***
Zondag 6 oktober
Zon 7u51-19u09
Z Broeder Isidoor
Vandaag is ook de Dag van de kloefenkappers
(klompenmakers)
.
1546
- IN PARADISUM TE DUCENTI ANGELII, OF ANDERS BUZINESS AS USUAL
.
Wel
niet de Wytewagen uit Kerkhofbloemen
Maar
toch met veel klasse en met stijl.
.
I) INLEIDING
Dit ietwat ernstiger
werkstukje is tot stand gekomen, op inspiratie van de ‘temporale’ (= onweders)
die hier al bijna 24 uur aan een stuk lelijk huishouden en omdat ik mij gebeld
(!) voelde te moeten lezen dat sedert wij weg zijn uit dat landje van jullie,
(2002) dat het begraveniswezen de facto een puur zakelijke,, geen kerkelijke
bekommernis meer is. Het kon in zekere zin door een halve pastoor zijn
geschreven, want weer wil mijn vechtersnatuur in de plaats treden van zij die
hert hebben laten afweten.
Het is hier namelijk ook
zo onwezenlijk stil. Al enkele dagen waren de velden rondom ins vol geluiden
die bij de beginnende wijnoogst thuishoren. Veel tractoren-gebrul, blij
roepende en zingende stemmen van overal, met tussenin af en toe het knallen van jachtgeweren. De jacht is
eindelijk weer open. Of toch bijna. De buren
die hier komen werken maar in het centrum wonenn weten : wie eerst
schiet, eerst maalt. En wie smult er nu niet graag aan een malse fazantenbil klaargemaakt
door la mama, beter dan de keuken van Jeroen Meus! De Guardia Forestière knijpt
een oogje dicht, nu iedereen in het veld
en begaan met de druivenpluk is. Het is, hoor ik in de Bar Central op
het dorp, een traditie van eeuwen ver : dat wild loopt daar immers toch maar
voor de voeten en het is niemands eigendom….
Zelfs de slangen worden
verstoord in hun lagers. Gisteren waren onze 3 Duitse Herders aan de slag
(bijna aan de slag) met zo’n geel geval met zwarte stippen. Iedereen hier weet
dat dat adders zijn, vipèri, zoals de Italianen met een halve sis-ondertoon
uitspreken. Het beest, een vuist dik en zeker 2 meter langr was onderdoor de
omheining binnen gevlucht, op weg ????? voor haar winterslaapje naar onze
ondergrondse ‘cantina’ zoals dat hier heet. Of, zoals mijn vrouwtje die veel
beter ziet dan ik, opmerkte, zou ze langs de andere kant weer zijn weggekropen
naar de achterliggende en dus nog stille olijfgaarden. Ze zat gevangen tussen 2
halfhoge muurtjes en wist dat ze moest vechten voor haar leven. Maar
herdershonden zijn slimmer dan slangen : geen van de 3 vertrouwde dat half
opgerichte slangenlijf met heen en weer zwaaiende kop, de flitsende gespleten
tong en die sissende bek. Van een op de grond kronkelend lijf was de
hondenprooi ineens dubbel zo groot geworden als zij zelf. Na een paar vergeefse
pogingen en listige schijn-aanvallen, dropen ze af, de ene na de andere. Een
tiende seconde later was het beest verdwenen, precies alsof ze in lucht was
opgegaan. Door haar geroep heeft mijn vrouwtje hun leven gered, want die mens
op de achtergrond was er voor de slang teveel aan. Voor de honden zich hadden
kunnen bedenken, was ze verdwenen. Echt een voorval om aan de dichtst bij
zijnde ‘Pronto Socorso’ (Spoed) te denken. Want zo’n slangenbeet is dodelijk,
als er binnen het half uur geen tegenvergif ingespoten wordt.
Niets gebeurd dus, en vandaag
valt de druilerige regen monotoon met bakken uit de laag hangende wolken. Weg
eeuwig blauwe lucht met die engelachtige wolkenplukjes van elke dag. Nu zijn
het precies laag overdrijvende natte uitgenepen sponsen. Morgen, zegt de Meteo,
wordt het beter. Gelukkig maar, want die herdershonden hebben van niets of van
niemand gene bang, uitgenomen van de donder…. Ze zouden in de broekzakken van
de Baasjes willen kruipen….
Ach, als dan de weemoed
komt, die niemand kan verklaren… dan valt de TV gestadig uit. Komt daar dan nog
bij, dat het Internet vierkant en in rondjes draait. Weer een meteoriet die te
dicht voorbij Moeder Aarde is komen aanvliegen? En dan stormen de gedachten op
U af….om geconcentreerd aan het scherm te worden toevertrouwd.
*
Zeg mij hoe een volk zijn
doden eert, en ik zal U zeggen of het een zedelijk grootvolk betreft. Een
beetje C. Verschaeve, zoals U ziet.
Laat mij dan toe U in een
flits de eeuwenoude verweerde dodenakkers rond onze dorpskerkjes voor de geest
te brengen. Die moesten eerst, zogezegd om hygiënische redenen, uit de
dorpskernen verdwijnen en meteen werden we gewoon, bijna zonder het te
beseffen, bij de neus genomen naar de
dingen die voortaan in de plaats kwamen
: neutrale begraafplaatsen, ergens gewonnen verloren tussen de velden, zo ver
mogelijk weg van onder onze ogen. Geen kerkhof
meer, hof aan de kerk, dus vroeg of laat ook zelfs gen kerken meer, maar
uitgestrekte parken haast bezwijkend onder een enorme administratie, met rijen
uniforme stenen, liggend of staand, onder een zee van (dure) bloemen, met
colombaria als bijeraten, met aangehecht apart betonnen bakje voor de
plastic-bloemen. ‘Dodenakkers’ tussen de gewone akkers, met vooral een of meerdere strooiweiden. Echt
100% hygiënisch en goed voor het milieu. Verder een loods vol bidbanken om op
te knielen, met glazen wanden dicht bij de ingang, die bescherming biedt tegen
slecht weer. Kan (zelfs verwarmd) ingehuurd worden, diaken en subdiaken
inclusief, bij de begrafenis-ondernemer. Kosten aftrekbaar van de successierechten.
Ergens apart, meer dan
voldoende groot, grond voor de aldoor groeiende Islamitische Gemeenschap.
Tja, tegen dat het zover
is, zullen daar overal geen Christelijke symbolen meer dienen te worden
verwijderd : die zijn er nu al niet meer.
*
Of hier ooit de bazuinen
zullen schallen voor de Opstanding uit de Doden, durf ik betwijfelen. Hier
zullen hoogstens graafmachines en bulldozers een taak hebben. Buziness as
usual. Net als in onze ouderling-tehuizen, zal er nog alleen plaats zijn voor
Allah-getrouwen. En die dulden geen Christenhonden naast zich, zelfs niet in de
dood. Als er nu nog voldoende subsidies zouden kunnen bijeen geschraapt worden
voor de bouw van mosketen is een zorg voor later die afhangt van de te
verwachten ‘Mensenrechten’ volgens EU-Richtlijnen
En de Herders van de
kudde? Wel, ze zijn hieronder zo een beetje aan het woord gemogen, blij dat ze
ook eens iets mogen zeggen.
.
II MIDDEN
"De katholieke
uitvaartliturgie wordt in de parochiekerk gevierd"
VRT
*
za 05/10/2013 - 08:43 Alexander Verstraete Vanaf 1 januari 2015
mogen priesters niet langer integrale uitvaartdiensten in het teken van de
katholieke liturgie in crematoria leiden. Dat schrijft Het Nieuwsblad op basis
van een brief van de Belgische bisschoppen. Een kort afscheidsgebed kan wel
nog, maar wie een volledige katholieke dienst wil, moet naar de kerk.
Sinds 2003 is het priesters in ons land
officieel toegestaan in naam van de katholieke kerk een gebedsmoment te leiden
in een crematorium. "Dit was bedoeld als een parallel van de gebeden op
het kerkhof, aansluitend op de uitvaartliturgie in de parochiekerk",
schrijven de Belgische bisschoppen in de brief "Kerkelijke aanwezigheid in
de crematoria vandaag en in de toekomst".
"In de praktijk is dit afscheidsgebed
in vele gevallen uitgegroeid tot een meer uitgebreide plechtigheid die de
liturgische viering in de kerk vervangt," menen de bisschoppen. Die
vaststelling noemen ze "dubbel". "Enerzijds kan men het aanbod
vanuit de katholieke kerk als een vorm van diaconie beschouwen. Anderzijds
rijzen er vragen bij de gegroeide praktijk. De hulp die wordt geboden, beperkt
zich voornamelijk tot het rituele aanbod. Zo dreigt het kerkelijke engagement
voor de rouwende families zich te beperken tot een louter rituele
dienstverlening."
"Te vergelijken met het
gebed op het kerkhof"
"De evoluties binnen de
uitvaartsector en binnen onze kerkgemeenschap nopen tot een evaluatie en
heroriëntering van het aangegane engagement van de katholieke kerk in de
crematoria", besluiten ze.
Concreet zal het priesters
vanaf 1 januari 2015 verboden zijn integrale christelijke
afscheidsplechtigheden in crematoria te leiden. Een kort gebed mag wel nog.
"Het gaat hierbij echter niet om een volledige afscheidsplechtigheid, maar
om een kort gebedsmoment", benadrukken ze. "Het is te vergelijken met
het gebed dat op het kerkhof kan plaatshebben."
"Vluchtige ceremonie in
het crematorium vermijden"
Naar eigen zeggen nemen de
bisschoppen het "levensbeschouwelijke pluralisme" ernstig.
"Evenzeer zijn we overtuigd van de blijvende waarde van de katholieke
uitvaartliturgie. Net als de viering van de christelijke initiatie en het
christelijke huwelijk dreigt die liturgie haar betekenis te verliezen wanneer
ze helemaal van de geloofsgemeenschap wordt losgemaakt. Daarom wordt ook de
uitvaartliturgie in principe in de parochiekerken gevierd."
Wie in de toekomst een
integrale katholieke uitvaartdienst wil, zal met andere woorden naar de kerk
moeten gaan. "We willen een vluchtige ceremonie in het crematorium
vermijden ten voordele van een waardige in de kerk", zegt woordvoerder van
de bisschoppen Tommy Scholtes. "Maar begrijp ons niet verkeerd: dit is
geen beslissing tegen de crematoria, maar een voor de kerk."
*
III
SLOT
Als
men voor de doden, toch altijd iemands geliefde dierbare, geen respect meer
moet hebben (want zonder geest of ziel en zeker zonder Eeuwig Leven), waarom
zou men dan veel langer respect hebben voor de levenden? Het begint in de
abortus-kliniek, en eindigt op de strooiweide! Proper en met zorg voor het
milieu.
Requem
in aeternam, ja, maar toch niet te lang. Tot de jaren van ‘De Eeuwige
Vergunning’ vanwege de Gemeentelijke Administratie voorbij zijn…. Gelieve elke 30
jaar opnieuw aan de kassa te passeren…. Fiscaal attest op aanvraag.
Geef
mij (ons) dan meer het Land van Berlusconi, waar inderdaad een heel andere
dodencultus heerst. Hiervoor kan ik het best verwijzen naar de
vòòr-Christelijke afbeelding op een Etrusken-sarcofaag van een rustend echtpaar
dat afgebeeld staat, als godzalig aanliggend aan de familietafel. De tijdelijke
tentoonstelling in het Gallo-Romeins Museum in Tongeren is daarvan een mooi
voorbeeld. De dood is geen ‘Vaarwel’ voor eeuwig, maar een ‘Tot weerziens’ voor
eeuwig.
Dat
vroegere ‘ten paradijze gedragen worden
door de engelen’ was een ware vertroosting voor de nabestaanden. Nu
verwaait iemands as in de wind, als in een zielig openluchttheater
rondgestrooid door een arlequino met triestig gezicht in rouwkostuum. Nog net
geen mondmasker om de troep niet in te ademen. Wat een flauw afkooksel van de
menselijke waardigheid, in vergelijking als de kist onder een laatste zegening
van de priester, aan de aarde wordt
toevertrouwd. In afwachting, zo leerden wij als vertroosting, van de
Verrijzenis en het Eeuwig Leven. Nu is het net, alsof de lieve dode content mag
zijn dat achter hem/haar alles netjes opgeruimd (en betaald) is.
*
Nu
staat de dorpskerk voorlopig nog altijd in het midden. Al is het In the middle of nowhere. De
kerkklokken zijn geautomatiseerd, want
er is niemand meer om ze te luiden. Ze gaan met Pasen zelfs niet meer naar
Rome, want die Christelijke Feestdag is afgeschaft en vervangen door het
Suikerfeest van de Muzel-grizels. Straks zullen de Gemeenten geen geld meer hebben, om hun historische en
contractuele verplichtingen na te komen inzake het onderhoud van deze bouwsels
en hun inboedel. Er zal zelfs niemand meer zijn om zich daarover te beklagen.
Zo zullen we ooit weer aangewezen zijn, om te gaan bidden onder een Heilge
Boom, of aan een Heilige Bron, ergens in een of ander milieu-vriendelijk bos.
Tot, zoals in de karen 1200, een jonge Franciscus opstaat om kerken en kapellen
met eigen handen te restaureren. Eerst de gebouwen, later de Kerk zelf.
Tenzij
deze Kerk zich eindelijk weer laat horen (zoals Paus Franciscus doet) , in
plaats van zich belachelijk te laten maken, en in een hoekje te kruipen. Na misschien
het bekomen van een lang interview in Humo. Het socialisme heeft nu eindelijk
na bijna 200 jaar, afgedaan : de tijd is daar om de draad weer op te nemen voor
de grootsheid van het Christendom want anders zal het, op een mooie
zondagmorgen vervangen zijn door de Ideologie van de Wrede.
Met
een rechtzinnig woord moeten de Laatsten der Moedigen, het opnemen voor het
Rijk Gods dat nabij is. Het secularisme is de ondergang van ons Volk geweest.
En net als Zwitserland en Noorwegen rijke landen zijn, precies omdat ze geen
lid zijn van de Europese Unie, moet Vlaanderen, trouw aan zijn tradities, een
voorbeeld willen zijn voor de hele wereld. Fier op zijn verleden, groots in
zijn visie op de toekomst.
Geschreven door AABEE via
Digitalia
Pssst. De afbeelding bovenaan
van de lijkbidders met rijdende lijkbaar werd
geleend bij een bestaand funerarium.
…
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten