vrijdag 14 augustus 2009

BELGIES DOOD IS VLAANDERENS BROOD


BELGIE DOOD VOOR VLAANDERENS BROOD

Hopelijk staat de datum van 23 Augustus 2009 met dikke vilstift in ons aller agenda, zijnde de dag van Vlaanderens IJzerwake bij de graven van de Gebroeders Van Raemdonck in Steenstraete bij Diksmuide. Hanenkammen in de gehate driekleur, boerka-wijven, peniskokers en Apachen-pluimen zijn hier niet welkom. Wel een week later, rond de verraderlijke valsaards en dieven van onze Toren-met-Kruiskop, symbool van het verrijzende Vlaanderen, in handen gekomen van de vrijzinnige partij-politiek. Waar er, omwille van de 40 zilverlingen, elke dag verraad gepleegd wordt.
Eigenlijk zit er in het hele verhaal één rode (!) draad: de IJzerjongens gaven hun bloed, riepen om hun recht, neer geschreven op steen voor het nageslacht, maar werden, spijts alle mooie beloften van de ‘Ridder-Koning’ van vòòr de oorlog, na het uitbreken van de vrede niet alleen met een kluitje in het riet gestuurd, maar velen werden (De Raad van Vlaanderen) zelfs ter dood veroordeeld….
De slogan hierboven heb ik overgenomen uit ’t Pallieterke van verleden week, uit de mond van de nieuwe IJzerwake-Voorzitter. Zelf had ik hem nooit kunnen bedenken. Hij (de slogan, maar ook de Voorzitter) drukt hard en koel uit waarop het staat. Een beetje ‘cru’ misschien maar zelfs voor de intellectueel onbekwamen van de Franse taalrol niet te moeilijk. ‘Dood’ en ‘brood’ zijn tenslotte zo goed als universele begrippen die dicht tegen elkaar aanleunen. Zij, die Franscouillons, gaan voor brood en spelen? Wij moeten dus zorgen voor ‘werk’ en ‘brood’…en dat kan niet in eenieders voordeel uitvallen.
De kermismolens in Diksmuide, op Zondag 30 Augustus, zullen hun tjingel-tjangel voor een sterk verminderend publiek moeten spelen, onder en rond en een toren die dreigt onthoofd te worden, zoals op hun affiches reeds voorafgebeeld. Een vage schim zonder zichtbare zinnebeelden die het verraad zouden bevestigen: ooit waren wij Vlamingen zonder vaderland, nu hebben wij een nieuw vaderland geworden, maar wij zijn geen Vlamingen meer. Omwille van het smeer, likken wij de kandeleer….
Somtijds droom ik van een actie voor de Correctionele Rechtbanken, om de spaarcentjes door zovele Vlamingen opzij gelegd om die toren herop te bouwen, te recupereer. Wij offerden ze met de glimlach, in de overtuiging dat ze Vlaanderens roem zouden bestendigen, maar nu zijn ze ons wederrechterlijk. ontstolen en worden ze misbruikt ten voordele van Vlaanderens vijanden, zij die de eerste IJzertoren gedynamiterd hebben en daarvoor nooit gestraft werden….Ontelbare sluitzegels hebben wij gekocht en geplakt, ontelbare leeuwenspeldjes hebben wij gekocht en gedragen, ontelbare leeuwenvaantjes aan onze fietsen gehangen. Alles Voor Vlaanderen en Vlaanderen voor Kristus….
Eerst is die’Kristus’ weg gedeemsterd, maar ‘Vlaanderen’ is gebleven en de leuze riep ons op tot Nooit meer Oorlog en Godsvrede…Blijkbaar twee moeilijk samen te brengen begrippen, zelfs onder vrienden….
Bijlage:
Vonnissen tegen betaling

14.08.2009 12.01u - Vandaag berichten alle media uitgebreid over de doofpotoperatie in de magistratuur, die gisteren aan het licht kwam. Er zijn ook al wat meer details bekend, die op zijn zachtst gezegd schokkend te noemen zijn.

De Brusselse politie ontdekte vijf jaar geleden de eerste aanwijzingen over een grootschalig schandaal, naar aanleiding van een huiszoeking bij advocaat Robert Peeters uit Overijse. Op zijn computer vonden de speurders vonnissen van Francine De Tandt, voorzitter van de rechtbank van koophandel. Daar is op zich niets verdachts aan, ware het niet dat de vonnissen nog dienden uitgesproken te worden, wat dus overduidelijk wijst op een frauduleuze praktijk.

De Tandt is overigens bekend van het Fortis-dossier. Ze keurde in eerste aanleg de verkoop van Fortis aan BNP Paribas goed. “Over haar uitspraak in eerste aanleg gingen ook vreemde geruchten rond, nog versterkt door de bewezen contacten tussen kabinetsmedewerkers van Yves Leterme (CD&V) en Didier Reynders (MR) met openbaar aanklager Paul D’Haeyer, die een negatief advies over de verkoop uitgewerkt had”, schrijft De Morgen. Volgens sommigen zou De Tandt eerst geneigd zijn geweest dat advies te volgen, om vervolgens toch het tegenovergestelde te beslissen.”

“Er zitten mensen in de cel tegenover wie minder bewijslast bestaat”, citeert dezelfde krant een anonieme politiebron. Verschillende advocaten verdenken Francine De Tandt dat ze vonnissen afleverde op bestelling, zelfs tegen betaling. “Altijd dezelfde advocaat die altijd zijn zin krijgt van altijd dezelfde rechter, dat moet op de duur wel opvallen. Het systeem was zo duidelijk, zo manifest. Het leek er echt wel op dat rechter De Tandt op bestelling werkte”, luidt het.

De reden dat de Brusselse politie het dossier nu heeft doorgespeeld aan de minister van Justitie, is omdat ze serieuze aanwijzingen heeft dat De Tandt zowel door het parket-generaal als door het parket-generaal bij Cassatie in bescherming wordt genomen. Ondanks herhaaldelijk aandringen, deed het Openbaar Ministerie niets met het dossier, dat zich overigens niet alleen richt op Francine De Tandt, maar ook op andere magistraten die zich schuldig zouden hebben gemaakt aan corruptie.

“Sloop de ivoren toren”, schrijft Frans De Smet in Het Nieuwsblad. “Als bewezen wordt dat vonnissen in miljoenenaffaires inderdaad te koop worden aangeboden, en als blijkt dat politiek benoemde rechters aan de hand van hun beschermheren lopen, dan wordt de ivoren toren kwetsbaarder dan ooit tevoren.” In Het Belang van Limburg wijst Luc Standaert erop dat zelfs het beste onderzoek van de wereld het vertrouwen van de burger in het gerecht niet meer kan herstellen. “De politieke wereld heeft nu echt geen excuus meer om de hervorming van het gerecht die eigenlijk had moeten worden doorgevoerd tegelijk met de politiehervorming van het voorbije decennium, nog verder voor zich uit te schuiven”, aldus de journalist.

Het is nu aan minister De Clerck om de volgende stap te zetten in het onderzoek. Frans De Smet waarschuwt de minister dat hij de zaak tot op het bot moet uitspitten, “anders hangt hem een tweede ontslag boven het hoofd, zoals in de affaire-Dutroux voordien”. Het is maar de vraag of De Clerck nu wel zijn verantwoordelijkheid kan en durft opnemen, en niet in zijn eigen ivoren toren blijft zitten.

Bron E-Magazine van het Vlaams Belang


.

Geen opmerkingen: