----------------------
Nobelprijswinnaar ziet crisis verkeerd aflopen
woensdag 18 januari 2012, 03u00 DS
-----------
BRUSSEL - Europa pleegt economische zelfmoord, waarschuwt Stiglitz. 'De discussie gaat niet meer over de vraag of de euro zal ontploffen, maar over hoe en wanneer.'
Van alle Nobelprijswinnaars is Joseph Stiglitz met voorsprong de meest bekende. De sympathieke, bebaarde en bebrilde opa van 68 is -ondanks zijn uiterlijk- een echte economische rockster. Niet het minst vanwege zijn ongezouten kritiek op het harde neoliberalisme en de globalisering, waarmee hij wereldwijd uitgroeide tot een held van de linkse jeugd.
Dat Stiglitz nooit een blad voor de mond neemt, bleek gisteren nogmaals op het 'Asian Financial Forum' in Hongkong. Met enkele ijzersterke beelden maakte hij daar voor de zoveelste keer brandhout van de Europese politieke aanpak van de crisis. Hoe hij dat deed? Hij vergeleek de blinde besparingsdrift in Europa met de middeleeuwse aderlatingen, waarbij men de aders opensneed en met behulp van bloedzuigers het bloed uit een patiënt liet vloeien omdat men dacht dat hij of zij 'behekst' was. Waanzin, vindt Stiglitz.
Zelfmoordpact
'Hoewel de Europese politici steeds opnieuw zien dat de besparingen de economie doen kelderen, is hun antwoord onveranderd méér besparingen. Het doet me denken aan een middeleeuws medicijn. Hoe meer bloed je uit de patiënt liet vloeien, hoe zieker die werd. Dan werd nog meer bloed afgetapt, tot de patiënt op sterven na dood was. Wat vandaag in Europa gebeurt, lijkt op een gemeenschappelijk zelfmoordpact.'
Stiglitz, die in 2001 de Nobelprijs kreeg voor zijn onderzoek naar inefficiënte markten, ziet meer in een Keynesiaanse aanpak van de eurocrisis. Volgens Keynes moeten besparingen worden opgelegd wanneer een economie bloeit, niet wanneer ze stokt. 'Maar in Europa zien de politici niet wat er moet gebeuren.'
Om zijn redenering te ondersteunen, wijst Stiglitz op de massale ontslagen in de overheidssector in de VS in de voorbije vier jaar, waarbij 700.000 jobs verdwenen en de vraag naar consumptiegoederen kelderde. Hij vreest dat Groot-Brittannië dezelfde weg opgaat. Stiglitz pleit voor investeringen in grote infrastructuurwerken, zoals transport en energieprojecten. Net zoals China doet. 'Wanneer landen kampen met hoge begrotingstekorten, moeten ze solide economische stimuleringsplannen voorleggen, anders is groei onmogelijk omdat de institutionele investeerders ze links laten liggen.'
Sociale onrust
Europa gaat volgens Stiglitz dan ook de verkeerde richting uit. 'Economen discussiëren niet langer over de vraag of de euro zal ontploffen, maar over hoe en wanneer dat zal gebeuren.' De oorzaak zou volgens de Nobelprijswinnaar wel eens sociale onrust kunnen zijn. 'Vier op de tien Spaanse jongeren hebben geen werk. Hoe lang blijft men zoiets accepteren? Het is al sinds 2008 aan de gang.' Een andere manier waarop het kan eindigen zou een weigering kunnen zijn van de ECB om nog staatspapier op te kopen van sommige eurolanden, wat een nieuwe systeemcrisis kan uitlokken.
Stiglitz waarschuwt al jaren voor de crisis die zou komen. De 'informatie-ongelijkheidstheorie' waarvoor hij in 2001 de Nobelprijs kreeg, hield verband met de latere hypotheekcrisis die uitmondde in de kredietcrisis, en vandaag uiteindelijk weer in de eurocrisis. Hij loopt nu zijn ererondje. I told you so.
Verkeerd begrepen
Vanwege die betweterigheid doen sommige collega's Stiglitz dan ook graag af als arrogant. En zelfs al is hij de meest geciteerde econoom van de wereld, het tijdschrift Newsweek omschreef hem enkele jaren geleden nog als 'de meest verkeerd begrepen man van Amerika'. In de VS staat hij vooral bekend als de eeuwige rebel, die de machthebbers liever de mantel uitveegt dan zelf de problemen helpt oplossen.
Zo adviseert Stiglitz al sinds 2007 Obama, zij het niet zonder wederzijdse spanningen. In zijn laatste bestseller 'Freefall' schreef hij bijvoorbeeld dat Obama niet meer heeft gedaan dan 'het verplaatsen van de dekstoelen op de Titanic'. Het is tekenend voor het parcours van Stiglitz, die al heel zijn carrière makkelijk vijanden maakt. De huidige hoogleraar economie aan de Columbia University in New York, maakt faam als voornaamste adviseur van president Clinton. Hij vertrok er echter eerder dan gepland om hoofdeconoom van de Wereldbank te worden.
Daar werd hij op zijn beurt al na twee jaar ontslagen nadat hij scherpe kritiek had geuit op de manier waarop het IMF de Aziatisch crisis had aangepakt in 97-98. Stiglitz vond toen al dat het IMF en de Wereldbank 'uit hetzelfde neoliberale hout gesneden zijn' en dat ze dringend moeten democratiseren.
Dat hij ook nu nog altijd geen job heeft in het Witte Huis, werd geweten aan het decennialange ruzie met Larry Summers, tot voor kort Obama's voornaamste adviseur. Maar Summers is inmiddels verdwenen en 'stuurman' Stiglitz staat nog altijd aan wal.
-------------------
Diagonaal herlezen
Zoals naar gewoonte hebben de twee kanten allebei een beetje gelijk. Maar wat moet er gebeuren, als een trein van de rails is geraakt? Dan moet men om te beginnen niet bij de ramp blijven staan palaveren lijk twistende stamhoofden ergens in de wildernis omdat er een aap uit een boom is gevallen.
Herinnert U zich de nar uit het verhaal van de Nar en de Koning? Wat niet al lachende kan gezegd worden, is de waarheid niet!
In de eerste plaats moet men zorgen dat het niet nog eens gebeurt (daar kom ik seffens op terug) maar ondertussen moet op de meest efficiënte manier het puin geruimd, nadat men de slachtoffers eerst zoveel mogelijk van onder de wielen geholpen heeft.
Na een economische of financiële catastrofe lijk die nu op ons afkomt, moet men op alle niveaus overgaan tot een soort gedwongen tewerkstelling nadat het staatsmanna als beloning om ganse dagen met de vingers te spelen is afgeschaft. Wie niet werkt, moet ook niet eten. Arbeidsethiek is een plantje dat opnieuw moet ingezaaid worden! Vermits de vroegere elite bewezen heeft onbekwaam te zijn, wordt deze tot de laatste man vervangen, op basis van volksdemocratie. De afdankertjes worden, samen met hun entourage, zoals in de Middeleeuwen, verbannen of opgeknoopt, naar keuze van de betrokkenen.
De nieuwe elite wordt minimaal of helemaal niet bezoldigd (de eer moet voldoende zijn), zodat charlatans wel vanzelf zullen wegblijven. Na een korte regeringsperiode worden deze (5 jaar, 5 ministers) herkozen of niet en het pensioen van de afscheidnemenden wordt voorgelegd aan het volk : dat kan zich uitspreken over de verloning van de betrokkene voor de voorbije periode. De schaal beweegt zich tussen NUL en het bedrag dat de laagst geschoolde max als pensioen kan ontvangen.
Wedden dat na korte tijd onze pensioenen tot de hoogste van de wereld zouden behoren?
Maakt U zich geen zorgen over zieken en echte sukkelaars : met wat vanaf dag één bespaard zal worden, kunnen ze een miljonairsleven tegemoet zien!
De taalstrijd? Met één pennetrek opgelost! Niet eens vijf seconden politieke moed nodig! Waalse ratten, rolt Uw matten! En tot nooit meer!
O Ja, en de ‘ambtenarij’….Wel : hoe zou een ‘goed huisvader’ dat doen? Ik heb zo een ideetje dat zowel bij de kleinste zelfstandige als bij de grootste fabrikant zou aanslaan : ieder ministerie, eenmaal herleid tot het strikte minimum aan bezetting, wordt aanbesteed aan de beste ‘bieder’ die dan ook verantwoordelijk is voor de goede werking van zijn ‘bedrijf’. Geloof me : er zal niet één man of vrouw teveel op de loonlijst geraken, want dit bedrijf moet gerund worden als ieder ander gewoon bedrijf, namelijk met de bedoeling om winst te maken.
Syndicaten worden verboden, maar wie als ‘werkgever’ tegen de nieuwe nog op te stellen sociale wetgeving zondigt, wordt met pek en veren bekleed, de woestijn ingestuurd.
Over het onderwijs. Ook daar geen woorden, maar daden. Leerkrachten worden weer in het bezit gesteld van + aangemoedigd voor de lat (of de regel) om mee op de kneukels te kloppen. Komen hiervoor in aanmerking : alle leerlingen maar ook alle ouders. Wie zich niet gedraagt (en daarmee te kennen geeft dat hij/zij wil dom blijven) wordt, per halve dag, op de knieën gezet vooraan in de klas. Ezelsoren zijn facultatief mogelijk, maar ouderwetse holleblokken om in te knielen worden weer in ere hersteld. Wie dan nog onwillig zou zijn, wordt met de ganse clan ingezet om een onbewoond eiland aan de Noordpool opnieuw te gaan bevolken.
Grondwet.
Art 1 van de nieuwe Grondwet zou iets moeten zijn in de zin van : ‘Dit land is gefundeerd op respect. In de eerste plaats respect van de Overheid jegens de onderdanen, met daarnaast het respect van klein tot groot voor elk Gezag.
De vreemdelingen? Vermits wij niet het OCMW van de hele wereld kunnen spelen : wel : we doen wat het woord zelf suggereert : wie vreemd is, hoort hier niet thuis en die gaat er uit! Met als enige bagage de hier verworven bekwaamheden….. die iedereen aan het gewezen gastland kan terugbetalen volgens een vast schema.
Tja…Dan gaan we onze grenzen weer moeten sluiten, zeker? Maar wat wilt U : als de Eu naar de vaantjes is, moet toch iemand het goede voorbeeld geven, zeker?
En Verafstoodt? Laten wij hem naar het peperkoeken huisje op zijn landgoed in Toscane lokken. Ik heb desnoods een hondenkennel beschikbaar om hem in op te sluiten. Hij heeft niet de minste kans om daaruit nog ooit weg te komen, als wij aan de Italiaanse burgers in zijn omgeving zijn boekje opendoen!
U herinnert zich toch ook het verhaal van Hansje en Grietje en het peperkoeken huisje? Sprookjes hebben altijd een ‘Happy End’, maar het verhaal van dit Liegebeest is waarlijk geen sprookje! Mocht hij ooit weer los geraken, dan zijn met dergelijke Kwade Geesten de laatste kansen om een hechte Europese Unie uit te vinden, totaal onmogelijk.
----------------------
Nobelprijswinnaar ziet crisis verkeerd aflopen
woensdag 18 januari 2012, 03u00 DS
-----------
BRUSSEL - Europa pleegt economische zelfmoord, waarschuwt Stiglitz. 'De discussie gaat niet meer over de vraag of de euro zal ontploffen, maar over hoe en wanneer.'
Van alle Nobelprijswinnaars is Joseph Stiglitz met voorsprong de meest bekende. De sympathieke, bebaarde en bebrilde opa van 68 is -ondanks zijn uiterlijk- een echte economische rockster. Niet het minst vanwege zijn ongezouten kritiek op het harde neoliberalisme en de globalisering, waarmee hij wereldwijd uitgroeide tot een held van de linkse jeugd.
Dat Stiglitz nooit een blad voor de mond neemt, bleek gisteren nogmaals op het 'Asian Financial Forum' in Hongkong. Met enkele ijzersterke beelden maakte hij daar voor de zoveelste keer brandhout van de Europese politieke aanpak van de crisis. Hoe hij dat deed? Hij vergeleek de blinde besparingsdrift in Europa met de middeleeuwse aderlatingen, waarbij men de aders opensneed en met behulp van bloedzuigers het bloed uit een patiënt liet vloeien omdat men dacht dat hij of zij 'behekst' was. Waanzin, vindt Stiglitz.
Zelfmoordpact
'Hoewel de Europese politici steeds opnieuw zien dat de besparingen de economie doen kelderen, is hun antwoord onveranderd méér besparingen. Het doet me denken aan een middeleeuws medicijn. Hoe meer bloed je uit de patiënt liet vloeien, hoe zieker die werd. Dan werd nog meer bloed afgetapt, tot de patiënt op sterven na dood was. Wat vandaag in Europa gebeurt, lijkt op een gemeenschappelijk zelfmoordpact.'
Stiglitz, die in 2001 de Nobelprijs kreeg voor zijn onderzoek naar inefficiënte markten, ziet meer in een Keynesiaanse aanpak van de eurocrisis. Volgens Keynes moeten besparingen worden opgelegd wanneer een economie bloeit, niet wanneer ze stokt. 'Maar in Europa zien de politici niet wat er moet gebeuren.'
Om zijn redenering te ondersteunen, wijst Stiglitz op de massale ontslagen in de overheidssector in de VS in de voorbije vier jaar, waarbij 700.000 jobs verdwenen en de vraag naar consumptiegoederen kelderde. Hij vreest dat Groot-Brittannië dezelfde weg opgaat. Stiglitz pleit voor investeringen in grote infrastructuurwerken, zoals transport en energieprojecten. Net zoals China doet. 'Wanneer landen kampen met hoge begrotingstekorten, moeten ze solide economische stimuleringsplannen voorleggen, anders is groei onmogelijk omdat de institutionele investeerders ze links laten liggen.'
Sociale onrust
Europa gaat volgens Stiglitz dan ook de verkeerde richting uit. 'Economen discussiëren niet langer over de vraag of de euro zal ontploffen, maar over hoe en wanneer dat zal gebeuren.' De oorzaak zou volgens de Nobelprijswinnaar wel eens sociale onrust kunnen zijn. 'Vier op de tien Spaanse jongeren hebben geen werk. Hoe lang blijft men zoiets accepteren? Het is al sinds 2008 aan de gang.' Een andere manier waarop het kan eindigen zou een weigering kunnen zijn van de ECB om nog staatspapier op te kopen van sommige eurolanden, wat een nieuwe systeemcrisis kan uitlokken.
Stiglitz waarschuwt al jaren voor de crisis die zou komen. De 'informatie-ongelijkheidstheorie' waarvoor hij in 2001 de Nobelprijs kreeg, hield verband met de latere hypotheekcrisis die uitmondde in de kredietcrisis, en vandaag uiteindelijk weer in de eurocrisis. Hij loopt nu zijn ererondje. I told you so.
Verkeerd begrepen
Vanwege die betweterigheid doen sommige collega's Stiglitz dan ook graag af als arrogant. En zelfs al is hij de meest geciteerde econoom van de wereld, het tijdschrift Newsweek omschreef hem enkele jaren geleden nog als 'de meest verkeerd begrepen man van Amerika'. In de VS staat hij vooral bekend als de eeuwige rebel, die de machthebbers liever de mantel uitveegt dan zelf de problemen helpt oplossen.
Zo adviseert Stiglitz al sinds 2007 Obama, zij het niet zonder wederzijdse spanningen. In zijn laatste bestseller 'Freefall' schreef hij bijvoorbeeld dat Obama niet meer heeft gedaan dan 'het verplaatsen van de dekstoelen op de Titanic'. Het is tekenend voor het parcours van Stiglitz, die al heel zijn carrière makkelijk vijanden maakt. De huidige hoogleraar economie aan de Columbia University in New York, maakt faam als voornaamste adviseur van president Clinton. Hij vertrok er echter eerder dan gepland om hoofdeconoom van de Wereldbank te worden.
Daar werd hij op zijn beurt al na twee jaar ontslagen nadat hij scherpe kritiek had geuit op de manier waarop het IMF de Aziatisch crisis had aangepakt in 97-98. Stiglitz vond toen al dat het IMF en de Wereldbank 'uit hetzelfde neoliberale hout gesneden zijn' en dat ze dringend moeten democratiseren.
Dat hij ook nu nog altijd geen job heeft in het Witte Huis, werd geweten aan het decennialange ruzie met Larry Summers, tot voor kort Obama's voornaamste adviseur. Maar Summers is inmiddels verdwenen en 'stuurman' Stiglitz staat nog altijd aan wal.
-------------------
Diagonaal herlezen
Zoals naar gewoonte hebben de twee kanten allebei een beetje gelijk. Maar wat moet er gebeuren, als een trein van de rails is geraakt? Dan moet men om te beginnen niet bij de ramp blijven staan palaveren lijk twistende stamhoofden ergens in de wildernis omdat er een aap uit een boom is gevallen.
Herinnert U zich de nar uit het verhaal van de Nar en de Koning? Wat niet al lachende kan gezegd worden, is de waarheid niet!
In de eerste plaats moet men zorgen dat het niet nog eens gebeurt (daar kom ik seffens op terug) maar ondertussen moet op de meest efficiënte manier het puin geruimd, nadat men de slachtoffers eerst zoveel mogelijk van onder de wielen geholpen heeft.
Na een economische of financiële catastrofe lijk die nu op ons afkomt, moet men op alle niveaus overgaan tot een soort gedwongen tewerkstelling nadat het staatsmanna als beloning om ganse dagen met de vingers te spelen is afgeschaft. Wie niet werkt, moet ook niet eten. Arbeidsethiek is een plantje dat opnieuw moet ingezaaid worden! Vermits de vroegere elite bewezen heeft onbekwaam te zijn, wordt deze tot de laatste man vervangen, op basis van volksdemocratie. De afdankertjes worden, samen met hun entourage, zoals in de Middeleeuwen, verbannen of opgeknoopt, naar keuze van de betrokkenen.
De nieuwe elite wordt minimaal of helemaal niet bezoldigd (de eer moet voldoende zijn), zodat charlatans wel vanzelf zullen wegblijven. Na een korte regeringsperiode worden deze (5 jaar, 5 ministers) herkozen of niet en het pensioen van de afscheidnemenden wordt voorgelegd aan het volk : dat kan zich uitspreken over de verloning van de betrokkene voor de voorbije periode. De schaal beweegt zich tussen NUL en het bedrag dat de laagst geschoolde max als pensioen kan ontvangen.
Wedden dat na korte tijd onze pensioenen tot de hoogste van de wereld zouden behoren?
Maakt U zich geen zorgen over zieken en echte sukkelaars : met wat vanaf dag één bespaard zal worden, kunnen ze een miljonairsleven tegemoet zien!
De taalstrijd? Met één pennetrek opgelost! Niet eens vijf seconden politieke moed nodig! Waalse ratten, rolt Uw matten! En tot nooit meer!
O Ja, en de ‘ambtenarij’….Wel : hoe zou een ‘goed huisvader’ dat doen? Ik heb zo een ideetje dat zowel bij de kleinste zelfstandige als bij de grootste fabrikant zou aanslaan : ieder ministerie, eenmaal herleid tot het strikte minimum aan bezetting, wordt aanbesteed aan de beste ‘bieder’ die dan ook verantwoordelijk is voor de goede werking van zijn ‘bedrijf’. Geloof me : er zal niet één man of vrouw teveel op de loonlijst geraken, want dit bedrijf moet gerund worden als ieder ander gewoon bedrijf, namelijk met de bedoeling om winst te maken.
Syndicaten worden verboden, maar wie als ‘werkgever’ tegen de nieuwe nog op te stellen sociale wetgeving zondigt, wordt met pek en veren bekleed, de woestijn ingestuurd.
Over het onderwijs. Ook daar geen woorden, maar daden. Leerkrachten worden weer in het bezit gesteld van + aangemoedigd voor de lat (of de regel) om mee op de kneukels te kloppen. Komen hiervoor in aanmerking : alle leerlingen maar ook alle ouders. Wie zich niet gedraagt (en daarmee te kennen geeft dat hij/zij wil dom blijven) wordt, per halve dag, op de knieën gezet vooraan in de klas. Ezelsoren zijn facultatief mogelijk, maar ouderwetse holleblokken om in te knielen worden weer in ere hersteld. Wie dan nog onwillig zou zijn, wordt met de ganse clan ingezet om een onbewoond eiland aan de Noordpool opnieuw te gaan bevolken.
Grondwet.
Art 1 van de nieuwe Grondwet zou iets moeten zijn in de zin van : ‘Dit land is gefundeerd op respect. In de eerste plaats respect van de Overheid jegens de onderdanen, met daarnaast het respect van klein tot groot voor elk Gezag.
De vreemdelingen? Vermits wij niet het OCMW van de hele wereld kunnen spelen : wel : we doen wat het woord zelf suggereert : wie vreemd is, hoort hier niet thuis en die gaat er uit! Met als enige bagage de hier verworven bekwaamheden….. die iedereen aan het gewezen gastland kan terugbetalen volgens een vast schema.
Tja…Dan gaan we onze grenzen weer moeten sluiten, zeker? Maar wat wilt U : als de Eu naar de vaantjes is, moet toch iemand het goede voorbeeld geven, zeker?
En Verafstoodt? Laten wij hem naar het peperkoeken huisje op zijn landgoed in Toscane lokken. Ik heb desnoods een hondenkennel beschikbaar om hem in op te sluiten. Hij heeft niet de minste kans om daaruit nog ooit weg te komen, als wij aan de Italiaanse burgers in zijn omgeving zijn boekje opendoen!
U herinnert zich toch ook het verhaal van Hansje en Grietje en het peperkoeken huisje? Sprookjes hebben altijd een ‘Happy End’, maar het verhaal van dit Liegebeest is waarlijk geen sprookje! Mocht hij ooit weer los geraken, dan zijn met dergelijke Kwade Geesten de laatste kansen om een hechte Europese Unie uit te vinden, totaal onmogelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten