***
Zondag 27 oktober
Zon 7u26-17u26
H Elesbaan
.
1588 - VAN SMAAkMAKERS
DIE HOOFDGERECHT WORDEN
.
Vroeger
was het de pastoor die ze dom hield, en de Baron die ze arm hield
Wie doet
dat nu in hun plaats?
.
I) INLEIDING
Hieronder een artikel van
iemand met een vernieuwende kijk op de samenleving. Enfin, toch volgens mij.
Want samenleving = communicatie en communicatie is het bewijs dat deze samenleving
leeft.
Tot hiertoe was die
samenspraak van uit de media een éénricjhtings-verkeer. Het Establishment en de
Linkx gedraaide Elite schreef, en wij
verteerden. Al bleef ons dat dikwijls zwaar op de maag liggen/ Of beter : we
schoven dan dat bord terzijde : vreet het zelf, werd gedacht, maar nooit
luid-op uitgesproken…. Tenzij ze je niet meer konden raken of broodroven.
Met Feesboek en Tjieper
kwam daar serieuze verandering in. En hoe. Jonge mensen sprongen zò op die
rijdende trein, maar voor ouderen ging dat strammer. Klein snot-jong Jantje uit het 1ste Leerjaar kwam
het zelfs aanleren en voortonen aan Opa. Dezelfde Opa die zo mooi sprookjes kon
vertellen over ‘Sneeuwwitje’ en zo, voor dat zulks verboden werd want te
racistisch en niet bestemd voor de kleine oortjes van de vele Fatima’s of
Azize’s die nu in de meerderheid waren op de schoolbanken. Trouwens, de van
officiële zijde gepromote omzetting naar het nieuwe sporookjes-publiek (Str*ntbruintje)
is nooit een succes geweest.
Niemand kan zich
voorstellen, hoe er wordt uitgezien naar een soort pontane en ogenblikkelijke ‘wederkerigheid’
naar de TV of de media toe. Nee, ik bedoel niet via lezersbrieven, of
gecontroleerde en in goede banen geleide debatten op het scherm, waar
afwijkende meningen voordien weg gefilterd werden.
Om het kort te houden,
stel ik voor dat ons zap-zendertje twee nieuwe toetsen zou krijgen. YES
voor ‘Go on’ (= zever aar vort) en NO,
voor onmiddellijke afvoering. Op de Reyerslaan diende dan naar Democratisch
Recht beslist na te leven wat de meerderheid beslist had.
Mijn kop er af, als de VRT
nog een dag langer in de ether zou zijn.
Vandaar toch een derde tussen-toets
met de
Letter ‘C’, die staat voor GO ON, maar geconcentreerd. Om een
‘aitem’ van 10’’ te herleiden tot één enkele minuut. Zo zou men de vrijgekomen
zendtijd kunnen aanwenden voor culturele uitbreidingen en voor de standpunten
die de mensen werkelijk interesseren. Voorbeeld : de ‘Taliban’, wie zijn dat
feitelijk? Wat doen om die bij ons buiten te houden?
Hier onderaan vindt U zo’n
voorbeeld van wat ik het nieuws ‘diepgronden’ zou willen noemen. ‘Diepgronden’
in De Verwoeste Gewesten was/is als iemand zijn tuin omspit met dubbele voor,
dus met dubbele diepte d.i. in de eerste voor staande, daarnaast een nieuwe
voor beginnen.
.
II MIDDEN
De
toekomst van de media ... hangt van u af
*
Dat het mediagebruik de afgelopen jaren
revolutionair veranderd is, staat buiten kijf. De journalistieke mogelijkheden
die hierin verscholen liggen, ontvouwen zich meer en meer, maar de impact
hiervan op het medialandschap zullen we pas de komende jaren volledig kunnen
inschatten. Een stuk over de toekomst van de media waarin we het eens niet
zullen hebben over de vraag of papieren kranten blijven bestaan.
De toekomst van de media ... hangt van u af
Sommige veranderingen zijn nog heel nieuw. Het zal
nog lang duren voor ze helemaal ingeburgerd geraken en voor de oude gewoontes
verdwijnen. Met smartphones bijvoorbeeld kunnen we interessante artikels zelf
verder verspreiden of foute berichten rechtzetten en bekritiseren.
Als er iets revolutionair veranderd is het voorbije
decennium, dan is het wel ons mediagebruik. Doe maar eens de test. Hou een dag
bij wat u allemaal leest, bekijkt, beluistert en becommentarieert en vergelijk
dat eens met vijftien jaar geleden. Veel kans dat u vroeger 's morgens een
krant las, misschien speelde er op het werk een radio en 's avonds keek u tv.
Om interactief te zijn, kon u een lezersbrief schrijven of een gele briefkaart
opsturen voor een prijsvraag.
In 2013 gebruiken veel mensen de hele dag door
verschillende media. Vroeger werd dat bijna uitsluitend aangereikt en gefilterd
door mainstreambronnen. Nu komt het tot ons via sociale media en kunnen we zelf
kiezen uit duizenden bronnen. Je kan interessante artikels zelf verder verspreiden
of foute berichten rechtzetten en bekritiseren. Als u op Twitter de betrokken
journalist aanspreekt, is er kans dat hij verplicht is te antwoorden op uw
kritiek of commentaar.
Dat zijn veranderingen die nog heel nieuw zijn en
het zal nog lang duren voor ze helemaal ingeburgerd geraken en voor de oude
gewoontes verdwijnen. Recent was ik getuige van een tafereel dat we in de
toekomst nog vaak zullen zien. Ik beschrijf het even zonder waardeoordeel uit
te spreken over de feiten zelf.
Een jonge vrouw zag aan het politiecommissariaat
enkele ontredderde familieleden van een minderjarige jongen die opgepakt was
wegens een drugsdelict. De politie was hardhandig en met gebruik van traangas
binnengevallen in het huis van de jongen waar het gezin net het Offerfeest aan
het vieren was. Vier familieleden werden opgepakt.
De jonge vrouw probeerde RTL en andere Franstalige
media te contacteren, maar die gaven niet thuis. Uiteindelijk nam ze met haar
smartphone zelf een interview af van de familieleden van de gearresteerden,
zette dat op Facebook en tagde enkele politici uit Molenbeek. Het videootje
werd die avond meer dan 30.000 keer bekeken en binnen de kortste keren hingen
alle Brusselse media aan de telefoon bij de jonge vrouw. Verschillende politici
reageerden op haar Facebookprofiel.
"Don't hate the media, become the media"
Deze manier van media maken, zien we nog heel
weinig, maar het zal de komende jaren steeds normaler worden. De Amerikaanse
spoken word-artiest Jello Biafra zei in 2000: "Don't hate the media,
become the media". Pas nu, met de komst van smartphones, mobiel internet
en sociale media als Facebook en Twitter, kunnen we die slogan echt beginnen
waarmaken.
Heb je in dat proces geen journalisten meer nodig?
Jawel, maar hun rol verandert. Het is niet langer een kleine gesloten kring die
beslist wat nieuwswaardig is. Het biedt ook kansen aan een nieuw soort
journalisten. Glenn Greenwald bijvoorbeeld, de journalist die nu al maanden het
nieuws beheerst met zijn artikels over de spionagepraktijken van de NSA, was –
toen klokkenluider Edward Snowden bij hem aanklopte - gastblogger bij The
Guardian.
Ook Chelsea Manning – die andere grote
klokkenluider van de 21ste eeuw – kwam pas bij WikiLeaks terecht nadat hij/zij
werd afgewezen door The New York Times en The Washington Post. Het zegt iets
over het veranderde medialandschap dat twee van de grootste nieuwsverhalen van
de voorbije jaren door traditionele kranten te min werden gevonden (of te
gevaarlijk natuurlijk).
Dat nieuwe mediaweefsel krijgt vorm onder onze
ogen. Het is nog te vroeg om te zien hoe het er precies zal uitzien. Maar het
biedt wel kansen op een democratischer, minder hiërarchisch en minder gesloten
mediasysteem.
Volgens Glenn Greenwald was nieuws tot nu toe
altijd de officiële versie van de feiten en de officiële kritiek op die
gebeurtenissen. Niet-officiële
kritiek was een smaakmaker die in kleine dosissen werd toegediend. Maar door de
nieuwe media en de grotere mondigheid van burgers kan die smaakmaker het
hoofdgerecht worden, meent Greenwald.
Burgers en bewegingen die zich te kort gedaan
voelen door de traditionele media beseffen nog te weinig de macht die ze hebben
dankzij die nieuwe mogelijkheden. Het blijft nog te vaak bij 'hate the media',
bij zure tweets en de pantoffel naar de tv.
Verschuivingen in het medialandschap in eigen land
In eigen land kruipen de traditionele media steeds
dichter bij elkaar. Letterlijk dan. De mededingingsautoriteit geeft deze week
groen licht voor de krantenfusie van Corelio en Concentra. Dat betekent dat
twee blokken mediabedrijven binnenkort het hele Vlaamse medialandschap
controleren.
Aan de ene kant staat De Persgroep van Christian
Van Thillo met de kranten Het Laatste Nieuws, De Tijd en De Morgen, de tv-zenders
VTM (waarvan ook Roularta 50 procent heeft), 2BE en Vitaya en weekbladen als
Dag Allemaal en Joepie. Daar pal tegenover staat Het Mediahuis met Het
Nieuwsblad, De Standaard, Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg en -
samen met Sanoma en de oprichters van Woestijnvis – de tv-zenders Vier en Vijf
en bladen als Humo.
Wat de precieze gevolgen zullen zijn voor de
redacties van Het Mediahuis is nog onduidelijk. Er wordt een herstructurering
verwacht. Honderden banen zouden sneuvelen, wordt gevreesd. Ook aan de overkant
viel al een slachtoffer.
Met het mes op de keel moest de redactie van De
Morgen het verzet tegen de verhuizing uit Brussel opgeven. De medewerkers van
de krant zitten voortaan aan een bureau in Kobbegem waar ook Het Laatste Nieuws
huist. Voor De Persgroep biedt dat nieuwe ongeziene mogelijkheden om te
besparen door de redacties en de ondersteunende diensten nog meer samen te
voegen.
Dat zal de huidige kwalijke tendensen alleen maar
versterken: de snel voorbij waaiende mediastormpjes, de eeuwige stoet van
dezelfde meningenspecialisten, de oppervlakkigheid, de fixatie op de kerktoren
en de smalle debatruimte.
De recente verschuivingen in het Vlaamse
medialandschap krijgen weinig aandacht. Ook politici houden zich afzijdig. Ze
hebben nochtans enkele hefbomen in handen om een rijker medialandschap te
stimuleren. Elk jaar vloeien meer dan 300 miljoen euro subsidies naar de
(papieren) kranten.
De steun voor de vroege postbedeling neemt de
grootste hap uit dat bedrag. Zonder die overheidssteun stort de krantenmarkt
meteen in elkaar. Om een beter zicht te krijgen op de omvang van dat bedrag:
met 300 miljoen euro kan je alle erkende journalisten in België een loon geven.
Dat wordt mee de inzet van de komende jaren.
Gebruiken we dat geld om het leven van de bestaande aan elkaar klittende
kranten zo lang mogelijk te rekken? Of stoppen we het in vernieuwende
initiatieven en proberen we dat duopolie te doorbreken?
Je zou de middelen meer kunnen oriënteren naar
journalisten zelf en minder naar grote commerciële mediagroepen. Initiatieven
die lacunes opvullen, houden nu nauwelijks het hoofd boven water. Denk aan de
alternatieve media die wat meer aandacht proberen te geven aan buitenlandse
berichtgeving, onderzoeksjournalistiek of aan verhalen en stemmen die te weinig
worden opgepikt door de traditionele media.
Los van de financiële steun moet er een kader komen
dat klokkenluiders beter beschermt. Het is een schande dat Snowden in geen
enkel westers land asiel kreeg aangeboden. Klokkenluiders stellen zich vandaag
extra kwetsbaar op omdat ze niet langer kunnen schuilen onder de institutionele
paraplu van de grote media.
Ook mensen die klokkenluiders helpen hun nieuws
naar buiten te brengen, lopen gevaar. Kijk naar wat er met Julian Assange en
Glenn Greenwald gebeurt. Die mensen verdienen onze steun.
Ook op dat vlak verschuift er dus nogal wat macht
naar u, lezer en mediagebruiker en naar de politici die u vertegenwoordigen.
Doe er iets nuttig mee.
Bron : De WeremdMorgen.be
*
III
SLOT
Voorbeeld
of liever kleine aanzet voor het verslag van een waar gebeurd verhaal, door de
media dagenlang opgeklopt tot scheerschuim, hieronder ‘gediepgrond’ : een klein meisje, blauwogig, jong van jaren en
blond van haren zou door een bruin zigeunerkoppel met ravenzwart haar ergens in
Griekenland bij een drugs- en wapen-razzia opgemerkt zijn. Later bleek dat het
koppel beetje bij beetje op hun pootjes viel. Nikx zelf ‘gekocjt’, nikx geen
kinderroof. Nikx geen baby-handel. Gewoon ‘gekregen’ van een
olijven-pulkstertje die na de pluk liever met de vrucht van een verboden liefde
niet thuiskwam. DNA en veel bla bla en de kous is af.
O
Ja! Waar die politie-razzia plaats vond? Was dat niet in FARSALA, een onmogelijk
gat op een eilandje ergens in Zuid_Oost Griekenland.
Einde
verhaal.
*
Een
simpele klop op de deur bij Wikipedia, de wetenschappelijke voorraadkelder met
voor elck wat wils, was al genoeg om een wereld van verschil te maken. Julius
Cesar had daar nog een belangrijke veldslag gewonnen! En ziedaar : meteen was
daar de hele Griekse mythologie! De plaats
bestaat al (n hoe!) sedert de vroegste geschreven herinneringen van de
mensheid, en zou de geboorteplaats zijn van ACHILLES, de legendarische held uit
de Griekse en Romeinse mythologie
Een
beetje journalist had hier een prachtige gelegenheid om aan ‘volksopvoeding’ te
doen, door een van de oudste wortels van de Grieks-Romeins-Christelijke
Beschaving bloot te leggen. Om een prachtig verhaal te breien rond het jonge
Bohemer-moedertje die, voortgaande op weer die blonde kleuter met blauwe ogen
op haar arm (waardoor ze krom en scheef liep), regelmatig terugkeert naar de
Griekse olijfgaarden om naast werken tegen een hongerloon, de liefde te
bedrijven tot meerdere eer en glorie van God.
Als
als een spiegel van de menselijke ziel : het Bohemer-leven van de pleegouders, de
achtergrond van die rondtrekkende ‘Roma’s. En het bijzonderste van alles : wie
zal ooit nog berichten over het meisje Maria zelf? Hoe en waar groeit ze op tot
jonge vrouw? Gaat ze ooit op zoek naar haar verwekker, en hoe komt het dat zijn
sperma zo’n rare kronkels heeft gemaakt? Wordt het een duivelsjong, of een
aanminnige Madonna?
Farsala,
waar ooit de Odysee van Koning Oedipus
gestalte kreeg, en waar Achilles in de tweekamp verslagen werd door een
scherpe pijl onderaan de kuit, in die ene pees die sindsdien geheel het
menselijk lichaam bijeen houdt….
*
Er
zijn ontelbaar vele oorzaken aan de teleurgang van onze Beschaving. Maar een
levensbedreigend medicijn is wel de smeerpot van de subsidies die in de
dagbladwereld wordt gepompt. In ’t Fransoos luidt zoiets A bon vin, pas
d’enseigne’ : goede wijn behoeft geen krans, en al zekerlijk geen geldelijke afkoopsom
als compensatie voor het gebrek aan kwaliteit.
Iedereen betaalt graag voor goede kwaliteit. En al het andere mag/moet
verdwijnen. Liefst nog vandaag dan morgen.
Geschreven door AABEE via
Digitalia
…
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten