2105

₊

*

De trots van Charleroi

.

Staat op de 2^de plaats om de skyline van de stad te bepalen. Bouw gestart in 2012, dank aan de nieuwe PS Burgemeester…

*

Waren de ‘foute’ Vlamingen van de jaren ’40 dan  zo verkeerd?

*

U houdt het niet voor mogelijk, maar de Fransciuillions zelf doen er alles aan om de Vlamingen die in de jaren ’40 ooit zogezegd ‘verkeerd’ waren, de ‘zwartzakken’ dus, post mortem in hun gelijk te bevestigen, dat het Land der Belgen sedert 1830 voor hen geen Vaderland was om te beminnen, ervoor te vechten en hun leven te geven. Tijdens de inval der Duitsers streden ze nochtans minstens even dapper zij-aan-zij met de Walen. Tot direct na de Wapenstilstand, hand aan de ploeg moest geslagen, het tergen herbegon. Omdat zij jaloers waren op de Vlamingen, die door de Duitsers maar al te graag, als een ‘broedervolk’ behandeld, meer voorrechten en mooie postjes in hun bereik stelden. Het was de Abwehr inderdaad niet ontgaan, dat de Vlamingen redenen genoeg hadden om te aanvaarden dat de nieuwe formule der Lage Landen inclusief Noord Frankreich betere perspectieven bood. Want de Waalse reputatie van konkelfoezelarij was bij de Overwinnaar al bekend van de jaren ‘14-‘18. Geen activisme, maar zaktivisme….

Er is dus nog altijd geen 10 centiemen van een oude BEF aan hun houding veranderd. Maar het ‘zaktivisme’ draagt sedertdien de naam van ‘Transfers’…, de gelegalseerde jaarlijkse diefstal van 16-18 miljard…

Magnette, in de eerste plaats PSër, een vat vol pretentie en ook ’n beetje in zijn vrije tijd Burgemeester van de Scharrelaars, weigert demonstratief Jan Jambon, zijn Vlaamse voogdij Binnenland Minister als ere-gast (!) erbij te halen, als het nieuw commissariaat daar wordt ingehuldigd. Jan Jambon was nog niet geboren toen de feiten gebeurden die Magnette hem nu kwalijk neemt. Het moet hem dus pijn hebben gedaan, dat Jambon ooit zei dat de ’Zwarten’ misschien hun redenen hebben gehad. Léon Degrelle? SSST!!!! Dat-ar wordt niet meer over ‘gecommuniceerd’, noch over diens uitspraak in de jaren ‘80 uit Malaga in Spanje, t.o.v. Maurice Dewilde, BRT-reportr bij leven en welzijn, dat de Walen de beste ‘Ariërs’ ter wereld waren, zelfs betere dan de Nai’s zef! Danig was die men behekst door het Nationaal Socialisme waarvoor hij zoveel Waalse jongeren had vergiftigd door te werven voor de Doodskop Waffen SS, de toenmalige ISIS-strijders die in niets moeten onderdoen voor hun huidige Islammerij-opvolgers.

Het verhaal van WO II zal wel nooit uitgeput raken, niet zolang Cobrgerland op de kaart staat.

Mayeur, PSër in de eerste plaats en ook nog ’n beetje Burgemeester van ook onze Hoofdstad, het boerendorp Broekzele, groot geworden met Vlaamse centen, wentelt de schuld van zijn falen af op BDW, de Burgemeester van A’pen. Elio Di Jeanetto, pas een paar dagen na de sleutels van de Wetstraat 16 te hebben moet afgeven wegens de PS-nederlaag, loopt op kop in de betoging, goed in beeld in de camera’s. Gezien, cher ami Fançois? Dit is zijn een demonstration contre les Flamands de l’Extrême Droite, les nouveaux Boches, tu-sais….  On jour, on va se battre! Pas de dag nadien, op maandag, mag de media het nieuws brengen over de pedofiele PS Kamervoorzitter, de stoeipoes van Elio? De feiten dateerden al van April 2014 , maar werden door het Gerecht ‘over de verkiezingen van 25 Mei getild’. Wat dus blijkbaar niet heeft mogen helpen.

En de reactie daarop aan Vlaamse kant? In de eerste plaats vergevingsgezind zijn, zoals ook het spreekwoord was van Jomme Doxs uit De Collega’s. De zaken niet op de spts drijven… Op het goede moment die twee harlekijnen met gelijke munt terugbetalen? Of liever geen olie op het vuur gooien?

Ho, zegt BDW, een kat in het nauw maakt rare sprongen. Mayeur een kat? Een hyena zou beter zijn! Jan Jambon? Die geeft een prachtige reactie. Ik neem die even over bij http://blog.seniorennet.be/guvaal/

Ondertussen heeft Jambon een tweede kabinetschef binnengehaald met een naam en palmares die kunnen tellen: Herman De Bode. De Bode schreef mee aan het Manifest van de Warande, voor een zelfstandig Vlaanderen in Europa, uit 2005. Als gevolg van het feit dat hij dat deed, moest hij als topman van McKinsey Benelux binnen het bedrijf een stapje opzij zetten, dit na klachten vanuit Wallonië over zijn Vlaamsgezindheid. Weer zo’n ‘Berufsverbot’ op zijn Belgisch. De Bode heeft er toch nog een geslaagde carrière van 34 jaar opzitten en adviseerde in die tijdspanne zowel nationale regeringen als internationale bedrijven bij het oplossen van strategische problemen, het uittekenen van reorganisaties en herstructureringen. Een betere kabinetschef kon Jambon zich nooit bedenken.

Kijk, dat is wat ik bedoel met ‘Nieuwe Vlamingen in een nieuwe positie’ – De grote patron van de tapijtgigant (geweest) uit Wielsbeke, ‘Boer Clercq’, zie over die dingen gewoon; ‘Zere voortdoen’.  ‘Bab aabpakken weten. ’t Is aan de meet dat de prizen woren uitgedeeld.

Ik mag er nog altijd niet teveel aan terugdenken, aan die uitspraak van BDW, dat de symbolen van de Vlaamse Beweging uitgediend hebben. Dat we staan voor andere tijden, waar heraldiek iets van elke dag is geworden. Heraldiek in de ondernemingen, op de wekvloer, in de productie.  Handen die aan hetzelfde zeel trekken om vooruit. Geen verplichtingen voor leeglopers, maar zuivere miserecorde, nog altijd een gangbaar begrip in Italia, die uit het hart komt, en niet door dieven weggeroofd wordt uit de portemonnee.

Strijdliederen laten we best achterwege. Onze economie hoeft geen gezang, buiten  het ritme der productielijnen. Ik kan er inkomen. Op voorwaarde dat er van de beloofde ‘Verandering’ werk wort gemaakt. Vroeger, met de Tsjeven, was de bedoeling dat we alles beter deden als we het maar deden, maar het bleef bij woorden. Net zoals het in Wallonië bij het zoveelste Marchall-plan blijft.

Ik geef ’n voorbeeld. Hier helpen we met onze bescheiden middelen een alleenstaande jonge moeder met 2 kinderen. Hulp in het huishouden zullen we maar zeggen. Als kind is ze in Italia terecht gekomen, maar net als ’n Dinske Bronska uit Zuid & Noord uit de collegejaren (Karel Van den Oevr), wordt ieder gesprek over Polen, haar Vaderland, besloten met een diepe zucht. Dan rammelt ze een gedicht af, waarvan ik de eerste letter niet begrijp, en als ik over ‘Plock’ begin dan zwijgt ze ineens. Neen, van de Red Star Line die naar Canada voer, weet ze niets. In zekere zin zijn we lotgenoten, nieuwkomers in een vreemd (mooi) land vol Zuidermingen. Als ze nieuwsgierig informeert naar wat ik ganse dagen toch doe voor het scherm, probeer ik het verschil uit te leggen die Belgio op de rand van de afgrond brengt.  ‘No vero’ zegt ze telkens, als we aan het hoofdstuk ‘vernederd worden’ komen. ‘Ha si’; zegt ze ineens, en richt zich fier op ‘ho capito’: zij als Poolse heeft de plicht fier te zijn op haar volk en land… En dat, ‘precisamente’ is wat ik de hele dag doe op mijn computer. Iedere dag opnieuw een soort mini-Olympische vlam ontsteken. Baat het niet, zo schaadt het iet.

*

Na lezing, volhardt en ondertekent: Digitalia.

.