*
Vrijdag 12 februari
Zon 8u02-17u53
H Damianus van Alexandrië
*
3183 – GODENDOCHTER EUROPA:
QUO VADIS?
*
Nieuw Romeins spektakel….
*
INLEIDING / GROTE
SPRONG VOORWAARTS
*
Zestig jaar geleden, op 25 Maart 1957 had ondergetekende
precies, dag op dag, één, één maand eerder de deur van het ‘Corps de Garde’ van Het Kamp van Beverloo
(Leopoldsburg) achter mij dicht getrokken. De kitzak gedeeltelijk over de
schouder, dan weer achter mij aanslepend, slofte ik naar ons Moeder in het
verre West Vlaanderen.
*
*
Mijnen ‘Vaderlandschen Plicht van 18 lange stomme
oervervelende maanden zat er op en ik was klaar m de verloren tijd weer in te halen.
Onderweg een paar keer aangehouden geweest door de Militaire Politie, want
niemand kon geloven, dat den dezen 3 dagen voor einde maand
met ‘onbepaald verlof’ kon gestuurd worden. Met kitzak, in open uniform, zonder
‘Centurion’: ik was precies ’n ontsnapte misdadiger. Kwam door m’n gefluit waarschijnlijk,
als iemand die bang is van den donkeren. Lopen jong, dacht ik, om de kaki
vodden der schande op zolder te mogen hangen. Dezelfde zolder als waar al die
jaren ons Moeder ons aller wiegje en de kinderwagen had te logeren gelegd. Toen
die dingen jaren later opgevorderd werden door het ABL, mocht ik alles op de
hoop gooien en maken dat ik vlug wegkwam. Van een heel eind ver hoorde ik de ‘fouriers’
roepen en vloeken, toen ze de ratten hadden ontdekt die daar op een of andere
manier waren binnen geraakt.
Wat wist ik toen van die foefel in Rome!? Ik was terug bij
mijn lief en de rest van ‘Europa’ kon mij (net
als nu) gestolen worden.
*
Eerst was het toen de E.G.K.S., de Europese Gemeenschap voor
Kolen & Staal, op 25 maart 1957 door ‘Het Verdrag van Rome’
omgevormd tot de E.E.G.: de Europese Economische Gemeenschap. De (eentalig
Frans sprekende) Coburger BuZa Minister was toen de beruchte P.H.
Spaak, Socialist, wiens lief klein dochtertje in onze dagen de veel
besproken spitsmuis Antoinette Spaak is, de roemruchte FDF Furie en samen net haar
vader, fervent Vlaming haatster. Spaak himself (1889-1972) was een der gevluchte
spoken uit de Regering in Ballingschap van Premier Pierlot, die van uit het
veilige Londen en dus van op veilige afstand de oorlog tegen de Duitse
Socialisten van Hitler heeft helpen
winnen. Als mede-bedenker van de Londense Wetten, die tot eind 1944 met
terugwerkende kracht tot Mei ’40 de Coburger samenleving onder de
Bezetting regelden. Het perfecte wapen,
om na de Bevrijding, vooral de Vlaamse Beweging te onthoofden. Een burenpaartje
met een gezellige Duitse dikkerd, was na de oorlog reden om finaal tegen de muur
te worden gezet. Zie de Zaak Irma Laplasse.
Ik durf hem niet met zekerheid als opdrachtgever van het
dynamiteren van de Eerste IJzertoren aanwijzen, maar wat in ieder geval vast
staat, is dat hij ‘hij ligt er en hij
ligt er goed’ dapper mee geapplaudisseerd heeft. De naam P.H. Spaak hangt
al sinds zijn geboorte als een zwaard van Damocles boven het hoofd van elke
Vlaming.
*
Zie, zo weet U meteen weer eens welke funderingen er liggen
onder onze Euro. ‘Aan zijn vruchten herkent
men den boom’. D.i. verward zijn, eigen welstand doen betalen met het geld
van anderen, enz.
Volgend jaar zal dat dus 60 jaar geleden zijn van die
overeenkomst, maar de spelers van die ploeg werden ondertussen van 6 naar 28
uitgebreid. Met daarbij wachtend op de drempel Tourkistan. Want de Europese
Adelaar moet toch zijn vleugels kunnen uitslaan, nietwaar?
En zo komt het, dat dat kreupel onding van Rome, in Rome
heden ten dage binnenkomt voor een groot onderhoud. Dit ten einde de totale sloping
te voorkomen. Coburgia, een der oorspronkelijk zes, wordt ingevuld door ‘Le
Beau Didier’, de ‘Blauwe Geschelpte’ en Moeders Mooiste van het ogenblik.
Wat op het menu staat daar in Rome op een der Zeven Heuvelen,
mogen we niet weten, want ondertussen in die lange 40 jaar veel teveel Tsjeefse
mistverbanden. De Tsjeven zijn niet meer zozeer als weleer de Grote Meneer. Leo
Tindemans had er bij tijd en wil een goede kijk op en werd daardoor bij de
Tsjeven op een zijspoor gerangeerd.
We kunnen er dus zeker van zijn, dat de aloude vrijheidsgedachte,
de huidige grondstroom in Europa, er niet zal bij te pas komen. Overheen de
Vrije Gedachte zal integendeel de sluier worden gelegd van wat in de toekomst
de Nieuwe Europeaan, mannen zowel als vrouwen, zullen moeten dragen.
Verwacht er U dus aan, dat onze politici binnenkort als Sjeik
verkleed voor de camera zullen komen, en de Dames politici als ingebusselde
poppemiekes. Voor de sportievelingen onder ons die onze Flandriens bezig zagen
in Qatar: de bloemenmeisjes waren vervangen door zo iemand, hoogst
waarschijnlijk geen vrouw, maar toch opgetut als een kokette carnavalspop, in
lang ongekreukt stralend wit gewaad met pietrol-achtig hoofddeksel.
Voor Uw ogen moet dat beeld blijven hangen, want zò zal ons
Diedjeke er uitzien als hij, lijk Mozes van de berg zal afdalen, met de nieuwe
Stenen Tafelen in de arm, waarop de Nieuwe 10 Geboden zullen prijken.
Als Eerste Gebod verwacht ik iets in de zin van ‘Er is geen God buiten Allah en Mohammed is
Zijn Profeet’.
De rest zal navenant zijn, met in het vooruitzicht Schengen
II, waarin gesteld wordt dat op hun beurt nu de ‘buitengrenzen’ dienen te
verdwijnen.
Moest dit niet alle grenzen te buitengaan, dan zou zelfs het
woord ‘grens’ uit de Dikke Vandaele geschrapt worden. Wegens àl te expliciete
verwijzing naar racisme en discriminatie.
*
*
MIDDENSTUK / VENSTER OP DE WERELD
*
*
Geheime'
bijeenkomst over toekomst Europa uitgelekt
*
Het werd niet gepromoot in de media, maar de ministers van
Buitenlandse Zaken van de zes landen die aan de oorsprong liggen van de
Europese Unie kwamen vandaag samen in Rome om de toekomst van het verbond te
bespreken. Ze deden dat naar aanleiding van het groeiend euroscepticisme van
bepaalde lidstaten. Dat meldt de nieuwssite Politico.
De informele bijeenkomst kreeg de naam ‘Reflectie over
Europa’ opgespeld en vindt niet toevallig plaats in Rome. Volgend jaar is het
precies zestig jaar geleden dat het Verdrag tot oprichting van de Europese
Economische Gemeenschap of het Verdrag van Rome ondertekend werd.
De ministers van Buitenlandse Zaken van België (Didier
Reynders), Frankrijk (Laurent Fabius), Duitsland (Frank-Walter Steinmeier),
Italië (Paolo Gentiloni), Luxemburg (Jean Asselborn) en Nederland (Bert
Koenders) bespraken de toestand van Europa vandaag. De uitkomst van de
gesprekken was dinsdagavond niet bekend.
Er is steeds meer euroscepticisme en de laatste tijd stuurt
Groot-Brittannië steeds meer op hervorming aan. Dat heeft de nood aan een
gesprek over Europa sterk gevoed. ‘Italië wil op politiek niveau zien waar de
Unie nu staat voor er verder wordt gegaan’, stelde een diplomaat van de
Europese Unie. ‘Hebben we nog steeds allemaal dezelfde waarden en interesses?’
Twee sporen?
‘Het doel is om na te denken over de toekomst van Europa’,
vertelde een andere bron aan de Amerikaanse nieuwswebsite Politico. ‘En het is
de bedoeling dat de landen van de Europese Unie op hetzelfde ‘spoor’ blijven.
Plan A blijft nog steeds dat we Europa op één spoor vooruitduwen.’
Dat dit niet zo evident is, werd al vaker bewezen. In
december nog riepen de Italiaanse minister van Buitenlandse Zaken Paolo
Gentiloni en de Britse minister van Buitenlandse Zaken Philip Hammond om een
‘Europa met twee snelheden’ op te starten.
Volgende week, op 18 februari, zullen alle 28 lidstaten op
een Europese Raad samenkomen om na te denken over de hervormingseisen die de
Britten hebben over de relatie tussen Groot-Brittannië en de Europese Unie.
UIT LIJDING – MORAAL
v/h VERHAAL
*
Ook in de oorspronkelijke versie van ‘Quo Vadis’, werd Petrus,
die langs de Via Appia van de Stad Rome naar het Zuiden wilde vluchten,
teruggefloten. Helaba, woar goade gij
hene’? – “Terug op Uw plaats gaan zitten, en braaf zijn, hé…”.
Tot daar de gelijkenis met de film. Petrus keerde zich om en
weende bitter.
Maar dan stapelen de verschillen zich op. De nieuwe Rome-gangers
zullen niet wenen, maar lachend de glazen heffen op elkaars gezondheid. ‘De sfeer zal koud geweest zijn en hun
toekomst stralend. Stralend, maar dan buiten de waard gerekend.
Want de Vlam der Vrijheid die ze al die tijd hebben onderdrukt,
zal hiermee niet gedoofd zijn. Integendeel, nu er wat geroerd zal worden in de
asse, zal de nieuwe zuurstof de vlammen weer doen oplaaien. Het Linkxse Spoor,
ja zelfs Plan B, dat naar dood, concentratiekampen en vernietiging leidt, zal
verlaten worden, om op de puinen van die 40 jaar mismeestering, een nieuw
Avondland op te bouwen, waar als enig vasteland ter wereld, Vrijheid heerst.
Een vrijheid binnen de eigen beschermde grenzen die elke afgunstige van
daarbuiten moet weg houden.
*
Maar mag ik U er aan herinneren, dat op die antieke Via Appia
nog altijd de ‘Catacomben’ der Eerste Christenen te vinden zijn? Dat is daar
niet zomaar een ondergrondse begraafplaats in de rotsen uitgehouwen, het is een
ondergrondse stad. Een stad weliswaar zonder verkeer en zonder metro, maar een
stad met volle straten schimmige bezoekers.
Die Via Appia; als gekalkte bewegwijzering onder onze wielen,
als we van de Ring in Rome de afslag naar Ciampino, de vlieghaven willen nemen. Het is telkens zeer prozaïsch en
terzelfdertijd een beetje onwezenlijk. Want het is ook de weg die De Paus
neemt, tussen het Vaticaan, en Castelgondolfo aan de Zoete Wateren van Het Lago
di Albano.
*
*
Voor wie ooit Ciampino levend en wel verlaat, volg dan niet direct
bij ’t wegrijden van de parking, de ‘Raccordo’ richting Rome, maar draai er rechts
van weg. Maximum 2 à 3 km verder rijdt U Castelgandolfo binnen. Neen, niet
voor een gemoedelijk gesprekje met Franciscus, iets wat iedere woensdag wel kan,
zelfs zonder afspraak, maar zoek meteen de richting van bedoeld Lago op. U
loopt het zò tegen het lijf.
Meestal is het er kalm tot zeer kalm. Alles is er precies om
U daar voor de rest van de dag een welgedane Romeins patriciër te voelen, van
2.000 jaar voor Christus. Geen kat die vragen stelt. En de ‘prosecco’ smaakt er
heerlijk. Beter dan de duurste Franse Champagne want die hebben hier hun stiel
geleerd.
PS:
Mijn studies in de ‘Economie’ waren voor en na de
Legerdienst, vergiftigd door de E.G.K.S., waar we ons suf dienden op te
blokken. Vooral op de kleine lettertjes onderaan iedere bladzijde van de
cursus. Bepaalde bladzijden bestonden
zelfs uitsluitend uit zo’n kleine lettertjes, van waaruit meestal de meeste
examenvragen kwamen. Dat ‘Kolen & Staal’-geval verschijnt na al die jaren
nog soms in m’n angstdromen. Toch niet gebuisd worden omwille van een utopie
uit de tijd van Assiel Sarbon (Achiel Van Acker). Dan moet ik telkens weer
’Genezen door Aspirine’ van G. Walschap innemen om de duivels uit het verleden
er weer onder te krijgen.
*
*
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten