dinsdag 29 december 2009

MET DE GROETEN VAN ELVEEBEE

.














Ik dacht :”Met Nieuwjaar zal hij wel uit zijn schelp kruipen, zeker?!” en HOERA! Na twee maanden obstinaat zwijgen, was hij eindelijk weer daar. De zo gewaardeerde pen van onze ELVEEBEE.

Zo te zien met minder prettig nieuws, en dan nog wel precies op de dag (bijna op de minuut) dat onze trouwe herdershond BENTO (*) voorgoed insliep. Zachtjes, geluidloos en welwillend, precies om niemand te storen, zoals hij geheel zijn leven geweest is. Mijn antwoord-reactie op http://www.vrijvanzegel.net/blog2/ was dan ook een beetje in de stijl met wat lag te gebeuren aan mijn voeten.

Ziehier een deel van zijn laatst binnengekomen berichtje, gedateerd 25 december, gevonden op 28 december, omstreeks 19 uur, op een triestige natte decemberavond. Ik herneem het hier ter kennisgeving aan alle vrienden en als eerbetoon aan een lieve vriend die blijkbaar in een serieuze dip zit.

Bedankt gij allen,
die dit blog trouw bleven lezen
en herlezen.
Al liet mijn gezondheid me niet toe
om hier wekelijks actief te blijven.

Ik hoop op beterschap.
Maar als ik niet meer de energie vind
om even fel te zwaaien
met de vlag van de vrijheidsstrijder,
nemen jullie het dan over.

Draag de gedachte van vrijheid verder uit.
Aanvaard geen leugens, bedrog, misleiding.
Geen macht boven gezag.
Geen juk, geen valse meesters.
Ruk hun maskers af
en bestrijd ze met hun eigen wapens.
Gooi de schroom van je af,
ga de straat op, bespring de barricaden
en schrèèuw… vrij van zegel!

In afwachting dat onze vriend er terug staat, kunnen wij hem het best eren door op de barricaden te staan. Om van de valse meesters hun maskers af te rukken. Om achter de leugens te blijven zoeken naar de feiten. Naar de waarheid die geen nadere uitleg verdraagt.

Om uit te zoeken waarom de ene TV-zenden 3000 en meer mensen nodig heeft, en de andere slechts 500. De overbodige zielen zouden beter thuishoren in de werkloosheidstatistieken. Om uit te zoeken waarom de NV-A voor de eigen achterban de Vlaamse kaart trekt, en in Europa de Groen-Rode. Om De Standaard er op te wijzen dat ze intervieuws vervalst (Sarkozy) en gefingeerde berichten verspreidt (opiiepeiling Libre). Om duidelijk te maken dat de Rode BRT een moslim-terrorist her-kwalificeert als ‘gestoorde’, om hun Moslimvrienden ter wille te zijn. Maar integendeel een gestoorde geest (Hans Van Themsche) voorstelt als ‘racistische moordenaar’.

ELVEEBEE heeft als geen ander getoond hoe de vrijheidsvlag kan gezwaaid worden, hoog boven de hoofden. Een vlag als een vuurtorenlicht dat wenkt 7+7 en 23/24 naar de veilige haven.

Wie nu vliegt op zijn gevleugeld paard om via de virtuele postbode ELVEEBEE een schouderklopje te geven? Die blijk van waardering kost niets, en brengt duizendvoudig op, Vlaanderen ter ere. Ikzelf heb als volgt gereageerd:

Wasdanaa?

Een soort militaire oefening? Even terugtrekken om daarna met des te meer vuur te kunnen aanvallen?
’t Beste, jong! Wij duimen allemaal voor jou!

Misschien tijd om een tussenstand op te maken? Heb de indruk dat er een leger mondigen opgestaan is, die dank zij Uw voorbeeld (Vrij Internet en zo), de moed hebben om hun overtuiging van de daken te schreeuwen. Van goede wil zijn volstaat immers niet!

Misschien ook nog even tijd voor een platitude? Conscience leerde zijn volk lezen, Gezelle leerde het bidden, Piet Huysentruyt leerde het koken, en ELVVEEBEE leerde het mondig worden…

De rest van al die laudatio….Ach beste ElveeBee, ik hoop dat op mijn eigen ‘In memoriam’ (liefst zo laat mogelijk, dat spreekt) mag staan :

‘TOT DE LAATSTE REGEL
TROUW AAN VRIJ VAN ZEGEL’


A.B. (Italië)

NB. Deze zin had eigenlijk bovenaan moeten staan. Beste Nieuwjaarswensen voor U en Uw dierbaren. Hoog het glas!



(*) Bento was een Tervuren Herdershond, 13 jaar oud geworden die, onbegrijpelijk, in zijn jeugd in en asiel terecht was gekomen. Bij ons had hij een goede tweede thuis gevonden! Tot een paar uur voor het einde had hij nog vrolijk blaffend naar de vogels hoog in de lucht gehapt en gesprongen. Zijn grootste vreugde was : ‘mee met de baasjes’ om dan fier als een pauw te lopen pronken als een verliefde mannequin op de catwalk. Geen vulgaire hondenmaniertjes, maar een hautain de andere kant opkijken voor soortgenoten. Voor katten slechts een misprijzende achterdochtige blik, maar voor mensen, liefst kinderen, één en al aandacht. Ik wou dat mensen ook een Tervurensse pluimstaart hadden om hun emoties te veruitwendigen..

Nu blijven ons nog drie rasechte fiere Duitse Herders, broers uit eenzelfde nest van zeven. Met het volle geweld van hun jeugd staan die paraat om ‘slechte meneren’ even wegwijs te maken in hun hondenwereld.

Niet te geloven welk fijn instinct die dieren hebben om ‘slechte’ van ‘goede’ mensen te onderscheiden. Het verschil, werden ze geleerd, drukt zich uit in een natte neus of in een grom. U bent gewaarschuwd, voor geval U eens langs komt.

Geen opmerkingen: