zaterdag 15 maart 2014

1855 DE TERREUR VAN DE BELGISCHE STAAT IN KAASKERKE TEGEN HET EIGEN VOLK ALS BELONING VOOR 4 JAAR FRONT.



*
Vrijdag 14 maart
Zon 6u59-18u45
H Mathilde
De eerste donder bromt als Sint-Mathilde komt
*
 

*
Hier liggen hun lijken
  Als zaden in ’t zand
Hoop op den oogst
   O Vlaanderenland.

 

*
In het Zadel
Dit weekeind zijn er 2 gebeurtenissen die geen enkel rechtschapen Vlaming onverschillig kan laten. En daarom vindt U hier een warme oproep voor de eerstvolgende IJzerwake, de zogezegd alternatieve IJzerbedevaart in Steenstrate naar het graf van de Gebroeders Van Raemdonck. Dat is de IJzerbedevaart voor zij die op de Bedevaartweide niet langer welkom zijn, omdat zij onder geen beding nog meer water in hun wijn willen doen.
In al het ramptoerisme rond de 100ste Verjaardag van Den Grooten Oorlog herdenken wij op deze blog vooral de eenvoudige Vlaamse jongens van toen, die als kanonnenvlees werden ingezet om te sterven voor een vaderland, dat zoals achteraf gebleken is, nooit het hunne is geweest. Hun grafstenen zijn al honderd jaar misbruikt als fundament voor de goede sier van de Franscouilonse topklasse die aan hun nakomelingen in het heropgebouwde vaderland, het licht van de zon niet gunt. Die hen integendeel terugdringt in een schutkring waarvoor zelfs niet eens een Vlaamse benaming gebruikt wordt. Pour les Flamands, la même chose, dat geldt nog altijd!
Zelfs de woordbreuk voor gelijkheid in rechten en in feite voor na de oorlog, van hun eigen Vorst, werd tot op de dag van vandaag nooit recht gezet. Net zo min als er ooit ook maar één woord van verzoening kwam voor de dynamitering van het gedenkteken dat hun offer moest vereeuwigen. Van de weerbots kunnen wij dan ook niet anders dat zo’n vaderland uit de grond van ons hart en van onze ziel verachten. En laat achteraf dan ook niemand de zaken precies omgekeerd uitleggen, zoals de media meestal doen.
Wij herdenken dus in de nacht van 15 op 16 Maart 1946 de aanslag door ‘onbekenden’ op de Eerste IJzertoren, met de woorden ‘Wat haat vernielde, heeft Liefde weer opgebouwd’.
Dan is er zondag 16 maart het Jaarlijks Zangfeest waar steeds een door ouderdom minderend aantal Vlamingen samen komen, om schouder aan schouder, zinderend van geestdrift, zingend ons geloof in het Eeuwige Vlaanderen te belijden. De jeugd? Die heeft het voorlopig meestal veel te druk met zich te amuseren….
Dat WO I een ‘vuile oorlog’ is geweest, werd vandaag op de NOS ongevraagd pijnlijk duidelijk, als er vermeld werd dat in Frankrijk namens de nabestaanden van maar eventjes 750 geëxecuteerde ‘vaandelvluchtigen’ een petitie voor eerherstel is op gang gekomen. Op het scherm zaten de aanwezigen als van de hand Gods geslagen: hoe heeft een beschaafde natie zoiets kunnen doen?! Vooral het verhaal van die achterkleinzoon van een wegens landverraad ten onrechte gefusilleerde Franse soldaat die bij een nachtelijke verkenning in het niemandsland 2 dagen later, verdwaasd en uitgehongerd bij een verkeerde eenheid was terecht gekomen. Geen onderzoek, geen uitleg. Alleen een standrechtelijk vonnis van de Krijgsraad te velde zoals dat heet, dat ’n uur later reeds werd voltrokken.
In het land der Seksen Coburgers echter zijn die dingen nog voor jaren onderdeel van de best bewaarde ‘staatsgeheimen’. Hoeft niemand over verwonderd te zijn; ook De gangsters van de Bende van Nijvel werden - in ‘s Lands belang? – nooit gevonden. Net zoals enkele lagere genie-officieren onder druk van een paar rechtschapen politici, enkele jaren later pro forma voor de Rechter kwamen wegens de schanddaad-in-opdracht, voor de vernietiging van de IJzertoren. Het werd een symbolische straf. Teneinde toch vooral hun latere bevordering niet in gevaar te brengen…
*

Vlamingen,

Voor de 13de keer reeds zal de IJzerwake plaatsvinden te Steenstrate bij Ieper, aan het monument voor de gebroeders van Raemdonck.
In augustus 1914 brak de eerste Wereldoorlog uit, nadat “een revolverschot, afgevuurd door een Belgisch FN-pistool in Sarajevo, het oude Europa op zijn grondvesten deed daveren” (In Vlaanderens velden, Jan Huijbrechts, 2013).

IJzerwake wil dit eerste oorlogsjaar – in augustus net 100 jaar geleden begonnen – uitgebreid belichten, en enkele gesneuvelden van dat jaar in beeld brengen. Nu de media volop focussen op de Eerste Wereldoorlog zullen wij een vaak vergeten aspect belichten: de achteruitstelling van de eenvoudige Vlaamse jongens, die wel goed genoeg waren als kannonnenvlees, maar verder werden geminacht en gecommandeerd in een taal die velen onder hen niet eens machtig waren…

Vele jonge mannen in Vlaanderen meldden zich nochtans vrijwillig aan om het Belgische vaderland te dienen tegen de inval van de Duitse agressor. Ook de cultuurflaminganten, die reeds voor de oorlog weinig op hadden met het Franskiljonse België, riepen nu de jonge Vlamingen op om voor België te gaan vechten. En ook de koning riep de Vlamingen en Walen op in hun eigen taal, met de symboliek van hun eigen geschiedenis: “Vlamingen, gedenk de Slag der Gulden Sporen. Walen, gedenk de 600 Franchimontezen”. België had amper enkele tientallen jaren geschiedenis achter de rug, te weinig om op een ‘Belgisch verleden’ beroep te doen blijkbaar…

Eens de Duitse pletwals met veel en vaak onnodig en vreselijk geweld over België getrokken was, stabiliseerde zich het IJzerfront. Op enkele vierkante kilometers zou ‘het vaderland’ nog blijven bestaan. We zijn dan november 1914. In vier jaren van oorlog zullen Vlaamse studenten, aalmoezeniers, brancardiers en gewone Vlaamse piotten elkaar vinden in het bloed en het slijk van een vreselijke en beestachtige stellingenoorlog. De moderne Vlaamse beweging heeft daar, in de weidse vlakte van een kaalgeschoten en vernielde Westhoek, haar wortels van zelfbestuur en identiteitsbesef gevonden.

Wij hopen dan ook, vooral in dit symbolische jaar, op een talrijke opkomst. Een hele ploeg van vrijwilligers staat weerom klaar om u te onthalen temidden van het slagveld. U staat in Steenstrate letterlijk in de eertijdse slagvelden en figuurlijk door de serene sfeer van gedenken en tegelijk vooruit kijken. De verkiezingen van mei 2014 zijn dan al een tijd achter de rug. Wij hopen op een stevig resultaat voor de ‘V-partijen’. Alleen als ze samen sterk worden, en dus kiezers van de onderling inwisselbare traditionele establishment-partijen kunnen overtuigen, zal het ‘uur van Vlaanderen nog eens slaan’, zoals de frontbeweging dat in haar dromen reeds verwoordde.

Tot in Steenstrate!
*
De teugels strak aantrekken
Op het Zangfeest zullen we weer broederlijk naast elkaar zitten om onze liefde voor Vlaanderen luidkeels ten gehore te brengen. Er zal geklonken, gevendeld, gevlag-gezwaaid en getrommeld worden. De TV zal er zelfs 3 à 4 seconden uitzendtijd aan besteden. Zowel de lauwen als de flauwen, de sterken en de vechters,  zullen in de handen klappen. De goede voornemens zullen van het spreekgestoelte waaien. Maar eenmaal buiten terug op de parkings, zal het gewone politieke theater herbeginnen. De lauwen, die zich al sinds jaren een goede plaats in het bestel hebben verworven, zullen van hun broodheren weer wat aalmoezen uit de staatsruif worden toegeworpen, zodat de ons ontstolen IJzerweide weer kan opgeknapt worden als kermisplein ten dienste van het drriekleurige vaderland. Terwijl het Cyriel Verschaeve Museum in Alveringhem verder kan staan vervallen. De vurigen en de vechters  zullen verder de Goedendag weer opnemen, in de hoop de vuren brandende te kunnen houden tot de oogst, door de dichter beloofd, er aan komt.
Het IJzerkruis, voorlopig nog altijd met de letters AVV-VVK (niet de Halve Maan!) in top, zou nochtans symbool moeten staan voor Vlaanderens heropstanding. Al is dat slechts met de tussen-oplossing van dat confederalisme die voor dit on-land het begin van het einde zou betekenen. De praktijk heeft het trouwens uitgewezen: een co-ouderschap is het einde van de samenhorigheid.  De vraag echter, of de lauwen nu moeten verharden, of de harden moeten verlauwen, is daarmee niet beantwoord. Voer wellicht voor een goede historicus: hoe was de verhouding tussen Pieter Deconinck en Jan Breydel voor de slag op het Groeningje-veld? Mocht blijken dat die twee elkaar niet konden luchten, zoals BDW die de uitgestoken hand van Annemans blijft weigeren, dan  zou dat standbeeld op de Brugse Grote Mart best ook hersmeed worden?
Is er ergens een Smidje van den Woude, die ’t hersmeden kan, want net lijk de stukken van Vaders goede zweerd, is ’t ‘t hersmeden weerd!
Geschreven door AABEE via Digitalia

*
*

Geen opmerkingen: