MARIE ROSE, MIA DOORNAERT, HANS THEVISSEN

MARIE ROSE/ MIA DOORNAART/ FRANK THEVISSEN

Dat zijn voor mij namen als over Vlaanderen uitgestrooide tingelende beiaardklanken. Soms licht en tintelend als champagne (voor de eerste), maar doorgaans doordringend en veel te gewichtig( voor de tweede). Dat is voor wat betreft de Dames. U moet weten, dat mijn heimwee naar Vlaanderen het best verbeeld wordt door ronkende beiaardklokken over welig wiegende velden en wouden, of vlakten der heide vol rust. Dan zie ik ons, ergens gezeten ten einde ‘een terrasje te doen’ het zij op de Groenplaats in Antwerpen, onder de ranke Lieve Vrouwentoren, hetzij in het Oudenaarde van Adriaan Brouwer, lekker in de zin, op het terrasje van de ‘Pomme d’Or’ op de Grote Markt, hetzij op ons geliegde plekje, voor de Ieperse Lakenhallen, op de (twee grootste) Markt van b., in ‘Den Anker’…waarom het het kwartier gespeeld wordt van ‘Kere weerrom, reuze rzuze, kere weerom, reuzgom…
Voor de indruk op mezelf die Prof. Frank Thevissen maakt, zoek ik nog naar woorden. Zou maar al te graag applaudisseren, maar ben beducht voor de echo in mijn eigen hoofd…
Deze drie namen haal ik op deze mooie zondagmiddag niet zo maar uit het luchtledige. Neen. Ze kwamen bij mij binnenvallen, eerder ongevraagd, zoals E-Mailpost altijd doet als iemand op zijn computer bezig is…. ‘U heeft een Bericht ontvangen’…staat dan in een mini-schermpje onderaan te lezen….Deze keer was het één ademloos uit te lezen serie van publicaties, die ik graag zou kopiëren op deze blog, maar niet kan wegens echt tè volumineus….
Politiek.net - Iskander (iskander-verdeellijst@politiek.net)
Verzonden: zondag 26 oktober 2008 11:01:00

Via dit bruggetje kunt U inschrijven: http://www.politiek.net/iskander/watisiskander.html

Als Pallieter-lezer, met een goed hart (en dus een slecht karakter), geef ik U wel een paar alineas….als intro.
Over Marie Rose Morel en het boek van Verstrepen: een artikel dat U absoluut moet lezen. Geschreven door Frank Thevissen in Achter Het Nieuws. Hoe een Standae-hoernaliste in het Engelstalig wereldwijd verspreid tijdschrift FLANDERS TODAY, betaald met ons aller belastingsgeld, met goede bedoelingen ooit in het leven geroep door Geert Bourgeois, viswijven-parlé mag vertellen over ons aller Marie Rose, niet ander dan uit de duim gezogen roddel over het ‘Koningskoppel Morel/Van Hecke’, maar de andere serieuze Wetstraat-hoerderij netjes achhterwege laat….Die trut schrijft (vertaald uit het Engels!) het volgende:
("Morel kondigde een klacht tegen Verstrepen aan, waarmee ze alleen maar de indruk versterkte dat ze steeds in verdediging speelt. Niet te verwonderen dat ze met Sarah Palin sympathiseert!")
Marie Rose in verband brengen met Sarah Palin…is dat niet een beetje gewaagd? De verkiezingen in de USA zijn pas op 4 November…..Enfin, die Standaer-trut zingt het liedje dat men in Europa het liefst hoort…in de hoop dat Obama de volgende President wordt….Als dat dan maar goed afloopt, voor Europa…wat lang niet zeker is…Integendeel zelf!

Over Barones Mia Doornaert: die kapt op de media in het algemeen, wegens gebrek aan hoernalistieke waardigheid. De pers zou zo goed als gelijk staan met ‘de boekskens’ – wat nog juist is ook. Dat daarbij Aboe Dadja Dadja (juist?) opgevoerd wordt, en diens vrijspraak, is weeral ‘des Standaerd’s’, anders zou het Barones Mia Doornaert niet zijn. Vlaanderen is een huis met vele kamers!

Over (nog eens) de hoernalistiek in Vlaanderen: weeral Frank Thevissen, met een analyse weeral over het boek ‘Zwart op Wit’ van Verstrepen. Is een absolute aanrader om per stencil door te geven aan de overige 5.999.998 Vlamingen, zodat niemand het ooit kan vergeten. Hier een (kort) uittreksel, om de smaak te pakken te krijgen….
Persoonlijke bedenking: Vlaamse Onafhankelijke Pers: voor wanneer is die?


Het is wel bijzonder cynisch vast te stellen dat het boek van de man die van 'Freedom of Speech' consequent zijn handelsmerk tracht te maken, ondanks de massale media-aandacht voor het boek, door diezelfde media genadeloos wordt gecensureerd.
Daardoor zullen de verkeerde mensen dit boek om de verkeerde reden aanschaffen om zich vervolgens bekocht te voelen. Want wie - afgaand op de krantenkoppen - een soort geactualiseerde, stomende remake van 'Ilsa, Wolvin van de SS' uit 1975 in boekvorm verwacht, komt zonder meer bedrogen uit.
Veel ophefmakender is dat de eerste 122 pagina's van het boek door de media compleet werden genegeerd. En dat is allerminst toevallig. De eerste elf deeltjes van het boek schetsen immers een ontluisterend beeld van de manier waarop een krans van Vlaamse politici achter de schermen de mediacarrière van Verstrepen fnuikten en hem uiteindelijk journalistiek monddood maakten. Het is een bij momenten angstaanjagend relaas met regelrechte maffiatrekken. Opvallend duiken daarbij telkens weer dezelfde politieke namen op die ook in andere dossiers opgeld maakten.
Het blijken ook telkens opnieuw dezelfde politici te zijn die hun macht aanwenden om achter de schermen de media naar hun hand te zetten en op drieste wijze hun tegenstrevers uit te schakelen en te broodroven. Concreet verwijst het boek naar Patrick Dewael, Bart Somers, Karel De Gucht, Noël Slangen van de Open VLD en Steve Stevaert en Guy Peeters van de Sp.a.
De oprukkende journalistieke kanker van de politieke inmenging en de impliciete dreiging die ervan uitgaat, is blijkbaar zodanig uitgezaaid, dat geen enkele journalist het nog aandurft om de passages waarin Guy Peeters, Steve Stevaert, Karel De Gucht of Noël Slangen opduiken ook maar te citeren, te bespreken, voor te leggen aan de auteur én de betrokkenen, laat staan hun rol te onderzoeken. Autocensuur en de censuur van het verzwijgen dreigen zowat de meest ernstige vormen van mediacensuur te worden waarmee de Vlaamse politieke journalistiek te kampen heeft.
Dit boek vormt een uitgelezen kans om deze wanpraktijken en het machtsmisbruik van een aantal politici aan de kaak te stellen en verder uit te spitten, maar blijkbaar vonden de media het opblazen van pikante seksroddels rond de vermeende liefdesaffaire van Marie-Rose Morel en Frank Vanhecke relevanter en vooral ... veiliger.
Wie het boek integraal leest, beseft meteen dat de machinaties van een kleine groep invloedrijke machtspolitici in dit land - veelal met banden binnen de loge - een stuk meer angst moeten inboezemen dan het relaas over de doortocht van Jurgen Verstrepen bij het Vlaams Blok en het Vlaams Belang in de hoofdstukjes 11 t/m 17. In vergelijking met de malafide praktijken van de hogervermelde Open VLD- en SP.a-bonzen zou men zich wellicht beter eens bezinnen over de wenselijkheid, de noodzaak en de hoogdringendheid van de invoering van een bijkomend cordon sanitaire.
Onder logebroeders: Stevaert (SP.a) en Slangen (Open VLD)
Een van de vele ontluisterende passages in het boek van Verstrepen is deze waarin de Open VLD, Verstrepen in de aanloop van de verkiezingen van 2007 een tijd lang trachtte in te lijven. In dat verband krijgt Verstrepen op zekere dag een telefoon van Noël Slangen.
Slangen: 'De aandacht die u hebt gekregen door het afvoeren van uw programma is perfect voor ons. We kunnen u echt in de markt zetten met de vrijheid van meningsuiting. (...) Daar kunnen we een mooie campagne omheen bouwen, maar er is wel één punt waar we wat verveeld mee zitten. Dat ligt echt nogal gevoelig. U hebt Steve Stevaert beschuldigd.'
Verstrepen: 'Ja, en dan? Wat is het probleem?'
Slangen: '(...) U hebt overal laten doorschemeren dat Steve mee verantwoordelijk is voor het stopzetten van uw programma. Dat staat in verscheidene artikelen.'
Verstrepen: 'Meneer Slangen, dat heeft Steve himself gesuggereerd in het bijzijn van Goedele Liekens, Paul Van Den Driessche en van zijn woordvoerder. Ik mag ter plekke dood neervallen als het niet zo is.'
Slangen: 'Ja maar, misschien zou het nuttig zijn dat u nu, dus voor dat u officieel bekendmaakt dat u bij ons komt, die journalist belt en hem publiekelijk uw verontschuldigingen aanbiedt. Vertel hem dat Steve Stevaert er niets mee te maken heeft, want u weet, Stevaert is populair. (...) Zeg gewoon dat u zich heeft vergist.'
(Verstrepen): 'Ik stond op mijn benen te trillen. Zo ging dat dus in de politiek. Het beviel me niet. Trouwens, Slangen werkte toch voor de VLD en niet voor de Sp.a?