2810

*

.

*

Bij de ware (gesubsidieerde) Vrienden van den IJzer

.

Drei doage Fieste. Mê drank, drugs en schoên wijve.

*

INLEIDING

Jong, is me dat even schrikken. Had dit voorwaar écht over het hoofd gezien. IJzerwake was gene vette, en dusse….

’t Is verdorie inderdaad kop 50 jaar geleden dat met vlag en wimpel (en veel spijt de Nieuwe Toren) ingehuldigd werd. De eerste bescheiden toren, gebouwd met geld van de kleine man, was, als teken van haat vanwege de Coburger Staat, enkele jaren voordien gedynamiteerd. Door onbekenden. Die niet eens werden opgespoord. Toen werd gezegd, heeft Liefde weer opgebouwd wat haat vernielde. En de Vlaming, hij ploegde voort.

De daders werden nooit gevonden al waren hun opdrachtgevers bekend bij de Militaire Overheid. Neen, natuurlijk niet. ’Hijl (de toren) lag er, en hij lag er immers goed’’. Zo werd in royalistische kringen meesmuilend gegrinnikt. Het was de tijd dat Jerôme Leuridan, de Ieperse Advocaat die in de repressiegevangenis was gesrorven, volop herdacht werd. Samen met mijn collegevriendjes heb ik jaren lang, hutje bij mutje, kleefzegels aan de man gebracht, en Leeuwespeldjes en andere prullaria verkocht, want alle beetjes konden helpen. Tot daar brutaal als K.R.O. (Kandidaat Reserve Officier) voor mij een einde werd aan gesteld. Omdat bij Inspectie in het kastje boven mijn bedsponde in de Kazerne Etienne de Hemptinne in Heverlee een kapot gelezen Pallieterke werd ontdekt. Neen, gen seksattributen noch Staatsbedreigende taal, maar Vlaamse Leeuwenlectuur. Toen werd het Het Kamp van Beverloo, waar toen (1957) in Leopoldsburg de laatste ‘Zwartzakken’ waren ontslagen. In die betonnen barakken waar het vroor en sneeuwde als buiten, stonk het altijd naar vis en naar verschaalde pis. Terwijl dag en nacht in de bossen van ‘Contrequet?’ met de Shermantanks die rijp waren voor het Leger Museum moest geoefend worden. Somtijds met de twee tanks tegelijk, omdat de ene tot aan de koepel vastgereden zat in het slijk…

Neen, Moederke, ‘radicaliseren’ was toen nog een vies woord en met vallen en opstaan leerde ik, dat fietsen langs de IJzer van Ieper tot aan ‘De Ganzenpoot’ in Leffinge (Mannekensvere) al even bevrijdend kon werken als journalistieke studies. Commandat Dufliou in dat Kamp had als routineklus bij mijn ontslag uit den ABL, getekend als ‘Gedrg: Voorbeeldig’- ‘Wijze van Dienen: exellent’. Als Nederlands onkundig Waal wist hij natuurlijk niet dat wij, de vrienden, dat voor elkaar invulden, naarmate de een na de andere afzwaaide.

Dat ‘Militair Zakboekje’ heeft me later af en toe nog wel eens een goede dienst bewezen….

*

Later nog werden we allemaal, van klein tot groot, gewoon verbannen van de IJzerweide, al hadden we die sallen samen bijgekocht. Laatst, me dunkt, heb ik die gezien ergens halfweg de jaren ’60. Toen kon nog vlot via de PAX-poort  en het wit gearmde ruïne IJzerkruis met daarop de Blauwvoet en de woorden

Hier liggen hun lijken als zaden in ’t zand

Hoop op den oogst o Vlaanderenland.

Vanaf een bepaald moment was alles potdicht afgesloten, en viel er ‘entree’ te betalen…. Ha jan met al dat volk op dat ‘Secretariaat’ daar… De Nieuwe Toren, hoe trots en statig ook, was niets voor mij. Die veie Vlaamse velden aan zijn voet zag ik liever van op de begane grond, dan van uit de wolken.

*

Neen, de verwachte oogst is er niet meer gekomen. Nonkel Wies, van het gehucht Turkijen in Eernegem (nee neen, wees maar gerust, geen familie van den John)  had ondertussen een meterhoge koperen reliek van de Nieuwe Toren in huis gehaald om zoveel mogelijk volk rond hem  te overtuigen. Maar het mocht niet baten. Zijn Angèleke, mijn doopmeter, stierf en hij raakte op den dool. De weide en de toren, samen met het graf van Priester-Dichhter Cyriel Verschaeve en zijn museum in Alveringhem, kantelde de VZW in handen van de Volksunionisten van Geert Burger een verlopen Advocaatje uit Izegem. Die sloten de weide af, joegen de harde Vlamingen daar weg, verwaarloosden in Alveringhem de herinnering aan de hardste Voorman-Vlaming ooit, en beurden door die twee dingen samen, zware subsidies van de Coburger lakenuitdelers.

*

Kjk, dat Ten Vrede vzw reclame maakt voor zijn eigen winkel, tot daar aan toe. Maar FEESTIVAL VIEREN op de graven van onze Helden! Dat is voor mij hetzelfde als zou La Merkelina de Münchense Bierfeesten voortaan vieren in Dachau. Op de afgesloten terreinen van … das vorheriges KZ Lager, met bal populaire en zwaaiende schijnwerpers, met mogelijkheid ‘zum  saufen’ tot de dageraad in de lucht hangt.

*

MIDDENSTUK

Onder voorname dankzegging

overgenomen door Digitalia bij

Tinternet

Ten Vrede is een festival met een leuke brok muziek en pakken heerlijke sfeer!

*

Ten Vrede is ook een festival waar we met z’n allen – artiesten, medewerkers, organisatie, publiek – stil staan bij alle vormen van oorlog en geweld, vroeger én nu.

 Ten Vrede:

10 (en nog veel meer!) OM TE ZIEN ...

Met o.m. Het Zesde Metaal, Sioen, Fischer-Z, Compagnie Hoetchatcha, Marc De Bel, West Coast Pipe, Band, Vredestroubadour, Jan De Smet, Folgazán, Guido Belcanto, Jonas Van Thielen, Tarabband, Yevgueni, Carlos Núñez, Wak Maar Proper, Odiel Van Caeyzeke, De Piepkes, Lien & Bart, Ivan Heylen, Radio Guga

INFO-STANDEN en tijdelijke EXPO'S, o.a. "Geraakt door de oorlog",    "Oe ist?"    

Meer info

 Met je ticket Ten  Vrede kun je eveneens GRATIS een bezoek brengen aan het MUSEUM AAN     DE IJZER  met o.a. de expo over de IJzerslag 1914

DEBAT

 'VLUCHTELINGENPROBLEMATIEK VROEGER EN NU' op zaterdag 29 augustus om 17u.

Moderator: Rik Van Cauwelaert (journalist)

In aanwezigheid van politieke kopstukken en NADIN AL KHALIDI - centrale gast op Ten Vrede en frontvrouw van Tarabband. Nadin kwam, na een jeugd in het door oorlog geplaagde Irak, als vluchteling in 2002 in Zweden terecht.

     

COMINGWORLDREMEMBERME

    - Maak zelf ook één van de 600.000 kleibeeldjes, symbool voor alle WOI-slachtoffers

In 1951 werd de eerste paal geheid, in 1952 de

eerste steen

gelegd en 14 jaar later op 22 augustus

1965 vond de officiële

opening plaats van de

gloednieuwe IJzertoren. Deze

zomer precies 50 jaar

geleden. Vandaag herbergt de toren

het 22

verdiepingen tellende museum over Oorlog, Vrede en

Vlaamse Ontvoogding. Sinds begin 2014 is het museum

volledig heringericht om de bezoekers nog beter, interactiever en

belevingsgerichter een inkijk te bieden in de Groote Oorlog.

50 jaar na de plechtige

inhuldiging van de IJzertoren op 22 augustus 1965, willen we iedereen die toen

bij de bouw van de toren betrokken was opnieuw samenbrengen. Metselaars,

kraanmannen, ijzerbinders, werfleiders, architecten, leveranciers van

materialen, bestuursleden, politici, financiers, ... kortom iedereen die

bijgedragen heeft tot de heropbouw van de nieuwe toren.

PROGRAMMA

    11.00 u -

    Verwelkoming door Paul De Belder - alg. voorzitter - en

    inleiding door Rik Van Cauwelaert - woordvoerder 'Vrienden van     het Museum'

    11.15 u – Gesprek met 10-tal 'bouwers' van de IJzertoren met exclusief beeldmateriaal

    12.30 u -

    Mogelijkheid tot het meewerken aan het GONE-WEST

    WOI-project 'Comingworldrememberme' en het maken van (enkele) van de verhoopte 600.000 kleibeeldjes (het aantal slachtoffers van WOI) tegen 2018

    13.00 u -

    Receptie

TOEGANG GRATIS

Graag inschrijven (aantal plaatsen beperkt!) vóór 20

augustus 2015 via info@aandeijzer.be of tel. 051 500286

*

EINDE

*