ZONDAG 2 APRIL 2023

ZATDAG 15 APRIL 202315

De Wever Hoofdman?

906 - EEN CLOWN-KONTDRAAIER OP DE DANSVLOER HEEFT ALTIJD SUCCES

*

I N H O U D

Voorwaarde die hier duidelijk van teoassing is: tezelfdertijd niet overdreven veel (min of meer) gelijkgezinden-grabbelaats onder dezelfde spots toelaten. Vooral BDW is superieur gepokt en gemazeld in de wetenschap dat solo-dansers in geen geval concueeentie mogen dulden. Politiek op hoog niveau is voor mannen met inhalig karakter, ’n eenmansmissie dus die als een te nauw harnas het hele lichaam – tot en met de kleine teen - beknelt. Dat leidt onvermijdelijk naar een door-en-door slecht karakter.

Maar het valt hem dus uiteindelijk toevallig roraal nietmee. Juist de dag dat alle spots op hem en zijn nieuw boek dienden gericht te zijn, geven de verdomde PEILINNGN opnieuw verlies aan voor zijn deemsterende heir van trouwe volgelingen & toekomstige medeprofiteurs voor kleine jongens in de Grote Vaderlandse Politiek, terwijl het er ondertussen net andersom aan toegaat bij het Vlaams Belang, de Geliefde Vijjand, dat aldoor hoger klilmt op de ladder der hoopvolle verwachtingen. Voor deze voorvechters in de Eerste Linie moet er inderdaad over de ganse breedte genoeg plaats geruimd worden.

Even nadenken!

Samen zouden die twee immers de absolute meerderheid halen. Zodat Vlaandeen eindelijk opnieuw opgestuwd kan worden in de vaart der volkeren. Alle andre politeke heden, bestaande gedachtenstromen zijn de laatste 50 jaar voor hun kiezers alleen nog kaalplukkende incasso-buri’s geworden.

Een Volk, aan het Blok gezet met Vrije Baan en en veilige toekomst voor een Onafhankelijk Vlaandren.

02-04-2023

Tour de Farce

De affaire Delhaize dreigt een uitputtingsslag te worden. We moeten terug gaan naar de jaren negentig van de vorige eeuw om nog zo’n lange staking te hebben meegemaakt. En dat ging toen om de autofabrieken van Vorst, Vilvoorde die sloten en waarbij de mensen effectief hun job verloren. Zelfs bij het nieuws over de sluiting van Ford Genk hernamen de werknemers sneller het werk en ook toen ging om jobverlies. In het licht van deze gebeurtenissen is de kwestie Delhaize haast een farce.

Delhaize wil overschakelen op franchisewinkels i.pl.v. eigen beheer, omdat die meer opbrengen. Dat alles wel zonder verlies van jobs, opgebouwde rechten of loon voor de werknemers. Dat laatste kan eventueel wél het geval zijn bij nieuwe aanwervingen. De miljarden winst die Ahold Delhaize volgens onze vakbonden maakt, komen niet eens uit hun Belgische activiteiten.

    Waar het de vakbonden om gaat is dat ze de hele winkelsector willen ondermijnen, niet alleen Delhaize, dat alleen maar een symbool is geworden. In deze tijden van e-commerce horen 19-eeuwse stakingen echter niet meer thuis, tenzij misschien in streken zoals onze DDR, waar men inderdaad op dat gebied zeker nog achter loopt.

Bart De Wever: ‘De gematigde islam zal op termijn een deel van de Vlaamse identiteit moeten worden’

DB Magazine: N-VA-voorzitter over woke, democratie en niet samenwerken met VB

28/03/2023 Christophe Degreef

*

N-VA-voorzitter Bart De Wever staat op de cover van het nieuwe Doorbraak Magazine, dat nu ook in uw krantenwinkel ligt. Binnenin vindt u een uitgebreid interview met De Wever over zijn nieuwe woke-boek, de boosheid van de burger en zijn idee van de Vlaamse res publica. ‘Assimilatie? Mijn voorkeur is een vorm van synthese. Ik pleit er absoluut niet voor om zwarte piet totaal uit onze traditie te bannen, maar zie er ook geen graten in als tradities evolueren.’

Bart De Wever: ‘Dat extreemrechts en woke soms elkaars beste bondgenoten zijn, is de essentie van mijn boek ‘Over woke’. Ik mik daarmee in eerste instantie op een almaar groeiend publiek dat zich niet langer gehoord voelt. Maar het is evenzeer bedoeld als waarschuwing voor progressieve intellectuelen, die de maatschappelijke polarisatie ijverig in de hand werken. Links heeft daar altijd de mond van vol, maar lijkt te vergeten dat je voor polarisatie eerst en vooral twee tegengestelde polen nodig hebt. Herinner je het beruchte editoriaal in Knack vijf jaar geleden, waarin zonder verpinken werd geschreven dat racistische stereotypen in het DNA van de Vlaming ingebakken zitten. Dan moet je niet verbaasd zijn dat mensen zich uit boosheid daarover ook zo gaan gedragen’, zegt De Wever in ons nieuwe Doorbraak Magazine.

‘Bij de wokers is vrijheid de vijand geworden, die ze willen inperken. Eventueel zelfs via de rechtbank, of met geweld. Tegelijk wordt gelijkheid ook wraak, een soort van compensatie voor slachtoffers van dominante groepen. Kijk naar het feminisme: dat is anno 2023 vaak verzuurd tot een anti-mannenbeweging, waarbij zelfs de mannelijke biologie in vraag wordt gesteld. En bewegingen die ooit ijverden voor de rechten en maatschappelijke emancipatie van allochtonen, huldigen almaar vaker het discours dat de blanke, heteroseksuele man genetisch racistisch is.’

Gemeenschapsdenken

‘Voor mij draait het In de res publica om het gevecht tussen opinies, een gevecht dat je moet proberen te vertalen in goed uitgebalanceerd beleid. Verwachten dat een beleidspartij honderd procent van wat ze denkt ook kan omzetten in beleid, of dat ze andersdenkenden overal de pas kan afsnijden en zelfs de toegang tot gemeenschapsmiddelen kan ontzeggen, dat is natuurlijk je reinste fictie. Mijn boek is dus een pleidooi om opnieuw aansluiting te vinden bij het verlichtingsdenken en bij het gemeenschapsdenken, waarbij we dan samen op zoek moeten gaan naar een consensus.

We moeten ernaar streven om ondanks alle snelle veranderingen toch nog altijd een res publica te behouden, een geheel van burgers waarop de democratie kan blijven draaien. Op basis uiteraard van een welbepaalde identiteit: een gedeeld grondgebied, een bepaalde voertaal en cultuur en de perceptie van een gemeenschappelijk verleden. Enkel dan kunnen we op basis van de waarden van de verlichting in harmonie samenleven.’

Zwarte Piet

‘Laat me dit even illustreren met een heel gevoelig voorbeeld: de roetpieten-discussie. Vlaams Belang verwijt me constant dat ik meehuil met de woke-wolven in het bos door bij de jaarlijkse aankomst van Sinterklaas hier in Antwerpen de zwartepieten te bannen en de weg te plaveien voor roetpieten. Dat is klinkklare onzin: de VRT organiseert dat, en ik heb daar niets over te zeggen.

Toen de VRT me dat enkele jaren geleden liet weten, was mijn eerste reactie ook: oei, moet dat nu echt? Tegelijk kan je je natuurlijk de vraag stellen: moeten ook tradities niet kunnen veranderen? Enerzijds heeft zwartepiet in Vlaanderen nooit een racistische connotatie gehad, anderzijds ligt het hele blackface-verhaal (een Amerikaans gebruik waarbij een blanke een zwarte stereotypeert door zich zwart te schminken, door de Amerikaanse segregatie van zwarten tot ver in de twintigste eeuw een gevoelig thema, red.) wél heel gevoelig bij een groot deel van de zwarte gemeenschap. Ik pleit er dus absoluut niet voor om zwartepiet totaal uit onze traditie te bannen, maar zie er ook geen graten in als tradities evolueren.’

Gematigde islam

‘Wat het probleem is met assimilatie, vraagt u? Wel, dat het een context oproept waarbij een nieuwkomer bij wijze van spreken verandert in iemand van de gemeenschap waarin hij terecht komt. In een geglobaliseerde wereld is dat nogal complex: je kan nooit volledig veranderen, al was het maar omdat je pakweg niet van huidskleur kan veranderen. Mijn ideaalbeeld is een vorm van synthese. De gematigde islam bijvoorbeeld zal op termijn een deel van de Vlaamse identiteit moeten worden. Maar zo’n proces moet je uiteraard vanuit de res publica begeleiden en sturen.’

In Samenwerking met het Vlaams Belang gelooft Bart De Wever dus niet. Niet in hun verzet tegen woke, niet in hun streven naar een gezamenlijke soevereiniteitsverklaring met N-VA in het Vlaams parlement. ‘Die mogelijkheid zal eerst op het federale niveau moeten worden gecreëerd. Vanuit de vaststelling dat het onmogelijk is om nog een coherente Belgische regering te volgen. Daar staan we ook vlakbij, maar Vlaams Belang zegt nu al dat het federaal niets wil doen en niet mee wil onderhandelen. Tja, waarom dien je dan eigenlijk lijsten in?

‘Samenwerken met het Vlaams Belang is totaal contraproductief, en bovendien heb ikzelf ook niets met het Vlaams Belang. Die partij beledigt me ook constant, waarom willen ze dan met mij een regering vormen?’, zo vraagt De Wever zich af.

Lees het volledige interview met Bart De Wever in het lentenummer van Doorbraak Magazine.

*

*

LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

In een artikel in HP DE TIJD Kon men kort daarvoor lezen, dat BDW staat voor de staatkundige hereniging der Republiek der Beide Nederlanden die in het nabije verleden ten aanschouwe van de gehele wereld zo glansrrijk geweest zujn.

Alle andere hoernalisten in de Vlaamse Mediawereld gaven niet thuis. Want dergelijke uitspraken staan lijnrecht tegenover de donkere belangen van hu Broodheren.

Weer twe niet te betalen koninjkrikkepoenpakkers minder. Een boven en een onder de Moerdijk! Was dit dan uitt de mond van BDW een lapsus, een verspreking of eerder een geheime verborgen en re verzwijgen intentie?

Wait and see!

Klare wijn, Bart. Daar ooit nog van gehoord of over gelezen? En dan hoef je niet eens Uw reeds opgeschept bord bruine bonen te eten, zoals voorgekauwd in de klassieke Nederlandse literatuur.

Tot slot…. Ook de intentsionele bedoeling van BDW   opgemerkt inzake zijn collaboratie/sympathie voor de Islam? Of gaat die, zoals in Oostende, straks met een bonte veerzameling Moslims-mede Belgen, deelnemen aan het Rammen van Madammen?

Boer, let op Uw ganzen!

Want daar is het woord uit de oorlogsherinnering weer: collaboratie is altijd synoniem van verraad en egoïsme. Wat in het geval BDW dubbel zo hard aankomt. Of zijn de letters AVV-VVK op de grafzek van Vader De Wever reeds vervangen door AVV - V voor Allah?

*

Digithalys

 

ZATERDAG 1 APRIL 2023

*

905 - HET APENLAN D NA   MEI 2024

*

I N H O U D

De fronten worden bemand en de eerste kanongschotrn worden reeds gelost. Zo geluidloos mogelijk, en cer boven de hoofden, met de vokksaandacht van de man in de straat maximaal gericht op hoe de doordeweekse landbouw best ge- verstikstoft kan worden, begeleid door de dodelijke stralingen van de nieuwe milieuvriendelijke hoogspanningslijnen die de Nordzeestroom naar het Franstalig lndsgedeelte versassen.

Maar het is alsof de duivel ermee gemoeid is want bij de laaste PEILINGEN blijken alle partijen die aan de macht zijn haast kopje onder te gaan, terwijl de enige partij van RECHT DOOR ZEE, het Vlaams Belang, steeds verder naar boven schuift.

Deze tekenen des tijds echter worden in de ganse medeplichtige media verzwegen, ha zelfs 180° omgedraaid want hun geldklopprij staat op het spel. Want die ouderwtse met moeite overlevendeMedia pverleven alleen dank zij de Staatssteun waarmee ze worden omgekocht.

 

1. 
   

Anders gezegd: daar wordt alles aan gedaan om dit Apenland

te doen overleven, om het even hoeveel miserie dat meebrengt voor de zwetendeen zwijgende Vlamingen. Dezen zijn het toch gewoon ùet hun roeping om het Land recht te houden, zodat de Francofonie in het desastreuze EU-verhaal verder de hoogste noten kan spelen.

Maar terzake. Om het even walk arrangemt er nu al bekokstoofd wordt voor de splitsing, feit is dat geen enkel acoorrd met de Francofonie, van wie de bedriegerij in de genen ingebakken zit, kan als tegenpartij ooit voor een centiem betrouwd worden. De scenaeio’s om het laken naar zich tot te trekken liggen reeds klaar in de schuiven bij elk Ministerie. Want…. met het GELD van de transfers koopt men de BOTER.

Communautair

*

België met vier, het debat schuilt in de details

*

De analyse van het Belgische probleem wordt eigenlijk breed gedeeld. Van B-plus tot de VVB, iedereen erkent dat het vastloopt. Dat deze Belgische politieke structuur niet werkt, met versnipperde bevoegdheden waar iedereen bevoegd maar niemand verantwoordelijk is, met stilstand tot gevolg. Een ernstig debat is een goed begin van een oplossing.

België met vier

De oplossingen die voor handen zijn vind je tussen de uitersten unitariseren en splitsen. Maar een oplossing die vaker en vaker opduikt, vooral maar niet alleen in Franstalig België, is ‘België met vier’. Philippe Destatte van het Institut Destrée, een denktank in Namen schreef er een boek over Het spook van het confederalisme; België met vier (Uitgegeven bij Doorbraak).

Vlamingen en Franstaligen zijn in een soort tweedelig federalisme gedoemd om het tegen elkaar op te nemen, analyseert Destatte. Dat wil hij opheffen door in België vier evenwaardige deelstaten te voorzien. Die vier deelstaten zijn de huidige vier taalgebieden, het Nederlandstalige Vlaanderen, het Franstalige Wallonië , het Duitstalige Oost-België en het tweetalige Brussels Hoofdstedelijke Gewest. De grenzen van elk grondgebied liggen vast, van die discussie zijn we dan af.

Vlaanderen is Vlaams

Elke deelstaat heeft dezelfde bevoegdheden, ook constitutieve autonomie om de eigen werkzaamheden te regelen, en voert die uitsluitend op het eigen grondgebied uit. Geen discussie meer dus over territoriale en personele bevoegdheden of rechten. Een Franstalige die in Vlaanderen woont, valt onder de Vlaamse regels.

 

De bevoegdheden van de federale regering worden opgesomd, de andere, ‘residuaire’ bevoegdheden behoren toe aan de deelstaten. Dat zou het versnipperen van bevoegdheden moeten oplossen. Destatte geeft zijn lijst van de federale bevoegdheden. Daar zitten de monarchie bij, en evidenties zoals Defensie en Buitenlandse Betrekkingen, maar evengoed ‘De Noordzee’.

Duivelse details

Door zijn model tot in het detail uit te werken, neemt Destatte een risico. Hij stelt zich bloot aan kritiek. Je kan rond het principe van België met vier wel wat politici en partijen verenigen. Tot het aankomt op de praktische uitwerking. Wat te denken van het unitair houden van de sociale zekerheid en – ik zeg maar – asiel en migratie, of het arbeidsrecht, met name de normen betreffende de relaties tussen werkgever en werknemer en de syndicale vrijheden. Punten waarop in verschillende delen van dat België met vier helemaal anders gedacht wordt.

Ook Destatte zijn model van financiering zal voor discussie zorgen. Hij houdt vast aan een financiering vanuit de federale overheid, met uitzondering van de fiscale autonomie die al verworven is. Een standpunt dat eerder in Wallonië dan in Vlaanderen zal gesteund worden. Vlaanderen ziet meer heil in meer fiscale autonomie. De fiscaliteit moet de bevoegdheden volgen, zodat de gevolgen van het eigen beleid voelbaar zijn.

Vaste moeder aller verkiezingen

 

De bevoegdheden, verantwoordelijkheden en relaties tussen de federale staat en de deelstaten moeten bij wet geregeld worden. Destatte houdt hierbij vast aan de bijzondere meerderheid in het federaal parlement met nog extra goedkeuring in de deelstaatparlementen. Nog een vaststelling: ook de alarmbelprocedure blijft bestaan. Als twee derde van de verkozenen van een deelstaat vindt dat een wet ‘ernstige schade toebrengt aan hun deelstaat’ luidt de alarmbel. Dat wil concreet zeggen dat 2 van de 3 verkozenen uit Ost-Belgien een wet kunnen vertragen of tegenhouden. Een zeer confederale logica, dat wel, maar de grendels verdwijnen dus niet. De vraag is of diezelfde drie als aparte entiteit worden gezien in de bijzondere meerderheid…

Het federale parlement wordt rechtstreeks verkozen met vier kieskringen, de vier deelstaten. Ook voorziet dit plan elke keer een ‘moeder aller verkiezingen’. De verkiezingen voor de deelstaten en het federaal parlement vallen samen met de Europese verkiezingen, om de vijf jaar. Dat wil ook zeggen dat geen enkele regering kan vallen, enkel met een constructieve motie van wantrouwen.

Het spook

 

Maar het boek van Destatte is meer dan zijn model. Hij neemt de lezer ook mee langs de geschiedenis van het confederalisme-idee in België. Het spook van het confederalisme is al bijna even oud als het land zelf. Het is in de loop der tijden door iedereen wel geopperd. Met onregelmatige tussenpozen steekt het spook de kop op. Als oplossing geroemd door de ene en verketterd door wie het enkele jaren voordien zelf als oplossing zag. Aan deze en gene zijde van de taalgrens overigens. Je kan gerust stellen dat de N-VA een oud Waals idee heeft afgestoft.

België met vier is een interessante denkpiste. Al zit de duivel in de details. Die details doen er toe, niet het principe, maar de details bepalen of en hoe zo een model een oplossing kan zijn. Het debat erover helpt om de problemen helder te stellen en te zoeken naar een oplossing. Daarom ook geven we dit boek bij Doorbraak uit. België met vier verdient een eerlijk debat. We kunnen besluiten met Rik Van Cauwelaert in zijn inleiding op het boek van Destatte: ‘Wie Philippe Destatte leest, beschikt eindelijk over een betrouwbare politieke gids voor wat er in Wallonië wordt gedacht’.

 

Het spook van het confederalisme; België met vier is te koop in de webwinkel van Doorbraak.

Pieter Bauwens

 

 

 

 

LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

   Breaking News

‘tScheldt richt politieke partij op

1 april 2023 De Redactie

Het satirische blad ‘tScheldt heeft de pers laten weten over te gaan naar een nieuwe fase in haar 27-jarige bestaan.

‘tScheldt wordt de eerste satirische politieke partij in België.

De initiatief-nemers achter ‘tScheldt hebben een programma op tafel gelegd dat kan tellen.

Geïnterviewd door Bart Schols van de VRT gaf ‘tScheldt de volgende antwoorden:

Schols: “Wat is jullie programma?”

 

Faustus (drijvende kracht achter de kopie-kamer van ‘tScheldt): “Wij hebben geen programma.”

 

Bart Schols: “Excuseer?”

Faustus: “Ja, mijnheer Schols, in die zin verschillen wij niet van een klassieke partij uiteraard. Ook zij hebben geen programma. Klassieke politieke partijen maken programma’s op maat van de waan van de dag. Wij menen dat wij dat ook kunnen. Nee, wij menen dat wij dat zelfs beter kunnen.”

Schols: “Waarom willen jullie een politieke partij zijn?”

 

Faustus: “Goh, mijnheer Schols, waarom willen al die klassieke politici in de politiek? Voor het geld natuurlijk. Een job in de politiek is een win-for-life. Wij hebben bij ‘tScheldt al 27-jaar een nagenoeg lege kas en wij zijn afhankelijk van giften. In plaats van de mensen voortdurend lastig te vallen met abonnee-acties kunnen we evengoed zoals een politieke partij het geld rechtstreeks uit de zakken van de mensen halen zonder dat ze er iets kunnen tegen doen.”

Schols: “Waarom moeten mensen dan voor jullie stemmen?”

 

Faustus: “Niemand moet voor ons stemmen hé mijnheer Schols.”

 

Schols: “Maar jullie willen toch zetels winnen?”

 

Faustus: “Mijnheer Schols, wij zijn allemaal blanke veertigers, vijftigers en zestigers, wij hebben al genoeg ‘gewonnen’ en ‘verloren’ in het leven. Het gaat hier niet om ‘winnen’. Wij vragen gewoon aan de mensen om ons in het parlement te stemmen. Stem ons in de macht! Zodat we van binnenuit kunnen werken aan onze satire, in plaats van van buitenuit. Het is zo vermoeiend om al die politieke schandalen van van buiten de politiek te ontdekken en te rapporteren. Het zou zo makkelijk zijn Sihame El Kaouakibi te ontmaskeren door rond te hangen aan het koffie-apparaat in de kamer. Want die politiekers wisten al lang dat El Kaouakibi de boel belazerde natuurlijk. Alleen duurde het een tijdje vooraleer ‘tScheldt de bewijzen vond.”

 

Schols: “Maar wat gaan jullie met jullie stemmen doen?”

 

Faustus: “Wat iedere partij doet natuurlijk, verkopen aan de hoogst biedende. En er dan een sappig artikel over schrijven.”

 

Schols: “Maar wat als jullie de kiesdrempel niet halen, dan zijn jullie stemmen verloren?”

 

Faustus: “Ja dat klopt. Wij hebben al telefoon gehad van Bart De Wever. Die heeft ons in niet mis te verstane bewoordingen gezegd dat wij de N-VA gaan pijn doen met dit, wat hij -onnozele initiatief-, noemt. Wij hebben beleefd tegen mijnheer De Wever gezegd dat wij geen enkele interesse hebben om de N-VA pijn te doen, tenzij ze Erik Van der Paal blijven gebruiken als leverancier van fake news en verdovende substanties in het Antwerpse.”

 

Schols: “Bij het Vlaams Belang staan ze ook niet te juichen met jullie initiatief..”

 

Faustus: “Dat klopt. Maar dat is niet nieuw. Niemand heeft ooit staan juichen voor ‘tScheldt. Zoals gezegd, wij gaan onze lezers betrekken bij ons initiatief en de augiasstal van de Vlaamse politiek met satire openbreken. U moet ons beschouwen als de linker- en rechterwijsvinger die de puist van de hedendaagse politiek uitduwen tegen onze bladspiegel. We kunnen verzekeren dat met enkele ‘tScheldt parlementsleden er veel meer gaat gelachen worden in het parlement. Bij onze lezers toch. Allicht zullen collega-politici iets meer groen lachen.

 

Schols: “Maar hebben jullie dan echt geen programma?”

 

Faustus: “Al onze toekomstige parlementsleden stemmen volgens eigen inzicht en initiatief. Hét doel is om zo snel mogelijk een villa in Toscane te kunnen bekomen. Liefst gecombineerd met een wijngaard. Zodat we onze lezers een permanente aanwezigheid in het stikstofloos Italië kunnen aanbieden.

 

Schols: “Veel succes!”

 

Faustus: “Ah ja… mijnheer Schols, wij streven ook naar controle-zitjes binnen de VRT. Van zodra we daar zitten raden wij U toch aan te solliciteren bij een andere zender…”

Schols (verbouwereerd): “Maar dat is machtsmisbruik…”

 

Faustus: “U zegt het juist mijnheer Schols. U zegt het juist!”

Schols (bleek): …

 

Faustus: “Kandidaten voor de satirische partij ‘tScheldt mogen zich met CV aanmelden op: redactie@tscheldt.be”

**

Digithalys

 

Woensdag 25 Januari 2023

*

903 - DE STILTE VOOR DE STORM IS VEEL TE LUID

D E E L   I I

*

I N H O U D

*

Daar komen, voor zij die zich nog deze tijden hrinneren, de dagen terug van ‘s Maul halten’.

Wij, de menselijke diersoort, geraakt maar nirt geleerd. Ooit al gingen er torens gebouwd worde, die tot aan de Hemel reikten, als iedereen maar naarstig meehielp. Volgens de Schriften was dat er gens in Babel…..

Tegenslag - zelfs van uit de Ruimte valt daarvan geen spoor mrer te ontdekken.

En aangezien er toen nog geen computers waren met ogebblikkelijke vertaling in alle talen ter wereld, ving men al spoeig bot. En zo verviel Babel tot Uropia.

Nu hebben alle volkeren elk apart een soort muggen uitgevondden om met elaar op een eerder gewelddadige manier te communiceren. Inclusief Dood en Vernieling, zelfs zonder de minste verwittiging vooraf. Morgen zien ze dan wel verder, daar waar ergens het geld eerst op is en de mensen terug aan het werk zullen moeten, willen ze als voorheen; de gebraden ganzen in hun bek krijgen….

Wedden dat er noch uit Den Hoge noch uit Het Rijk der Doden enig geluid komt?

**

VERHOUDING FRANKRIJK–DUITSLAND VERLAMT EUROPESE UNIE

Bondskanselier Scholz en Frans president Macron.

**

Essay - 26/01/2023

*

Er zijn barsten gekomen in het verstandshuwelijk tussen Frankrijk en Duitsland. Liefde tussen beide landen is er nooit geweest, maar sinds het door De Gaulle en Adenauer gesloten verstandshuwelijk, het Elysée-Verdrag, waren er weinig haperingen in de Frans-Duitse as, de spil van de Europese samenwerking. Duitsland ging meestal wel akkoord met de Franse ideeën. Voornamelijk uit schuldgevoel over de Tweede Wereldoorlog en de wens de Europese samenwerking tot een succes te maken.

Met bondskanselier Scholz lijkt daar verandering in opgetreden. Duitsland is weer zelfbewust en ziet voor zichzelf een leidende rol in Europa weggelegd, inclusief op defensiegebied. Ook op andere gebieden botert het niet tussen de twee landen. Weten de leiders van de Frans-Duitse as het bij te leggen en hun verschillen met compromisbereidheid te overbruggen of zetten zij de hakken in het zand en is met de hapering van de Frans-Duitse as ook meteen de Europese Unie (EU) verlamd? De lakmoesproef is de EU-top van 9 tot 11 februari. Dan zullen er beslissingen genomen moeten worden over de EU-opstelling en wapenleveringen aan Oekraïne, over de relatie met China en over wel of geen EU-industrie politiek.

Scholz

Anders dan met Merkel heeft Macron geen klik met Scholz. Scholtz is van een andere partij en zijn coalitie kent een andere samenstelling dan de Grote Coalitie van Merkel. Vooral (de opstelling van) de Groenen maakt een verschil. Maar ook karakter en achtergrond van Scholz spelen een rol. Dat werd al duidelijk toen voor de eerste keer sinds de Tweede Wereldoorlog de jaarlijkse Elysée-Verdragsbijeenkomst van Duitsland en Frankrijk werd afgelast en beide leiders fundamenteel anders bleken te denken over defensie, energiepolitiek en…… uitbreiding van de EU.

Er is dus meer aan de hand dan dat de persoonlijke band tussen Macron en Scholz minder sterk is dan die tussen Macron en Merkel. De posities op diverse gebieden tussen Duitsland en Frankrijk lopen steeds verder uiteen. Een belangrijk conflict thema is defensie. Nu het wapengekletter in Europa weer hoorbaar wordt en de Oekraïne-oorlog herbewapening actueel maakt, blijkt Scholz niets te zien in de gekoesterde droom van Macron: een Europees leger onder leiding van Frankrijk. Scholz sprak vlak na de Russische inval in Oekraïne in Praag (Tsjechië had het halfjaarlijkse voorzitterschap van de Europese Unie; nvdr) van een Zeitenwende.

Duitsland herbewapent zelfstandig en ziet voor zichzelf in Europa een leidende rol op defensiegebied weggelegd. Een rol die tot voor kort nog volledig taboe was. Herbewapening van Duitsland, dat was toch uit den boze. De Duitse grondwet verbood het zelfs? Tot groot ongenoegen van de Fransen herbewapent Duitsland zich bovendien met Amerikaanse systemen (waaronder ‘missile defense system’ Sky Shield) en niet met Franse of Italiaanse alternatieven waaronder het SAMP/T Air Defense System.

Energiepolitiek

De Duitse industrie draait grotendeels op gas. Met de sancties tegen Rusland en de Russische reactie daarop kwam daar in sneltreinvaart een einde aan. Uit Rusland komt bijna geen gas meer en Noorwegen en Nederland kunnen dat gat niet volledig vullen. Spanje moest uitkomst bieden. Premier Sanchez bleek daar ook toe bereid. De twee landen sloten een overeenkomst om een pijpleiding vanuit Spanje naar Duitsland te bouwen.

Daar begonnen de strubbelingen tussen Scholz en Macron. Macron weigerde toestemming te verlenen de pijpleiding over Frans grondgebied te laten lopen. Zogenaamd omdat (fossiel) gas niet past in het Fit-For-55-klimaatplan van de EU. In werkelijkheid omdat het de (lucratieve) levering aan Duitsland van Franse atoom stroom zou verminderen.

Uiteindelijk werd wel een compromis bereikt. De pijpleiding komt er, maar niet over land. Hij moet door de zee, van Barcelona naar Marseille. In eerste instantie voor het transport van gas, maar later van waterstof. De bouw van de onderzee pijplijn duurt langer, waarmee Macron tijd koopt voor de Franse nucleaire energie. Een Europese energie politiek lijkt er met de tegenstelling tussen Duitsland (niet-nucleair) en Frankrijk (nucleair) echter niet in te zitten.

Daarnaast bleken Scholz en Macron van mening te verschillen over de uitbreiding van de Europese Unie. Duitsland wil alle acht potentiële kandidaten (naast Oekraïne en Moldavië ook Noord-Macedonië, Albanië, Montenegro, Bosnië-Herzegovina, Servië en Kosovo) een EU-lidmaatschap in het vooruitzicht stellen. Frankrijk wil dat niet, omdat het bang is de regie te verliezen met zoveel lidstaten. Macron stelt een politieke schil rond de EU voor, een lossere samenwerkingsverband met deze landen.

Afgelasting jaarlijkse bijeenkomst

Niet dat het hardop werd gezegd, maar de afzegging – later bleek het uitstel – van de jaarlijkse bijeenkomt in het kader van het Elysée-Verdrag was duidelijk debet aan de strubbelingen over deze thema’s.

Het 60-jarig jubileum van het verdrag werd overigens afgelopen zondag alsnog gevierd. De voltallige Duitse ministers ploeg reisde af naar Frankrijk. Een definitieve afzegging wilde Scholz niet op z’n geweten hebben. Beide landen moeten tenslotte samen weer verder. Zonder de Frans-Duitse ‘compromismachine’, zoals Scholz de onderlinge samenwerking betitelde, komen de 27 lidstaten van de EU niet tot overeenstemming.

Macron probeerde van zijn kant ook een positieve toon aan te slaan. Met een referentie aan de beroemde uitspraak van Goethe (in Faust) sprak hij over de Frans-Duitse relatie als ‘Zwei seelen in einer Brust’.

China

Niet lang na de afzegging van de Elysée-bijeenkomst bracht Scholz een bezoek aan China. Macron had aangeboden mee te gaan, maar dat werd vriendelijk afgewezen. De EU-houding tegenover China, inclusief die van Frankrijk, was verslechterd. Men zag in China niet langer de gedroomde handelspartner. Evenals de Verenigde Staten wordt China steeds meer als een ‘systemic rival’ gezien.

 

China is voor Duitsland echter een zeer belangrijke afzetmarkt. Scholz wilde die niet op het spel zetten en toog naar China

China is voor Duitsland echter een zeer belangrijke afzetmarkt. Scholz wilde die niet op het spel zetten en toog naar China. Hij nam de kou uit de lucht en stond zelfs toe dat China een aandeel nam in de haven van Hamburg. Deze Duitse alleingang werd door Macron niet bepaald op prijs gesteld.

Industrie politiek

Waar beide landen elkaar beter vinden is op het gebied van de industriepolitiek. De ambitie van de EU om op gebieden waar de Amerikaanse multinationals in Europa de dienst uitmaken eigen firma’s te bevoordelen (Europe First) is groot. Men wil voorkomen dat Amerikaanse bedrijven, gesteund door het recente IRA-hulppakket van Biden (America First), Europese firma’s wegconcurreren. Duitsland en Frankrijk zullen als grote landen relatief het meest van een EU-industriepolitiek profiteren.

Maar ook hier lopen de belangen uiteen. Zo lazen we in het Financieele Dagblad dat er een Duits-Amerikaanse chipfabriek van 3 miljard euro komt. Macron had ongetwijfeld graag een dergelijke fabriek gezien in een Frans-Duitse samenwerking. Over het toestaan in de EU van industriepolitiek – van subsidies aan bedrijven – zijn beide landen het echter volledig eens. Zij pleiten er allebei voor de mededingingswetgeving aan te passen. Volgens de EU-verdragen is staatssteun verboden.

Begrotings unie

Minder enthousiast is Duitsland over de wens van Frankrijk om van de Europese Unie een begrotingsunie te maken. Macron pleit daar al voor sinds zijn Sorbonne-rede, maar voor Duitsland gaat dat te ver. Ten eerste dient Duitsland de rekening te betalen voor een dergelijke transferunie – en Duitsland is al de grootste netto-bijdrager aan de EU – maar tevens is men beducht dat een begrotings unie een werktuig wordt van Frankrijk om zijn regisserende rol in de EU te versterken.

De beoogde minister van Financiën van de begrotingsunie zou ongetwijfeld een Fransman worden en in het bestuur hebben de netto-ontvangers een meerderheid (er zijn meer landen netto-ontvanger, dan netto-bijdrager). Omdat elke lidstaat één stem heft, kunnen de netto-ontvangers de facto beslissen over de Duitse portemonnee.

Consequenties voor de EU

Zonder een goed functionerende Frans-Duitse as is de EU verlamd. Als de twee grote landen het met elkaar eens zijn, volgt meestal de rest. Kunnen zij het niet met elkaar eens worden, dan gebeurt er niets. De haperende as zal betekenen dat de federalisten pas op de plaats zullen moeten maken. Een Europees leger met een eigen Europese wapenindustrie is niet in zicht, een Europese energiepolitiek, zoals commissievoorzitster Von der Leyen promoot, komt er evenmin, met als resultaat dat ook het EU-klimaatbeleid weinig effect zal sorteren, en een begrotingsunie is ver weg. Alleen een EU-industriepolitiek maakt een kans om handen en voeten te krijgen, hoewel Duitsland niet in zal stemmen met het door de commissie voorgestelde EU-sovereignty fund.

De steeds nauwere Europese samenwerking, de Ever Closer Union, lijkt in de wacht te worden gezet. Bij het begin van de Oekraïne-oorlog leek het er even op dat de EU-lidstaten als gevolg van de oorlog nader tot elkaar kwamen. De strubbelingen tussen Duitsland en Frankrijk hebben echter roet in het eten (van de federalisten) gegooid.

Consequenties voor de NAVO

Voor de NAVO betekenen de Frans-Duitse strubbelingen juist een versterking. Duitsland gaat niet mee met de Franse wens een EU-alternatief (onder Franse leiding) voor de NAVO te ontwikkelen en houdt vast aan de Atlantische band. De meeste lidstaten, Duitsland incluis, halen vanwege de Oekraïne-oorlog eindelijk de in NAVO-verband afgesproken twee procent bnp-defensie-uitgave. De Nederlandse regering heeft onder Rutte IV (met D66 voor wat betreft het EU-beleid in de driving seat) de neiging zich aan te sluiten bij de Frans-Duitse as en kijkt vooral naar Frankrijk. Rutte en Macron lijken dikke vrienden.

Het initiatief van de Hanze 8 van voormalig minister van Financiën Wopke Hoekstra is een stille dood gestorven en van de ‘zuinige 4’, met Nederland in de voortrekkersstoel, wordt evenmin meer iets vernomen. Nu de Frans-Duitse as hapert zal de Nederlandse regering z’n ‘mind’ moeten opmaken. Een voor de hand liggende modus operandi zou zijn andere bondgenoten te zoeken om de Nederlandse belangen te behartigen. Met de huidige (D66) regering zie ik dat echter niet gebeuren, maar wellicht met de volgende …

Dit stuk verscheen eerst in het digitale weekblad Wynia’s Week.

Johannes Vervloed

LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

En daar gaat dus onze Vrijstaat Vlaamderen. Er staan belangrijker zaken op het menu.

Ja, inderdad: te mooi om war te zijn!

Duitse, Franse, Russische, Chinese lederen laarzen over onze veie Vlaamse Velden. Met daarop aansluitend achteraf een Derde IJzelruis met darop de woorden

**

Digithalys

 

 

Woensdag 25 Januari 2023

*

*

903 - DE STILTE VOOR DE STORM IS VEEL TE LUID

*

I N H O U D

*

Daar komen, voor zij die zich nog deze tijden hrinneren, de dagen terug van ‘s Maul halten’.

**

Wij, de menselijke diersoort, geraakt maar nirt geleerd. Ooit al gingen er torens gebouwd worde, die tot aan de Hemel reikten, als iedereen maar naarstig meehielp. Volgens de Schriften was dat er gens in Babel…..

Tegenslag - zelfs van uit de Ruimte valt daarvan geen spoor mrer te ontdekken.

En aangezien er toen nog geen computers waren met ogebblikkelijke vertaling in alle talen ter wereld, ving men al spoeig bot. En zo verviel Babel tot Uropia.

Nu hebben alle volkeren elk apart een soort muggen uitgevondden om met elaar op een eerder gewelddadige manier te communiceren. Inclusief Dood en Vernieling, zelfs zonder de minste verwittiging vooraf. Morgen zien ze dan wel verder, daar waar ergens het geld eerst op is en de mensen terug aan het werk zullen moeten, willen ze als voorheen; de gebraden ganzen in hun bek krijgen….

Wedden dat er noch uit Den Hoge noch uit Het Rijk der Doden enig geluid komt?

**

25-01-2023

Antwerpen Zien En Stilstaan

*

Na analogie met het bekende ‘Napels zien en sterven’ lachte men vroeger wel eens met de door Groen veranderde verkeerssituatie in Mortsel, voorstad van Antwerpen: ‘Mortsel zien en stilstaan’. Dat laatste kan men tegenwoordig zeggen van Antwerpen zelf. Wegeniswerken aan de Ring bij Merksem, waarbij bepaalde brugvoegen moeten worden vervangen, zorgen voor urenlange files rond de koekenstad en dit waarschijnlijk nog tot begin van de volgende week. Maar ook daarna zal het filevorming blijven in Vlaanderens grootste stad met haar grootste haven, zolang de Oosterweelverbinding niet rond is. Op een normale werkdag passaren daar zo’n 64.000 voertuigen per dag, in beide richtingen...

 In 2009 werd in Antwerpen een farce van een referendum over de Lange Wapperbrug gehouden, de brug die het sluitstuk zou worden van een nieuwe ring rond de stad.

Om te beginnen mochten alleen de inwoners van de stad zelf stemmen, terwijl de Ring grotendeels gebruikt werd – en wordt - door die van de ruime omgeving en door passanten. Van de 388.089 kiezers brachten 133.288 een geldige stem uit (34.34 %). De rest stemde blanco door niet te komen opdagen of door een ongeldige stem uit te brengen. Van de geldige stemmen waren er 54.333 Ja-stemmen (40,76%) en 78.955 Nee-stemmen (59,24%). De Nee-stemmers vertegenwoordigden slechts 20,34% van het totaal ingeschreven kiezers maar behaalden toch de volstrekte meerderheid! Ook dat durft men democratie noemen.

Ondertussen, 14 jaar later, is die Oosterweelverbinding nog steeds niet rond. De werken gaan wel door, maar worden geregeld geremd door allerlei milieuklachten van de – overwegend groene - wereldverbeteraars. Zo was er die van het storten van de Pfas/Pfos door 3M in Zwijndrecht, waarvan zo’n twintig jaar na het stopzetten van het storten ervan, nog steeds geen mens ziek van is geworden.

Bij de werken voor de laatste Oosterweelverbinding, de Scheldetunnel, wordt het opgepompt water grondig gefilterd en gezuiverd, maar volgens de milieu bewegingen is de controle erop niet grondig genoeg. Zo kan men wel bezig blijven tot de volgende klacht.

Ook democratie heeft zijn grenzen...

---

Er is echter, gelukkig maar, ook positief nieuws. Ondanks alle tegenwerkingen, blijft men in de mate van het mogelijke doorwerken en worden er op het grondgebied van de haven van Zeebrugge – dat met Antwerpen samenwerkt - 8 betonnen tunnel elementen samengesteld van 150 meter lang, 40 meter breed en 10 meter hoog, duizenden tonnen zwaar, die straks als drijvende pontons via de Noordzee en de Schelde naar de plaats worden gebracht waar ze in de Schelde zullen worden neergelaten. Dat dit werk in Zeebrugge gebeurt, komt doordat men er daar nog de ruimte voor heeft, waarop later de plaatselijke haven nog kan worden uitgebreid.

 

26-01-2023

VERTROUW GEEN BLAUW

*

Ik was het bijna vergeten, maar ook Open VLD hield enkele dagen geleden haar Nieuwjaarsreceptie. De deelnemers werden ‘warm’ onthaald aan het hoofdkwartier, waar de politie vakbonden buiten op straat betoogden tegen een zoveelste liberale woordbreuk.

Dat laatste werd ook de constante op de receptie zelf. De liberalen hebben gelijk, als ze zeggen dat mensen die werken (vooral in Vlaanderen, maar dat zegt men er niet bij) meer moeten kunnen overhouden dan mensen die niet werken (zoals té veel in de rest van dit land).

Het probleem met onze liberalen - van Verhofstadt tot Lachaert - is, dat ze het normaal vinden dat ze de mensen beloven iets aan hun problemen te zullen doen en daarna het niet alleen niét doen, maar soms zelfs het tegenovergestelde doen, of iets anders zoals nu bij de politie. Van de burger manifesten, de actieve welvaartstaat tot paarsgroen, waar Lachaert zijn achterban paars-geel beloofd had. Ze hebben nog altijd niet door dat je alleen vertrouwen verdient door te doen wat je belooft en zeker niet het tegenovergestelde.

Dat geldt trouwens niet alleen voor Open VLD, maar evenzeer voor hun francofone familie van de MR, wiens voorzitter meestal dwars ligt (én gelijk heeft), maar als puntje bij paaltje komt uiteindelijk steeds weer netjes alles mee goedkeurt wat hij eerst heeft afgekeurd.

Waarom doen zij het? Wel, eenvoudig omdat het bij hen (voorlopig) nog werkt. Ondanks alle woordbreuken hebben ze de laatste twintig jaar steeds deel uitgemaakt van alle regeringen en hopen zij dat op die manier te kunnen blijven doen. De postjes, weet je wel. Of hun hondsgetrouwe kiezers zo hondsgetrouw zullen blijven, is maar de vraag. Ergens houdt het op, hopelijk in 2024...

27-01-2023

GERINGELOORD

*

In ‘Onaf, het magazine voor een onafhankelijk Vlaanderen’ van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), verscheen in het februari nummer een artikel van eindredacteur Nick Peeters over ‘Meesterschap in eigen huis’. Daarin stelt hij terecht, dat de Vlamingen zich de voorbije decennia hebben laten ringeloren. ’ Wij hebben ons onze sterkste en haast enige troef in zowel de unitaire als de federale staat uit de handen laten nemen, nl onze numerieke meerderheid’. Ik zou het niet beter kunnen zeggen hebben, die staat nl ook in mijn ‘Only in Belgium’-lijst, waarbij ik stel dat wij de enige meerderheid zijn in een democratisch land die het niet voor het zeggen heeft. Vraag is maar: ‘Wanneer gaan we daar eindelijk eens iets aan doen?’.

‘Wij hebben’, schrijft Peeters, ‘de invoering aanvaard van allerlei bijzondere meerderheden en grendels, die het onmogelijk maken om zonder het akkoord van de Franstaligen bepaalde onrechtvaardigheden ten goede te veranderen via het parlement. Als men dit land niet werkelijk opbreekt, de gemeenschappen geen waarachtige en volstrekte autonomie schenkt en Brussel niet tot de orde roept, kan het failliet van de federale staatsstructuur door niemand meer worden geloochend. Het wachtwoord van de VVB: ‘Meesterschap in eigen huis’, moet daarom niet alleen meer op 11 juli, maar het hele jaar 2023 blijven klinken’.

Aldus Nick Peeters, waar ik het bijna helemaal mee eens kan zijn. Bijna, want om te verwezenlijken wat hij wenst, wordt het hoog tijd dat ook de VVB die leidinggevende Vlamingen, die nog altijd denken te moeten blijven onderhandelen vanuit een federale en daardoor ondergeschikte positie (samen met traditionele partijen), ze tot de orde roept en ze desnoods negeert. ‘Mét hen als het kan, zonder hen als het moet’. Ongeacht wie ze zijn en wat ze (voorlopig) nog betekenen.

 

MOEDERTJE RUSLAND, WAAROM LEVEN WIJ?

**

25 januari 2023 Hector Van Oevelen

*

Is het ver gezocht de verzuchting van ‘onze’ Lode Zielens omtrent de zin van het leven, in de mond te leggen van een Russische vrouw die in het zwaar bestookte Kiev in leven wenst te blijven? En in de door angst verwrongen mond van een Oekraïense die angstig opkijkt naar het zwerk waar de zoveelste bewapende drone de mensen daar beneden de stuipen op het lijf poogt te jagen.

Lezers die oud genoeg zijn om Wereldoorlog II te kunnen meegemaakt hebben, hebben daar allicht geen tekeningetje bij nodig. Soms krijg ik op dit soort artikels denigrerende opmerkingen in de aard van ‘Wat gaat dit soort oorlogen, ver van mijn bed, mij aan? Hebben wij al geen miserie genoeg aan onze eigen problemen?’ Waarbij die lezers er blijkbaar niet bij stilstaan dat in de moderne tijden waarin wij heden leven, dergelijk dodelijk wapentuig als het ware op een vingerknip, om het even waar op om het even welk doelwit afgestuurd kan worden. Of dat angstig vrouwtje of moedertje daar beneden dat al dan niet graag ziet komen, komt niet in de hersens van het tuig op, om de simpele reden dat zo’n tuig geen hersens hèèft.

Intussen worstelen niet weinig inwoners van steden en dorpen in de bestookte en niet zelden ook gedeeltelijk of van beneden tot boven opgestookte woningen met de benauwde vraag van Lode Zielens, die zij van haar noch pluimen kennen, maar die in tempore suspecto wel wist te verwoorden wat vandaag in kruitvat Oekraïne van ontelbare bange gezichten afstraalt: ‘Moeder, waarom leven wij?’ En net als toèn ligt wat de grote William Shakespeare dramatiseerde met to be or not to be – te zijn of niet te zijn – in de gevoelloze handen die niet eens lijken te trillen of te beven bij het brute bevel ‘Vuur!’, vertaald voor plaatselijk gebruik om zoveel mogelijk plaatselijke hanen over te halen. Die hanen mag de lezer voor mijn part gerust in hun dubbele (figuurlijke) betekenis lezen: de hanen van het geweer die pang, pang, pang kraaien en de hanen in de voorste gelederen die het rapst uitgeschakeld – uitgekakeld – raken. Diè hanen gaan in deze zinloze broedertwist en schande het eerst de Poet in, nietwaar kameraad Vladimir wiens tere handen daar niet bij gaan beven? Het haalde voor onze tijdrekening reeds de ‘media’: ‘Hoe lang nog, Catilina, zult gij ons geduld op de proef stellen?’ Aan Catilina’s in alle maten en gewichten, heeft de huidige wereld evenmin tekort als ten tijde van de welbespraakte Cicero, maar er is wèl een schrijnend tekort aan bevelvoerders die in plaats van ‘Vuur!’, over het strijdtoneel bulderen: ‘Vrede! Vrede! Vrede!’ Dan wèl op voorwaarde dat dit ‘vredesbevel’ in BEIDE richtingen van het strijdtoneel gebulderd wordt. Zelfs Guido Gezelles vege bansen verdienen eerlijke kansen! Amaai, beste lezers, nu ben ik nogal een gang gegaan: van Poetin over Cicero en Catilina, naar de zoetgevooisde dichter van Boerke Naas en de schalkaard met zijn hete pootjes. Jaja, ik weet natuurlijk ook wel dat die hete pootjes over een bietje gingen, maar het had ‘voor hetzelfde geld’ kunnen gaan over een oorlog sstoker die zijn pootjes niet thuis kon houden. Wellicht heeft in het oude Rome aan de Tiber, ook Cicero wel eens aan zijn moeder de vraag gesteld: ‘Moeder waarom leven wij?’ Even brandend actueel als Nero’s ‘vurige’ liefde voor zijn ‘eeuwige stad’. Ach, moeder…

LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

En daar gaat dus onze Vrijstaat Vlaamderen. Er staan belangrijker zaken op het menu.

Ja, inderdad: te mooi om war te zijn!

Duitse, Franse, Russische, Chinese lederen laarzen over onze veie Vlaamse Velden. Met daarop aansluitend achteraf een Derde IJzelruis met darop de woorden

**

Digithalys

 

 

*

DINSDAG 24 JANUARI 2023

**

902 - OVER DE OPENBARE OMROEP EN DE GROENINGEKOUTER HOE HET AFLOOPT…..

*

I N H O U D

Heeft de Maagd van Vlaanderen die zovele ter plaatse achteraf in de modder, het bloed en het slijk teruggevonden Gulden Sporen wel degelijk goed geteld? Waar is het corpus demicti? Wat vertellen de familie-archieven over de Gevallen Helden? Wat is er gebeurd met GUN Wefuwen? Concubines van gemaakt? Wat werten we over de schadevergoedingen voor de gedode raspaarden?

Wij, Vlamingen dansen als gekken voor die wending in de Feodale Geschiedenis Maar wat heeft het ons na meer dan 700 jaar wachten, in feite opgebracht?

Goed, de Bourgondische Tijden achteraf (twee eeuwen lang) maakten veel goed, tot de Habsburgers met o..a. Keiezer Karel V de boel versleepte naar Madrid, die later De ’Nieuwe Weeld’ beheerste….

De Vlaamse Poorters stonden erbij en keken er naar, maar ze weden wel degelijk verder, zoals voordien, in de Franse Taal en met eweepslagen aan de slavenarbeid gezet.

Allemaal vragen waar de Openbare

Omroep els een bange kater opheen drentelt.

Vooral het TIJDSTIP van de uitzendingen – een paar maanden vooraler Cobirgia naar de verdoemenis wordt gestemd - van de uiotgesponnen quasi totaal gefantaseerd verhaal, is veelbetekend voor de manipulering van de brede volkswil. De bdoeling is dus duidelijk te werken als een levens reddende injectie voor de op sterven na dode iot het niets ineen grforccerde uitzuigsstaat.

23-01-2023

De Pot En De Ketel

*

Op de Nieuwjaarsreceptie van Vooruit pakte ons mateke uit met een stevige aanval op de Vlaamse deelregering in het algemeen en op Pasbon in het bijzonder. Niet dat hij helemaal ongelijk had, want ook in de eigen gewestregering worden er een aantal problemen op de lange baan geschoven. King Connah moet echter niet te hoog van de toren blazen, want op federaal vlak, met zijn socialisten als grootste familie, gebeurt juist hetzelfde. Toch is er één constante: als het er op aan komt, is het telkens Vlaanderen dat de rekening zal mogen betalen. Als de 12 miljard euro, die Vlaanderen nu jaarlijks afstaat aan België, morgen voor eigen gebruik kon worden aangewend, dan zou het tenminste in Vlaanderen een stuk gemakkelijker worden. En één verschil: Vlaanderen hoopt tegen 2027 haar budget in evenwicht te hebben. België weet helemaal niet wanneer dat zal zijn. Van Brussel en Wallonië weet men nu al dat dat nooit zal zijn.

Anderzijds komt de aanval van ons mateke Vlaanderen niet ongelegen. Is hij niet de voorzitter van de partij waarmee De Wever straks in zee wil gaan? Misschien doet dat De Wever zélf niet van gedacht veranderen, maar wel een deel van zijn aanhang. Vergeten we niet dat bij een peiling in het voorjaar van 2022 liefst 81% van de N-VA ondervraagden zegden akkoord te gaan voor een samenwerking met het VB, mochten beide Vlaamsnationale partijen samen de meerderheid behalen in de gewestelijke verkiezingen van 2023?

---

En dan nog dit: ik zag zondagavond op de VRT ‘De Guldensporenslag’, de vierde aflevering van ‘Het verhaal van Vlaanderen’, die vrij indrukwekkend was. Ik kom daar morgen op terug.

24-01-2023

11.07.1302

*

Zondagavond zag ik op de VRT de vierde aflevering van ‘Het verhaal van Vlaanderen’, meer specifiek de Guldensporenslag, en was er echt van onder de indruk.

De Guldensporenslag is ‘het verhaal van een onmogelijke gebeurtenis’, zoals Karim van Overmeire het noemde in zijn boek daarover. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat een compleet en ervaren ridderleger werd verslagen door een leger van ambachtslui en boeren. Dit zou later in dezelfde veertiende eeuw nog eens worden overgedaan, toen een Schotse infanterie een Engels ridderleger versloeg. Mel Gibson maakte daar zelfs een film over (‘Braveheart’), maar wij waren hier wel de eersten die het klaar speelden*. Het was niet alleen de eerste keer dat er geen krijgsgevangenen werden gemaakt om daarna tegen losgeld terug vrijgekocht te worden (wat in de aflevering verteld werd), maar ook de eerste keer dat infanteristen te horen kregen dat, als ze zouden vluchten, ze door hun eigen medestrijders zouden gedood worden (wat niét verteld werd). Na de slag werden er 500 vergulde sporen gevonden, die als trofee werden opgehangen in de O.L.V.-kerk van Kortrijk.

Tenslotte moeten we ons de woorden van Pieter De Coninck in de oren knopen: als wij, Vlamingen, iets willen bereiken, moeten we dat ‘samen’ doen. Ook nu, net zoals toen.

---

*Ook de ‘Brugse Metten’, de aanleiding tot de Guldensporenslag, kregen elders een vervolg, nl op Sicilië waar ook daar Franse bezetters werden omgebracht bij de ‘Siciliaanse Vespers’, een gebeurtenis die door Giuseppe Verdi werd vereeuwigd in zijn opera ‘I Vespri Siciliani’.

VLAAMSE VOETSOLDATEN DOEN DE FRANSE CAVALERIE WIJKEN.

**

(Grandes Chroniques de France, ca. 1390-1401)

*

Heu… ‘Vlaamse Taliban’, Tom Waes?

Ook een goed programma glijdt al eens uit

*

Het was reikhalzend uitkijken naar dé aflevering van ‘Het Verhaal van Vlaanderen’ op de VRT waar de Slag der Gulden Sporen aan bod zou komen. Het verhaal van de verdwenen Neanderthalers en dat van de in de pan gehakte Eburonen hadden we goed verteerd (al werd er met geen woord gerept over het ontstaan van de taalgrens nadat de Romeinen waren vertrokken), en de romance tussen Judith en Boudewijn, waaruit het graafschap Vlaanderen ontstond, kon menig Vlaming zelfs tot lyrische ontboezemingen bewegen. Een land dat uit liefde ontstaat!

Natuurlijk is het Vlaanderen van toen niet dat van vandaag, het ging territoriaal grosso modo om wat zich vandaag over de provincies West- en Oost-Vlaanderen uitstrekt, plus een deel van Henegouwen en wat we vandaag Frans-Vlaanderen noemen, met Brugge als onbetwistbare metropool. En stricto sensu was de Graaf van Vlaanderen een vazal van de Franse koning, een ondergeschikte positie die door de bloeiende lakennijverheid doorkruist werd en de opkomst van de steden met zich meebracht.

Cultuurstrijd

Jan Dumolyn (UGent, PVDA-medewerker)

 

Maar dus gisteren, zondag 22 januari, de krachtmeting tussen de Brugse opstandelingen en het Franse ridderleger, dat finaal genadeloos in de pan werd gehakt. Aan deze confrontatie ging een periode van spanningen vooraf, met als hoogtepunt de legendarische Brugse Metten waarin de liebaards (ofte klauwaarts) de aldaar gelegerde Franse soldaten van hun bed lichtten en afmaakten. Over de iconische strijdkreet ‘schild en vriend’, waarmee Franstaligen werden ontmaskerd, zwijgt Tom Waes in alle talen, en in tegenstelling tot wever en ‘volksmenner’ Pieter De Coninck komt Jan Breydel in het verhaal niet voor, misschien omdat Conscience hem in zijn historische roman iets teveel eer gunt.

Spreken over een ‘taalstrijd’ ware een anachronisme, maar het ‘Vlaams’ karakter van de Brugse opstand was onmiskenbaar, en daar lijkt het VRT-programma met een wijde boog omheen te lopen

Soit, natuurlijk kan zo’n vulgariserend programma van 50 minuten niet alle details vermelden. Vervelender is, dat heel het 1302-verhaal dit keer toch wel een soft-marxistische lezing kreeg, waar wetenschappelijk medewerker en PVDA-er prof. Jan Dumolyn allicht wel voor iets tussen zit. Ontegensprekelijk had de Brugse opstand een sociale dimensie van uitgebuite wevers tegenover de koopmanselite die zich enorm kon verrijken aan de lakenhandel. Maar deze elite sprak geen Swahili, ze sprak Frans, de taal van Filips de Schone en zijn gevolg. Spreken over een ‘taalstrijd’ ware een anachronisme, maar het ‘Vlaams’ karakter van de Brugse opstand was onmiskenbaar, en daar lijkt het VRT-programma met een wijde boog omheen te lopen.

Dat Vlaams karakter was op zijn beurt niet enkel een taalkundige zaak, maar een bredere kwestie van cultuur en mentaliteit. De Franse ‘hoofse’ zeden vertaalden zich in een etiquette die wel door de bovenlaag – de Fransgezinden – werd overgenomen maar niet door de ambachten en het volk. In die etiquette is de taal een omgangsvorm waarin een individu zich nooit helemaal blootgeeft, er is plaats voor versluiering, list en dubbele bodems. Deze ‘Latijnse’ trek versus de Germaanse – en maak hier vooral geen rassenkwestie van – werkt tot op vandaag door in het eindeloze Belgische misverstand, waar ingenieus opgestelde teksten, met veel punten en komma’s, door Franstaligen anders worden gelezen en uitgelegd dan door Vlamingen, die dan meestal aan het kortste eind trekken zoals dat bij teksten rond staatshervormingen gebeurt.

Goedendag

Diit terzijde. Dat in de taal ingebedde cultuurverschil is geen abstracte kwestie, en de aap komt ook uit de mouw als Waes zich op het einde laat gaan en over een ‘Vlaamse Taliban’ spreekt, zelfs ‘terroristen’ van een Vlaamse Islamitische Staat (!), daar waar hij refereert naar het feit dat de van hun paard getuimelde Franse ridders in de Slag bij Kortrijk niet op genade moesten rekenen.

Effectief gold tot dan de oorlogs-‘etiquette’ dat deze ruiters werden gespaard en eventueel tegen losgeld terugbezorgd aan de vijand. Dat deden de Vlamingen niet, het devies was ‘de ruiters van hun paard krijgen en ze elimineren’. Dat laatste gebeurde met de goedendag, een stok van anderhalve meter lang die als knots én als spies kon gebruikt worden. Niet te verwarren met de stok waaraan een ijzeren bol met stekels bengelt. Of de houten spiespalen waarmee de paarden tot staan werden gebracht.

De Slag bij Kortrijk was het nieuwe strategische ijkpunt voor opstanden van de lagere klassen en de burgerij tegen de adel. Daarmee liep het feodale tijdperk ten einde, en begon het verhaal van de stedelijke vrijheden

 

De ongelooflijke ‘schande’ dat een aristocratisch ruiterleger door een bende ambachtslui en boerenpummels in de pan werd gehakt, veroorzaakte een schokgolf door Europa, want het zette heel de feodale machtsverhoudingen én de regels van de krijgskunde op losse schroeven. Dat de Vlamingen daardoor een paria-status kregen zoals de Islamitische Staat vandaag, wordt door de geschiedenis zelf tegengesproken, integendeel, ze waren trendsetters. De Slag bij Kortrijk was het nieuwe strategische ijkpunt voor opstanden van de lagere klassen en de burgerij tegen de adel. Daarmee liep het feodale tijdperk ten einde, en begon het verhaal van de stedelijke vrijheden.

Stigmatisering

Een game changer dus, ofte disruptieve innovatie, die dra navolging kreeg, zoals in de slag bij het Schotse Bannockburn anno 1314 (tegen Engeland), en Mortgarten in 1315 (Zwitsers Eedgenootschap tegen de Oostenrijkse bezetter). Zelfde tactiek van voetvolk en boogschutters versus ruiterij. Heu… Vlaamse Taliban? Als ik architecturale pareltjes als de Ieperse Lakenhalle uit die tijd bekijk en de Gotische kunst die toen floreerde, lijkt het me weinig waarschijnlijk dat de Vlamingen na 1302 internationaal opeens als leprozen werden beschouwd.

Tom Waes bedoelt het allemaal goed, maar men krijgt de indruk dat ‘Het Verhaal van Vlaanderen’ op die manier een ideologische evenwichtsoefening wordt, en dat oikofoob-links bij deze gelegenheid ook eens een been mocht toegeworpen krijgen

Tom Waes bedoelt het allemaal goed, maar men krijgt de indruk dat ‘Het Verhaal van Vlaanderen’ op die manier een ideologische evenwichtsoefening wordt, en dat oikofoob-links bij deze gelegenheid ook eens een been mocht toegeworpen krijgen. Want meteen kunnen dan de klavierridders op de sociale media in gang schieten om ook de flaminganten van vandaag verketteren tot ‘terroristen’. Als er in de middeleeuwen op grote schaal terreur werd beoefend, kunnen we misschien beter kijken naar de eeuwenlange plundertochten van de Vikings.

Dat Filips de Schone not amused was en over ’terreur’ sprak na de nederlaag, ja, daar kan ik inkomen. In Knack gebruikt Rolf Falter dezelfde stigmatiserende vergelijking tussen het Vlaamse leger en ‘de terreurstaat van IS’, om dan toch te erkennen dat 1302 het signaal was voor de Europese steden om zich uit de feodale machtsverhoudingen los te rukken. Ja maar wat is het nu, terreur of een emancipatieve revolte? Het laatste uiteraard, en daar kunnen ook de historici niet onderuit die Het Verhaal wetenschappelijk hebben gesurveilleerd. Oorlog is niet voor doetjes, dat weten we ook vandaag, maar de Brugse opstand was een voorbeeld voor een omwenteling waarin een stedelijke middenklasse haar rechten opeist tegen het middeleeuwse Ancien Régime. Daar mogen we best fier op zijn.

Johan Sanctorum

 

LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

Het wordt dus deze keer geen Blitzkrieg, met er op en er over, want

Buchez, als playboy, loopt zelfs bij de Koning op modieuze witte sloefkens. Hij heeft niet eens de middelen om zich sterke Stieffels     te kopen bij de Bundeswehr om er mee de Vlaamse boerkens, ondernemers en industiëlen aan de kant en uit d weg te trappen. En zelfs de tongen van een paar duizend adder gebroesel zulllen dus niet volstaan om de Konininjlijke Troon op zijn plaats te houden.

Genoeg is genoe en trop is teveel!

*

Digithalys