1621 - ALS HET TIKKEN VAN EEN MARBEL OP EEN MARMERSTUK

.

1621 - ALS HET TIKKEN VAN EEN MARBEL OP EEN MARMERSTUK

.

Zeelucht is even gezond als berglucht.

 

Italië heeft ze alle twee…..

.

I) INLEIDING

Ik zal het maar meteen bekennen, voor zover het al niet lang geweten was : ik ben een fervente fan van Meester Guido Gezelle. Bij hem ook haalde ik dus de inspiratie voor bovenstaande titel, die een vrije benadering is op de lofzang van de Meester in zij gedicht over de zingende nachtegaal. Daar waren het de heldere tikgeluiden van de vogelzang, als vallende edelstenen op een stuk marmer. Bij mij is het de dwingende plicht als een lokroep om zoveel mogelijk de goede strijd te steunen.

Dat de tekst van vriend Guido, oorspronkelijk verschenen in De Schandaard mij vandaag onder ogen is gekomen, dank ik niet de koekoek, maar de denkgroep ISKANDER van Prof. Mathias Storme, die regelmatig in mijn mailbox valt. Waarvoor dank.

Het moet anderzijds voldoende zijn, om te beklemtonen dat ondergetekende al jàààren geen Schandaard meer lees. Meer nog : sedert de Pers via het Mediahuis zo goed als allemaal onderling kopie is geworden (buiten de prentjes) heb ik zelfs gezworen om geen enkel gazet nog een blik te gunnen. En dat geldt ook voor ‘de boekskes’ die vrienden  van daar bij ons al eens achter laten. Op het Internet vertik ik het om nog een klik te gunnen om het getal van hun unieke lezers aan te vullen. Hoe vlugger ze die reclame-budgetten kwijtspelen, hoe beter, de volksbedriegers!

De enige uitzondering is ‘De Krant van West Vlaanderen die toch enkele keren per maand een bezoekje van mij mag aanstippen. Zeg maar dat zelfs de rubriek der gebroken armen en benen mijn nostalgie kan leningen.

Ja jong! Er zijn, buiten de B.-media, toch nog zoveel andere mogelijkheden om de nieuws-honger te stillen…

.

II MIDDEN

Confederalisme is geheim achter Zwitserse rijkdom 12-11-2013 - Willy de Wit - de standaard Via Iskander

$

Dankzij belastingconcurrentie heeft Zwitserland een uiterst efficiënte, niets verspillende, overheid, stelt Willy De Wit vast. Voeg daar nog de directe democratie aan toe en je weet waarom de inwoners van het kleine land gemiddeld ruim 80 procent rijker zijn dan de Belgen. Confederalisme is geheim achter Zwitserse rijkdom Het zijn niet zozeer de koekoeksklokken, de chocolade en de hagelwitte skipistes die de Zwitsers tot de rijkste burgers van Europa hebben gemaakt. Het is het Zwitsers confederaal model (met belastingconcurrentie) dat die prestatie voor een groot deel op zijn actief mag schrijven. Zeker, ook de ‘directe democratie’ (referenda) heeft haar steentje bijgedragen.

En rijk zijn ze, die Zwitsers. De maatstaf die voor het meten van rijkdom gebruikt wordt is het bruto binnenlands product (bbp). Per hoofd van de bevolking kwam dat einde 2012 volgens cijfers van het IMF uit op 78.881 dollar. België strandde op 43.651 dollar.

Vooral belastingconcurrentie heeft dit klaargespeeld. In het Zwitsers confederaal model heeft elk van de 26 kantons een eigen grondwet en elk kanton bepaalt de hoogte van de personenbelasting en de vennootschapsbelasting. Die tarieven kunnen dus voor elk kanton verschillen. Daarnaast is er nog een zeer lage federale belasting.

Dit model heeft geleid tot een weldoende belastingconcurrentie tussen de kantons, waardoor de tarieven laag bleven. Kantons die het aandurfden hoge belastingtarieven in te voeren, zagen hun bedrijven en burgers wegvluchten naar een fiscaal vriendelijkere buur. De totale maximum belastingvoet (federaal + kantonaal) varieert tussen 20 en 40 procent. De totale fiscale en parafiscale druk loopt niet hoger op dan 30 procent van het bbp. In ons land is dat 51 procent. Zuinig overheidsbeheer en een zeer efficiënte werking zijn het gevolg. Overheidsverspilling wordt door de lage belastingtarieven onmogelijk gemaakt.

Verder is een groot deel van de beslissingsmacht in handen gelegd van het volk, via referenda.

Een paradijs om daar te wonen en te werken, en werken doen ze dan ook, die Zwitsers. Hun werkloosheid schommelt rond de 3 procent van de bevolking op beroepsactieve leeftijd. En hoe zit het met de overheidsschuld? Is die niet torenhoog met die lage belastingtarieven?

Integendeel, de Zwitserse overheidsschuld bedraagt slechts 42 procent van het bbp, tegen net geen 100 procent in ons land. En de begroting is nagenoeg in evenwicht.

En alhoewel de Zwitsers weinig belasting betalen, krijgen ze toch van de overheid veel in de plaats: uitstekend onderwijs, een prima wegennet, een kwalitatief hoogstaand openbaar vervoer, veilige en nette steden en een sociale zekerheid om ‘u’ tegen te zeggen.

Zwitserland is een klein land met slechts 8 miljoen inwoners. Small is beautiful. Vlaanderen en Wallonië: hallo, waar blijven jullie?

III SLOT

Dat bovenstaand artikel in De Schandaard is mogen verschijnen, is een goed voorteken voor BDW. Doe letterjongens wéten als ze willen niet alleen het nieuws, ze maken het zelfs! Want, beter dan de beste meteorologen, weten ze de waaiende winden te voelen. Ze mogen het alleen niet schrijven tenzij  er hogere financiële belangen op het spel staan.

Nogmaals die hemelse Zwitserse zuivere berglucht van die welvaartstaat te mogen doorgeven was me een waar genoegen. In Vlaanderen zijn er wel geen hoge bergen, maar er is de Zee. Vlamingen moeten dus niet wanhopen : zeelucht is even gezond als berglucht en bij ons valt niemand in een ravijn. Hoogstens krijgen wij natte voeten….

Geschreven door AABEE via Digitalia

…

 

…