*
Woensdag 12 maart
Zon 7u04-18u42
H Gregorius de Grote
Is het weer op de naamdag van Sint Gregorius
fijn,
dan zal er de eerste zwaluw zijn
*
Paus Gregorius (geboren 540- overleden 12/03/604) werd hij als
Perfect van de Stad Rome op latere leeftijd tot Priester gewijd, en als Paus
stond hij tegenover de binnenvallende en plunderende Longobarden (De Lange
Baarden, Noormannen) onder leiding van de beruchte Barbarosso (Rosse Baard),
de wildeman. Dank aan zijn ervaring en vakmanschap kon deze vernietigende stormloop
bedwongen worden, en omgebogen tot een algemene vrede, wat later resulteerde in
de macht van de Pausen over grote delen van Italië en de Christelijke Wereld..
Tot op de huidige dag is de Katholieke Eredienst
over de hele wereld doordrongen van het Gregoriaans, de Gewijde Liturgische
gezangen die de Gelovigen begeleiden van de wieg tot het graf, en die meteen de
eenheid van de Kerk symboliseren. Tenminste, dat was zo tot in de jaren ’60 de
hervormers dachten de landstaal te moeten inbrengen, om zogezegd dichter bij
het volk te staan. Het resultaat daarvan is te zien in de bijna lege kerken.
Een zeldzame keer dringt de oude verbondenheid nog
door, als hier in Italië hetzelfde Gregoriaans klinkt als in onze Gothische
kathedralen. Dat is een veel ouder ‘Alle Menschen werden Brüder’ dat veel
authentieker klinkt dan wat moet doorgaan als het Europees ‘Volkslied’. Want
dan zij geen woorden nodig. Orgeltaal volstaat.
De Barbarosso van dit verhaal is niet te verwarren
met de Portugese volkscommissaris der EU Barosso, en ook niet met de latere
Frederik Barbarosso, Keizer van het Heilig Roomse Rijk. Zoek ook geen verband
met de Nazi ‘Operatie Barbarosso’, de inval in Sovjet Rusland n juni 1941.
In Toscane vindt U trouwens verschillende zeer
goede landwijnen, die allemaal beweren Barbarosso te heten. Zelfs als de
wijnbouwer een Blauwbaard is.
*
*
*
In
het Zadel
Hier volgt een warme en
vriendschappelijke oproep van een blog-amateurke dat bezeten is door waarheidsliefde. De oproep is vooral gericht
aan de aan de échte hoernalisten, mannen met beroepservaring die voor de boekskens en voor de pulpgazetten
schrijven. Akkoord jongens, dat jullie ook moeten eten, maar het kan toch niet
teveel gevraagd zijn om desondanks de ogen te openen? Wij moeten toch ook
dagelijks de vele schrijf- en dt-fouten slikken in Uw epistels? Wij zien aan de
slinkende verkochte exemplaren, dat jullie iedere morgen aan het werk gaan, met
in het achterhoofd ‘wie zal vandaag ontslagen worden’. Vergeet even jullie aangeboren
slaafsheid, en schrijf wat meer met buikgevoel, wat direct uit het hart komt.
Dàt is wat de mensen vragen omdat ze al dat geleuter om tegen beter weten in
gelijk te willen halen, beu zijn als koude pap. Stop dat linkx gedoe en die
slippendragerij voor een Elite die op haar laatste benen loopt... Kom bij ons.
Zoek de warmte van het eigen nest.
Geef desnoods een eigen sluikblad
uit, geschreven door allemaal aliassen. Zoek in Uw Gild de medestanders. De
tijd is er rijp voor. Doe desnoods een beroep op financiële steun van de machtigsten
onder ons. Mits Uw huidige bazen ervoor betaald worden, zullen ze volgaarne hun
persen ter beschikking stellen. Geld, weten ze uit ervaring, heeft geen kleur.
Van op afstand zie ik de
dingen misschien duidelijker dan met de neus er boven op. Italië heeft de bocht
al genomen en zet dag na dag een neus naar Brussel.
Veel steden in mijn land
hebben resten van hun vroegere verdedigingswerken bewaard. Maar hun vroegere
trots is niet meer. Het zijn meestal alleen nog ruïnes of toeristische
attracties, maar nergens wappert nog de leeuwenvlag of staan er wachters/vendeliers
op de torens. Overal in de steden ‘Vrije Ingang’ en voor dieven en moordenaars
zijn we extra breed van gedachten. Dat heet vooruitgang.
Vlaanderen is inderdaad in
de volle betekenis van het woord, een slavenstaat geworden die enerzijds of
anderzijds aan alle zijden dus, vast ligt. Het zal hopeloos te laat zijn, om op de transen nog
leeuwen te laten dansen. Want de leeuwen liggen verondersteld gekluisterd in de
kelders, aan de ketenen van de Waalse cordons sanitaire en bewaakt door Vlaamse
verraders onder leiding van Kawouter Beke of Kabouter geen Sjiek Toebak waard. De
succesvolle Ruwaard/Hoofdman der Vlamingen is, mager en ziek, overgelopen naar
de tegenpartij, en spreekt nu ook in termen van ‘met de dood in het hart’ en
‘voor de allerlaatste maal’. De beloofde onafhankelijkheid is opgeborgen, in
ruil voor 30 zilverlingen? De watergeest Lange Wapper stapt verdrietig weg op
zijn lange benen, nog wat wijdbeender dan voorheen. Al heeft de halve
leeuwenkop wel gebruld, nu kakt hij in zijn broek, in de hoop dat de Vlaams
Belangers de boel voor het nageslacht wel zullen blijven klaren.
*
‘Eens komt het uur,
gloeiend als vuur’, de zang van vroeger dagen, zou dus moeten slaan op die komende
mooie zomerdag, einde Mei. Geen nieuwe beloften, geen grote woorden, maar
daden. De vraag is maar of de BDW-ers daartoe in staat zijn, want het zijn ondertussen
niet meer (met het oog op de return) dan de Tsjeven-Light. Noch mossel noch
vis. Ruggengraatloze weekdieren die zich allemaal dooreen met de ellebogen een
weg banen naar waar ze de vleespotten van een rijke carrière verwachten, in
loondienst van de verdrukkers van hun eigen volk.
*
Het
confederale mistgordijn
“Onafhankelijkheid hoeft niet.” Dat zegt Ben Weyts.
Heeft de N-VA de bocht ingezet, of is het alleen maar een bevestiging van de
koudwatervrees en de tamme dubbelzinnigheid waaraan de partij lijdt?
N-VA’ers worden aan de overkant van de taalgrens en
door de Eric Van Rompuys van deze wereld steevast weggezet als ‘separatisten’.
Maar zijn ze dat ook? Zelf doen ze alvast hard hun best om dat tegen te
spreken. Een nieuwe staatshervorming, een sociaal-economische herstelregering,
‘alles splitsen’, onafhankelijkheid of confederalisme? Voor elk van die opties
is er in dit land wel een partij te vinden, maar bij de N-VA vind je ze
allemáál terug. Enerzijds, anderzijds en alles daar tussenin was jarenlang het
handelsmerk van de ‘tsjeven’ (CD&V) maar tegenwoordig moeten zij toch de
duimen leggen voor de dubbelzinnigheid van de N-VA.
Confederaal eindstation?
“Het hoeft niet per se onafhankelijkheid te zijn.
Het kan best dat het confederalisme de laatste stap is die Vlaanderen nodig
heeft.” Dat zegt Ben Weyts, nummer twee van de N-VA en kandidaat
partijvoorzitter, in een interview met De Tijd (08.03.2014). Sommige waarnemers
suggereren dat de N-VA de grote bocht heeft ingezet en nogal wat Vlaamsgezinde
kiezers zullen zich stilaan vertwijfeld afvragen of de N-VA een
Volksunie-bis-verhaal aan het breien is. Maar eigenlijk grossiert de partij al
een hele tijd in dubbelzinnigheid en pijnlijke spreidstanden. Is al dat mist
spuiten niet meer dan een spelletje politieke stratego, of zit het in het DNA
van de partij?
Mietjes
of durvers?
De N-VA doet er alles aan om salonfähig te zijn. En
dus klinkt het nu dat confederalisme - noem het maar een ‘België-light’ - wel
eens het eindstation zou kunnen zijn. Geef ons dan maar het Vlaams Belang, dat
is tenminste duidelijk. “Ik heb geen bijzondere splitsingsdrang,” verklaarde
Ben Weyts eerder al in een interview. “Nu, het Vlaams Belang heeft wél een
splitsingsdrang,” reageerde Gerolf Annemans op de jongste nieuwjaarsreceptie .
Wij willen geen ‘België-light’ of België 2.0. Als confederalisme niets meer is
dan een eindstation en dus een manier om België te redden, hoeft het niet voor
ons. Wij willen baas zijn in eigen land. Wij willen baas zijn over onze eigen
centen, onze eigen grenzen, onze eigen toekomst. Door de systemische fout die
België heet, kan dat alleen in een onafhankelijk Vlaanderen.
*
De
teugels strak aantrekken
Politiek
is al vele jaren de kunst van de onmogelijkheden die in de mate van het
mogelijke mogelijk moeten gemaakt worden. Een spel dus van op eieren lopen.
Tenzij men Schots bloed of Catalaans in de aderen heeft. Maar dan bestaat het
risico dat de Navo optreedt. Of dat, zoals in Oekraïne, de pippo’s van de
Washing Ton (de Wastobbe) tussenbeide komen omdat hun belangen zouden geschaad
zijn. Een excuus waarop zelf Hitler is niet op gekomen. Dat ze ondertussen de
goudvoorraad (340 Ton) naar hun hol zouden meegesleept hebben, is pure
kwaadsprekerij. In Ford Knox ligt geen Duits goud, geen Belgisch goud, geen
Frans goud en dus kan dar zekerlijk ook geen Oekraïens goud liggen. Amerikanen
stelen niet van arme mensen….
Tsja,
de Onafhankelijkheid is en blijft natuurlijk het eerste doel voor ons,
Vlamingen die gekneld zitten in een artificieel ons opgedrongen staatsverband.
Maar loebassen en Lamme Goedzakken, als wij allemaal zijn, nemen we hiervoor de
tijd. We forceren niks. Daar is zelfs een geleerde theorie over gemaakt, de
Baert-doctrine, die zegt dat iedere stap in de goede richting die geen beletsel
vormt voor de volgende stap, een goede stap is. Zie de uitdrukking dat men ‘geen
lopend paard kan beslaan’.
Over
die beeldspraak kunnen we kort zijn: voortaan zal dat paard om de 5 jaar stil
staan omdat er verkiezingen zijn. Goed kijken zal dus de boodschap zijn! Maar
wees verzekerd: het Vlaams Belang houdt de nodige ijzers nu al in het vuur!!!!
Met
bijna 1.000 jaar vertraging nemen we onze kop-positie weer in in wat gezegd
wordt ‘de vaart der volkeren’ te zijn.
Geschreven door AABEE via
Digitalia
*
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten