blijven om
kinderen te baren en haar man te bevredigen - maar het mocht niet al te gek
worden. Een 'gelimiteerd' wegsnijden van de clitoris paste binnen dit
ideaalbeeld.
En zie: ook voor dit doel bleek een hadith te zijn
overgeleverd. Zo zou de profeet een besnijdster in Medina hebben opgedragen:
"Haal het niet helemaal weg, want dat is beter voor de vrouw en heeft de
voorkeur van de man." Dat zelfs de schriftgeleerden erkenden dat deze hadith
op discutabele wijze was overgeleverd, weerhield hen er niet van hem als bron
voor de Wet te gebruiken. Zo kwamen zowel soennitische als sjiitische geleerden
uiteindelijk tot de conclusie dat de besnijdenis van islamitische meisjes ofwel
sunna (aanbevolen dus) dan wel 'verplicht' was.
Dat brengt ons bij de vraag hoe bovenstaande
kennis, te vinden in bijna iedere universiteitsbibliotheek in Nederland, voor
het grote publiek zo lang verborgen heeft kunnen blijven. Veel onderzoekers
zijn waarschijnlijk misleid door het taboe waarmee het gebruik ook in de
moslimwereld zelf nog altijd wordt omgeven. Arabische bedoeïenen gebruikten
niet voor niets het woord sirr ('geheim') voor vrouwenbesnijdenis. En waar de
besnijdenis van jongetjes in de islamitische wereld in het openbaar wordt
gevierd, speelt die van jonge meisjes zich geheel in de privésfeer af. Geen man
of buitenstaander mag erbij zijn.
Ook racistische vooronderstellingen zullen een rol
te hebben gespeeld. Zo gingen antropologen er automatisch van uit dat een
dergelijk 'barbaars' gebruik uit 'donker Afrika' afkomstig moest zijn. Nog
altijd wordt door antropologen beweerd dat de term 'faraonische besnijdenis'
(de meest ingrijpende vorm) op een Egyptische en dus Afrikaanse herkomst wijst.
Opvallend genoeg zien de Soedanezen die deze versie
toepassen dat zelf anders. Voor hen bewijst die benaming juist dat de traditie
oorspronkelijk uit het nóórden komt. Uit de Arabische wereld dus.
Maar de belangrijkste reden voor de onbekendheid is
waarschijnlijk de huiver onder activisten dat hun strijd tegen
vrouwenbesnijdenis zal worden beschouwd als een strijd tegen de islam als
geheel, zodra er een link tussen die twee wordt gelegd.
Zoiets hebben we de afgelopen decennia vaker
gezien: bij djihad en islam. Politiek geïnspireerde wetenschappers, auteurs en
activisten hebben zich enorm ingespannen om de relatie ertussen te ontkennen.
De gedachte daarachter: als we 'islam' en 'djihad' ontkoppelen, dan kunnen we
het laatste fenomeen veel effectiever bestrijden. Eén blik op het huidige
Midden-Oosten is genoeg om het failliet van die redenering aan te tonen
Het bespreekbaar maken van de relatie tussen de
sharia-traditie en vrouwenbesnijdenis of djihad maakt niet van iedere moslim
automatisch een 'besnijder' of 'terrorist'. Waar het wel toe zal leiden is iets
waar een enorme behoefte aan bestaat in onze samenleving: namelijk het vergaren
van meer inzicht in het proces van identiteitsvorming door moderne moslims.
Zoals bekend gebruiken velen de eeuwenoude sharia-traditie (vrij toegankelijk
via internet) als grabbelton om een 'unieke', vaak expliciet niet-westerse,
'moslimidentiteit' te creëren. En daarbij zijn natuurlijk die elementen het
interessantst die haaks lijken te staan op 'westerse' waarden en normen.
Misschien verklaart dit waarom wereldwijd onder moslims de populariteit van
vrouwenbesnijdenis lijkt toe te nemen, juist op het moment dat het gebruik
volgens de statistieken áfneemt onder niet-moslims.
En, ook niet onbelangrijk, het verschaft ons
informatie waarmee vrouwenbesnijdenis via de rechtbank effectief kan worden
bestreden. De vader van Zoë werd vrijgesproken vanwege gebrek aan bewijs. Bij
die beslissing speelde, volgens een verslag in Trouw, mee dat hij nota bene als
Nederlands-Marokkaanse born-again moslim geen overtuigend motief had. De
rechter had vast anders geoordeeld als hij meer inzicht had gehad in het
verband tussen de islamitische sharia-traditie, moslimse identiteitsvorming en
clitoridectomie (en ook als de verdachte een 'zwarte' Afrikaan uit de officiële
'risico-categorieën' van de overheid was geweest.
Ook de preventie zou gebaat zijn bij meer openheid
over de relatie tussen vrouwenmishandeling en religieuze tradities. Vanwege het
zware taboe op dit onderwerp tasten hulpverleners hier vaak in het duister.
Want wat is nu precies een religieuze traditie en hoe ontwikkelt die zich? Wat
voor rol speelt een dergelijke traditie in het krachtenveld van 'actoren'
binnen een gezin, of een gemeenschap? Waarom worden tradities door sommigen
binnen die gemeenschap bestreden en door anderen juist gepromoot?
Dit leer je niet op de opleidingen voor
maatschappelijk werk of op de huisartsenopleiding. Want wie zou dat moeten
doen? En op basis van welke informatie? De universitaire studie van de sharia
houdt zich, weet ik als sharia-docent, niet met zulke vragen bezig. Theorieën
over de rol van sharia-tradities in moderne samenlevingen worden er (nog) niet
ontwikkeld, laat staan toegepast. Terwijl die bijzonder waardevol zouden zijn.
Als de overheid écht werk wil maken van de
bestrijding van vrouwenbesnijdenis, dan zal ze universiteiten moeten stimuleren
om dit thema unverfroren te gaan bestuderen. Nederland geeft vanouds prioriteit
aan onderzoek naar de relatie tussen sharia en staat, of de ontwikkeling van
een 'liberale islam'. Maar bij relevant onderzoek horen ook hete hangijzers,
zoals de relatie tussen sharia en vrouwenbesnijdenis (en die tussen religie en
eerwraak).
De feiten erover zijn zoals ze zijn. Grondig
onderzoek ernaar zal zeker wrijvingen opleveren. Maar we hoeven niet bang te
zijn dat het gesprek erover 'over de hoofden van de moslims heen' wordt
gevoerd. Want veel jonge moslims - de vrouwen in nóg groteren getale dan de
mannen - melden zich aan de laaglandse universiteiten. Zij kunnen, net als
iedere andere betrokken Nederlander, volop deelnemen aan discussie en
onderzoek.
*
Maurice
Blessing (1968) is arabist en publiceert over geschiedenis en het
Midden-Oosten. Hij doceerde sharia (islamitisch recht en moraal) aan de UvA.
*
De
teugels strak aantrekken
Heeft
U hier nu gelezen dat de Moslims als groep minderwaardig zijn? Dat was in ieder
geval niet de bedoeling. Moslims zijn ook niet achterlijk, of dom. Hun
fanatieke ideologie maakt hen alleen zo.
Nederland
haalt een karrevracht medailles binnen op de Winterspelen. Zijn Nederlandse
spierbundels dan zoveel beter dan deonze, of dan Moslimse? Het verschil zit hem
m.i. in de koppekes! Ha nee, zegt WDRn de Russische atleten waren alleen zoveel
beter, omdat ze onder de EPO zitten.
Waarom
gebruiken Moslims dan geen EPO?
*
In
de primitieve leefwereld is seksualiteit uitsluitend gericht (net als in de
dierenwereld) op procreatie, op jeugd die de toekomst moet veilig stellen in de
jacht of de visvangst. Afwijkingen worden met de dood gestraft, in het belang
van de groep. Eenzelfde situatie dus als bij de Islam, die ook weer dat
primitieve geassimileerd heeft.
In
Oeganda in ‘Donker Afrika’, een ontwikkelingsland, wordt homoseksualiteit
onverbiddelijk met de dood bestraft, waarover veel ophef. Het Westen zal nu als
straf voor deze schending van ‘de mensenrechten’ alle Ontwikkelingshulp stopzetten.
Maar nergens heb ik het woordje ‘Islam’ gevallen….
*
FGM,
eremoorden, uithuwelijken, enz, allemaal
tekenen van niet-beschaving, zullen dus nog vele jaren meegaan, net als het
trekken van zere kiesen….Al die dingen hebben wij in het Westen al vele
honderden jaren achter de rug….al komen bepaalde bestialiteiten (want abortus
is dat toch) op een moderne manier, terug in de mode.
Geschreven door AABEE via
Digitalia
*
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten