GEEN GOD GEWIJDE KOELJASTEN

.





















.
GEEN GODGEWIJDE KOELKASTEN





De nieuwe ‘Mechelaar’ is nog niet eens verhuisd of we krijgen reeds een paar aperitiefjes geserveerd. Lees De Standaard, want als die in de gauwte een primeurtje kan meepikken uit de goed gevulde voorraadschuren der Tjeven, zullen vooral zij het niet laten. De Standaard, door-en-door-bedorven door al dat Danneels-slijmen en dat Danneels-geslijmd worden….Met Le Soir hand in hand voor Broederlijk Delen ….van de profijten….

Allez! De man is amper een paar dagen in functie – laat mij hem Gods Mechelse Scheper noemen – moet nu al aan iedereen het achterste van zijn tong laten zien. Hier overgenome, een eerste interview, met de privé bedoeling het veilig op te bergen in de grote Internet-bibliotheek. Een kleine stap voor de mens – een grote stap voor de mensheid?.....Net als Neil Armstrong deed op de maan.

Om onbestemde redenen nochtans staat de man mij aan. Al weet ik dat hij een geduchte hindernis te meer zal zijn op de weg naar de weidse verten van het Vlaams Zelfbestuur.

De Mgr Mechelse Scheper, onder verwijzing naar het handboek voor Duitse Herdershonden : de Mechelaar is kindvriendelijk, uiterst trouw, kent maar één meester, is onbetrouwbaar in vreemde situaties en heeft een zeer goed ontwikkeld geheugen. Lichamelijk komt hij fitter over dan zijn Duitse stamgenoot, maar dat is gezichtsbedrog. “Trompeur’ staat er in ’t Frans…
Zo te zien (als hondenliefhebber die we zijn) zouden wij zeggen : In Rome waakt een Duitse Herder, en in Mechelen een Mechelaar. Met daarrond vele keffertjes, straathonden en chi-chi-hondjes. Een soort van Animal Farm in De Wyngaerd des Heeren’….

Wilt er op letten, dat DS een Eva uitgezonden heeft, om de god-gewijde maar niet-koelkast uitvinder te interviewen. Let ook op zijn standpunt over ‘de vrouw in de Kerk’ – Ja, waarlijk! Niets menselijks is Hem vreemd…
.
O
O O O

Van onze redactrice

Toen uw aanstelling bekend werd gemaakt, hebt u eerst en vooral aandacht gevraagd voor het lijden van de mensen in Haïti. Hoe verklaart u dat God de armsten op deze wereld het hardst straft?

'Die ramp is geen straf van God, helemaal niet. Eerst dit: ik voelde gêne dat mijn persoon, met al zijn goede en zijn slechte kanten, zo uitgebreid in de media aan bod kwam. Terwijl er gelijktijdig zoveel ellende is in de wereld. En ja, die ellende roept een grote en belangrijke vraag op: hoe is zoveel kwaad verzoenbaar met God, die goed is én almachtig?'

'Andere godsdiensten en filosofieën werpen op dat het kwade zo erg niet is, of toch ergens zinvol zou zijn. Ze zeggen bijvoorbeeld dat ons sterven ook zijn goede kanten heeft, omdat het ondraaglijk zou zijn als we allemaal eeuwig op deze aarde bleven leven. Zo'n antwoord is nutteloos tegenover de inwoners van Haïti of tegenover moeders die een kind verloren hebben. Het enige antwoord vind ik in de figuur van Jezus Christus.'

'Hij is de enige die licht werpt op deze zaak, omdat hij beweerde aan God gelijk te zijn - zoveel pretentie is bijna onverdraaglijk - en toch geleden heeft. Dat hij door mens én God verlaten was toen hij aan het kruis hing, is een begin van troost: God lijdt met ons. Dat hij daarna verrezen is, vervolmaakt het antwoord. God heft ons over de dood heen en geeft ons nieuw leven. Dat weten de overlevenden in Haïti, die erg gelovig zijn, ook: zij weten dat de doden nu al leven aan de andere kant.'

De verrijzenis, neemt u die letterlijk?

'Maar natuurlijk. Jezus Christus is de enige in de geschiedenis van wie getuigen op gevaar voor eigen leven hebben gezegd dat ze hem na zijn dood nog hebben gezien. Het gaat niet om een louter geestelijk eeuwig leven. Ook ons lichaam zal verrijzen, en alle mensen, mannen en vrouwen, zullen elkaar terugzien bij het einde van deze wereld.'

Gelooft u echt in het einde van de wereld?

'Er is de dood van ieder individu. Maar ooit komt ook de dood van het heelal. Aan het einde der tijden zal de hele wereld verheerlijkt worden. Daar wordt misschien niet zoveel meer over gepraat, maar het maakt allemaal deel uit van ons geloof hoor.'

Maar ondertussen is de samenleving erg geseculariseerd en gaan er, althans in Vlaanderen, niet veel mensen meer naar de mis. Is dat volgens u een tijdelijk, want omkeerbaar fenomeen?

'Ik hoop het, dat het tijdelijk is. Het is niet typisch Vlaams, want de secularisatie doet zich voor in alle westerse landen. Wat in Vlaanderen misschien sterk meespeelt, is dat de Kerk vroeger bijna alle aspecten van het dagelijkse leven mee beheerste. Er waren christelijke instellingen, christelijke ziekenhuizen, christelijke scholen, en die hebben allemaal heel goed werk geleverd.'

'Maar misschien hebben die de sociologische opvatting van het geloof bevorderd. Het christendom van de toekomst zal veeleer op overtuigde vrijwilligers steunen, die niet meer gesteund worden door die zuil. Het zal een kleine Kerk zijn, maar als ze echt overtuigd is, zal ze een grote uitstraling hebben.'

'Ik ga ervoor proberen te zorgen dat we in elke streek van het land zulke overtuigde parochies krijgen. Misschien minder parochies dan nu het geval is, maar wel meer overtuigde.'

Betekent dit dat mensen die maar af en toe in de kerk komen, bijvoorbeeld om te trouwen, niet meer welkom zullen zijn?

'Het is goed dat zulke mensen in de kerk willen trouwen, omdat ze hun huwelijk iets sacraals willen meegeven. Dat verdient ons respect. Zij maken natuurlijk niet het christelijke huwelijk in zijn diepste betekenis waar. Maar ze kunnen met ons een stukje van de weg gaan. Daarnaast wil ik tegelijk bouwen aan een meer overtuigde gemeenschap.'

Hebt u daarvoor een strategie in gedachten?

'Nee, nee. Ik kom niet als Zorro, die alle oplossingen in pacht heeft. Ik ga niet aan katholieke marketing of propaganda doen en wil niet zoveel mogelijk mensen inlijven. Mijn bisschopsleuze luidt niet: hier ben ik! Maar wel: O kom, Heer Jezus.'

Moeten de katholieke scholen katholieker worden? De Broeders van Liefde hebben zelfs al gepleit voor aparte scholen, die meer overtuigd katholiek zouden zijn.

'Ten eerste zou ik het goed vinden dat de katholieke scholen die nu bestaan, ervoor zorgen dat ze meer overtuigd zijn van hun christelijke identiteit. Maar dat is uiteraard niet iets wat een aartsbisschop kan beslissen. Zoiets hangt rechtstreeks af van de overtuigingen van de directie en de leerkrachten.'

'Dit sluit niet uit dat er ook scholen komen die hun christelijke identiteit sterker beleven. Ze moeten er wel voor uitkijken dat ze de al bestaande katholieke scholen niet minachten of negeren.'

Zowel kardinaal Danneels als uzelf hebben maandag gesproken over continuïteit. Het verschil tussen u beiden zou enkel een stijlverschil zijn. Zal u toch niet strenger optreden tegen dissidenten?

'Ik ben daar niet zeker van. Ik ben nogal duidelijk als ik over de kerkelijke leer spreek, maar in het dagelijkse contact ben ik zeer open. Het is een beetje nutteloos dat ik het zelf zeg: ik ben democratischer, opener, milder enzovoort dan u allemaal denkt. Ik kan dat nu wel beweren, en dan moet u het maar aannemen op mijn soevereine gezag zeker? (lacht). Ik stel voor dat men mij beoordeelt op de praktijk.'

Nogal wat mensen en groepen, ook binnen de kerk, hebben kritiek op u en hebben zelfs wat schrik, nu u benoemd bent. Gaat u een verzoenende hand naar hen uitsteken?

'Welja, het is daarom dat ik tijd wil vrijmaken om op het terrein te gaan. Ik ga telkens tien dagen uittrekken om echt in een decanaat onder de mensen te leven. Dat is de beste manier om angsten en clichés weg te werken.'

Van de zeven hoofdzonden, welke is uw zwakste plek?

'Ik moet vooral nederigheid oefenen. Ja, hoogmoed is mijn zwakke plek. Ik weet dat ik gemakkelijk succes kan verkrijgen omdat ik zeer gemakkelijk omga met mensen. Ik ben vlot, ik heb humor, ik weet dat ik het niet moeilijk zou hebben om demagogisch te zijn. Daar moet ik voor uitkijken.'

Voor welke zonde kunt u het meest begrip opbrengen?

'Voor alles wat de seksualiteit betreft. Omdat deze deel uitmaakt van de menselijke zwakheid. Er speelt doorgaans zoveel hartstocht mee in dergelijke vraagstukken. Het minste begrip breng ik op voor gierigheid. Een priester die gierig is, dat is voor een parochiegroep zowat het allerergste. Als hij een beetje te veel drinkt daarentegen, of een beetje een dubbelzinnige houding heeft ten aanzien van vrouwen, ach, dat is niet zo schadelijk.'

Maar u bent toch een verdediger van het celibaat voor priesters? Is dat wel houdbaar, in het licht van wat u net komt te zeggen?

'Het is zeker houdbaar, als wij het beleven uit liefde voor God en omwille van onze beschikbaarheid voor de mensen. Dan is het zelfs iets heel moois, waarvoor we ook steun zullen vinden bij de mensen die ons omringen. Ik bedoel niet dat we gevoelloos moeten zijn zoals godgewijde koelkasten. We kunnen best warm en menselijk in de omgang zijn.'

Hoe ziet u de rol van de vrouw in de kerk van de toekomst? Veel katholieken verlangen naar een doorbraak op dat vlak.

'Ach, ik plaag ze graag met de opmerking dat ik vooral op zoek ben naar de rol van mannen in onze kerk. Want de vrouwen zijn alomtegenwoordig. Overal waar ik kijk en ga in de Kerk kom ik vrouwen tegen. Ze zitten in de eucharistie, ze dragen bij tot de liturgie, ze nemen de catechese op zich. Zonder vrouwen zou de kerk recht op haar eigen faillissement afstevenen.'

'En in het leven van een priester en bisschop spelen vrouwen ook een zeer belangrijke rol. Niet alleen om de praktische taken die ze op zich nemen in het huishouden. Ik vind grote steun bij vrouwen, die ik als mijn dochters beschouw, en zij zien mij als een soort vader. Zo blijft het celibaat in evenwicht en wordt het geen bekrompen iets.'


Boeketje Digitalis


(ter voorkoming van misselijk makende geuren, besprenkeld met Coco Channel)


Ik herinner mij niet meer precies, wanneer Mgr Desmet (Brugge) in een herderlijk schrijven vanaf de kansel liet afroepen, dat stemmen voor de Volksunie doodzonde was. Maar zo te zien zijn de tijden van de VU al wel definitief voorbij.
Ik verdenk Mgr Coeur-de-Lion er zelfs van, moest er een partij Bloc Belge/Intérêt Belge bestaan, hij van af de kansel zou oproepen daarvoor te stemmen. Denk aan een van de slechte karakter eigenschappen van een Mechelse Herder : onbetrouwbaar in vreemde omstandigheden, en daarbij maar één Meester erkennend. Arm Vlaanderen! En daarvan afgeleid : Arm Wallonië. Kortom : Arm Ons Allemaal!


Heilige Vader, de volgende keer dat wij op Zondag-middag langs komen voor het Angelus en de porto, moet U toch eens beter luisteren. La Belgique n’est plus du tout Latine, et par conséquende ne sera plus. Of hoorde nie goê?