2804

*

Zondag 30 augustus

Zon 6u53-20u33

H Fiacre, patroon van de hoveniers

*

.

*

Door de krakende sneeuw, over de besneeuwde velden stappend….

.

Pure (onbetaalbare) nostalgie, dat ‘Hof van Cleve’

*

INLEIDING

De porofundis clamavi, at te Domine….

En aLs zelfs dàt niet meer helpt, ja, dan weet ik het ook niet meer. Voor analfabeten inzake ‘geloof en zeden’: deze link zal U inwijden.

https://nl.wikipedia.org/wiki/De_profundis_(psalm)

*

Alsof het nog niet erg genoeg is met de zorgen van elke dag, inzonderheid over de ‘‘asielvinders’ met daar bovenop niet alleen de opgedrongen Muzemannerij, maar ook de stijgende onveiligheid, zie ik mij verplicht op mijn eigen vroegste kleuterjeugd terug te komen. Gewoon uit respect voor mijn lezers/medemensen. Like a candell in the wind.

*

Mijn ouders waren eenvoudige buitenmensen, die de verschrikkingen van twee opeenvolgende wereldoorlogen (in eigen streek) hadden overleefd. Zij hadden van hun ouders geleerd, en vooral uit eigen ervaring, dat ‘een beetje land’ het eerste en het noodzakelijkste was om te overleven. Het ‘stik’ noemden ze dat, wat hun ‘land’ was. Zij stonden met dat standpunt trouwens helemaal niet alleen, want rondom mij zag ik niets anders bij de buren. En d’een leerde van d’anderen, zonder dat het in de boeken stond. Over zaaien en planten,  kweken en slachten, opslaan en overwinteren. Koolrapen of koebieten vervriezen trouwens niet, als men die vooraf een beetje indelft…. Terwijl heerlijke verse nog warme geitenmelk zo uit de uier, aan kinderziektes gewoon geen kans geeft…. Dat wist zelfs Molly, de poes, die toch o zo graag als om prijs het overgebleven schuim van die kindermondjes likten. 

Het leven was er toen toch eenvouding. Men leefde, of was dood en iets anders bestond er niet. De aarde warmde er nog niet op. Integendeel de winters waren er zeer koud. We konden, goed ingeduffeld, naar hartenlust ‘gaan slieren’ op de vele waterplassen. Dat heette toen nog niet eens ‘winterpet’, want de pret zat bij de ronkende Leuvense stoof, in het beetje licht van de ‘kinkee’ (=petrollamp), als wij met gloeiende oortjes konden zitten luisteren naar al de mooie kindersprookjes die Grote Zus daar voorlas. Soms vulde alleen de suizende moor de stilte, toen we met gevouwen handjes geknield op onze stoel, even moesten zwijgen, voor het Avondgebed ko, worden gebeden.

*

Als hoog in de nachtelijke hemel de ronkende gesloten formaties bombardiers, vleugel aan vleugel, in eindeloze golven voorbij waren, van ver over de verboden stranden waar de overige familie woonde, tot helemaal ergens in het stervende Duitsland, durfden wij, broertjes en zusjes samen, terug van onder de dekens komen piepen. Van beneden werd er dan geroepen dat we moesten slapen en stil zijn. Maar met lege buikjes viel dat dikwijls toch zo goed niet mee. Zou beteren, zei onze Pa altijd, als al dat vechten maar eens kon ophouden, want het bracht toch geen aarde aan de dijk. Dan zouden de er weer treinen rijden en konden er weer échte banden gekocht worden voor de fietsen van de mensen. En kregen we misschien wel allemaal ‘botinen’ om aan te doen, in plaats van die rumoerige houten kinderklompen.

Maar dat kort nadien, als er terug vrede was, in de verte de avondlijke torens van mijn vaderstad in fel licht zouden baden, neen, daar hadden wij toen nog geen besef van. We konden in die dagen, samen met de schoolvriendjes en met Meester, op schoolreis met de tram naar de Kemmelberg.

Nu kweekt men daar ‘wiet’ van ‘Eigen Kweek’…..

*

Als ‘huisvader’, in een later leven, in een arm van de kronkelende Golden River, deed ik later instinctief precies hetzelfde  als in mijn thuis: in tijden van nood, voor heel het gezin, op voldoende land, zelfbedruipend kunnen zijn. Gelukkig, de ‘golden sixties’ vielen mee en  het werd een mooie gazon, zodat iedereen het lachen verging. Later kwam ik, gedwongen door familiale problemen, terecht ‘ergens te velde’ in de Vlaamse Ardennen. Dat groeide toen uit tot mijn ‘Aards Paradijs’, groot 1.5 Ha, en net als Adam en Eva, leefden wij van de vroege morgen tot de late avond tussen de bloemen en de dieren. Ook mijn groot geworden kinderen deden ondertussen elders hetzelfde. Veel ‘wijster’ (=ruimte) en gezonde lucht om in te ademen: meer is er niet nodig om van elke mens een Palliter-genieter te maken…. Dan wordt elke dag een uitstap en werken wordt een genot.

*

Toen de politici met hun stompzinnige milieuwetten mij daar tegenhielden om dat hoevetje, dat er al stond van vòòr Julius Cesar te restaureren, hield ik het voor bekeken. Precies en louter en alleen omdat wij, dank zij onze laatste ‘city trip’ naar Assisi en het zoete Umbrië, van mijn dromen, dezelfde situatie  terugvonden in Landelijk Centraal Italië. In dat minuscule bergdorpje van amper 1.000 inwoners konden we ons nestelen in een klaarstaande ruwbouw op een domein van 0.5 Ha. En weer werd het ’n gazonnetje, met deze keer een kleine bescheiden ‘lochtingske’ (=groententuintje). Want we worden wat ouder, ziet U…. Van Het Aards Paradijs waren we zò .. in De Hemel terecht gekomen. Zonder zelfs eerst gestorven te zijn.

*

Rondom ons zijn de mensen nog armer dan wij. Maar iedereen leeft en is op zijn weerhouden voor als ‘meerder nood komt’. Er liggen wijd en zijd tegen de heuvelflanken honderden hectaren onbedrichte verwilderde gronden. De zomers zijn er lang, en de winters kort en mild. Maar als er slechte tijden komen, zullen we doen zoals iedereen vertelt die de ‘Ultma Guerra’ (=laatste oorlog) heft meegemaakt; onderduiken in een van de vele grotten uit de prehistorie. Hier en daar zijn dat nu wel stallen geworden voor de dieren, maar à la guerre comme à la guerre, nietwaar?

Geiten, da’s voor de Nieuwe Italianen. Hier zijn het schapen. Maar die geven ook melk. En wat meer is, geen kijkt niet één Ambtenaar  naar hoe, waar en wanneer die geslacht worden. Wat we weten allen, dat net als aan een varkske, alles aan zo’n dier eetbaar is. Spinnewielen staan hier nog bij de vleet op de zolders, zodat zelfs de wol voor vele ja   ren dienstig kan zijn. Spinnen als tijdverdrijf en zalig tussen de zelfgemaakte wollen dekens slapen… Lieveke, wa wilde nog meer?

*

Allez, vooruit. Nu is iedereen die wil, in de juiste stemming om te lezen over de slechte tijden die komende zij… Verlies er alleen de moed niet bij. Es geht alles vorüber. Es geht alles vorbei. Und nach jdem Dzeember, kommt wieder ein Mai….

*

Hoor ik U vragen waar we elkaar treffen als we eenmaal zo ver zijn, dat de heel op onze kop is ingestort en we daar allemaal onder zitten?

Ach, dat is niet moeilijk. U vindt ons in ’t almachtig mooie land der Vaderen Waar anders?. Natuurlijk. Zo’n ondergronds leven in grotten is niet voor ons.

Daar, aan de voet van de Vlaamse Ardennen, waar in  voorhistorische tijden de bedding der oude Leie lag, maar nu de E17 loopt, dàt is ‘the place to be’.

Als U wilt, kunt U vanuit mijn dakvenstertje zelfs de muren aanraken van het wereldbekende Hof van Clevee. Lang voor Peter Goossens woonde daar trouwens een oude eigenzinnigaard, die konijnen kweekte tot zelfs onder zijn bed…. Ik mag doodvallen als ik lieg, want dat verhaal stond ooit op de papieren onderleggers, in de tijd dat ondergetekende (bijna) goed genoeg was om daar als fiscalist bij die klant te gaan tafelen… Ach Hendrik, mijn goede zatte vriend, je hebt het, net als ik, ook niet lang bij die blaaskaak uitgehouden, he. Uw ‘IJzerberghoeve’ daar recht tegenover op de Grote Steenweg kon nadien ook die moordende concurrentie niet aan… We hebben beiden de verkeerde keuze gemaakt, en daar kan geen Saverijs noch een Roger Raveel iets aan doen .

Ach, sag’ mir wo die Blumen sind. Wo sind Sie gebieben?

*

MIDDENSTUK

Onder voorname dankzegging

overgenomen door Digitalia bij

http://xandernieuws.punt.nl/

*

Speciale adviseur Britse oud premier Brown waarschuwt voor totale instorting maatschappij

*

‘Het publiek wordt met valse hoop aan het lijntje te houden, zodat de mensen zich niet voorbereiden of alternatieve maatregelen nemen zodra het systeem overal om hen heen instort.’

Damian McBride, ex hoofd communicatie van het Britse ministerie van Financiën en voormalig speciale adviseur van de Britse premier Gordon Brown, twitterde afgelopen donderdag een even opmerkelijke als onthutsende waarschuwing aangaande de komende wereldwijde financiële crisis, die volgens hem ’20 keer erger’ zal zijn dan in 2008 en de maatschappij in totale chaos zal storten. McBrides drie adviezen laten daar geen misverstand over bestaan:

1) Verplaats nú cash geld naar een veilige plek. Ga er niet vanuit dat de banken en pinautomaten open zullen blijven, of dat je bankpasjes nog zullen werken.

2) Heb je genoeg flessen water, blikken voedsel en andere essentiële zaken om het binnenshuis een maand uit te houden? Zo niet: ga boodschappen doen!

3) Spreek met je geliefden een punt af waar jullie heen gaan voor het geval dat transport en communicatie niet meer werken; ergens waar jullie allemaal naartoe kunnen.

Aanstaande financiële crisis ‘20 keer zo erg als 2008’

De voormalige financiële expert van de Britse premier lijkt de ruim $ 3 biljoen die in 3 dagen tijd van de aandelenmarkten werd weggevaagd als een duidelijk voorteken te zien van een nog vele malen grotere financiële crash, die zo ernstig zal zijn dat er overal grote maatschappelijke onrust zal uitbreken. Het wegvallen van betaalmogelijkheden, communicatie, transport en zelfs voedsel duidt zelfs op een complete instorting.

McBride noemt het ‘waanzin’ dat de financiële markten na de gigantische crashes gewoon weer verder gingen alsof er niets aan de hand is. ‘Iedere dag dat het tijdperk van makkelijk lenen overeind blijft, betekent enkel dat er meer leningen niet zullen worden terugbetaald op het moment dat de echte crash eindelijk komt.’

‘In 2008 waren we er heel dichtbij, en wat er nu aan komt is 20 keer zo erg.’ (1)

‘Absurde’ propaganda om het gewone volk aan het lijntje te houden

Tot die tijd kunnen we volgens financieel specialist Brandon Smith nog veel meer ‘absurde en belachelijke propaganda’ verwachten over het zogenaamde ‘herstel’ van de beurzen en de (wereld)economie. Hoe slechter de echte cijfers worden, des te groter zal de propaganda in de media worden. Smith zegt dat dit een ‘beproefde tactiek is van de gevestigde orde om het publiek met valse hoop aan het lijntje te houden, zodat de mensen zich niet voorbereiden of alternatieve maatregelen nemen zodra het systeem overal om hen heen instort.’

De gigantische schommelingen op de beurzen in Amerika, China en Europa tonen aan dat er veel meer aan de hand is dan slechts een ‘correctie’, aldus Smith. ‘Dit is slechts het begin van het einde... Sinds 2008 is er in de wereldwijde financiële structuur helemaal niets gered, en nu zijn de centrale banken onwillig of niet in staat om ervoor te zorgen dat we zelfs maar kunnen doen alsóf het kan worden gered. Nu gaan we de pijn voelen, en dat allemaal terwijl het establishment ons zal vertellen dat dit alles enkel tussen onze oren zit.’ (2)

Xander

(1) Zero Hedge
(2) Zero Hedge

*

UITLEIDING

Natuurlijk: ongeluksprofeten zijn er altijd geweest. Maar zeg nu zelf: met onze Verlichte Grote Verstanden à la Kris Peeters (zegge ze zelf) moeten we toch niets vrezen?! Het land is, net als in de jaren ’30, in goede handen. Kelderende aandelen op de Beurs, maar man, da’s in China!

Weigerende geldautomaten?! Heeft mijn vrouw regelmatig voor, vooral tegen ieder einde van de maand.

Volatiserende of vliegende bankbriefjes?! Wie Gutt eeft meegemaakt; verschiet in niets meer. De Heer Guttenstein (zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Camille_Gutt) was de Coburger Miniseer van (geen) Financiën, na WO II, die maakte dat alle burgers op slag en onaangekondigd allemaal even arm waren: 2.000 Bef en de rest onder de vorm van ‘achtergestelde lening’ die luisterde naar de naam MSL: de Munt Sanerings Lening. Een operatie van NU, Dan, en NOOIIT….. 

Ach die goeie oude tijd van toen….

Ondertussen is het ‘Huppe let de beetjes, Louise’ – En: ‘’Als we dood zijn groeit er gras op onze buik, gras op onze buik’….

*

En als het ooit zo ver komt en waaraan niet mag getwijfeld worden, dan wil ik van de Eeuwige Rust kunnen genieten daar waar het ooit allemaal begon. Pa én Ma zullen, hoop ik toch, blij zijn mij na al die jaren, terug te zien. Zo zal niemand van ons tevergeefs geleefd hebben….

Rijstepap met gouden lepeltjes zal het well niet meer worden. Zijn we veel te slim voor geworden. Maar Rusten in Vrede is toch ook al iets?

*

Het heeft er natuurlijk niets mee te zien, maar precies vandaag is de dag dat in Steenstrate bij Diksmuide de IJzerwake doorgaat. De kruim van de Vlaamse intelligentsia is daar, om via het verleden, te werken aan het heden en aan de toekomst. Maar uit beelden en doeken en zangen, uit aàl wat een kunstenaar schiep, straalt Gij als met tover omhangen, zo innig gevoeld en zo diep.

Voor Vlaanderen, Vlaanderen, trille mijn harte vol geestdrift en vuur. Mijn Land is het land van de stille, de vreedzame brede natuur….

Afspraak in ’t stemkotje, voor het vonnis van ’t land dat op sterven na dood is? Ik zal, net als de Dichter René Declercq, op d’afspraak zijn.

*

Dit was de allerindividueelste expressie van de allerindividueeolste emotie van……

 (Get) Digitalia

*

EINDE

*