1181 – ‘T VLAAMS BEELANG MAAKT TOCH OVERAL PROBLEMEN WAAR ER GEEN ZIJN

 

***

1181 – ‘T VLAAMS BEELANG MAAKT TOCH OVERAL PROBLEMEN WAAR ER GEEN ZIJN

 

Hare Koninklijke Doorluchtigheid (met appel)

 

Sombrero con Pomo Doré, all&!

***

 

O Ja! ’t Is nog waar ook! Brussel is nog altijd niet bevrijd!

Het wachten is nu (zoals ‘tSCHELDT schrijft), samen met de Orangist Lewie van Leuven, op Koning Willem IV van Oranje-Nassau om gewapenderhand de nederlaag der Nederlanders van 1830 te wreken. De schoolkinderen staan te zwaaien met vlaggetjes langs de kant van de weg, en op alle transen, de leeuwen dansen. De beiaard speelt zo schoon hij kan, de vreugde heerst alom. Als kers op de taart en  Alva de Bloedhond indachtig, grijpt op de Grote Markt de onthoofding plaats van de laatste Coburg. In piëteitsvolle herdenking Graaf Egmont en Graaf Hoorne (uit de lessen Vaderlandse Geschiedenis) achterna. Er kan desnoods ook ’n complete Vlaamse Revolutie van gemaakt worden, met alles er op en er aan. Met guillotines en zo. Hebben de Fransen toch ook gehad in 1789…. Elkk op toer is niet teveel!

Na deze geslaagde putch, kunnen de Vlamingen dan achteraf van deze Willem nog altijd ook ’n Willem de Zwijger maken.

Ter zake :

Brussels parlementsvoorzitster Dupuis (PS) schoffeert Nederlandstaligen in haar nieuwjaarstoespraak

Vlaams Belang eist excuses

PERSMEDEDELING – 28 januari 2013

***

De parlementsvoorzitster van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement, mevr. Françoise Dupuis (PS) ligt al langer dan van vandaag niet meer in de bovenste schuif bij het personeel van het parlement. Haar vaak ondoordacht en autoritair optreden maakt dat heel wat personeelsleden zich geïntimideerd voelen door haar. Voornamelijk Nederlandstalige personeelsleden worden door mevr. Dupuis al wel eens zeer minachtend behandeld.

Op de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie voor het personeel van het parlement is dit nogmaals overduidelijk tot uiting gekomen. Zoals de traditie het vereist, voerde de parlementsvoorzitster ook dit jaar het woord op die receptie. Maar tegen iedere traditie, regel en hoffelijkheid in, deed ze dat dit jaar uitsluitend in het Frans, om haar toespraak letterlijk te beëindigen met de neerbuigende woorden: “Et pour les flamands la même chose!”.

Het hoeft dan ook weinig betoog dat heel wat personeelsleden – en zeker niet enkel de Nederlandstaligen – zwaar geschoffeerd waren door de arrogante anti-Vlaamse houding van parlementsvoorzitster Dupuis.

Vlaams Belang vindt de houding van mevr. Dupuis totaal onaanvaardbaar. Ze getuigt van een gebrek aan respect voor de Nederlandstalige personeelsleden, en bij uitbreiding voor alle Brusselse Vlamingen. De Vlaams-nationale partij eist dan ook dat mevrouw Dupuis onomwonden haar excuses zou aanbieden aan het personeel van het parlement, en aan de Brusselse Vlamingen. In het Nederlands, uiteraard.

Dominiek Lootens Fractievoorzitter Vlaams Belang Brussels Hoofdstedelijk Parlement

***

Het hoge woord is er dus weer uit.  Eigenlijk is het nooit helemaal weg geweest in  dit land : Foert!

Met deze worden ‘Pour les Flamands la même chose’ joegen in ’14-’18 de Franstalige officieren de Vlaamse IJzerjongens in het vuur. Ach wat! Ce n’étaient que des Flamnds’…

Die Madame Françoise Dupuis (Dupuis? Depuis? Depuis quand?) moeten we opschrijven. Zelfs moest ze zich ondertussen verschoond (!) hebben. Voor wat mij betreft, kan er genoegen genomen worden met haar (na de Wende) in een gouden kooitje te stoppen, achter een vitrine aan het Noordstation. Waar ze, dag en nacht, voor de rest van haar dagen op haar stokje als een papegaai de reden kan zitten herhalen waarom ze daar zit : pour les Flamands etc… Als afwisseling zou ze om zich op te beuren, om beurten de Branbançonne mogen fluiten. En af en toe roepen’ “Bonjour Albèèèr” - “Bonjour Paolà” - ”Comment allrez-vous?

Want tegen die tijd, zal er geen kat meer zijn die haar begrijpt. Want, wij tweetaligheid in Brussel toelaten? Ja, in de gaarkeukens misschien, en daar waar de borstels staan!.

 

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.