vrijdag 1 november 2013

1598 - HALLOWEEN


.

Berlusconi rilancia: "Mi giudichino gli elettori

(De Kiezers zijn mijn ware Rechters)

1598 - HALLOWEEN

.

     

.

I) INLEIDING
Halloween : we zitten er mee! Waarschijnlijk zelfs voor altijd. Hierboven een geactualiseerde voorstelling van het probleem, waarbij moet worden aangestipt dat de persoon, drager van dat soort oorschelpen,   nog donkerder is van kleur, en dat hij daardoor niet zichtbaar is tegen de donkere achtergrond. U hoeft niet eens te raden : donkere onweerswolken en zwarte onweerslucht : het zijn de oorlappen van de Zwarte Ongelukskater  die de wereld wil Moslimiseren. Een goede gelegenheid om te oefenen met dat werkwoord ‘Moslimiseren’. 3de Persoon Enkelvoud : hij Moslimiseert.  3de Persoon Meervoud : wij Moslimiseren allemaal.
Ik heb niet zo goed opgelet wanneer het eigenlijk is begonnen, dat heksen-gedoe met uitgesneden pompoenen en zo. Het zal wel met de Bevrijding in 1945, samen met de Yankees, de swingum en de negermuziek in Europa zijn binnen gewaaid. En de Amerikaanse amusementswereld laat over die miljarden-buziness natuurlijk geen gras over groeien.
Of het voor ons ook een verrijking is, zou ik durven betwijfelen. Eerder een verarming. En in ieder geval een gulzig monster die alle concurrentie dreigt te verzwelgen.
Neem nu de heksen-folklore van bij ons. U kunt ze zo lelijk niet denken, of ze bestaan echt. Omdat ze ooit in werkelijkheid bestonden. Plaats naast Uw voordeur een bezemsteel van het model waarmee heksen zich door( de lucht pleegden te verplaatsen en U zult keer op keer de vraag krijgen, of Mevrouw misschien nog boodschappen moet doen. In West Vlaanderen heeft een heel dorp (Beselare) er zijn wereldberoemde reputatie aan te danken. Sefa is de naam, en zeker niet Fabiola of Lauretta.
Verder wordt in West Vlaanderen (meestal) 11 November gevierd, en vooral de avond voordien, met het Feest van Sint Maarten, Sint Niklaas op 6/12 voor de rest van het land. Het is een Kinderfeest, met wafelenbak, fakkeltochten en vooral met veel geschenken voor de kinderen. Vroeger, toen het verkeer nog niet zo moordend was, werden er zelfs hele stoeten gevormd met allee maar zingende kinderen. Die hadden de ganse namiddag werk gemaakt om een maskeer uit een grote biet uit te snijden. Met ee stompje kaars daarin werd de illusie van vliegende dwaallichtjes gewerkt; vooral als het geheel als een lantaarn aan een lange stok werd gedragen.
*
Dat 1 November vooral sinds onheugelijke tijden de Hoogdag van Allerheiligen is, wordt ook zoveel mogelijk onderdrukt. Het is ‘Dodendag’ en voor de naïevelingen die nog de weg kennen naar het kerkhof, kan de wedloop met de bloemenstukken beginnen. Wie zijn doden heeft laten opstoken, is van deze karwei af, en kan dus tegen één uur lustig gaan tafelen voor hetzelfde geld. Dat heet dan ‘modern’ zijn…..
Dat Allerheiligen een Kerkelijke Feestdag is, wordt overschaduwd door het begrip ‘Betaalde Feestdag’, met het accent op betaald worden om niet te werken. Hier geldt geen ‘Scheiding van Kerk en Staat’. De Staat commandeert ‘Niet werken’ en de Baas ag betalen….
*
U voelt het waarschijnlijk ook al aankomen? Halloween wordt straks gevierd op 31 Oktober, zodra de duisternis is ingevallen om te kunnen samenvallen met het Moslimmer ‘Offerfeest’, waar  er gemaskerd en verkleed over de straten wordt gelopen, joelend en dansend met de zeldzame heel gebleven geraamten die zo vrij zijn geweest om uit hun graf te komen. Dase Macabre van Saint Saëns.
Daar schapen onbetaalbaar zijn geworden, zal aan de moordlust dan kunnen voldaan worden op de toevallige voorbijganger, de ongelovige hond, onder het motto :’Keel is keel’.
*
Even serieus nu. In afwachting de stokjes aangereikt te worden, om er alle gekheden aan op te hangen, kijken aar de realiteit van elke dag. Het IS nog niet zover en we kunnen allemaal samen het tij doen keren. Van De Panne tot Opgrimbie. Door niet mee te doen aan de Halloween-gekte. Door al eens meer dan alleen op 1 november, lijk de goede Italiaanse gewoonte, een bloemetje te brengen naar de lieve doden, om daar in de stilte te denken ’vandaag gij, morgen ik’, om zodoende met volle kracht achteraf weer ven  het leven te genieten.
En, als het even kan, op zo maar een avond ergens in een Bejaardenthuis binnen te wippen om aan de Receptie naamloos een bloemeke af te geven. Met een van die kaartjes van bij de bloemist aan : ‘Zo maar’.
Voor de vaas wordt wel gezorgd. En geloof me : na een paar keer zal men U daar kennen. Misschien krijgt U er zelfs gratis een ontvangst-comité van jonge mensen bij.
Haast U, voor het te laat is!

Geschreven door AABEE via Digitalia


 


 

Geen opmerkingen: