zaterdag 21 november 2009

GEEF MIJ EEN LANTAARN IK ZOEK EEN MENS




Hieronder volgt een bloemlezing over een Tjeef-Harlekijn, waarin begot een normaal mens blijkt te zitten! De Heilige Mohbama weze gewaarschuwd!
En De Standaard kan bij tijd en wijle een echte ‘étandard’, de krijgsterm, een echte standaard zijn, die uitsteekt boven het strijdgewoel en die de weg toont. Ik word er bijna lyrisch van, zodanig is het ongewoon, deze borrelende bron van memorabele woorden! Ze komen dan ook van een memorabel man die ik tot hiertoe als een ‘arlekino’ zou willen omschrijven. Wat in mijn persoonlijke visie een wereld van verschil zou maken, moest hij tussen de juiste wapenbroeders, staan voor zijn volk, de volksdemocratie en de Vrijheid, volgens Diogenes het mooiste op aarde.
Stel U voor: die hournalisten van DS houden een bibliotheek met citaten bij uit alle teksten die ooit door of andere politieke pipo werden uitgesproken of neergeschreven. Als die pipo dan ofwel overlijdt ofwel omhoog valt, kunnen ze deze netjes bewieroken. Of in zijn hemd zetten, al naar gelang het hen uitkomt.
Dat heet dan journalistiek goê bezig zijn! Wijlen LDL zaliger had het moeten meemaken! Die had geen computer, maar een hart!
Besluit : bij de Oude Grieken liep voornoemde Diogenes, die andere cynicus, op de markt rond, met een brandende lantaarn, om bij klaarlichte dag ‘een mens’ te zoeken. Wedden dat, moest die nu geleefd hebben, hij bij Haiku Herman zou uitgekomen zijn!
Met de lyriek komt ook de herkenning aan dat college-gastjen de kleine Herman, in korte broek en met ziekenfondsbrilletje, zoals hij zichzelf beschrijft. Bij mij heette dat gastje geen Herman, maar verder klopt alles authentiek met mijn herinnering, inclusief de keren dat ik hem ongezien voetje heb gezet, omdat hij mij net iets te slim, te braaf, te onderdanig en te alwetend overkwam. Die jongen hoorde daar niet thuis, maar in een meisjespensionaat!
En van dat vlees maakt men Presidenten….

-o-o-o-o-o-o-o-o-o-

'Ik ben een pessimist wat de menselijke natuur betreft. De mens heeft nood aan hulp van iemand anders, van een norm of van God. Hij komt niet op eigen kracht tot het goede. Als hij zich laat gaan, is de kans groter dat het kwade eruit komt in plaats van het goede'

(De Standaard, 31 december 1988)

'Ik was de primus van de klas maar ook de meest verlegene. Zes jaar lang durfde ik nooit mijn vinger op te steken' (De Standaard, 31 december 1988)

'Diep in zijn hart is de Vlaming een conservatief, iemand die niet van grote of bruuske veranderingen houdt. hij heeft behoefte aan een ruggensteun en een houvast.' (De Standaard, 31 december 1988)

'Het is mijn diepe overtuiging dat de christen-democratie de enige drager is van een aantal waarden die essentieel zijn voor de mens.' (De Standaard, 31 december 1988)

'Mijn grootvader en grootmoeder hielden café in Betekom en als kinderen gingen we daar veel met vakantie. Mijn vader is de eerste van een generatie die gestudeerd heeft en thuis leidden we helemaal geen mondain leven.' (De Morgen, 9 mei 1992)

'Het falen van de mens hebben de katholieken nooit gedramatiseerd. we kennen de zonde, maar ook de genade en de vergiffenis. Dat is het wat ons van de anderen onderscheidt. Zo heeft André Cools ooit gezegd: “Je ne suis pas un Chretien; moi, je ne pardonne pas.,' (De Morgen, 9 mei 1992)

'Ik ben vrolijker dan u denkt. Gerard Deprez heeft eens gezegd dat ik de meest geestige van de Vlaamse politici ben. Maar mijn analyse van de samenleving en de beschaving is niet vrolijk.' (Humo, 19 november 1996)

'Ik heb in mijn leven de dingen altijd gemakkelijk gekregen: directeur van de studiedienst, partijvoorzitter, minister, vice-premier. wellicht ben ik een politiek zondagskind.' (Humo, 3 maart 1998

- voor hij kamervoorzitter, premier en president werd)

'Eén van de grote fouten van onze samenleving bestaat erin dat we geloven dat sociale hervormingen in de plaats kunnen komen van morele hervormingen. Als we wetten hebben gemaakt en structuren hebben gewijzigd, denken we iets te hebben veranderd. Terwijl de problemen grotendeels bij de mensen zelf liggen. Zolang we daar niets aan doen, hebben we niets gedaan.' (Knack, lente 1998)

'Ik verzet me tegen politici die om de haverklap in spelprogramma's opdraven of die het nuttig vinden om een traantje weg te pinken voor de camera's. Dat zou de politici dichter bij de mensen brengen. Ik geloof het niet. Het enige en echte contact is praten met de mensen.' (Gazet van Antwerpen, 26 september 1998)

'Laat de franjes vallen en dring door tot de essentie. Laat de waarheid primeren. De mensen zijn allemaal op zoek naar authenticiteit, naar eenvoud. Dat moeten we weten en erop inspelen.' (Gazet van Antwerpen, 26 september 1998)

'Ik besef dat ik voor sommigen nooit helemaal van het imago van een vroegmiddeleeuwse fundamentalist zal afgeraken. Tegen de karikatuur die bepaalde media van je maken, moet je je hele leven blijven vechten.' (Humo, 1 juni 1999)

'Ik denk dat men moet leven alsof men eeuwig zou leven. Anders neemt men geen initiatieven meer, is men niet levenskrachtig.' (Het Belang van Limburg, 1 april 2000)

'Ik ben er mij van bewust dat men mij soms een cynicus noemt. Ik bestrijd dat. Ik ben geen cynicus, maar mijn humor is soms wel uitermate ironiserend, soms cynisch. Maar een cynicus is iemand die zich in de macht wentelt en daar alles voor doet. Wie cynische humor heeft, doorprikt zoiets met cynisme.'

(Het Belang van Limburg,

1 april 2000)

'Ik geef u een waarschuwing: ken mij niet te goed. U zou van mij kunnen houden. Mensen zeggen mij altijd: “U bent helemaal anders dan u eruitziet., Waarmee ze wellicht bedoelen dat ik “beter, ben dan ik eruitzie.' (Knack, 4 december 2000)

'Ik lijk misschien een zuurpruim, maar ik kan ook leuk doen of emotietjes rondstrooien. Heel veel mensen zijn op zoek naar authenticiteit. In de politiek zoeken ze hetzelfde. Van politici die alleen maar leuk uit de hoek komen, hebben ze inmiddels de buik meer dan vol'

(Humo, 22 april 2003)

'Waarschijnlijk ben ik te gelukkig om een echte dichter te zijn. Het ware dichterschap ontstaat vanuit een tekort of een gemis.' (Het Laatste Nieuws, 23 november 2003)

'Mijn dochters zeggen soms dat er een monnik in mij zit, maar ik heb zeker geen roeping. Er zit misschien een stukje monnik in mij, maar het is ruim onvoldoende om er een leven van te maken. Deze mensen leven in onthechting van het ik. Dat zit niet in mij. Ik heb wel geen jumbo-ego om premier te worden, maar het is voldoende ontwikkeld om in de politiek mee te draaien.' (De Standaard, 4 juli 2006)

'Op mijn veertigste werd ik plots gecoöpteerd. Ik zie mij nog altijd binnenkomen in de Senaat, met die hoge stoelen en al die senatoren. Dat dat moment zo'n indruk op mij heeft gemaakt, geeft wellicht aan dat ik echt naar dat mandaat verlangd had. Tot die eedaflegging was ik een technocraat, toen werd ik een echte politicus.' (De Standaard, 4 juli 2006)

'Ik kan geen 14 uur per dag bezig zijn met politiek. Ik heb daar doodgewoon geen goesting voor. Ik kan dat niet en ik wil dat niet. Ik moet nog andere belangstellingen kunnen ontwikkelen. Ik wil een persoonlijk, familiaal leven hebben. Een keer kunnen zeggen: vandaag doe ik niets.' (Het Laatste Nieuws, 28 juli 2007)

'Mijn buikgevoel zegt me dat ik me het beste voel in de rol die altijd mijn rol is geweest: een soort van “Supreme Counsellor,.'
(Het Laatste Nieuws, 28 juli 2007)
Om te besluiten, even leentje-buur spelen bij een geboren haiku-dichter, onze goede vriend Guvaal van SeniorenNet…Ga daar gerust eens langs. De Bokma (geestelijk) staat altijd klaar! (http://blog.seniorennet.be/guvaal/ ) Onderstaand pareltje is er eentje waar Hermanneke nog een puntje kan aan zuigen!

Rustige vastheid
regeert over avondland
Er hat es geschafft!

Geen opmerkingen: