***
Zaterdag 25 oktober
Zon 8u22-18u31
H Krispijn en
Krispiniaan, patroons van de schoenmakers en leerbewerkers
Met Sint-Krispijn
moeten de wevers van de straat af zijn
*
*
2071 - OVER FLUP MOUSTACHE VAN RUISSEAU DU MOULIN EN
OVER DE KLAUWENDE VLAAMSE LEEUW
*
Hij
haat de Vlaamse slaven…..
.
Maar
ook nu spreekt deze man niet met gespleten tong….
*
INLEIDING
Eerste onderwerp. Over Flup Moustache, die ouwe
snoeper uit St Jans Molenbeek, kan je veel kwaad vertellen, eigenlijk nooit
genoeg, maar je kan niet zeggen dat hij stommer is dan het achtereind van een
ezel.
De man, alhoewel fin de carrière, heeft eigenlijk
al lang gesnopen, dat heel die collaboratie-hik, een keiharde boemerang dreigt
te worden, die de Francofonie zwaar tegen de eigen stomme kop zal slaan. Vandaar
zijn voorstel (zie ‘Middenstuk’ hieronder) om maar rap over iets anders te
beginnen klappen… Want de man weet instinctmatig wanneer de strijd dreigt in
zijn nadeel uit te draaien. Lowie Kattorze, die van de gedraaide hondenpootjes,
had dat ook. L’État c’est moi, zei
dien en in ‘t Molenbeeks luidt dat; ‘De PSn c’est moi’. Tante Mitrailette heeft
dat nu juist niet. Not at all, voor wie over deze Algerijnse liever een woordje
Amerikaans leest. Amerikaans is enslotte de taal van de uiteindelijke
beslissers. Op die manier ker er zelfs gezegd worden, dat Fluppe Moureaux ‘His
Masters Voice’ is….
Wedden dat heel de PS en de Elite van Coburg-land spoedig
zullen volgen?! Want niet allee, was de collaboratie een algemeen erkend verschijnsel
overal waar de zegevierende Duitse legers (tot na Stalingrad, 1942) hun gezicht
lieten zien, in Coburg-land trekt de Vlaamse collaboratie vooral de aandacht op
de jarenlange onderdrukking van de Vlaamse meerderheid door een autoritaire
Francofone minderheid. Wat hun eigen opgedrongen ‘Vaderland’ hen weigerede
zonder maat of getal, zochten ze dan maar bij de Duitsers…. U weet wel, de
situatie die jaren later zo spitsvondig door de Tsjeven werd/wordt omschreven
als een ‘geleide democratie’. Het woord is van de Tsjeef Wilfried Martens
Door het sterker wordende Vlaamse bewustzijn, dat
in hoofdzaak de sporen gekregen heeft door de keikoppen van het Vlaams Belang,
zakt de Socialistische Franstalige hegemonie zeer vlug weg tussen de bladzijden van de Geschiedenis.
Mede door de vrije val van de invloed uit ‘Parijs’, vermindert de druk van het
imperialistische grijpgrage Frankrijk, al klemt die zich nog altijd wanhopig
vast aan de twee met list en bedrog gestolen Vlaamse rijkdommen, de kapitaal-
en energiemarkt.
Moureaux ziet de bui al hangen en waarschuwt op
zijn manier en zelfs een beetje naast de kwestie, voor het gevaar dat de Rode
Belgicisten straks tot schande zullen gezet worden voor de hele wereld, als de
koloniale heersers die hun eigen landgenoten meer dan 185 jaar hebben
uitgemolken, verdrukt en vernederd.
Komaan, zegt hij, laten we over dat alles de spons vegen,
om zeker te zijn nog in lengte van jaren die jaarlijkse transfers ten bedrage
van 16 à 18 miljard van Vlaanderen naar WalloBrux te kunnen blijven binnenrijven.
Wij verachten de Vlaamse slavenlijven, maar niet hun zweet….
MIDDENSTUK
Onder voorname dankzegging
overgenomen door Digitalia
bij
*
Moureaux over collaboratie: ‘We moeten de
pagina omdraaien’
*
Voormalig
minister en historicus Philippe Moureaux (PS) beschouwt amnestie voor
collaborateurs niet als een taboe. De Brusselse politicus heeft zich nooit in
het openbaar over de materie uitgesproken, maar gaat in een interview met het
Franstalige Magazine Le Vif tegen de stroom in.
PS-coryfee
Philippe Moureaux trok zich vijf maanden geleden terug uit de actieve politiek,
maar vond het nu toch nodig om zijn opinie publiekelijk uit te drukken.
Moureaux betreurt dat de Belgische samenleving de grootste moeite heeft om de
collaboratie en haar naweeën te verwerken.
Moureaux
kan er niet bij dat er vandaag nog mensen zijn, die diegenen volgen die het
gedachtengoed - ‘en de verfoeilijke ideeën die geleid hebben tot de catastrofe
zoals we ze nu kennen’ - van destijds blijven prediken. De voormalige minister
benadrukt stellig dat dergelijke ideeën streng veroordeeld moeten worden. Wel
heeft Moureaux het er moeilijk mee dat men steeds opnieuw het proces van
Vlaanderen, dat gedeeltelijk als een middelpunt voor de collaboratie gold, wil
voeren.
Volgens
Moureaux moeten we ons niet concentreren op een verouderde gedachtengang, dan
wel op de erfenis die mensen vandaag nog steeds beïnvloedt. Volgens Moureaux
werden in het verleden meermaals op een beschamende manier allerlei vormen van
amnestie verleend.
De
ex-minister steekt daarbij ook de hand in eigen boezem. Als voormalig minister
van Justitie heeft hij zelf een aantal van die dossiers afgehandeld, in stilte.
Aan zijn toenmalig personeel gaf hij de opdracht geen ruchtbaarheid te geven
aan die amnestiedossiers. Moureaux geeft toe dat hij destijds niet de nodige
moed bezat om stelling te nemen rond de collaboratie. ‘Dat was ongehoord in die
tijd’, zegt de Brusselse Franstalige politicus die erop wijst dat het nog
steeds gevoelig ligt.
Mouriaux
pleit dan ook voor een vorm van algemene amnestie voor collaborateurs.
‘Wangedrag kan men niet eeuwig blijven vervolgen, behalve als het gaat over een
aantal uitzonderlijke gevallen.’ Moureaux denkt dan bijvoorbeeld aan mensen die
hebben meegeholpen aan de jodenvervolging. ‘Misschien moeten we opteren voor
een ander woord dan amnestie, om emotionele uitbraken bij de bevolking te
vermijden.’
Moureaux is
in elk geval de mening toegedaan dat er proactiever met het
collaboratieverleden moet omgesprongen worden dan men tot nog toe gedaan heeft.
Volgens de ex-minister wordt het in elk geval tijd dat we die pagina omdraaien.
UITLEIDING
Tweede
onderwerp. Over Koning Nobel, al meer dan 1.000 jaar de Zwart-Gele klauwende Leeuw,
symbool van de wieg tot het graf van de strijdvaardige Vlaming.
Tot
voor kort vond U hem bovenaan elk stukje dat hier verscheen. Die Zwarte Leeuw
op Gouden Veld was zowat het ‘Perpetuum Mobile’ van al mijn denken en mijn
wensen. De zaken waarvoor die stond/staat werden mij, oorlogswees, met de
paplepel woordeloos ingegeven, niet door woorden, maar door daden.
En
toen kwam, jaren later de NV-Â, de nieuwe Volks Unie, tweede verbeterde druk.
Die mensen werd toegestaan dat ze de macht en de stemmen grepen. Want ze waren
bekwame strategen. En toen werd er op
zekere dag gewoon verordend als bij ‘Fïührerbefehl’ dat de Vlaamse Beweging
eigenlijk uitgediend had. Onder hun kundige leiding waren van de ene dag op de
andere alle Vlaamse verzuchtingen ingewilligd en nu zouden we, met de Regering
van Blauwe Michel, eens meemaken dat zij de Coburg-vestingen van de kelder tot
de zolder zouden innemen en bemannen. De Vlaamse Leeuw werd gekooid, verboden
en met driekleuren omhangen in afzondering geplaatst. De strijdliederen werden
taboe verklaard, en beledigend voor de andere landgenoten, oude en vooral nieuwe.
Wij moesten de oven in, om herbakken te worden tot Nieuwe Oude Belgen….
Vandaar
dat ook hier deze Leeuw opgeborgen blijft tot er betere tijden komen. Hier
verschijnt aldus al enkele dagen de enige Leeuw die staat voor Vlaamse Vrijheid
en baas zijn in eigen land. Deze afbeelding moet de mensen die hier op bezoek
komen, hoop en moed tonen om nooit op te geven.
Het
Vlaams Belang staat als enige politieke frmatie met toch nog altijd meer dan 250.000
leden, rechtlijnig en kordaat achter de twee voornaamste punten van haar
programma: onafhankelijkheid en grenzen dicht. Alleen het Vlaams Belang doet
dat, en zij doen het heel alleen.
Het
‘Baas zijn in eigen land’ stopt dan ook aan de grenzen, want wij betonen
hetzelfde respect voor andere volkeren, zoals wij dat eisen voor onszelf. Wij
ijveren graag voor een eerlijke ‘Volkerenbond’,
maar wensen onze eigen boontjes zelf te doppen. Wij willen, net als in 1302,
geen vreemden als meesters in ’t land!
Vlaanderen
moet van niemand lessen krijgen inzake hulp aan ‘ontwikkelingslanden’.
Jarenlang hebben Vlaamse Paters en Zusters gratis de zwartjes de Beschaving
gaan bijbrengen. Toen ze verjaagd werden, hervielen al die landen in hun
vroegere primitiviteit en kon het oerwoud binnen het jaar zijn rechten
heroveren. Nu hebben we voor onszelf, dank zij ‘de vooruitgang’ en ‘progressief’
als we zijn geworden, zelfs geen missionarissen meer voor onszelf….
Het
kan nog jaren duren, voor Vlaanderen terug staat, waar het vòòr de Islamisering
stond. Er is dus werk aan de winkel…
Heraldische
Vaststelling. De kop van onze Vlaamse Leeuw, het Beest van het Vlaams Belang,
is, zoals U ziet, ook naar LINKS gericht. De rest van hem laat ik aan Uw
verbeelding over.
Zo
loopt Onderwerp N° Uno woordeloos over in Onderwerp N° Due. Van de
paniekerende Moureaux naar het zegevierende Vlaams Belang. Het libretto van de
Toekomst. Met een welsprekende zwaai gaan we dus voorbij aan de BDWërs, die,
eenmaal gevangen in het Coburg-net, binnen zeer afzienbare tijd hun ware aard
zullen laten zien. Lang zal het niet meer duren, voor ze overal met tricolore
lintjes rond hun buik, zullen staan
roepen ‘Leve België’.
Mijn
hart bloedt, maar het moest eens kunnen gezegd worden. Zodra de gelederen weer
aangegroeid zullen zijn, zal alleen het Vlaams Belang het doen, en ze zullen
het heel alleen doen. Hier staan we. We kunnen niet anders!
*
Op
een eeuwig zwijgen en nergens en door niemand verder te vertellen.
(Get)
Digitalia
*
EINDE
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten