dinsdag 13 augustus 2013

1444 - GEEN VIJF MINUTEN POLITIEKE MOED MAAR VIJF EEUWEN


.

1444 - GEEN VIJF MINUTEN POLITIEKE MOED MAAR VIJF EEUWEN

.

De ene schuinsmarcheerder

Legt het uit met handen en voeten

.

I) INLEIDING
De man achter die ‘5 minuten politieke moed’ hoef ik aan niemand hier te lande meer voor te stellen : het Iepers kalf kent onderhand wel iedereen.

.

II MIDDEN

Wie gelooft hem nog?

13 augustus 2013 • 11.55u


*

Een man van stand moet blijkbaar neerkijken op het kleine land waaraan hij alles te danken heeft. Yves Leterme, voormalig premier, man van 800.000 stemmen en de grote Vlaamse held voor wie vijf minuten politieke moed toch net iets te veel gevraagd was, heeft laten weten dat hij zijn OESO-tobjob in 2014 niet zal laten staan voor een zitje in het Europees parlement, laat staan dat hij zich nog met de Vlaamse politiek zal inlaten. Zelfs een steunbetuiging als lijstduwer is hem te veel gevraagd. Deze verklaring staat nochtans haaks op wat hij voor enige tijd beweerde. Maar dat we Leterme niet meer op zijn woord hoeven te nemen, weten we al langer.

 

Springplank

 Een job als Europees commissaris zou voor Leterme echter wel kunnen. Natuurlijk wil het voormalige boegbeeld van CD&V niet onderdoen voor rivaal Karel De Gucht, die momenteel nog in de Europese Commissie zetelt. Er wordt zelfs beweerd dat Leterme De Gucht in 2014 als EU-commissaris wil wippen. Deze verborgen ambitie toont aan dat Leterme, net zoals De Gucht en Verhofstadt, Vlaanderen schaamteloos heeft misbruikt als springplank naar een vet betaald internationaal postje. Hoe het de Vlaming, alsook hun respectievelijke partijen ondertussen vergaat, zal hen worst wezen. Dat CD&V-voorzitter Wouter Beke zegt niet “verrast te zijn” zegt genoeg over de opvattingen binnen de hogere echelons van de traditionele partijen. Het eigen volk in de steek laten voor een plaats tussen de sterren lijkt blijkbaar de normaalste zaak van de wereld.

Beloften

 Net zoals Verhofstadt het hem voordeed, behaalde Leterme in Vlaanderen ooit een monsterscore dankzij een rijk gevulde beloften-trommel. De bekendste was uiteraard de onvoorwaardelijke splitsing van BHV. Dit zou slechts vijf minuten duren. Het waren uiteindelijk zijn opvolgers die BHV, mits een heel aantal onaanvaardbare toegevingen aan de Franstaligen, ontdubbelden. Vlaanderen heeft niks aan deze man gehad, terwijl hij zich als premier bij de Franstaligen en in het buitenland zeer geliefd maakte. Aan zijn internationale carrière, waarvan hij nu openlijk zegt dat ze voor hem de enige prioriteit is, heeft hij altijd al in stilte gewerkt.

 

III SLOT
U waart toch niet vergeten, dat Yves-de-Tsjeef een rasechte Tsjeef is? Hij is een roterend rolmodel die als een alternenerd vuurtorenlicht voortdurend andere standpunten verkondigt. De ene keer is hij ’n revolutionair Flamingant, de andere keer ’n overtuigde Belgicist, al naar gelang les besoins de la cause.
Tsjeef zijn in ons land wil vooral zeggen, ‘met de dood in het hart’, en ‘voor de allerlaatste keer’ plat op de buik gaan voor de Francofone Meesters. Niemand kan dat beter dan ons ‘Iefke’ want hij komt als boreling uit de buik van zijn Vlaamse moeder, uit de broek van zijn Waalse vader. Hij is, om zo te zeggen, geconcipieerd al op de rug liggend.
Natuurlijk verkiest hij de madeliefjes van de goot op Place Pigalle. Lichaamstaal en spreektaal immers vormen daar één geheel. Daar valt een dienstwagen met chauffeur meer of min niet op. Het zijn lange werkdagen, en van de werkplek in Parijs naar de slaapplek in  de Groenestraat in  St Jan-bij-Ieper is minstens 2 uur ver, zonder dat de TGV vertraging heeft, of dat een mens in de file kan staan.
En trouwens, in de Westhoek is het niet abnormaal, als de kostwinner in den vreemde, hetzij in de koolmijnen, hetzij in de metallurgie, hetzij in de horecoa als bordenwassers, de ganse week uithuizig blijft om reden van werkdruk. Of uit profijtigheid. De maandagmorgen trok men op, net als de andere helft van het dorp, m de vrijdagavond thuis te komen, beurze zwaar en stapkes licht… Moeder de vrouw kreeg haar deel, en de zaterdag dienden de kinderen lang te slapen, want vader was thuis.
JaJa, ons Iefke kent zijn devoren! Zelfs van benkieren weet ie iets af. Maar dat is ie al lang vergeten, want het zou hem wel eens in nauwe schoentjes kunnen brengen.
Laat hem los maar zorg dat hij de Christelijke naastenliefde voor het zwakke geslacht niet al te veel in toepassing kan brengen. Overdaad schaadt!

Geschreven door AABEE via Digitalia





 

Geen opmerkingen: