***
Zondag 7 december
Tweede
adventzondagZon 8u30-16u38
H
Ambrosius, patr. van de politie
Sint-Ambroos,
patroon van bijen en spreeuwen, houdt van waaien en sneeuwen
.
Een woordje recente geschiedenis.
7/12/1941 : Pearl
Harbour, een mondain havenplaatsje op Hawaï, v eilig gewaande ankerplaats
van de onoverwinnelijke Amerikaanse oorlogsvloot. Een naam, tezelfdertijd een
begrip en meteen het begin van ‘De Totale Oorlog’ toen het nog nooit verslagen
Japanse Keizerrijk, de bondgenoot van Nationaal Socialistisch Hitler-Duitsland,
in de strijd stapte. Of liever, zich in de strijd invloog….
In de vroege morgen van
7 December 1941, toen de basis nog half in slaap was, doken de vliegtuigjes van de vele nader
geslopen Japanse vliegdekschepen uit de wolken. De wereld schreeuwde moord en
brand voor deze laffe daad, die de Jappen, hoe kon het ook anders, duur zouden bekopen
als de tijd zou gekomen zijn. De eerste twee atoombom-aanvallen uit de
Geschiedenis (6/8/1945) dwongen dat land
op 2 September 1945 tot de onvoorwaardelijke overgave. Dat gebeurde wel met één
klap die honderdduizenden onschuldige burgers zou doden of verminken. Voor deze
misdaad tegen de menselijkheid werd nooit opgetreden. Integendeel : ook wij
kropen later onder deze atoombom-veilige paraplu, veilig onder de vleugels van
de Overwinnaar. Daarop volgde ‘De Koude Oorlog’, die vanwege het o
zo fijne Communisme, het leven op deze planeet bedreigde.
Japan & Duitsland
beheersen ondertussen opnieuw de wereldeconomie (tot spijt van wie ’t benijdt),
terwijl Moskou, het voormalig centrum van het wereldcommunisme, krampachtig
probeert de opgelopen schade te herstellen, en daarbij dapper in de steek wordt
gelaten oor het Westen. Groot Brittannië, het grote wereldrijk en de Grote
Redder van onze Vrijheid in de oorlogsjaren, zal na het avontuur met de Euro
Verenigde Nazi’s, uiteindelijk teruggevallen op wat het eigenlijk altijd al
gewest is : een eiland in volle zee. Grote Broer Amerika probeert ondertussen tevergeefs
het Wereldrijk van Groot Brittannië over te nemen. Terwijl de échte wereldmacht
(China) op de achtergrond alleen nog de laatste stuiptrekkingen van het
Communisme dient af te werpen, om op het toneel te verschijnen.
Maar dat is allemaal
gerekend zonder de waard, de Islam, die grinzennd achter het hoekje, alleen
wacht op de gunstige omstandigheden om toe te slaan…
*
*
*
INLEIDING
O Ja? Bijna vergeten. Een groot verlies in Coburgland: men is daar
een van de 3 koninginnen kwijt, maar niemand is schaakmat. Er waren ook twee hoogst
belangrijke begrafenissen en in Antwerpen zijn de vorige een troep zatte Mongolen
(!) elkaar met messen te lijf gegaan. Door al deze zeer mediamieke zaken, werd
er zelf bijna helemaal voorbij gegaan aan het bezoek van het Franse Slinxe mini-presidentje
aan Poetin, helemaal n het verre Kremlin. Foto’s van hem met (veel te lange en tveel e dikke)
beige bontjas en dito chapka, naast een glunderende Poetin, maken de man onsterfelijk
belachelijk in de ogen van al zijn landgenoten. Eigenlijk een meesterlijke zet
van die boskabouter, want als aandacht-afleider kon zoiets niet beter gelukt
zijn. Niemand spreekt of schrijft over wat hij daar is gaan doen….
Ja, die Poetin! Bij E.J. Bron vond ik vandaag de
perfecte weergave over onze verhouding in het Westen tot het Nieuwe Rusland, en
zie, dit is bijna woordelijk hetzelfde als wat U hier al jaren bij
ondergetekende kunt lezen. Namelijk, dat men Poetin in de
rol van een tweede Hitler wil dwingen…
MIDDENSTUK
Onder voorname dankzegging
overgenomen door Digitalia
bij
*
Rusland, vriend of
vijand?
Als je niet
al te diep in politiek geïnteresseerd bent, is het de meeste Nederlanders wel
duidelijk. Rusland is een gevaar dat geregeerd wordt door een dictator. Hij
valt andere landen binnen en is dus uit op oorlog.
Volgens
onze media heeft Rusland waarschijnlijk vlucht MH17 neergeschoten. Dit terwijl
hier nog altijd zeer grote onduidelijkheid over is. De Nederlandse media pompt
dit simplistische beeld er dagelijks bij de mensen in, dus dat wordt door de
minder kritische massa klakkeloos overgenomen.
Bij veel
rechtse politiek geïnteresseerden is Rusland en in het bijzonder Poetin, echter
behoorlijk populair. Hij zou volgens velen de nieuwe Karel Martel zijn die de
oprukkende radicale islam moet stoppen. Ook zou hij de beschermer van het
christendom zijn. En als belangrijkste argument wordt vaak aangedragen dat hij
de EU en de VS wat weet in te dammen met zijn tegenwicht.
Maar in
hoeverre zijn deze twee uiterste visies waar? Is Rusland onze vriend of vijand?
De
Ruslandkwestie is te veel complex om in een simpel zwart-wit, goed of slecht
beeld neer te zetten.
Rusland
zorgt voor Rusland en dat is haar kernpolitiek. Dat zorgt ervoor dat ze soms
onze bondgenoot is en soms ook niet. De Russen vechten met jihadisten in
Tsjetsjenië en Dagestan maar deden niets tegen de jihadisten die zich gingen
mengen in het conflict van Oost-Oekraïne. Ook hebben de Russen in het verleden
Hamas bewapend en werken ze samen met Iran om Iraanse kernreactors te
verbeteren. Is Rusland dan een bondgenoot of vijand in de Westerse strijd tegen
de radicale islam? Het antwoord is: soms.
Het
Israëlische conflict is een andere kwestie die zeer tegenstrijdige informatie
oplevert. Enerzijds werkt Rusland vaak samen met Iran en haar satellieten
(Assad-regime en Hamas) maar anderzijds steunt zij ook vaak Israël en leeft er
een grote Russische gemeenschap in Israël waardoor er ook een culturele band
is.
De positie
van Rusland aangaande de (radicale) islam is dus vaak dubbel. Niet alleen
geopolitiek gezien maar ook in eigen land. Zo probeert Rusland haar eigen
identiteit te behouden en steunt de regering daar volop de nationale
Russisch-orthodoxe Kerk. Maar de regering dient ook rekening te houden met de
vele miljoenen moslims die er in het zuiden van Rusland wonen. In demografisch
opzicht islamiseert Rusland erg snel. De autochtone Russische bevolking
vergrijst en krijgt minder kinderen dan de islamitische Russische
staatsburgers. Ook daarin balanceert de Russische regering dus op een dun
koord.
Dan de
positie van Rusland versus de Europese Unie en Amerika.
De Russen
hielden zich opmerkelijk stil na de Koude Oorlog toen de westerse landen hun
afspraken braken met Rusland en de westerse mogendheden toch naar het oosten
uitbreiden met zowel de NAVO als de EU. Dat Rusland uiteindelijk toch getriggerd
werd om hierop te reageren lag voor de hand. De VS/EU hielpen mee om een
democratisch gekozen staatshoofd omver te werpen in de Oekraïne en Rusland zag
haar belangen bedreigd. Is dit genoeg reden om een land binnen te vallen? Dat
is uiteraard zeer de vraag, maar het is logisch dat een dergelijke reactie niet
eeuwig uit kon blijven als reactie op het imperialisme van de Europese Unie.
Dat gegeven
wil echter totaal niet zeggen dat de Europeanen die fel tegen de EU zijn nu
ineens Rusland als bondgenoot moeten gaan beschouwen, puur omdat de EU ons
knecht met haar ondemocratische structuur en niet werkende economische model.
Het verzet van Rusland tegen de EU heeft namelijk niets te maken met het
interne verzet tegen de EU van de Europese bevolkingen. Het is Rusland puur om
Rusland te doen. Hoe wij hier leven zal de meeste Russen weinig kunnen schelen.
Ook heeft Rusland geen enkele intentie om West-Europa te veroveren of iets
dergelijks. Dat is slechts anti-Rusland propaganda. De Russen verkopen ons het
liefst hun gas maar dan wel zonder dat de EU en de NAVO zich steeds verder
uitbreiden tot hun voordeur en zonder dat het Westen hen de les probeert te
lezen.
De Russen
zijn niet onze ‘vijanden’ of ‘bondgenoten’ maar ze zijn veelal een trots land
waar mee te onderhandelen valt als je ze respecteert en inziet dat zij als
grootmacht slechts zichzelf willen dienen. Soms is dat in ons voordeel en soms
niet, dat verschilt per situatie.
*
UITLEIDING
We
moeten dus vaststellen, dat onze glazen bol werkelijk van een trefzekere
kwaliteit is. Dat ook wij in Vlaanderen (en de rest van het land) onze soevereiniteit
hebben verkwanseld aan de EU neo nazi’s, is echter wel een punt dat hier te
weinig werd belicht.
Kijk,
dat is dan weerom een tegen-waarheid, die een grotere waarheid in twijfel trekt.
De Navo spreekt als uit één mond, en toch gaan de bijzonderste lidstaten, zoalas
Duitsland en Frankrijk, afzonderlijk onderhandelen met die baarlijke Russische
duivel… Moet zoiets nu ons aller petje te boven gaan? Ik denk het niet. Want
het past precies in het plaatje dat hier op wereldschaal, iedereen iedereen
bedriegt. Daar voelen onze eigen Overheden zich ook het best mee: ze vallen
niet uit de toon, en het brengt goed op! Zie Haiku Herman.
*
Op
een eeuwig zwijgen en nergens en door niemand verder te vertellen.
(Get)
Digitalia
.
*
EINDE
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten