*
Zondag 8 december
Zon 8u32-16u37
Pater Joris van Geel
.
1639 - RTBF RADIO MILLE
COLINNES MAAR 10 x ERGER
.
Over
de dodelijke haatzender
Iedere
zondag ‘Mise au Point’ ipv De 7de Dag?
.
I) INLEIDING
Dat de Redactie van http://www.golfbrekers.be/ bij de pinken en daarenboven, wat
belangrijker is, uit het goede hout gesneden iq, bewijst ze elke dag. Zo konden
we daar vandaag – zonder commentaar - in ‘prime time’ lezen over de Open Brief
aan Paus Franciscus van Geert Wilders.
Niet een van de twee zit
te wachten op de mening van een nietig blogschrijverke als ik, moet er toch
opgemerkt worden dat de houding van Rome tegenover de Halve Maan heel wat
anders kan zijn. Vroeger had de Paus weliswaar ook geen divisies ter Zijner
beschikking, maar Hij kon de Europese Vorsten warm maken voor de verdediging
van het Geloof. Welke andere mogelijkheden, wapens of invloed, staan er heden
ter Zijner beschikking? In militaire termen geredeneerd, past hij het normale
beginsel van elke underdog toe : ‘If you cannot beat tham, join them’.. Dat te
moeten toegeven, doet pijn aan elke Christene Ziel, maar het is nu eenmaal de
realiteit, tenzij het verzet van onderen uit naar boven groeit. Paus Franciscus
rekent m.i. ook op het goede dat in iedere mens schuilt, ook in de
Islamleiders. Dat is nu eenmaal de fataliteit van elke Gelovige, die hen
in de beginjaren zelfs voor de leeuwen
bracht. Of erger : het brengt ons bij de Zachtmoedige, die voor deze
overtuiging de Kruisdood onderging…..
*
Terzake nu de eigentijdse inlandse
haatzender Radio Mille Colinnes. De raddraaiers daar zijn overtuigd van de
juistheid van hun strategie. Zij hopen namelijk de heethoofden onder de
Vlamingen dermate op stang te jagen, dat er geweld van komt, dat ze dan kunnen
aanklagen voor het oog van de hele wereld. Laten we dus onze kalmte bewaren.
Misschien dat het lukt om na 25 Mei de kraan met hun financiële zuurstof toe te
draaien, zodat de herrie vanzelf stopt…. Ziet U : net als Paus Frans I wil ik
blijven geloven in het betere in elke mens, zelf in een verdorven belgicist als
Mangain.
De verhoopte drooglegging?
De 100-jarige verjaardag van ‘Den Grooten Oorlog’ zou daartoe een goede
aanleiding kunnen zijn. Zo zou de belofte van Koning Albert I eindelijk
nagekomen zijn, die ‘gelijkheid in rechte en in feite’ beloofde aan de
Vlamingen, als ze maar dapper hun leven voor hem en zijn dynastie zouden riskeren.
Symbolisch zou er – nu we
de heldhaftige verhalen over de H. Mandela over ons uitgegoten krijgen - wel
iets kunnen gedaan worden, om de belgicisten aan die belofte te herinneren,
door het prestigieus ruiterstandbeeld aan de sassen van de IJzer in Nieuwpoort
in de internationale belangstelling te schoppen. Een beetje vuurwerk mag wel,
zoals in Kaaskerke in 1946 met de eerste IJzertoren. Elk zijn toer is niet
teveel!
Het moet daarna niet
moeilijk zijn om de Staats Vuiligheid op het spoor van de Syrië-strijders te
zetten….. Door de op te hangen opschriften ook te voorzien van wat vettige
Arabierse spaghettislierten.
Er bestaat zelfs een
spreekwoord voor dat soort dingen : IJzer (!) smeden terwijl het heet is.
.
II MIDDEN
Hardleerse Franstalige
beeldvorming “Mise au Point” viseert Vlaanderen
Geschreven door Redactie op 6
december 2013 in Duiding & Opinies
Dubbelinterview Magda
Michielsens & Walter Angioletti
*
Einde 2007 veroorzaakte Yves
Leterme heel wat ophef toen hij de RTBF vergeleek met de Rwandese haatzender
‘Mille Collines’. De anti-Vlaamse hetze op de Franstalige openbare
omroep zat de toenmalige oppositieleider hoog. De RTBF blijkt hardleers. Dat
leert ons het onderzoek van Magda Michielsens en Walter Angioletti naar ‘Mise
au Point’, de Franstalige evenknie van ‘De Zevende Dag’.
* Hoe zijn jullie er toe
gekomen om Mise au Point onder de loep te nemen ?
Magda Michielsens (MM) : “Wij
kijken al vele jaren naar de debatprogramma’s op de RTBF. Heel lang, zelfs in
een ver verleden toen we nog in Brussel woonden. We hebben ook al veel
mediaonderzoek gedaan, vooral over discussieprogramma’s. Eind juni beslisten we
Mise au Point te bestuderen. We hadden net een groot onderzoek achter de rug en
hadden in de zomermaanden onze handen vrij. De lange regeringsonderhandelingen
van 2010-11 waren in Mise au Point het hele seizoen aan de orde geweest. We
hadden al kijkend vaak gezegd: “Dat kunnen ze toch niet maken!” Het was een
mooie ‘case’ om nader te bekijken. Walter en ik hebben er 4 maanden intensief
aan gewerkt. Ondanks onze vertrouwdheid met de berichtgeving op RTBF had Mise
au Point ons dit jaar extra geschokt. We wilden beter begrijpen wat er in dat
programma eigenlijk gebeurde. Van de algemene impressie tot in de details.”
* Hoe zitten de uitzendingen
in elkaar ?
logo_mise_au_point Walter
Angioletti (WA) : “Het seizoen 2010-2011 is opgebouwd volgens een vast
stramien. In ‘Revu et corrigé’ geven enkele mediafiguren, in hoofdzaak
journalisten en cabaretiers, wekelijks hun commentaar op de actualiteit. Zij
kiezen ook hun ‘top’ en ‘flop’ van de week. Vaste waarde in dit onderdeel is
cartoonist Pierre Kroll, die hierdoor mede een stempel drukt op het programma,
veel meer dan alleen door zijn tekeningen. Na dit luchtig onderdeel volgt
telkens het eigenlijke debat, waarin vooral politici, maar ook journalisten,
professoren en vertegenwoordigers van het middenveld discussiëren over de
politieke ontwikkelingen. Tijdens dit debat worden regelmatig spotprenten van
Kroll vertoond. In de rubriek ‘L’Indiscret’, tot slot, krijgt een vooraanstaand
politicus een forum om gedurende een 10-tal minuten zijn visie op de
actualiteit te geven – dit deel hebben we niet geanalyseerd. Het geheel wordt
gepresenteerd door Olivier Maroy en Thomas Gadisseux. Het publiek kan via
e-mail of sms zijn mening geven. Die boodschappen schuiven tijdens het
programma onderaan door het beeld. Soms worden ze ter bespreking voorgelegd aan
de gasten door Thomas Gadisseux. Dat is de vaste formule. Van de 39
uitzendingen in het seizoen 2010-2011 hebben we er 23 die gingen over de
regeringsvorming geanalyseerd.”
Er bestaat een kopie van in
Franstalig (MM) : “We hebben de opnames van alle uitzendingen over de
regeringsvorming zorgvuldig ontleed. Na herhaaldelijk gekeken te hebben (een
soort close reading), formuleerden we 12 krachtlijnen: clusters van uitspraken
rond eenzelfde idee dat regelmatig terugkwam. We letten niet enkel op de
feitelijke inhoud van de boodschappen, maar ook op de hele setting en het
verloop van de interacties (beeldregie, illustraties, taalgebruik,
lichaamstaal, onderbrekingen). Met onze 12 krachtlijnen en onze andere
aandachtspunten turfden we al het materiaal. Dat is nu eenmaal de manier waarop
je media-analyses doet. Het is monnikenwerk.
We verzamelden niet enkel al
onze data om er vervolgens conclusies uit te trekken. We creëerden ook
beeldfragmenten – meer dan 500 – en maakten collages van die fragmenten voor
elk van die 12 krachtlijnen. Zo kunnen we onze data tonen en kunnen lezers – of
kijkers – van onze studie zelf zien wat er over Vlaanderen, N-VA, Bart De Wever
of CD&V wordt gezegd, door de presentatoren, door politici of experten, of
door het publiek. Wij hebben gepuzzeld en daarna beschreven wat dat oplevert,
maar we laten de lezers toe dat ook voor zichzelf te doen. Die collages en onze
bevindingen publiceerden we op www.Vlaanderenscherpgesteld.be. Men kan er de
beeldfragmenten zien op basis waarvan wij onze besluiten hebben geformuleerd.
Elke kijker kan zelf oordelen.”
* Wat kwam er uit de bus ?
(WA) : “De anti-Vlaamse teneur
van de uitzendingen is heel sterk. De RTBF is een openbare omroep, waarvan men
objectiviteit en gebalanceerdheid mag verwachten. Er komt echter een beeld van
Vlaanderen naar voren dat menig Vlaming niet zal herkennen. We weten dat de
Franstalige politici niet akkoord zijn met wat Vlamingen willen, anders zouden
de onderhandelingen niet zo hebben aangesleept. Die politici en ook de andere
gasten mogen uiteraard zeggen wat ze willen. Het pijnlijke is echter dat de
negativiteit tegenover Vlaanderen georchestreerd naar voren komt. Uit de
geschreven pers van de hele week wordt er geoogst, dat wordt in al zijn
vijandigheid week na week met de nodige dramatiek op tafel gelegd, daar worden
de gepaste gasten bij uitgenodigd, de nodige cartoons aan toegevoegd, de drek
vanuit het publiek onder geschreven, en voilà Vlaanderen staat er weer:
nationalistisch, irrationeel, collaborerend (met wie?), niet bereid tot
compromissen, aansturend op chaos…
De afzonderlijke hatelijke
uitspraken over Vlaanderen en Vlamingen zijn schokkend. In Vlaanderen zijn er
nog veel mensen die niet goed beseffen hoe sterk de anti-Vlaamse teneur onder
Franstaligen kan zijn. In Mise au Point kan men dat beluisteren, en Vlamingen
moeten dat weten. We hebben trouwens de teksten uit de fragmenten vertaald
opdat ze goed zouden kunnen begrepen worden. Wat echter vooral aanstoot geeft
is het samenspel, gestuurd, ondersteund en versterkt door de programmamakers om
Vlaanderen neer te zetten als de tegenstander. We hebben dat het
“Zij-Wij”-denken genoemd. De systematische constructie van een vijandbeeld.”
Het anti-Vlaamse racisme
druipt eraf …
* Het ging niet om enkele
uitschuivers ?
(MM) : “Neen, de aanpak heeft
alle kenmerken van een gerichte campagne. Telkens wordt er gedacht in termen
van “wij Franstaligen” tegenover “zij, de Vlamingen”. Er worden graag algemene
kenmerken van Vlamingen opgesomd die niemand graag op zijn of haar rug wil
schrijven en ze betreffen zeker niet alleen de N-VA. De beschadigingen van Bart
De Wever komen van alle kanten. De veronderstelde onwil van N-VA om een akkoord
te sluiten is een steeds terugkerend thema. In verband met Bart De Wever en
N-VA is het taalgebruik vaak heel beeldend: de bazoeka’s, bommen, oukazes
vliegen door de lucht. Merkwaardig is ook het losweken (déscotcher) van
CD&V. Op deze partij wordt warm en koud geblazen. Ze moet en zal de N-VA
loslaten. In een afzonderlijke collage laten we zien dat er in Mise au Point
hard werd aan gewerkt. Het geheel zit in een format waarin geen echt debat kan
gevoerd worden. De stem van het volk krijgt vrij spel, in al zijn hatelijkheid.
Kan je in het geval van Mise au Point spreken
van een demoniseringscampagne ?”
(WA) : “Demonisering van Bart
De Wever is er zeker. Maar er is meer aan de hand dan de demonisering van een
persoon. In kritieken achteraf wordt ons kwalijk genomen dat wij geen
onderscheid maken tussen de aanvallen op Bart De Wever en de N-VA enerzijds, en
op de Vlamingen en Vlaanderen anderzijds. Ons punt is echter juist het
tegenovergestelde. Wij menen dat Mise au Point zijn afkeer tegen de N-VA en
Bart De Wever laat uitstralen op geheel Vlaanderen, en dat zijn “Zij-Wij”
denken slaat op Vlaanderen. Steeds opnieuw betrappen we de centrale deelnemers
daarop, en we tonen in de fragmenten hoe sterk het “Zij-Wij” denken is, waarbij
die “Zij” niet de N-VA betreft, maar “de” Vlamingen. Eén van de actiefste
deelnemers, de huistekenaar Kroll, die zich zo verzet tegen “het” nationalisme,
zegt letterlijk “mijn land is het francofone België”.
Er wordt ons kwalijk genomen
dat we over “haat” zouden spreken. In onze teksten spreken we van “de
constructie van een vijandbeeld”, en in Knack zeggen we “Als je wilt weten hoe
een haatcampagne werkt, dit is een goed voorbeeld’”. Deze begrippen –
constructie van een vijandbeeld, haatcampagne – zijn vertrouwde begrippen in de
politicologie. Het zijn beschuldigende begrippen die graag gebruikt worden in
progressieve milieus tegen hun tegenstanders, de begrippen zijn goed gekend.
Het woord “haat” is in de
titel van het eerste Knack-artikel gebruikt, en dat suggereert een idee dat wij
niet delen, het idee van haatgevoelens. Wij spreken ons niet uit over eventuele
haatgevoelens van de deelnemers in een Mise au Point-debat, we kunnen niet in
de hoofden (of harten) kijken van die mensen. Als de RTBF zich verweert dat zij
geen haat of haatgevoelens hebben of propageren, dan nemen wij dat gerust aan.
Evenwel, “de constructie van een vijandbeeld” alsook de deelname aan een
“haatcampagne” zijn geen gevoelskwesties maar wel beredeneerde keuzes (laat ons
hopen).
* Maar het is toch maar ‘om te
lachen’ ?
Walter-Angiolettib(WA) : “Dat
beweren de makers van Mise au Point. Maar humor is niet meer onschuldig als je
het keer op keer en selectief gebruikt. Dat deed Mise au Point tegenover de
N-VA, Bart De Wever en in die periode ook de CD&V. De andere Vlaamse, laat
staan de Franstalige partijen, bleven buiten schot. Ook hier geldt dat beelden
meer zeggen dan woorden. We hebben dat op de webstek van onze studie uitgelegd.
De campagne tegen zondebok De Wever bijvoorbeeld werd in Mise au Point visueel
ondersteund door achtergrondfoto’s en spotprenten, waarop en waarin de N-VA
voorzitter meestal niet van zijn beste kant te zien was. De beelden werden
gekozen om afkeer op te wekken. De ene keer werd De Wever afgebeeld met een
grimas, de andere keer als een bloot varkentje. En ga zo maar door. Zo werd hij
gaandeweg als het ware ontmenselijkt. In de studio werd daar dikwijls hartelijk
om gelachen, maar eigenlijk is het een perfide strategie.
Je schijnt individuele
uitspraken te minimaliseren ?”
(MM) : “Er zijn veel
uitspraken waar ik zwaar aan til. Wil je voorbeelden ? Olivier Maroy
complimenteert Christophe Deborsu over zijn reportage over Bart De Wever
(Question à la Une), waarin het graf van vader De Wever werd gefilmd, als
opstapje naar de vermelding dat grootvader De Wever lid was van het VNV, en
vervolgens beelden werden getoond van collaborateurs in uniform. Als Guy
Verhengel zegt dat het filmen van het graf ongepast was antwoordt Maroy dat het
toch maar enkele seconden duurde. Er is in de pers veel te doen geweest over
die reportage, met zijn grote nadruk op collaboratie. Maroy vindt het nodig om
het werk van zijn collega Christophe Deborsu te bejubelen.
Professor René Zayan (UCL)
schetst in Mise au Point van 26 september 2010 een psychologisch profiel van
Bart De Wever. Wat Zayan doet – tot vertier van de aanwezigen en de kijkers –
is karikaturaal en deontologisch onaanvaardbaar.
Schrijver Patrick Roegiers
beweert : ‘Het is een buitengewoon theatraal personage, tegelijkertijd
bijzonder gevaarlijk, want hij is uiteraard de sluwste mens ter wereld’.
Roegiers identificeert De Wever verder met ‘een germanofiel Vlaanderen, een
puristisch Vlaanderen, een integristisch Vlaanderen’. Hij verwijt De Wever
zelfs een ‘revisionisme light’, tot onvrede van de aanwezige Marc Reynebeau die
dit stellig tegenspreekt. Eenmaal je iemand als zodanig hebt afgeschilderd,
wordt het gemakkelijk om je doelgroep te overladen met doemscenario’s. De
boodschap was : als Bart De Wever aan de macht komt, is het hek van de dam. Als
je die boodschap er bij je doelgroep op allerlei mogelijke manieren inpepert,
wordt ze voor je doelgroep een geloofspunt of in alle geval een vaststaand
feit.
De cineast Jaco Van Dormael
zegt naar aanleiding van de Vlaamse eisen voor staatshervorming : ‘Gedurende
een hele eeuw was het de revolte van de armen tegen de rijken, en nu komen we
bij de revolte van de rijken tegen de armen.’ Het is zijn interpretatie van de
gevraagde staatshervorming : Vlaanderen wil niet meer solidair zijn.
Ecolo ook gespecialiseerd in
anti-Vlaams
PS-vice-president Philippe
Moureaux is verschillende keren de straatvechter van dienst. Hij scheldt
liberalen en ondernemers uit met argumenten die je enkel in de late uren op
café verwacht te horen. En om de Vlaamse vloedgolf in te dammen beveelt hij aan
zich in te graven in loopgrachten. Hij probeert ook de Franstaligen te doen
beseffen hoe verschrikkelijk het is dat de Vlamingen hun ‘leadership’ aan
Vlaams nationalisten hebben verleend.”
“Ik was ook verbaasd over de
vele agressieve interventies van Ecolo-politici. Ik was mij daar van tevoren
niet zo van bewust. Er zijn ook de individuele uitspraken die – achteraf gezien
– afbeeldbaar zijn op het verloop van de onderhandelingen, zonder dat ze
gebracht worden als expliciete beslissingen. Jean-Marc Nollet (Ecolo)
bijvoorbeeld zegt op 9 januari 2011 : ‘Ik zeg het vandaag heel duidelijk: Wij
verwachten niets meer van de N-VA.’ Dan al. Paul Magnette (PS) zegt op 25 mei
2011 : ‘Ik denk dat het het beste is om te doen alsof we ze [N-VA] niet horen
en serieus verder te werken.’ Het einde is in het zicht.”
* Wat hoopten jullie met
jullie onderzoek te bereiken ?
(WA) : “Mediaonderzoeken
kunnen effect sorteren. Dat hebben we bij eerdere studies goed ervaren. In dit
geval is vooral de discussie belangrijk. En die is enorm geweest. We hebben
ondertussen een overzicht van de reacties aan de website toegevoegd. Veel Vlamingen
hebben de voorbeelden en de argumenten gezien van wat ze zelf aanvoelden als ze
naar het programma keken. Anderen, die geen Mise au Point-kijkers zijn, hebben
de collages met verbazing en ongeloof bekeken. Er zijn natuurlijk ook mensen –
gewone kijkers en ‘experten’ – die enkel reageren op de titel van het artikel
dat over het onderzoek in Knack is verschenen en vinden dat het niet waar KAN
zijn. In de meeste gevallen hebben ze niet goed naar onze voorbeelden gekeken
en onze teksten niet gelezen.
Op de Franstalige fora hebben
we ook gezien dat vaak de argumenten om onze bevindingen te weerleggen eerder
bevestigingen zijn dan weerleggingen. Er werd ook opgemerkt dat de VRT ook
boter op het hoofd zou hebben. Wij voelen ons niet aangesproken. Tenslotte hebben
wij Mise au Point en niet De Zevende Dag geanalyseerd. We vragen ons wel af of
het door De Zevende Dag zou mogelijk zijn om een seizoen lang de bedoelingen
van Elio Di Rupo in twijfel te trekken, potsierlijke karikaturen, een
uitgesproken negatief psychologisch profiel inbegrepen, met als toemaatje de inbreng van bloggers die de
Franstaligen afschilderen als een achterlijke reactionaire neomarxistische
extremistische bende. De VRT-berichtgeving is misschien in vele bedjes
ziek, maar dat doet ze gelukkig niet.”
Guy Leemans
Dr. Magda Michielsens is
voormalig professor Vrouwenstudies aan de Universiteit Antwerpen. Onderzoek
over beeldvorming in de media is een van haar specialisaties. Samen met Walter
Angioletti, ingenieur informatica, blijft ze de media kritisch opvolgen
*
III
SLOT
Ik
ben het al langer gewend om de RTBF links te laten liggen, waar hij trouwens
thuishoort : op de mestvaalt van de Geschiedenis. Voornamelijk de Deborsu’s
vond ik te zot om aan de kiekens te geven en kan tot op de dag van vandaag de
Vlamingen niet begrijpen dat ze iets zien in die achterbuurt typetjes.
Echte
geschiedenisvervalsing! Wanneer zal er eens iemand opstaan, die bewijst aan de
hand van bronnenonderzoek, dat de Franstaligen evenzeer, zo niet meer verbrand
zijn aan de collaboratie dan de Vlamingen. Bij mijn weten heeft Herr Hitler
nooit een Vlaming als zoon willen hebben, wat hij wel had gewild met de
Waffen-SS Obersturmbannführer Léon Degrelle van Rex. Diens as is
symbolisch uitgestrooid op de ‘Tombeau du Géant’, in Herbeumont in een bocht
van de Semois. De (misleide) Vlamingen van het VNV hadden trouwens, zoals de
Francofonen, geen laag-bij-de-grondse materiele redenen om mee te werken met
een Bezetter die heel de Belgische kermis liever kwijt dan rijk wilde. Bewijs
is o.a. tijdens de bezetting de administratieve aanhechting van het in de jaren
1700 door Frankrijk weggeroofde Nord Frankreich, in afwachting van het
definitief Führer-besluit voor als de oorlog zou gedaan zijn.
*
Jaren
terug heeft ondergetekende trouwens bij Pater Leman van het CGKR klacht
ingediend tegen dat ‘Mise au Point’-spel, wegens ‘hate speach’, racisme, discriminatie en ‘groepsbelediging’ van
Vlamingen. Het antwoord (de ‘uitspraak’ zei de Pater) was dat zijn Bedrijf niet
bevoegd was voor de verhouding tussen Walen en Vlamingen.
*
Bovenstaand
artikel heeft (zie gele markerstift) een niet mis te verstane opdracht
meegegeven aan elke blogger met het hart
op de rechte plaats. Het is een idee die me wel aanspreekt om alles en iedereen
beneden de taal- en armoegrensgrens, inbegrepen de eigen volksgenoten die met
hen meeheulen, voortaan op voet van gelijkheid te behandelen…..
met als toemaatje de inbreng van bloggers die de Franstaligen
afschilderen als een achterlijke reactionaire neomarxistische extremistische
bende.
Waarbij wordt opgemerkt dat
elk van de 4 aangevoerde kwalificaties (achterlijk, reactionair, neomarxistisch,
extremistisch) quasi letterlijk met de werkelijkheid overeenstemmen.
Geschreven door AABEE via
Digitalia
*
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten