***
Dinsdag 22
september 2015
Fruitmaand
Zon 7u28-19u42
H Maurits, patroon van de
infanterie
Na Mauritius
brengt de donder zelden schade aan
*
.
*
*
Lijk in het verhaal van de 3 Tenten van Perrus
op de Berg Tabor:
.
.
.
Toch curieus, dat er rond spirituele
hoogstandjes, altijd sprake is van … een Verblindend Licht.
*
INLEIDING
Voor de vele
vrienden, die ik hier voor deze gelegenheid de ‘Anabole Steroïden’ wil noemen,
zonder de minste Opvoeding inzake Geloof en Zeden, breken er dus verwarrende
tijden aan.
Het is inderdaad
precies alsof er gisteren bij mij een voorgevoel was, over de vraag ‘Is er
Leven a de Dood’, dat er in Southhamton (Engeland) publicaties op komst waren
ov er dit onderwerp. Een onderwerp om bij dood te vallen. Inderdaad. De mens is
nu eenmaal sterfelijk, en daarmee DIEF. Maar aan s mensen uitersten denken, is
een goddelijke deugd. Zelfs wij, Christenen zeggen, even terugdenkend aan ‘De
Vier Uitersten van de Mens; de Dood, het Oordeel, de Verrijzenis van het Vlees
en Het Eeuwig leven, dat het goed is verder te denken dan Uw neus lang is. Want
als de Mens nooit verder had gedacht dan dat reukorgaan, leefden we allemaal nog van jacht en visvangst. En
dronken we, lijk de al te profijtige Holladers, gewoon mede.
De Slinkxe
slimmeriken, zult U hieronder lezen, hebben tot hiertoe dat zaakje gewoon …
links laten liggen. Nogal wiedes, want net als Toon Hermans (en ook wij
allemaal) moeten wij zeggen: ‘Wij weten het niet’. Wie dan leeft dan zal zien.
Tot men het in
Southhampton ineens wèl blijkt te weten.
*
MIDDENSTUK
Onder voorname dankzegging
overgenomen door Digitalia
bij
*
Britse universiteit vindt bewijs van bewustzijn na de dood
Wetenschapper: ‘Dood is potentieel omkeerbaar proces’
*
Zogenaamde
bijna-dood ervaringen, waarbij sommige mensen een fel licht zien, blijken toch
niet gekoppeld te zijn aan het ‘uitdoven’ van de hersenen, zoals wetenschappers
tot nu toe dachten.
De meeste religies
geloven dat een mens na zijn lichamelijke dood voor eeuwig verder leeft in een
‘paradijs’, ‘hemel’, of –als je flink wat pech hebt- een ‘hel’. Wetenschappers
hebben dat concept eigenlijk altijd links laten liggen of belachelijk
gemaakt, omdat leven na de dood tot het domein van sprookjes en fabeltjes zou
behoren. Researchers van de Universiteit van Southampton hebben na een
omvangrijke studie echter geconcludeerd dat het menselijke bewustzijn
onmiskenbaar aanwezig blijft nadat het hart en ook de hersenen gestopt zijn met
functioneren.
Het
onderzoek onder ruim 2000 mensen die in Groot Brittannië, de VS en Australië
een hartstilstand hadden gehad werd geleid door dr. Sam Parnia en werd
gepubliceerd in het vaktijdschrift Resuscitation. Hard bewijs dat een mens echt
verder leeft na de dood kan het niet genoemd worden, maar toch is volgens de
Britse wetenschappers aangetoond dat het bewustzijn minimaal enkele minuten ná
het volledig stoppen van hart en hersenen in tact blijft. Waarom dat zo is weet
men echter niet.
Bewustzijn
blijft minimaal enkele minuten voortbestaan
40% van de
onderzochte mensen bleek na een harstilstand een vorm van bewustzijn te hebben
gehad totdat het hart weer begon met kloppen. ‘Tot nu toe duidt alles erop dat
het bewustzijn in de eerste minuten na de dood niet opgelost wordt. Of het
daarna verdwijnt weten we niet, maar onmiddellijk na de dood gaat het
bewustzijn niet verloren,’ aldus Parnia.
‘We weten
dat de hersenen niet kunnen werken als het hart is opgehouden met kloppen...
maar in dit geval schijnt het bewustzijn na de hartstilstand tot 3 minuten te
hebben bestaan, hoewel het brein normaal gesproken 20 tot 30 seconden nadat het
hart ermee gestopt is ophoudt te functioneren.’
‘Dat is
belangrijk, omdat het algemene idee heerst dat bijna-doodervaringen enkel
hallucinaties of illusies zijn die optreden vóórdat het hart stopt, of nadat
het met succes weer op gang gebracht werd,’ vervolgde de wetenschapper. ‘Het
ging niet om een ervaring die met ‘reële’ gebeurtenissen overeenkomt terwijl
het hart niet klopte. Bovendien stemden in dit geval de gedetailleerde
herinneringen aan visuele zintuigelijke indrukken met de bevestigde
gebeurtenissen overeen.’
Vredig
gevoel, angst, het bekende felle licht
Van de 2060
onderzochte patiënten met een hartstilstand overleefden er 330, waarvan er 140
aangaven gedeeltelijk bij bewustzijn te zijn geweest. 39% beschreef een gevoel
van oplettendheid, maar kon zich geen expliciete zaken herinneren. Dat wijst
erop dat mogelijk veel meer mensen mentaal actief waren, maar de herinnering
daaraan kwijt raakten als gevolg van verdovende medicijnen of een
hersenbeschadiging.
1 op de 5
mensen had een ongewoon vredig gevoel ervaren. Bij bijna een derde was de tijd
langzamer of juist sneller gegaan. Sommigen hadden het bekende ‘felle licht’
gezien, een goudkleurige lichtflits of het schijnen van de zon. Anderen hadden
juist een angstig gevoel gekregen, alsof ze verdronken of door donker water
werden verzwolgen. 13% zei het gevoel te hebben gehad van het lichaam gescheiden
te zijn geweest. Net zoveel gaven aan dat hun zintuigen waren versterkt.
Parnia’s
conclusie was dat de dood ‘in tegenstelling tot wat wordt waargenomen geen
specifiek moment is, maar een potentieel omkeerbaar proces dat intreedt zodra
hart, longen en hersenen na een ernstige ziekte of een ongeluk ophouden te
functioneren.’
Xander
*
UITLEIDING
*
Jaren geleden was ons Ma met een zwaart hartfalen in de kliniek gesukkeld.
Wij stonden allemaal aan haar sponde waar die rots in de branding in de coma lag,
na verschillende hartstilstanden, hartmassages en electrische schokken. Best de
familie vewittigen, en schikkingen voorzien voor de Begrafenis, was het advies
van de Hoofdverspleegster.
Toen ik na weken, na een vluchtig bezoekje, weer wilde weggaan, dacht ik
haar oogleden te hebben zien bewegen. Iets wat broers en zusters aan mijn
weemoedig karakter toescreven….Enkele uren later kwam het bevrijdend
telefoontje: Ons Ma zat recht in bed,en vroeg, neen, ze EISTE eten. En nog een
beetje rap, weie, want ze had honger om een paard de rug uit te vreten…. Ze was in een minimum van tijd weer te been, en
al zat haar handtas vroeger de hele dag bomvol medecamznten, drankjes en
pilletjes, nu had ze dat allemaal niet meer nodig. De Dokters waren verbaasd.
Wij niet, want we kenden haar daarvoor veel te goed. Niks spectqculars dus, en
ze heeft daarna nog wel 20 jaar geeefd. Waar ze wel geen woord over kwijt
wilde, was dat die ene Dokter, die van de brutale hartmassages, niet meer in
haar abijheid micht komen.Ze had hem nog nooit gezien, hoe kon ze weten dat hij
haar zoveel pijn had gedaan8
*
In paradisum te ducante angeliï. En dat haar Het Eeuwig Licht moge verschijnen, zo zong, me docht, Paster Corneillie, die uit
mijn jeugdjaren, die al vele jaren gestorven was, terwijl hij met de van het
Kruis, die de misdienaar hem had aangereikt, tikte tegen de zijkant van de
lijkkist. We stonden die dag voor de vrijgemaakte opening van de grafkelder
waar onze Pa reeds 4o jaar wachtte op de komst van ons Ma.
Toen, in die tijd, werd het lichaam van de dierbare overledene nog niet
met kist en al in het vuur geschoven, maar aan de goede aarde toevertrouwd.
Zoals al vele honderden jaren vordien. Want de engelen moesten de doden
begeleiden naar het Paradijs….
Nu gebeurt alles veel nuchterder, met verfilmd verdriet, veel
hygiënischer, en vooral, ‘veel beter voor het mileu’. Met wolken fijn grijs stof,
in wolken hoog boven de schouw die dag en nacht rook spuwt tussen de tuinen en
de huizen van het villapark.De uitvaart industrie draait op vole toeren, maar
de kerken staan leeg. ’n Appetijtelijk madammeke, van kop tot teen in mideus
zwart, met een aardig hoedjes, komt, buigingskes makend lijk in een Chinees
restaurant, een geplastificeerd A4-tje utdelen (die ze achteraf wel terug wil),
met daarop de sterotiepe afschedswensen die vooral zoveel mogelijk op de vlakte
blijven. Uit de box in de linker bovenhoek koint sefeermuziek, een beetje wat
min of meer met de naaste familie is afgesproken, meestal licht Klassiek.
Wierook, kaarsen, buigingen, alles nagespeeld zoals de Pastoors. Alleen de
orgelmuziek ontbreekt, al staat er wel ergens ’n soort tweedehands harmonium
voor duur’dere ‘diensten’.
Dab schuift aan de voorkant het gordijn weg, de kist verdwijnt en meteen
verdwijnen ook de helpers, want in Zaal 2 is rond een andere kist, die andere
familie reeds samen gekomen. In afwachting dat de urne teruggebracht wordt,
gaat aan de achterkant een tweede gordijn open en kunnen de genodigden hun
verdriet wegspoelen met een frisse pint.
Of iets sterkers, voor wie dat wil of dat graag lust. Boven het
geroezemoes stijgt zelfs af en toe een ingehouden schaterlach op.
Erkklokken zijn hier niet te horen, wegens de dooreenlopende uren. Ook wil
de Directie geen klachten van niet- of anders Gelovigen. In de dood is niet
alleen iedereen gelijk voor de Wet, op voorwaarde dat er politiek corect
gestorven en begraven wordt. CO²-uitstoot inbegrepen.
Psst
Vandaag herdenkt Digitalia zeer toevallig de sterfdag van een geiefd wezen.
*
Dit was de allerindividueelste
expressie van de allerindividueeolste emotie van……
(Get) Digitalia
*
EINDE
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten