*
Vrijdag
4 juli
H
Elisabeth van Portugal
*
1912 - ODE AAN EEN GOEDE STRIDJDMAKKER DIE ER EVEN UIT
MOEST
*
*
*
MIDDENSTUK
Veel woorden moeten
er niet aan vuil gemaakt worden. Zou hij zelf ook niet gewild hebben. Jarenlang
was hij iedere dag de eerste die op mijn scherm werd aangetikt, en altijd wist
mijn Vlaams hart dat he weer goed zat. De tijd van op de lauweren rusten was
nog niet daar. Pas daarna kon ik de krantenkoppen aan en het overige
wereldnieuws.
Gisteren stond korte
tijd een soort ‘vaarwel’ op zijn blog, maar die was even vlug weer verdwenen
als hij gekomen was. Lap, dacht ik, de Jos tracht ons allemaal weer eens beet
te nemen, de lorejas. Maar vanmorgen was zelfs zijn naam verdwenen bij SeniorenNet.
We zullen U missen, Polkum-Jos.
Maar naar ouder
gewoonte, als één van ons uit de rangen wegvalt, doen de overigen daarna dubbel
hun best om de leemte in te vullen. Rust nu wat, de wereld draait heus wel
door.
Weet alleen, beste
mensen, dat deze nooit meer zal zijn zoals voorheen, zonder de patine uit de
pen van een belezen en bedaagd man die zeer goed wist waar Abraham de mosterd
haalde.
Niet veel geleerde
woorden, hé Jos, maar ‘zere voortdoen’, zoals Boer Clercq
van Beaulieu altijd zei in zijn eigen vertrouwde omgeving. Wij ook, we ‘doen
zere voort’, maar mocht het zijn, beste vriend, dat U daar in het Antwerpse
ooit BDW tegen het lijf loopt, zeg hem dan eens ongezouten Uw mening.
Want Vlaanderens uur
is ver gevorderd. Als straks de tafel wordt geruimd, zullen we allen met een
lege maag moeten weggaan.
*
EINDE
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten