dinsdag 4 februari 2014

1790 - BEROUW KOMT ALTIJD NA DE ZONDE NOOIT EVOOR



*
Dinsdag 4 februari 2014
Sprokkelmaand
Zon 8u14-17u39
H Veronica, patrones van de fotografen
Op Sint Veroontje, plant uw boompje

*
*
Welk bedrijf neemt die dingen in aanbesteding?
 
Op Groeninghe hebben ze hun nut bewezen!
*
In het Zadel voor
Tja, deze keer in he zadel voor de echtgenoot van Brussels Minister Grouwels, ook een Tsjeef. Maar ene die al berouw heeft voor dat hij weer eens zondigt.
Ik ben vooral blij, dat de jarenlange tweezakkerigheid van de Tsjeven goed in beeld komt. Zo hoort U het ook eens van een ander.
.
Berouw komt ook bij CD&V na de zonde (Iskander)
01-02-2014 - Pierre Therie - De Bron
*
Nadat onder leiding van de CVP de Vlaamse meerderheid te grabbel werd gegooid in de jaren zeventig, zorgden de Vlaamse partijen die de zesde staatshervorming erdoor duwden in 2013 ervoor dat de Vlamingen in Brussel zelfs geen gelijkwaardige burgers meer zijn.
Brusselse Vlamingen in de kou
In een artikel gepubliceerd door de Gravensteengroep, komt Brussels CD&V-lid Guido Ghekiere tot een verlaat inzicht. De regeringsakkoorden die zijn partij mee gestemd heeft zijn niet enkel slecht voor de Brusselse Vlamingen, ze doorbreken het institutioneel evenwicht. Brussel zelf weigert nog langer het cement te zijn dat België moet bijeenhouden.
Ghekiere, echtgenoot van Brussels CD&V-minister Brigitte Grouwels, verwijst onder meer naar een document over de inzet van de verkiezingen in 2014, uitgegeven door het CRISP en waarin wél aandacht wordt besteed aan de internationale rol van Brussel, maar dat volledig voorbijgaat aan de grondwettelijke tweetaligheid en de grondwettelijke hoofdstedelijkheid van het Brussels Gewest.”
Ghekiere’s conclusie laat aan duidelijkheid niets te wensen over: Dit ‘geheugen-falen’ weerspiegelt een bepaalde Franstalige ingesteldheid tegenover de rol van Brussel, inzonderheid diens functie in de institutionele toekomst van België. Franstalig Brussel én België vertrekken niet meer van de verbindende rol van Brussel als federale hoofdstad, maar wel van een Brussel dat dient geïntegreerd in Wallo-Brux, zoals door de Franstalige partijvoorzitters gesteld werd in het Sainte-Emilie-akkoord.

Dit mentale proces werd reeds ingezet in 1963, waar men zich had voorgenomen om de taalwetgeving in Brussel nooit correct toe te passen. Dit resulteert vandaag in een Brusselse burger die tweetalig moet zijn terwijl de gemeentelijke ambtenaar, ocmw-verpleegster, politieagent en andere ambtenaren het mogen houden bij eentaligheid. Het Belgisch model was gebaseerd op de gelijkheid van de gemeenschappen zowel in Brussel als in België. Franstalig België verlaat dit model.”

Franstaligen doorbreken evenwicht Dat het doorbreken van de gelijkheid van de Vlaamse en Franstalige gemeenschappen, notabene een hoeksteen van het institutioneel evenwicht, zelfs niet ter sprake komt in de traditionele media, roept grote vraagtekens op. Is het een gebrek aan politiek doorzicht, of is het een onwelkome waarheid?
Laten we aannemen dat het geen gebrek aan doorzicht is, dan is de vrees groot dat de kiezers tijdens de komende verkiezingsperiode evenmin álle informatie zullen krijgen die nodig is om zich een goed beeld te kunnen vormen van de partijpolitieke standpunten.
Het is normaal dat politieke partijen alles uit de kast halen om het kiesvolk voor zich te winnen. Marc Eyskens vond volksverlakkerij zelfs noodzakelijk omdat verkiezingsbeloften nu eenmaal hinderlijk worden de dag na de verkiezingen.
Precies daarom is het de rol van opiniemakers en journalisten om die leugens en halve waarheden te doorprikken. Of behoort het misschien tot hun taak om de kiezer vooral niet te informeren?

In Knack online (31/01) zegt politoloog Carl Devos over de N-VA-boodschap dat het goed klinkt, ‘de kiezer beslist’. Maar wat beslist hij eigenlijk, vraagt hij zich terecht af. Inderdaad, na de verkiezingen blijft er van de slogans nog weinig over. Hij geeft wel toe dat die kritieken tegenover N-VA ook van toepassing zijn op andere partijen. “Ze houden allemaal tweeslachtige discours om hun strategie tegenover het Vlaamse kiespubliek te maximaliseren."
Gevraagd naar zijn mening omtrent de conclusie van CD&V’er Ghekiere kreeg ik volgend antwoord: “Gelet op het belang en de gevoeligheid verdient deze kwestie een grondige beschouwing. Wellicht zal die in de komende maanden van pas komen, maar op dit moment is die niet klaar. Ik heb eerder al geschreven dat de koppeling van het Brussels Gewest aan de Franse Gemeenschap in de zgn. Fédération geen goede zaak is voor het federaal België. Indien de Franstaligen willen uitgaan van de drieledigheid, moeten ze de autonomie daarvan respecteren, en dus niet vooropstellen dat het Brussels en Waals beleid identiek moet zijn, omdat het gelijk moet zijn voor alle Franstaligen in dit land. De bijzondere positie van Brussel genereert niet enkel rechten, bv. qua financiering, maar ook plichten, bv. qua respect voor de taalminderheid.”
Zijn reactie maakt alvast duidelijk dat het ook voor politologen ‘op eieren lopen’ is. Om vooral niemand voor het hoofd te stoten. Toch teleurstellend dat de waarheid nog even moet wachten.
Ondertussen ben ik wel benieuwd hoe CD&V met deze onwelkome waarheid zal omgaan in de komende weken. CD&V voorzitter Wouter Beke liet eerder al weten dat hij de prijs voor de splitsing aanvaardbaar vond. En dan hebben we het nog niet over de ongelijkheid die de 'partiële splitsing en ontdubbeling' van het gerechtelijke arrondissement veroorzaakt.

Bij dit alles sta ik versteld van de lankmoedigheid bij de Nederlandstalige Belgicisten. Dat Franstaligen het Belgisch institutioneel kader ondergraven, zal voor Vlaams-nationalisten helemaal geen reden zijn om op de barricaden te gaan staan, integendeel. Maar ook de Belgischgezinde lobbygroepen laten het allemaal over zich heen gaan. Deze passiviteit staat in schril contrast met hun soms virulente afkeer voor de Vlaams eisen. Het is klaarblijkelijk gemakkelijker anti-Vlaams dan pro-Belgisch te zijn. Iedereen legt zich erbij neer dat de houtwormen (‘merules’ dixit Laurette Onckelinckx) hun sloopwerk verder doen.

Pierre Therie, gewezen defensieattaché. Publiceert over media en politiek op Anders Gelezen.
*
De teugels strak aantrekken
Als het om Brussel gaat, zijnde Tsjeven goed gelukt. Alleen spijtig dat die stad sedert het Begin der Tijden op Vlaamse grond ligt en dat dat zo zal blijven tot het Einde der Tijden. Om de Fransouillons met hun neus in de realiteit te wrijven, volstaat een Onafhankelijk Vlaanderen die geen vreemde heersers meer de mond openhoudt.
Laat dat heel eenvoudig de gewone vergelding zijn voor hun 184 jaar van onderdrukking. Adiau, la Francofonie, en tot nooit meer. En neem gerust de mummies van Uw gewezen medeplichtigen mee.
Geschreven door AABEE via Digitalia
*
 
*


Geen opmerkingen: