POPULIEREN ZIJN COMMUNAUTAIR
Met onderstaand hoopvol bericht wordt het jaar 2008 afgesloten.
Niet dat ik zoveel met het lot van populieren begaan ben. Alhoewel, als ik straks mijn auto kan voltanken met mijn eigen bosje zal ik dan waarschijnlijk anders spreken.
Ik post dit berichtje, omdat het toekomst gericht is. Wallonië is, zoals gewoonlijk tegen als het uit Vlaanderen komt, in Nederland loopt het al….
Besluit: Wallonië mag naar de duivel lopen, wij vormen met Nederland één echte nieuwe (soort) Benelux. De naam circuleert al vele maanden op deze blog:
de Republiek der Vrije Herenigde Nederlanden.
En wij planten het land vol populieren en windmolens. En velden vol tulpenbollen, die we, in strijd met wat Europa voorschrijft, blijven besproeien teen allerlei ziekten.
Want wij, in tegenstelling tot die Zuiderlingen, zijn geen praters, maar doenders!
Raad van State geeft Vlaanderen gelijk in populierenrel
De Raad van State (RvS) heeft de federale beslissing geschorst om Vlaanderen geen toelating te geven voor een veldproef met genetisch gewijzigde populieren.
Het Vlaams Instituut voor Biotechnologie (VIB) wil populieren telen om bio-ethanol, een biobrandstof, aan te maken.
De federale ministers van Volksgezondheid en Energie, Laurette Onkelinx en Paul Magnette (beiden PS), willen daar echter een stokje voor steken en gaven geen toelating.
Dat gebeurde tot ontzetting van Vlaams minister van Wetenschapsbeleid Patricia Ceysens (Open VLD), die groot voorstander is van de proeven.
De Raad van State geeft de Vlaamse overheid gelijk in het geschil met de federale overheid. Ze schorste de beslissing. Het VIB verwacht dat de beslissing later vernietigd wordt als de federale overheid een nieuw verbod zou uitvaardigen.
Gewijzigde houtsamenstelling
Het Vlaams Instituut voor Biotechnologie wil populieren telen met een gewijzigde houtsamenstelling. Doel is het hout beter geschikt maken om bio-ethanol aan te maken.
In een serre leveren genetisch gewijzigde populieren volgens het VIB 50 pct meer bio-ethanol op dan niet-gewijzigde populieren. Het instituut wilde in 2009 starten met een veldproef.
Die proef is noodzakelijk om te kunnen nagaan of de populieren ook in de buitenlucht hout opleveren dat gemakkelijker in bio-ethanol kan worden omgezet.
Het VIB hoopt dat het onderzoek na het arrest van de Raad van State alsnog zoals voorzien in mei 2009 kan starten. Het is echter afwachten of Magnette en Onkelinx de RvS zullen volgen.
Als ze met nieuwe argumenten komen om de aanvraag af te keuren, zal het VIB zijn project in Nederland voortzetten. Daar heeft de proef immers al groen licht gekregen van een wetenschappelijk comité, de zogenaamde Bioveiligheidsraad.
Knack 31/12/2008 14:41
woensdag 31 december 2008
VERVOTTE, PARTNER IN CRIME
VERVOTTE, PARTNER IN CRIME….
Neen, lieve vrienden van Angeltjes. Ik geloof nooit dat U Uw woorden over ‘het meisje Vervotte’ ernstig meent. Zeker! ’t Kind schrijft geschiedenis en haar geste straalt een beetje af op de twee in de woestijn gestuurde schelmen, het due Geitenboer-Piske Van Deurzen. Inderdaad, je zou de 3 tafeldansers op die manier alle drie om in hun eigen terminologie te blijven, de Communie geven, zonder biechten of berechten, ….
Hoe ik daarbij kom? Heel eenvoudig omdat een Tjeef, laat het een van de beteren zijn, gewoon niet in staat is om rechtlijnig te handelen, lijk zij beweert. Om Tjeef te zijn, moet men anders in elkaar steken. Moet men gladjanus zijn. Moet men in staat zijn zijn gevoeg in de kerk te doen, om het vervolgens geloofwaardig op de Heiligen te kunnen steken! Moest deze dame, die inderdaad kwaliteiten heeft (anders was ze niet zo vlug opgeklommen in ACW-kringen) uit een ander milieu komen, dat ik maar niet zal noemen zeker, dàn pas maakte ze kans op bewondering. Maar dat soort mensen bedrijft politiek in een gesloten schutkring….
Vervotte is niet meer dan een steen in een kikkerpoel.
Nu is het al heel-zijn-leven platvloerse Tjevenpolitiek, om de vermoorde onschuld van de twee gebuisde criminelen te omfloersen….We leven immers volop ,in de pre-electorale sfeer! Wat een daad van moed en zelfopoffering, denkt men – en achter onze rug worden de kaarten helemaal anders geschud. Uit haar ontslag blijkt al zonneklaar dat die Parlementaire Onderzoekscommissie op voorhand al zo goed als bedisseld is. Leterme, witter-dan-wit, wordt Minister van Buitenlandse Zaken, en Kareltje gaat naar de Europese Comissie…Hoor Thyssen: niemand is schuldig tot de schuld bewezen is, maar ZIJ, ZIJ ZIJN ONSCHULDIG, omdat ze onschuldig moeten zijn!
De verdwaasde sukkelaar die betrapt wordt in een grootwarenhuis op het stelen van een paar kruimels, om in leven te blijven, wordt geschandaliseerd en er achter gedraaid. Wie als Eerste Burgers van het Land de eigen wetten met de voeten treedt: is die dan meer waard? Misschien in Zimbabwe, of in Congo, en ja, als ik het zo zie, ook in dit Apenland….
Neen! Als het meisje Vervotte pretendeert consequent te willen zijn, dan moest ze nooit in een regering met haar ‘partners in crime’ gestapt zijn, die alle, maar dan ook alle kiesbeloften verloochend hebben. Moest ze dààr, en dàn geprotesteerd hebben, om met evenveel bombarie er van onder te trekken, dàn pas had ze een begin van respect verdiend. Nu is het pure demagogie.
En ja, de media zullen er weer vol van zijn….
Al op gelet dat ondertussen stilzwijgend het potverteren verder zal gaan? Dat we, doekje per doekje, weer in de doeken zullen gedraaid worden?
Reynders! Mangain! Die zullen herbeginnen met een nieuw ‘wiete blaat’ met bovenaan nog altijd de interregionale solidariteit…Let op mijn woorden!
Psst. Om in de stijl der dingen te blijven, zou het waar zijn dat zij, Ingetje, samen met den Iev en met Piske, een triootje vormen? Zijn er nog geen hartstochtelijke miefdes-mails beschikbaar daarover? Is de ‘Nack’-reporter al gemobiliseerd? Dag Allemaal?
Neen, lieve vrienden van Angeltjes. Ik geloof nooit dat U Uw woorden over ‘het meisje Vervotte’ ernstig meent. Zeker! ’t Kind schrijft geschiedenis en haar geste straalt een beetje af op de twee in de woestijn gestuurde schelmen, het due Geitenboer-Piske Van Deurzen. Inderdaad, je zou de 3 tafeldansers op die manier alle drie om in hun eigen terminologie te blijven, de Communie geven, zonder biechten of berechten, ….
Hoe ik daarbij kom? Heel eenvoudig omdat een Tjeef, laat het een van de beteren zijn, gewoon niet in staat is om rechtlijnig te handelen, lijk zij beweert. Om Tjeef te zijn, moet men anders in elkaar steken. Moet men gladjanus zijn. Moet men in staat zijn zijn gevoeg in de kerk te doen, om het vervolgens geloofwaardig op de Heiligen te kunnen steken! Moest deze dame, die inderdaad kwaliteiten heeft (anders was ze niet zo vlug opgeklommen in ACW-kringen) uit een ander milieu komen, dat ik maar niet zal noemen zeker, dàn pas maakte ze kans op bewondering. Maar dat soort mensen bedrijft politiek in een gesloten schutkring….
Vervotte is niet meer dan een steen in een kikkerpoel.
Nu is het al heel-zijn-leven platvloerse Tjevenpolitiek, om de vermoorde onschuld van de twee gebuisde criminelen te omfloersen….We leven immers volop ,in de pre-electorale sfeer! Wat een daad van moed en zelfopoffering, denkt men – en achter onze rug worden de kaarten helemaal anders geschud. Uit haar ontslag blijkt al zonneklaar dat die Parlementaire Onderzoekscommissie op voorhand al zo goed als bedisseld is. Leterme, witter-dan-wit, wordt Minister van Buitenlandse Zaken, en Kareltje gaat naar de Europese Comissie…Hoor Thyssen: niemand is schuldig tot de schuld bewezen is, maar ZIJ, ZIJ ZIJN ONSCHULDIG, omdat ze onschuldig moeten zijn!
De verdwaasde sukkelaar die betrapt wordt in een grootwarenhuis op het stelen van een paar kruimels, om in leven te blijven, wordt geschandaliseerd en er achter gedraaid. Wie als Eerste Burgers van het Land de eigen wetten met de voeten treedt: is die dan meer waard? Misschien in Zimbabwe, of in Congo, en ja, als ik het zo zie, ook in dit Apenland….
Neen! Als het meisje Vervotte pretendeert consequent te willen zijn, dan moest ze nooit in een regering met haar ‘partners in crime’ gestapt zijn, die alle, maar dan ook alle kiesbeloften verloochend hebben. Moest ze dààr, en dàn geprotesteerd hebben, om met evenveel bombarie er van onder te trekken, dàn pas had ze een begin van respect verdiend. Nu is het pure demagogie.
En ja, de media zullen er weer vol van zijn….
Al op gelet dat ondertussen stilzwijgend het potverteren verder zal gaan? Dat we, doekje per doekje, weer in de doeken zullen gedraaid worden?
Reynders! Mangain! Die zullen herbeginnen met een nieuw ‘wiete blaat’ met bovenaan nog altijd de interregionale solidariteit…Let op mijn woorden!
Psst. Om in de stijl der dingen te blijven, zou het waar zijn dat zij, Ingetje, samen met den Iev en met Piske, een triootje vormen? Zijn er nog geen hartstochtelijke miefdes-mails beschikbaar daarover? Is de ‘Nack’-reporter al gemobiliseerd? Dag Allemaal?
ITALIE, HET MOOISTE LAND TER WERELD
ITALIE, HET MOOIWTE LAND TER WERELD
Ja? Misschien niet het mooiste van de wereld, maar dan toch het mooiste van Europa.
Dat wilde ik nog even gezegd hebben, voor de Nieuwjaarsdrukte begint, en nu het nog kalm is. Om U beter te overtuigen, zoek voor de lol eens deze steden op in Wikepedia. Voor wie de film gezien heeft La Vita è Bella zal het stadje San Gimignano wel heel bekend overkomen.
Mooier dan Vlaanderen? Rijker dan Vlaanderen? Daar moet de eerste letter nog van bewezen worden! Met dat kleine verschil. Vlaanderen is niet zichzelf…en Italië wel.
Italië is het populairste vakantieland van Europa
Volgens de bezoekers van Trip-Advisor is Rhodos de mooste bestemming van Europa.
Italië is het mooiste land met zeven steden in de Europese top 25
De grootste wereldwijde reissite onderzocht de mening van haar bezoekers en kwam
tot een top 100 van de mooiste plekken op aarde. De winnaar is Nieuw Zeeland, met respectievelijk Milford Sound (1) en Queenstown (2).
De eerste Europese bestemming (Rhodos) prijkt op de vijfde plaats.
In de Europese top 25 is Salzburg tweede en de Italiaanse stad Amalfi derde.
Met zeven steden, en als Vaticaanstad meetelt acht, in de top 25, is Italië met verve het mooiste land van Europa. De andere steden zijn Siena, San Gimignano, Florence, Pompeii, Venetië en Assisi.
Ja? Misschien niet het mooiste van de wereld, maar dan toch het mooiste van Europa.
Dat wilde ik nog even gezegd hebben, voor de Nieuwjaarsdrukte begint, en nu het nog kalm is. Om U beter te overtuigen, zoek voor de lol eens deze steden op in Wikepedia. Voor wie de film gezien heeft La Vita è Bella zal het stadje San Gimignano wel heel bekend overkomen.
Mooier dan Vlaanderen? Rijker dan Vlaanderen? Daar moet de eerste letter nog van bewezen worden! Met dat kleine verschil. Vlaanderen is niet zichzelf…en Italië wel.
Italië is het populairste vakantieland van Europa
Volgens de bezoekers van Trip-Advisor is Rhodos de mooste bestemming van Europa.
Italië is het mooiste land met zeven steden in de Europese top 25
De grootste wereldwijde reissite onderzocht de mening van haar bezoekers en kwam
tot een top 100 van de mooiste plekken op aarde. De winnaar is Nieuw Zeeland, met respectievelijk Milford Sound (1) en Queenstown (2).
De eerste Europese bestemming (Rhodos) prijkt op de vijfde plaats.
In de Europese top 25 is Salzburg tweede en de Italiaanse stad Amalfi derde.
Met zeven steden, en als Vaticaanstad meetelt acht, in de top 25, is Italië met verve het mooiste land van Europa. De andere steden zijn Siena, San Gimignano, Florence, Pompeii, Venetië en Assisi.
NIEUWJAARSWENSEN 2009
NIEUWJAARSWENSEN 2009
Omdat Tante POS met al haar kostelijke postzegels bij ons heeft afgedaan, komen deze Nieuwjaarwensen U toe via de Melkweg. Of de Gallacie, , ik zou het niet weten.
Ze komen in ieder geval recht uit ons hart…..
Net zoals onderstaande berichtjes recht uit het echte leven komen…
Eentje om de moed er in te houden inzake de zoveelste onmogelijke regering in Brussel van Vlaamse weekdieren en ruggengraatloze kwallen..Denk aan die kwallen-etende zeeschildpadden in Spanje als U op 7 Juni in het stemhokje staat…..
Eentje om de deugd van bescheidenheid in herinnering te brengen…Zo een buschauffeur zou Premier kunnen worden, maar niet elke Premier is bekwaam om buschauffeur te worden…Denk daaraan telkens U in de bus stapt….
Eente om de christelijke deugd van hoop en volharding te beklemtonen: als men geen bergen kan verzetten, graaf er dan een tunnel onder door…..Denk daaraan als U straks op verlof wilt naar een betaalbaar zonnig buitenland..En dek in het voorbij gaan ook aan het spreekwoord ‘ waar een wil is, is een weg’….
Spaanse schildpadden in actie tegen kwallen
De autoriteiten in de Spaanse regio Andalusië hebben twee zeeschildpadden in de Middellandse Zee uitgezet, die moeten helpen bij het bestrijden van kwallenplagen. Dat meldt de krant El País. De schildpadden zijn van een soort dat graag kwallen en andere ongewervelde dieren eet.
Het is de bedoeling meer schildpadden uit te zetten tegen de overlast van kwallen. e dieren zijn al enkele jaren in opmars aan de costa’s aan de Middellandse Zee
Moeders Mooiste
Een 17-jarige jongen uit Nijmegen heeft bij zijn eindexamen op het gymnasium negen tienen en vijf negens gehaald. Dat heeft Scholengemeenschap Groenewoud bekendgemaakt.
Het is nog niet bekend of Ward Teunissen met deze eindlijst de hoogste score van Nederland heeft.
Ward wil overigens buschauffeur worden. Omdat hij die opleiding pas mag volgen als hij 21 is, gaat hij voorlopig µnatuurkunde studeren
Hoera voor de PORT’ALPINA
In Zwitserland is de Lötschbergtunnel officieel geopend. De bijna 35 kilometer lange spoortunnel, waaraan acht jaar is gewerkt, voert van het Berner Oberland naar het kanton Wallis.
De Lötschbergtunnel is tot de opening van de nieuwe Gotthard-treintunnel in 2016 de langste spoorwegtunnel van Zwitserland en de twee na langste ter wereld.
De Lötschbergtunnel moet vooral nog meer vrachtwagens per spoor gaan vervoeren
Omdat Tante POS met al haar kostelijke postzegels bij ons heeft afgedaan, komen deze Nieuwjaarwensen U toe via de Melkweg. Of de Gallacie, , ik zou het niet weten.
Ze komen in ieder geval recht uit ons hart…..
Net zoals onderstaande berichtjes recht uit het echte leven komen…
Eentje om de moed er in te houden inzake de zoveelste onmogelijke regering in Brussel van Vlaamse weekdieren en ruggengraatloze kwallen..Denk aan die kwallen-etende zeeschildpadden in Spanje als U op 7 Juni in het stemhokje staat…..
Eentje om de deugd van bescheidenheid in herinnering te brengen…Zo een buschauffeur zou Premier kunnen worden, maar niet elke Premier is bekwaam om buschauffeur te worden…Denk daaraan telkens U in de bus stapt….
Eente om de christelijke deugd van hoop en volharding te beklemtonen: als men geen bergen kan verzetten, graaf er dan een tunnel onder door…..Denk daaraan als U straks op verlof wilt naar een betaalbaar zonnig buitenland..En dek in het voorbij gaan ook aan het spreekwoord ‘ waar een wil is, is een weg’….
Spaanse schildpadden in actie tegen kwallen
De autoriteiten in de Spaanse regio Andalusië hebben twee zeeschildpadden in de Middellandse Zee uitgezet, die moeten helpen bij het bestrijden van kwallenplagen. Dat meldt de krant El País. De schildpadden zijn van een soort dat graag kwallen en andere ongewervelde dieren eet.
Het is de bedoeling meer schildpadden uit te zetten tegen de overlast van kwallen. e dieren zijn al enkele jaren in opmars aan de costa’s aan de Middellandse Zee
Moeders Mooiste
Een 17-jarige jongen uit Nijmegen heeft bij zijn eindexamen op het gymnasium negen tienen en vijf negens gehaald. Dat heeft Scholengemeenschap Groenewoud bekendgemaakt.
Het is nog niet bekend of Ward Teunissen met deze eindlijst de hoogste score van Nederland heeft.
Ward wil overigens buschauffeur worden. Omdat hij die opleiding pas mag volgen als hij 21 is, gaat hij voorlopig µnatuurkunde studeren
Hoera voor de PORT’ALPINA
In Zwitserland is de Lötschbergtunnel officieel geopend. De bijna 35 kilometer lange spoortunnel, waaraan acht jaar is gewerkt, voert van het Berner Oberland naar het kanton Wallis.
De Lötschbergtunnel is tot de opening van de nieuwe Gotthard-treintunnel in 2016 de langste spoorwegtunnel van Zwitserland en de twee na langste ter wereld.
De Lötschbergtunnel moet vooral nog meer vrachtwagens per spoor gaan vervoeren
dinsdag 30 december 2008
CHRYSANTEN VOOR SANDRA
CHRYSANTEN VOOR SANDRA?
In de media schrijven ze maar….Alles wat ze kwijt willen! Echte roddeltantes zijn het. En dan wordt gezegd dat de bloggers de niewswereld verpesten…
Is onderstaand persbericht geplaatst uit puur winstbejag (doen van U spreken, goed of slecht, als men er maar over spreekt – de naambekendheid weet U…) of zit er een addertje onder het gras? Nu is er naast dat Waals mesje (dat al geholpen wordt op ons aller kosten) sprake van nog een Julie uit Overpelt. Voor die is geen ‘noodfonds’ in het leven geroepen. Derhalve is de logica dat de ouders de zaak kunnen bekostigen, of juist niet, dat zij berusten in hun verdriet en dat het arme kind mag sterven wanneer het wil…
Voor ons Prinsesje echter tikt de klok ongenadig verder… Vandaag staan er nog 151 dagen op de teller….In plaats van bloemen voor ons Prinsesje, moeten er straks misschien chrysanten gekocht worden voor op haar zerkje….
Over dat geneesmiddel….zou de vader op zijn webstek gewoon liegen? Om op de kap van zijn stervend kind een fortuin te vergaren? Kijk eerst hieronder wat hij zegt over het geneesmiddel, en lees dan het artikel in de pers, waar naam en toenaam beschreven wordt van dat wondermiddel….
Het medicijn dat Sandra nodig heeft is Europees geregistreerd en op de Europese markt verkrijgbaar. In Denemarken wordt het zelfs al een jaar door de overheid volledig terugbetaald.
En nu de pers….
Metazym, het medicijn tegen de dodelijke stofwisselingsziekte waaraan Sandra uit Temse (foto) en Julie uit Overpelt lijden, is niet te koop. Dat zegt Filip Labeeuw, directeur bij het farmaceutisch bedrijf dat het middel ontwikkelt.
Zelfs als William Massart uit Temse 1 miljoen euro bij elkaar krijgt, dan nog zal hij het geneesmiddel voor zijn doodzieke dochter niet kunnen kopen.
“Het middel zit nog in de ontwikkelingsfase. We mogen het dus niet verkopen want het is nog niet goedgekeurd. Ik heb dat al tegen meneer Massart gezegd,” vertelt Filip Labeeuw, directeur van de Belgische tak van het farmabedrijf Shire HGT.
Vader Massart houdt echter vol dat hij over een offerte beschikt voor het medicijn. De kostprijs is meer dan één miljoen euro. Labeeuw: “Wij weten niet goed waar die offerte vandaan komt, we hopen maar dat het niet om een vervalsing gaat.”
De firma gaat in de eerste maanden van 2009 wel bekijken of patiëntjes die de medicatie dringend nodig hebben, ze toch al niet eerder kunnen krijgen.
Volgens experts zal dat evenwel niet baten. Zowel bij Sandra als bij Julie
********
Wie liegt, Pontius of Pilatus? Fabrikant Labeeuw of Vader Massat uit Temse…Welk spel wordt hier gespeeld, met als publiektrekker een aflopende tikker als zwaard van Damocles boven het hoofd van een onschuldig kind….
Eindigt deze zaak voor de rechtbank? Voor een Assisenhof? Oplichting of moord op een onschuldig kind?
Wij wensen de ouders veel sterkte toe en hopen het beste voor hun Prinsesje.
In de media schrijven ze maar….Alles wat ze kwijt willen! Echte roddeltantes zijn het. En dan wordt gezegd dat de bloggers de niewswereld verpesten…
Is onderstaand persbericht geplaatst uit puur winstbejag (doen van U spreken, goed of slecht, als men er maar over spreekt – de naambekendheid weet U…) of zit er een addertje onder het gras? Nu is er naast dat Waals mesje (dat al geholpen wordt op ons aller kosten) sprake van nog een Julie uit Overpelt. Voor die is geen ‘noodfonds’ in het leven geroepen. Derhalve is de logica dat de ouders de zaak kunnen bekostigen, of juist niet, dat zij berusten in hun verdriet en dat het arme kind mag sterven wanneer het wil…
Voor ons Prinsesje echter tikt de klok ongenadig verder… Vandaag staan er nog 151 dagen op de teller….In plaats van bloemen voor ons Prinsesje, moeten er straks misschien chrysanten gekocht worden voor op haar zerkje….
Over dat geneesmiddel….zou de vader op zijn webstek gewoon liegen? Om op de kap van zijn stervend kind een fortuin te vergaren? Kijk eerst hieronder wat hij zegt over het geneesmiddel, en lees dan het artikel in de pers, waar naam en toenaam beschreven wordt van dat wondermiddel….
Het medicijn dat Sandra nodig heeft is Europees geregistreerd en op de Europese markt verkrijgbaar. In Denemarken wordt het zelfs al een jaar door de overheid volledig terugbetaald.
En nu de pers….
Metazym, het medicijn tegen de dodelijke stofwisselingsziekte waaraan Sandra uit Temse (foto) en Julie uit Overpelt lijden, is niet te koop. Dat zegt Filip Labeeuw, directeur bij het farmaceutisch bedrijf dat het middel ontwikkelt.
Zelfs als William Massart uit Temse 1 miljoen euro bij elkaar krijgt, dan nog zal hij het geneesmiddel voor zijn doodzieke dochter niet kunnen kopen.
“Het middel zit nog in de ontwikkelingsfase. We mogen het dus niet verkopen want het is nog niet goedgekeurd. Ik heb dat al tegen meneer Massart gezegd,” vertelt Filip Labeeuw, directeur van de Belgische tak van het farmabedrijf Shire HGT.
Vader Massart houdt echter vol dat hij over een offerte beschikt voor het medicijn. De kostprijs is meer dan één miljoen euro. Labeeuw: “Wij weten niet goed waar die offerte vandaan komt, we hopen maar dat het niet om een vervalsing gaat.”
De firma gaat in de eerste maanden van 2009 wel bekijken of patiëntjes die de medicatie dringend nodig hebben, ze toch al niet eerder kunnen krijgen.
Volgens experts zal dat evenwel niet baten. Zowel bij Sandra als bij Julie
********
Wie liegt, Pontius of Pilatus? Fabrikant Labeeuw of Vader Massat uit Temse…Welk spel wordt hier gespeeld, met als publiektrekker een aflopende tikker als zwaard van Damocles boven het hoofd van een onschuldig kind….
Eindigt deze zaak voor de rechtbank? Voor een Assisenhof? Oplichting of moord op een onschuldig kind?
Wij wensen de ouders veel sterkte toe en hopen het beste voor hun Prinsesje.
maandag 29 december 2008
LOF DOOR MESTLEVER VOOR DE TEEVEE
LOF DOOR MESTKEVER VOOR DE TEEVEE
Het is mij nog niet dikwijls gebeurd dat de TEEVEE lof toegezwaaid krijgt uit deze hoek. Niet in woorden, en zekerlijk niet in geschriften. Voor alles moet er echter een 1ste keer zijn….
Als nu het risico maar niet ontstaat dat de bijdragen uit deze hoek voor het Stervende Prinsesje Sandra geweigerd en terugbetaald worden, zoals het ooit gebeurde met de giften van het Vlaams Belang bij de tjunami-ramp in het Verre Oosten.
Wie leeft, zal zien….Mij lieftallige Eega die onze persoonlijke staathuishoudkunde beheert, had mijn stukje op SeniorenNet van een paar dagen geleden niet afgewacht om een bijdrage te storten. Zij had het verhaal van op de TeeVee, en ze wist er zelfs meer over dan ik.
En wat ziet mijn lodderig oog, die af en toe eens over het muurtje loert bij de kleur-vakbonden, in een E-post die de drie broederlijk samen uitsturen als Nieuwsbrief? Juist! Daar wordt hetzelfde liedje gezongen als op den TeeVee….
Wie kan Sandra redden ?
De overheid wil, maar kan niet helpen... Alleen de "gewone" mensen kunnen haar nu nog redden... Wij roepen jullie op om Sandra massaal en zo goed mogelijk te steunen! Vlamingen uit Oost- en West-Vlaanderen, Antwerpen, Limburg en Brabant help ons toch a.u.b. ! Arbeiders, zelfstandigen, huisvrouwen, beambten, bedienden.... Sandra heeft ieder van jullie nodig om te overleven. Als je nu denkt van :"pff...de anderen zullen wel steunen...", is ze ten dode opgeschreven!
Wat zij, noch den TeeVee erbij vertellen, is dat er een 2de gelijkaardig geval bestaat bezuiden de taalgrens….waarover Aanklacht bericht; en dat wel door het Riziv terugbetaald wordt. Ik denk dat zoiets van de daken moet geschreeuw worden. Het kot moet te klein zijn! In dit land is werkelijk alles communautair. Zelfs de Dood!
Heeft U er op gelet? Deze berichtgeving is dus typisch manipulatie van de Vlaamse mens: dat 2de geval (even triestig, dat wel) wordt verzwegen omdat dààr de financiën het probleem niet zijn…Simpel, is het niet? Typisch linkse Tjevenparlé! Wat niet weet, niet deert….Want dat uitbrengen, is eens te meer koren op de molen van de Onkreukbaren…..
En nog iets. Er wordt opgeroepen tot steun…maar waar, en hoe wordt er niet bij verteld. Een kniesoor die daar op let….
Daarom doe ik het nogmaals. Ga zien, (n volg het verloop) op de website die de Ouders van het Prinsesje hebben geopend: http://www.redsandra.be/My%20Pages/1.%20Frontpage.htm
Haar levensverwachtingen waren eergisteren nog 154 dagen. Vandaag zijn dat er maar 152 meer… De tijd dringt.
Psst. Akkoord. De kleurvakbonden hebben dank zij het kleine Prinsesje, nu tenminste al 1 reden van bestaan! Hopelijk beleven we het nog dat zij open staan voor àlle Vlamingen (en dus kleurloos maar rechtspersoon worden) want Valbonden zijn het zout op de patatjes van het kapitaal….Dat wisten de Vlaamse stedelingen, samen met de stedelingen van Firenze, al, met geschreven bronnen, sedert het Jaar 1.115….Vandaar ook hun welstand….
Het is mij nog niet dikwijls gebeurd dat de TEEVEE lof toegezwaaid krijgt uit deze hoek. Niet in woorden, en zekerlijk niet in geschriften. Voor alles moet er echter een 1ste keer zijn….
Als nu het risico maar niet ontstaat dat de bijdragen uit deze hoek voor het Stervende Prinsesje Sandra geweigerd en terugbetaald worden, zoals het ooit gebeurde met de giften van het Vlaams Belang bij de tjunami-ramp in het Verre Oosten.
Wie leeft, zal zien….Mij lieftallige Eega die onze persoonlijke staathuishoudkunde beheert, had mijn stukje op SeniorenNet van een paar dagen geleden niet afgewacht om een bijdrage te storten. Zij had het verhaal van op de TeeVee, en ze wist er zelfs meer over dan ik.
En wat ziet mijn lodderig oog, die af en toe eens over het muurtje loert bij de kleur-vakbonden, in een E-post die de drie broederlijk samen uitsturen als Nieuwsbrief? Juist! Daar wordt hetzelfde liedje gezongen als op den TeeVee….
Wie kan Sandra redden ?
De overheid wil, maar kan niet helpen... Alleen de "gewone" mensen kunnen haar nu nog redden... Wij roepen jullie op om Sandra massaal en zo goed mogelijk te steunen! Vlamingen uit Oost- en West-Vlaanderen, Antwerpen, Limburg en Brabant help ons toch a.u.b. ! Arbeiders, zelfstandigen, huisvrouwen, beambten, bedienden.... Sandra heeft ieder van jullie nodig om te overleven. Als je nu denkt van :"pff...de anderen zullen wel steunen...", is ze ten dode opgeschreven!
Wat zij, noch den TeeVee erbij vertellen, is dat er een 2de gelijkaardig geval bestaat bezuiden de taalgrens….waarover Aanklacht bericht; en dat wel door het Riziv terugbetaald wordt. Ik denk dat zoiets van de daken moet geschreeuw worden. Het kot moet te klein zijn! In dit land is werkelijk alles communautair. Zelfs de Dood!
Heeft U er op gelet? Deze berichtgeving is dus typisch manipulatie van de Vlaamse mens: dat 2de geval (even triestig, dat wel) wordt verzwegen omdat dààr de financiën het probleem niet zijn…Simpel, is het niet? Typisch linkse Tjevenparlé! Wat niet weet, niet deert….Want dat uitbrengen, is eens te meer koren op de molen van de Onkreukbaren…..
En nog iets. Er wordt opgeroepen tot steun…maar waar, en hoe wordt er niet bij verteld. Een kniesoor die daar op let….
Daarom doe ik het nogmaals. Ga zien, (n volg het verloop) op de website die de Ouders van het Prinsesje hebben geopend: http://www.redsandra.be/My%20Pages/1.%20Frontpage.htm
Haar levensverwachtingen waren eergisteren nog 154 dagen. Vandaag zijn dat er maar 152 meer… De tijd dringt.
Psst. Akkoord. De kleurvakbonden hebben dank zij het kleine Prinsesje, nu tenminste al 1 reden van bestaan! Hopelijk beleven we het nog dat zij open staan voor àlle Vlamingen (en dus kleurloos maar rechtspersoon worden) want Valbonden zijn het zout op de patatjes van het kapitaal….Dat wisten de Vlaamse stedelingen, samen met de stedelingen van Firenze, al, met geschreven bronnen, sedert het Jaar 1.115….Vandaar ook hun welstand….
zaterdag 27 december 2008
GEZOND BOERENVERSTAND
GEZOND BOERENVERSTAND
Weeral een (veel te) lang artikel – en dan nog overgenomen – maar hoe iemand nu iets uitleggen en duidelijk zijn zonder woorden? Ik zou bijna zeggen: ga direct naar de bron: bij
http://www.workforall.org/
Waar is het aloude gezonde boerenverstand?
Als het economisch moeilijk gaat, moeten we niet méér lenen, maar harder werken. Zo schrijft Jos De Vriendt in een lezersbrief in Het laatste Nieuws. Inderdaad, de crisis zal maar overwonnen worden door waardevolle economische productie, m.a.w. door arbeid en niet anders. Dat moeten ze in de wetstraat wel eindelijk eens ophouden met dat zo moeilijk te maken. De overheid heeft de keus, ofwel snijden de bedrijven massaal in hun personeelsbestand, als ze al niet failliet gaan, ofwel slankt de overheid af tot redelijke proporties. Tenslotte leeft de helft van de Belgische bevolking van een inkomen dat de Staat verschaft. Het is dus niet moeilijk te begrijpen waarom de belasting op arbeid met meer gaat open dan er netto overblijft. Belastingen op arbeid en inkomsten verlagen, de overheid saneren, kortom de mensen laten werken en investeren, dat is de enige remedie die de financiële luchtbel kan doen verdwijnen.
Keynesiaans beleid kan depressie niet genezen.
De roep om een Keynesiaans beleid, met verdere renteverlagingen en méér geldcreatie klinkt steeds luider. Verwonderlijk is dit wel, daar juist dergelijke maatregelen aan de basis liggen van de huidige zware crisis. Tijdens het bewind van Greenspan als voorzitter van de Amerikaanse centrale bank groeide de geldhoeveelheid jarenlang aan een tempo van meer dan 10 % per jaar. Hierdoor werd de rente artificieel naar omlaag gemanipuleerd, tot groot jolijt van het bankwezen, dat hiervan kon profiteren met massaal leningen toe te staan aan inflatoir lage rentevoeten. De economie werd overspoeld met geld, dat niet gedekt was door voorafgaand sparen. Gezonde investeringen kunnen echter enkel gebeuren met spaargeld, niet met geld bij te creëren. Het gevolg kennen wij nu : een bubbel van gigantische omvang met prijzen die door het dak gingen voor vastgoed, aandelen en grondstoffen. Die zeepbel, die nu is uiteengespat, bestrijden met dezelfde maatregelen, die er de oorzaak van waren, lijkt wel op een alcoholverslaafde proberen te genezen met hem elke dag een fles whisky te schenken.
Mislukking
Met nog meer geldcreatie aan lage rente grijpt men terug naar een recept van de jaren '30 van vorige eeuw, destijds voorgeschreven door de Engelse econoom Keynes, die de Grote Depressie wenste te bestrijden met het voeren van een "vraagbeleid", wat neerkwam op het aanwakkeren van de consumptie (de vraag) en niet van de productie (het aanbod). Volgens Keynes moest daartoe veel goedkoop geld in de economie gebracht worden, via "deficit spending" (begrotingstekorten) en via publieke infrastructuurwerken. Gevaar voor inflatie was er niet volgens deze visie, zolang er werklozen waren. Maar Keynes' remedie werkte niet....De Grote Depressie sleepte 17 jaar aan. De stagflatiecrisis op het einde van de jaren '70 maakte de mislukking van het Keynesiaans model plotseling voor iedereen duidelijk, toen hoge inflatie en hoge werkloosheid tegelijk voorkwamen, een Keynesiaanse onmogelijkheid. In ons land heeft het door Keynes voorgeschreven deficit spending toen de overheidsschuld doen oplopen tot méér dan 130 % van het BBP, een record voor de Westerse industrielanden. De bedoeling was de werkloosheid te bestrijden, maar deze steeg sneller dan ooit tevoren. Dit beleid heeft ons samen met meer werkloosheid opgezadeld met een overheidsschuld, die onze kleinkinderen nog mee zullen moeten afbetalen. Meer recent heeft ook Japan aan den lijve ondervonden, dat het Keynesiaanse recept niet werkt. Sedert de zware crisis in dat land uitbrak in 1989, heeft Japan niets anders gedaan, dan bij herhaling Keynesiaanse stimuleringpakketten gelanceerd, met rentevoeten, die extreem werden verlaagd, zelfs tot 0 %. Ook grote infrastructuurwerken werden uitgeprobeerd. In haar editoriaal van 10 october 1996 noemde de gezaghebbende krant "The Wall Street Journal" die maatregelen smalend "Japan's Keynesian Quackery". De resultaten zijn inderdaad desastreus. De Japanse economie blijft gevangen in stagnatie. De overheidsschuld steeg tot een onwaarschijnlijke 170 % van het BBP. De Nikkei-index (Japanse beursindex) die in december 1989 (toen de crisis uitbrak) 38.916 punten bedroeg is gedaald in december 2006 (dus vóór de huidige crisis) naar 17.225 en bedraagt nu nog slechts 8.397 een daling met maar eventjes 78 %.
Spaartekort
Voor de bestrijding van depressies moet men dus zeker niet bij Keynes terecht. Gelukkig zijn er economen, die beter hun huiswerk hebben gemaakt. Men zou bv. eens kunnen snuisteren in de economische theorie van de formidabele econoom Friedrich Hayek Deze ontving in 1974 de Nobelprijs economie voor zijn baanbrekend werk over het ontstaan van economische depressies en over het genezingsproces. Deze econoom behoort tot wat men noemt de "Oostenrijkse Economische School", waartoe ook Ludwig von Mises en Murray Rothbard worden gerekend. Deze economen hebben in briljante geschriften aangetoond, dat een zeepbel, zoals die nu is uiteengespat, steeds het gevolg is van de overdreven geldcreatie en niet van een tekort aan consumptie. Dit was ook zo met de grote depressie van de jaren '30. (Zie hierover o.m. "America's Great Depression" door Murray Rothbard - Mises Institute, 1963). Dit overdreven goedkoop (bijgedrukt) geld zet bedrijven aan tot megalomane investeringsprojecten, (de voorbije jaren vooral in de vastgoedsector). Bij gebrek aan spaargeld kunnen die projecten nooit tot een goed einde worden gebracht. De voortzetting van goedkoop krediet zal de noodzakelijke liquidatie van die verkeerde investeringen belemmeren en zal de crisis onbeperkt kunnen verlengen, zoals dat in Japan is gebeurd.
Productiestimulans
Méér spaargeld is de enige manier om de economie uit het dal te halen. Hoe werkt dit? Er is een economische wet die zegt : sparen = investeringen. Bij stijgend spaarvolume zullen de investeringen dus toenemen. Méér investering is méér productie en méér werkgelegenheid. Het inkomen, dat voortkomt uit de méérproductie (lonen van de werknemers) schept, ingevolge "de wet van Say", de nodige vraag om die méérproductie op te nemen. Het aanbod (de productie) schept de vraag en niet omgekeerd, zoals Keynes dacht. Het is dus de productie die moet voorafgaan. De consumptie volgt daarna vanzelf. Het is die productie, die de werkgelegenheid creëert. Consumptie kan dit niet, omdat consumptie het sparen en dus het investeren belemmert. De taak van de overheid is nu zo snel mogelijk productiestimulerende maatregelen te treffen, die ook het sparen aanmoedigen, zoals verlaging van de belastingdruk op arbeid, afschaffen van alle belastingen op inkomsten uit spaargeld en de rente op spaargeld normaliseren. Het rechtstreeks stimuleren van de consumptie (de vraag) is het slechtste wat nu kan gedaan worden. Consumptie is niet productiestimulerend, investeren is dat wel, via het sparen.
De ingrepen die nu gepland worden, leggen de kiemen voor de volgende ineenstorting, die mogelijk fataal zal zijn.
Willy De Wit
Lid van de onafhankelijke socio-economische denkgroep "Workforall"
Weeral een (veel te) lang artikel – en dan nog overgenomen – maar hoe iemand nu iets uitleggen en duidelijk zijn zonder woorden? Ik zou bijna zeggen: ga direct naar de bron: bij
http://www.workforall.org/
Waar is het aloude gezonde boerenverstand?
Als het economisch moeilijk gaat, moeten we niet méér lenen, maar harder werken. Zo schrijft Jos De Vriendt in een lezersbrief in Het laatste Nieuws. Inderdaad, de crisis zal maar overwonnen worden door waardevolle economische productie, m.a.w. door arbeid en niet anders. Dat moeten ze in de wetstraat wel eindelijk eens ophouden met dat zo moeilijk te maken. De overheid heeft de keus, ofwel snijden de bedrijven massaal in hun personeelsbestand, als ze al niet failliet gaan, ofwel slankt de overheid af tot redelijke proporties. Tenslotte leeft de helft van de Belgische bevolking van een inkomen dat de Staat verschaft. Het is dus niet moeilijk te begrijpen waarom de belasting op arbeid met meer gaat open dan er netto overblijft. Belastingen op arbeid en inkomsten verlagen, de overheid saneren, kortom de mensen laten werken en investeren, dat is de enige remedie die de financiële luchtbel kan doen verdwijnen.
Keynesiaans beleid kan depressie niet genezen.
De roep om een Keynesiaans beleid, met verdere renteverlagingen en méér geldcreatie klinkt steeds luider. Verwonderlijk is dit wel, daar juist dergelijke maatregelen aan de basis liggen van de huidige zware crisis. Tijdens het bewind van Greenspan als voorzitter van de Amerikaanse centrale bank groeide de geldhoeveelheid jarenlang aan een tempo van meer dan 10 % per jaar. Hierdoor werd de rente artificieel naar omlaag gemanipuleerd, tot groot jolijt van het bankwezen, dat hiervan kon profiteren met massaal leningen toe te staan aan inflatoir lage rentevoeten. De economie werd overspoeld met geld, dat niet gedekt was door voorafgaand sparen. Gezonde investeringen kunnen echter enkel gebeuren met spaargeld, niet met geld bij te creëren. Het gevolg kennen wij nu : een bubbel van gigantische omvang met prijzen die door het dak gingen voor vastgoed, aandelen en grondstoffen. Die zeepbel, die nu is uiteengespat, bestrijden met dezelfde maatregelen, die er de oorzaak van waren, lijkt wel op een alcoholverslaafde proberen te genezen met hem elke dag een fles whisky te schenken.
Mislukking
Met nog meer geldcreatie aan lage rente grijpt men terug naar een recept van de jaren '30 van vorige eeuw, destijds voorgeschreven door de Engelse econoom Keynes, die de Grote Depressie wenste te bestrijden met het voeren van een "vraagbeleid", wat neerkwam op het aanwakkeren van de consumptie (de vraag) en niet van de productie (het aanbod). Volgens Keynes moest daartoe veel goedkoop geld in de economie gebracht worden, via "deficit spending" (begrotingstekorten) en via publieke infrastructuurwerken. Gevaar voor inflatie was er niet volgens deze visie, zolang er werklozen waren. Maar Keynes' remedie werkte niet....De Grote Depressie sleepte 17 jaar aan. De stagflatiecrisis op het einde van de jaren '70 maakte de mislukking van het Keynesiaans model plotseling voor iedereen duidelijk, toen hoge inflatie en hoge werkloosheid tegelijk voorkwamen, een Keynesiaanse onmogelijkheid. In ons land heeft het door Keynes voorgeschreven deficit spending toen de overheidsschuld doen oplopen tot méér dan 130 % van het BBP, een record voor de Westerse industrielanden. De bedoeling was de werkloosheid te bestrijden, maar deze steeg sneller dan ooit tevoren. Dit beleid heeft ons samen met meer werkloosheid opgezadeld met een overheidsschuld, die onze kleinkinderen nog mee zullen moeten afbetalen. Meer recent heeft ook Japan aan den lijve ondervonden, dat het Keynesiaanse recept niet werkt. Sedert de zware crisis in dat land uitbrak in 1989, heeft Japan niets anders gedaan, dan bij herhaling Keynesiaanse stimuleringpakketten gelanceerd, met rentevoeten, die extreem werden verlaagd, zelfs tot 0 %. Ook grote infrastructuurwerken werden uitgeprobeerd. In haar editoriaal van 10 october 1996 noemde de gezaghebbende krant "The Wall Street Journal" die maatregelen smalend "Japan's Keynesian Quackery". De resultaten zijn inderdaad desastreus. De Japanse economie blijft gevangen in stagnatie. De overheidsschuld steeg tot een onwaarschijnlijke 170 % van het BBP. De Nikkei-index (Japanse beursindex) die in december 1989 (toen de crisis uitbrak) 38.916 punten bedroeg is gedaald in december 2006 (dus vóór de huidige crisis) naar 17.225 en bedraagt nu nog slechts 8.397 een daling met maar eventjes 78 %.
Spaartekort
Voor de bestrijding van depressies moet men dus zeker niet bij Keynes terecht. Gelukkig zijn er economen, die beter hun huiswerk hebben gemaakt. Men zou bv. eens kunnen snuisteren in de economische theorie van de formidabele econoom Friedrich Hayek Deze ontving in 1974 de Nobelprijs economie voor zijn baanbrekend werk over het ontstaan van economische depressies en over het genezingsproces. Deze econoom behoort tot wat men noemt de "Oostenrijkse Economische School", waartoe ook Ludwig von Mises en Murray Rothbard worden gerekend. Deze economen hebben in briljante geschriften aangetoond, dat een zeepbel, zoals die nu is uiteengespat, steeds het gevolg is van de overdreven geldcreatie en niet van een tekort aan consumptie. Dit was ook zo met de grote depressie van de jaren '30. (Zie hierover o.m. "America's Great Depression" door Murray Rothbard - Mises Institute, 1963). Dit overdreven goedkoop (bijgedrukt) geld zet bedrijven aan tot megalomane investeringsprojecten, (de voorbije jaren vooral in de vastgoedsector). Bij gebrek aan spaargeld kunnen die projecten nooit tot een goed einde worden gebracht. De voortzetting van goedkoop krediet zal de noodzakelijke liquidatie van die verkeerde investeringen belemmeren en zal de crisis onbeperkt kunnen verlengen, zoals dat in Japan is gebeurd.
Productiestimulans
Méér spaargeld is de enige manier om de economie uit het dal te halen. Hoe werkt dit? Er is een economische wet die zegt : sparen = investeringen. Bij stijgend spaarvolume zullen de investeringen dus toenemen. Méér investering is méér productie en méér werkgelegenheid. Het inkomen, dat voortkomt uit de méérproductie (lonen van de werknemers) schept, ingevolge "de wet van Say", de nodige vraag om die méérproductie op te nemen. Het aanbod (de productie) schept de vraag en niet omgekeerd, zoals Keynes dacht. Het is dus de productie die moet voorafgaan. De consumptie volgt daarna vanzelf. Het is die productie, die de werkgelegenheid creëert. Consumptie kan dit niet, omdat consumptie het sparen en dus het investeren belemmert. De taak van de overheid is nu zo snel mogelijk productiestimulerende maatregelen te treffen, die ook het sparen aanmoedigen, zoals verlaging van de belastingdruk op arbeid, afschaffen van alle belastingen op inkomsten uit spaargeld en de rente op spaargeld normaliseren. Het rechtstreeks stimuleren van de consumptie (de vraag) is het slechtste wat nu kan gedaan worden. Consumptie is niet productiestimulerend, investeren is dat wel, via het sparen.
De ingrepen die nu gepland worden, leggen de kiemen voor de volgende ineenstorting, die mogelijk fataal zal zijn.
Willy De Wit
Lid van de onafhankelijke socio-economische denkgroep "Workforall"
DE ANAFABETE MINNAAR
DE ANAFABETE MINNAAR
Heerlijk toch die eindejaarswensen ?
(26 december)
In Humo op 23.12.2008
Jan van den Berghe (royalty-watcher):
‘Wie wenst u wat toe voor 2009 (ten goede of ten kwade)?’
Iedereen gezond en gelukkig, Marie-Rose Morel een analfabete minnaar, Frank Vandenbroucke de eindzege in de Tour”
Volgens mij heeft de royalty-watcher Laurent of Filip op het oog voor mij ...
Vriendelijk, maar ... nee bedankt !
Neen, lief Heideroosje, neem niet de Taaie (en zeker niet ‘tKINT, maar kijk eens rond op www.seniorennet.be/ , alhoewel daar in doorsnee enig ernstig beletsel, uit reden van getrouwd zijn (en trouw, wat niet hetzelfde is, op onze jaren.).
Neem/zoek/solliciteer er ene M/V bij de VBRT: keuze aan nitwits te over, dat moet U er voor over hebben, maar het opent alle deuren. Als U dan nog zult leren houden van vlinderen (de heersende huisstijl), dan is de kans groot dat U nog eens de lievelinge wordt van Humo…..Maar dan heeft U bij ons afgedaan!
Of, als ’t noch de Taaie wordt, noch een van ons (jammer!) neem dan een sabbatjaar of twee, of drie. Weet U, lang voor er treinen uitgevonden werden, werd de spoorlijn Venetië/Wenen reeds aangelegd doorheen de Alpen …
Dat laatste is plagiaat. Zie de Amerikaanse schrijfster Frances Mayes, in La Bella Toscanr. Een aanrader! ISBN 90 57135728 Uitgev. Ooievaar - Amsterdam
Heerlijk toch die eindejaarswensen ?
(26 december)
In Humo op 23.12.2008
Jan van den Berghe (royalty-watcher):
‘Wie wenst u wat toe voor 2009 (ten goede of ten kwade)?’
Iedereen gezond en gelukkig, Marie-Rose Morel een analfabete minnaar, Frank Vandenbroucke de eindzege in de Tour”
Volgens mij heeft de royalty-watcher Laurent of Filip op het oog voor mij ...
Vriendelijk, maar ... nee bedankt !
Neen, lief Heideroosje, neem niet de Taaie (en zeker niet ‘tKINT, maar kijk eens rond op www.seniorennet.be/ , alhoewel daar in doorsnee enig ernstig beletsel, uit reden van getrouwd zijn (en trouw, wat niet hetzelfde is, op onze jaren.).
Neem/zoek/solliciteer er ene M/V bij de VBRT: keuze aan nitwits te over, dat moet U er voor over hebben, maar het opent alle deuren. Als U dan nog zult leren houden van vlinderen (de heersende huisstijl), dan is de kans groot dat U nog eens de lievelinge wordt van Humo…..Maar dan heeft U bij ons afgedaan!
Of, als ’t noch de Taaie wordt, noch een van ons (jammer!) neem dan een sabbatjaar of twee, of drie. Weet U, lang voor er treinen uitgevonden werden, werd de spoorlijn Venetië/Wenen reeds aangelegd doorheen de Alpen …
Dat laatste is plagiaat. Zie de Amerikaanse schrijfster Frances Mayes, in La Bella Toscanr. Een aanrader! ISBN 90 57135728 Uitgev. Ooievaar - Amsterdam
EEN PRINSESJE LIGT OP STERVEN
EEN PRINSESJE LIGT OP STERVEN…
Wie een hart heeft, leest beter niet verder….
Want in dit on-land heeft Koning Onrecht weer een gewillig slachtoffertje gevonden. In de vorm van een o,schuldig kind, dat aan onze kant van de taalgrens het levenslicht heeft gezien, en dat daarom sterven moet.
Wij, die deze blogs schrijven en lezen, het merendeel slechts mestkevers, kunnen misschien (neen!we kunnen het zeker!) in deze dagen van overvloed, ons steentje bijdragen om dat prinsesje te redden? Zijn wij immers niet, zoals we zelfs zingen, het Prinsenvolk der Oude Nederlanden?
Lees mee, of liever, ga op bezoek bij http://blog.seniorennet.be/aanklacht/ dat kost U niets. Tenminste, het kost niets, als U niet tot het einde leest…..en al helemaal niets als U de webstek ‘Red Sandra’ niet zou zien….
Dankoewel, Duplo, voor het steken van de Noodhoorn!
Een kind ligt op sterven.
In dit onland worden er miljoenen, wat zeg ik, miljarden euro's door ramen en deuren gesmeten en in bodemloze putten van "liefdadigheid" gestort. Zelfs aan privé-milities geschonken (de vakbonden die zelfs boven de wet staan) om het regime mee in stand te houden.
Onlangs deed Luc van Balberghe op VVZ een noodoproep opdat iemand die eventueel zou kunnen genezen of toch enige tijd langer bij zijn gezin, familie en vriendenkring verblijven.
In deze kerstperiode worden wij opnieuw geconfronteerd met absurde realiteit in dit onland. Voor wapens in Afrika - de zogenaamde liefdadigheid - is er geld zat. Voor parasieten uit de hele wereld - als het kon Het Heelal - worden kosten noch moeite gespaard om te bewijzen hoe "goed" het OCMW van de wereld hier wel is.
Een Vlaams kind ligt op sterven al zou het kunnen genezen. In het gezever van koning Bert Bibber noch in het belerend vingertje van oppergarnaal Danneels heb ik iets gemerkt om solidair te zijn met het eigen volk.
Hoe pijnlijk en erg het ook is: ook Sandra staat symbool voor deze houding van het regime.
Sandra, op 1 november 7 geworden, lijdt aan een zeer zeldzame stofwisselingsziekte en is gedoemd om te sterven. Of niet? Pas zeer recent is er een medicijn ontwikkeld en het meisje zou kunnen genezen. Alleen, het medicament is duurder dan goud en diamant samen. Het RIZIV komt echter ook in dit geval niet tussen: "U bent niet rijk genoeg? Spijtig, niets aan te doen. U bent geen lid van de koninklijke familie? Want daar is wel geld genoeg voor. Gelukkig is een begrafenis goedkoper" is bij wijze van spreken de reactie van de overheid.
Hier leest u alles over Sandra.
Zou dit ook al een "communautair" kantje hebben? Ik citeer eventjes van op de webstek "RedSandra":
Verder vernemen Sandra’s ouders dat in Denemarken een patiënt het medicijn reeds toegediend krijgt en dat het door de Deense overheid volledig terugbetaald wordt! Pittig detail : Een Waals patiëntje dat wat jonger is wordt wel toegelaten en krijgt het medicijn gratis!!!!
Zou 5 of 10 euro teveel zijn? 1 euro is ook al goed.
610 - 5201090 - 41
Wie een hart heeft, leest beter niet verder….
Want in dit on-land heeft Koning Onrecht weer een gewillig slachtoffertje gevonden. In de vorm van een o,schuldig kind, dat aan onze kant van de taalgrens het levenslicht heeft gezien, en dat daarom sterven moet.
Wij, die deze blogs schrijven en lezen, het merendeel slechts mestkevers, kunnen misschien (neen!we kunnen het zeker!) in deze dagen van overvloed, ons steentje bijdragen om dat prinsesje te redden? Zijn wij immers niet, zoals we zelfs zingen, het Prinsenvolk der Oude Nederlanden?
Lees mee, of liever, ga op bezoek bij http://blog.seniorennet.be/aanklacht/ dat kost U niets. Tenminste, het kost niets, als U niet tot het einde leest…..en al helemaal niets als U de webstek ‘Red Sandra’ niet zou zien….
Dankoewel, Duplo, voor het steken van de Noodhoorn!
Een kind ligt op sterven.
In dit onland worden er miljoenen, wat zeg ik, miljarden euro's door ramen en deuren gesmeten en in bodemloze putten van "liefdadigheid" gestort. Zelfs aan privé-milities geschonken (de vakbonden die zelfs boven de wet staan) om het regime mee in stand te houden.
Onlangs deed Luc van Balberghe op VVZ een noodoproep opdat iemand die eventueel zou kunnen genezen of toch enige tijd langer bij zijn gezin, familie en vriendenkring verblijven.
In deze kerstperiode worden wij opnieuw geconfronteerd met absurde realiteit in dit onland. Voor wapens in Afrika - de zogenaamde liefdadigheid - is er geld zat. Voor parasieten uit de hele wereld - als het kon Het Heelal - worden kosten noch moeite gespaard om te bewijzen hoe "goed" het OCMW van de wereld hier wel is.
Een Vlaams kind ligt op sterven al zou het kunnen genezen. In het gezever van koning Bert Bibber noch in het belerend vingertje van oppergarnaal Danneels heb ik iets gemerkt om solidair te zijn met het eigen volk.
Hoe pijnlijk en erg het ook is: ook Sandra staat symbool voor deze houding van het regime.
Sandra, op 1 november 7 geworden, lijdt aan een zeer zeldzame stofwisselingsziekte en is gedoemd om te sterven. Of niet? Pas zeer recent is er een medicijn ontwikkeld en het meisje zou kunnen genezen. Alleen, het medicament is duurder dan goud en diamant samen. Het RIZIV komt echter ook in dit geval niet tussen: "U bent niet rijk genoeg? Spijtig, niets aan te doen. U bent geen lid van de koninklijke familie? Want daar is wel geld genoeg voor. Gelukkig is een begrafenis goedkoper" is bij wijze van spreken de reactie van de overheid.
Hier leest u alles over Sandra.
Zou dit ook al een "communautair" kantje hebben? Ik citeer eventjes van op de webstek "RedSandra":
Verder vernemen Sandra’s ouders dat in Denemarken een patiënt het medicijn reeds toegediend krijgt en dat het door de Deense overheid volledig terugbetaald wordt! Pittig detail : Een Waals patiëntje dat wat jonger is wordt wel toegelaten en krijgt het medicijn gratis!!!!
Zou 5 of 10 euro teveel zijn? 1 euro is ook al goed.
610 - 5201090 - 41
vrijdag 26 december 2008
BELASTINGS MANNA
BELASTIINGS-MANNA
Verre van mij, als oud belastingsconsulent, ooit veel van de meer verheven werking van het Ministerie van Financiën begrepen te hebben, om nu te zeggen: het was vroeger beter. Ik had namelijk al zeer vroeg begrepen hoe de fondsen er binnen kwamen (ik werkte dat dan ook zoveel mogelijk tegen), maar nooit hoe ze, en vooral aan welk tempo, ze er weer uit geraakten.
En toch! En toch!
Als er ooit al één zaak, of één gezin, in de richting van de ondergang aan het schuiven was, was dat toch dààr waar de financiën in het gedrang kwamen. Niet omdat er teveel binnen kwam, maar altijd omdat er teveel uit ging – of omdat er wanbeheer was….Een huisvrouw, die de geldbuidel niet kan beheersen, dat is de kortste weg naar de Vrijdagmarkt, dat weet het kleinste kind.
Zou onze liberale minister van moneten dat niet weten? Of…is er meer aan de hand? Ik zal maar niet antwoorden, maar alleen mijn diepe spijt uitdrukken, dat al die meneerkens en die madammekes op het Ministerie niet persoonlijk verantwoordelijk kunnen gesteld worden voor hun slecht bestuur.
Hebben jullie andere besluiten dan ik, bij onderstaande lectuur? Bijna niet mogelijk! U moet nu toch echt geen Hubert Daemen (Witse) hetenn, om te zien dat hier een bende criminelen aan het werk is! ‘Teveel afgehouden bedrijfsvoorheffing’: is dat geen beurzensnijderij? Om nog maar één feit te vernomen! Dat is vandaag inbreken om e stelen, om een deel (onvergoed) terug te geven, binnen twee jaar…Is dat nu het werk van Alibaba en de 4 Rovers, of van de Bende van Baekeland!
BRUSSEL - De achterstand bij de verwerking van aangiften is slecht nieuws voor wie geld moet terugkrijgen.
De achterstand in de vestiging van de aanslagen voor de personenbelasting is in november alweer een stuk groter geworden. Dat maakte de Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten (VVSG) op uit de meest recente statistieken van de federale overheidsdienst Financiën. 'Voor belastingplichtigen die geld moeten terugkrijgen, is dat slecht nieuws. En dat zijn er elk jaar meer', zo meldde de VVSG gisteren in haar elektronische nieuwsbrief. Ook de schatkist van de gemeenten lijdt onder de vertragingen.
Gemeenten staan zelf niet in voor het vorderen van de aanvullende personenbelasting, daar is de FOD Financiën verantwoordelijk voor. Zo krijgen ze die belasting pas drie maanden nadat de afrekening voor de belastingplichtige is opgesteld.
'Men moet zich stilaan beginnen af te vragen of dat allemaal nog normaal is', zegt de VVSG. 'Elk jaar krijgen we zegeberichten over nieuwe records in het aantal elektronisch ingediende aangiften, maar blijkbaar dragen die niet bij tot een snellere vestiging van de belastingaanslagen.'
'We kunnen ons echt niet van de indruk ontdoen dat ergens een budgettair geïnspireerde rem op de activiteiten wordt gezet, omdat de inkohieringen nu eenmaal een miljardenstroom richting burgers (omdat ze voordien te veel bedrijfsvoorheffing hebben betaald) en gemeenten (de aanvullende personenbelasting) doen ontstaan.'
Het is niet de eerste keer dat de Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten het trage werktempo van de fiscus laakt. Eerder becijferde ze dat het uitstel de overheid jaarlijks miljoenen euro's zou opleveren.
Verre van mij, als oud belastingsconsulent, ooit veel van de meer verheven werking van het Ministerie van Financiën begrepen te hebben, om nu te zeggen: het was vroeger beter. Ik had namelijk al zeer vroeg begrepen hoe de fondsen er binnen kwamen (ik werkte dat dan ook zoveel mogelijk tegen), maar nooit hoe ze, en vooral aan welk tempo, ze er weer uit geraakten.
En toch! En toch!
Als er ooit al één zaak, of één gezin, in de richting van de ondergang aan het schuiven was, was dat toch dààr waar de financiën in het gedrang kwamen. Niet omdat er teveel binnen kwam, maar altijd omdat er teveel uit ging – of omdat er wanbeheer was….Een huisvrouw, die de geldbuidel niet kan beheersen, dat is de kortste weg naar de Vrijdagmarkt, dat weet het kleinste kind.
Zou onze liberale minister van moneten dat niet weten? Of…is er meer aan de hand? Ik zal maar niet antwoorden, maar alleen mijn diepe spijt uitdrukken, dat al die meneerkens en die madammekes op het Ministerie niet persoonlijk verantwoordelijk kunnen gesteld worden voor hun slecht bestuur.
Hebben jullie andere besluiten dan ik, bij onderstaande lectuur? Bijna niet mogelijk! U moet nu toch echt geen Hubert Daemen (Witse) hetenn, om te zien dat hier een bende criminelen aan het werk is! ‘Teveel afgehouden bedrijfsvoorheffing’: is dat geen beurzensnijderij? Om nog maar één feit te vernomen! Dat is vandaag inbreken om e stelen, om een deel (onvergoed) terug te geven, binnen twee jaar…Is dat nu het werk van Alibaba en de 4 Rovers, of van de Bende van Baekeland!
BRUSSEL - De achterstand bij de verwerking van aangiften is slecht nieuws voor wie geld moet terugkrijgen.
De achterstand in de vestiging van de aanslagen voor de personenbelasting is in november alweer een stuk groter geworden. Dat maakte de Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten (VVSG) op uit de meest recente statistieken van de federale overheidsdienst Financiën. 'Voor belastingplichtigen die geld moeten terugkrijgen, is dat slecht nieuws. En dat zijn er elk jaar meer', zo meldde de VVSG gisteren in haar elektronische nieuwsbrief. Ook de schatkist van de gemeenten lijdt onder de vertragingen.
Gemeenten staan zelf niet in voor het vorderen van de aanvullende personenbelasting, daar is de FOD Financiën verantwoordelijk voor. Zo krijgen ze die belasting pas drie maanden nadat de afrekening voor de belastingplichtige is opgesteld.
'Men moet zich stilaan beginnen af te vragen of dat allemaal nog normaal is', zegt de VVSG. 'Elk jaar krijgen we zegeberichten over nieuwe records in het aantal elektronisch ingediende aangiften, maar blijkbaar dragen die niet bij tot een snellere vestiging van de belastingaanslagen.'
'We kunnen ons echt niet van de indruk ontdoen dat ergens een budgettair geïnspireerde rem op de activiteiten wordt gezet, omdat de inkohieringen nu eenmaal een miljardenstroom richting burgers (omdat ze voordien te veel bedrijfsvoorheffing hebben betaald) en gemeenten (de aanvullende personenbelasting) doen ontstaan.'
Het is niet de eerste keer dat de Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten het trage werktempo van de fiscus laakt. Eerder becijferde ze dat het uitstel de overheid jaarlijks miljoenen euro's zou opleveren.
EEN KERSTVERHAAL
EEN KERSTVERHAAL
Vandaag, uit de dagbladen.
Zeker acht mensen zijn omgekomen toen een als kerstman verklede Amerikaan het vuur opende en daarna brand had stichtte in een woning in Covina, nabij Los Angeles. Drie mensen worden nog vermist. De dader pleegde enkele uren later zelfmoord in het huis van zijn broer, 25 kilometer verderop.
********
Priester vertelt kinderen dat Kerstman niet bestaat
Een Italiaanse priester heeft het verkorven bij zijn parochianen nadat hij hun kinderen vertelde dat de Kerstman niet bestaat.
Een regionale krant publiceerde dozijnen klachten van woedende ouders. "Je hebt Kerstmis verknald voor mijn kinderen", aldus een boze moeder.
Priester Dino Bottino verklaarde echter dat hij het als zijn taak zag om de puntjes op de i te zetten. "Ik vertelde de kinderen dat de Kerstman een verzinsel is en niets te maken heeft met het Christelijke kerstverhaal.
**********
Vanzelfsprekend is in Italië het verhaal van Babo Natale (Babo, in vertaling is Vadertje) bijna even heilig als het Kerstverhaal zelf. Wat alleen bewijst dat er dus, net als bij ons in Vlaanderen, twee waarheden zijn. Die van de Paus in Rome, en die van het volk….Dat is ongeveer hetzelfde als een medaille met twee zijden aan dezelfde kant….Maar Babo Natale is de Kerstman, die cadeautjes brengt, en het Kribbekind is om voor de op de knieën te vallen. Maar wier weet dat nog?
Wat er ook van is, ik zie al moeilijk een kribbe-kind in Amerika er op los trekken met een schietgeweer in de pampers, om ergens aan te bellen….
Maar het gaat verder. Lees (weeral) in de DM even mee met
Rik Torfs wijst op het belang van de shariadiscussie die geïnitieerd werd door de anglicaanse aartsbisschop. Rik Torfs is professor kerkelijk recht aan de KU Leuven.
'Was 2008 een bijzonder jaar op religieus vlak?', vraagt Rik Torfs zich af. 'Niet meteen. Toch zijn er drie belangrijke trends die aandacht verdienen. De eerste heeft te maken met de plaats van religie in de samenleving. De tweede slaat op de zogenaamde interreligieuze dialoog. De derde betreft de katholieke kerk, in Rome en bij ons.'
De plaats van religie in de samenleving: de belangrijkste toespraak die een religieuze leider dit jaar hield, was die van Rowan Williams, de anglicaanse aartsbisschop van Canterbury. Op 7 februari sprak hij in Londen voor de Royal Courts of Justice. In een subtiel en genuanceerd betoog komt Williams op voor een rechtsstaat die meer plaats durft te verlenen aan religieuze rechtssystemen. Dus ook aan de sharia, een woord dat menig medeburger doet ineenkrimpen van angst. Natuurlijk pleit Williams niet voor de invoering van de sharia in het Verenigd Koninkrijk. Maar hij probeert wel uit te zoeken of er, binnen de contouren van de democratische rechtsstaat, op wel omlijnde, heel precieze plekken, ruimte is voor religieuze rechtsregels. Bijvoorbeeld bij arbitrage over handelsgeschillen, als alle betrokken partijen ermee akkoord gaan. Of zelfs, wat mij te ver gaat, in het familierecht. Toch zijn de vragen die Williams aan de orde stelt van cruciaal belang. Waar liggen de grenzen van de godsdienstvrijheid? En wanneer zegt de rechtsstaat: 'tot hier en niet verder'? Die vraag is overigens niet alleen juridisch van aard. Een ruime autonomie voor religieuze groepen leidt tot wat vroeger 'verzuiling' heette. Niet altijd goed voor de cohesie in een samenleving.
Teken aan de wand
En dan de tweede trend. Langzaam maar zeker neemt de argwaan tegenover de religieuze dialoog toe. Gedurende enkele jaren was die dialoog een paradepaardje van allerlei politici en beleidsverantwoordelijken. Zo in de lijn van: wie de ander kent, zal hem beminnen. Laten we dus zoeken naar wat ons bindt, niet naar wat ons scheidt. Vandaag is er meer scepsis. Want kunnen religieuze leiders wel namens hun gelovigen spreken, op een moment dat het geloof een heel individuele zaak is geworden? En wat hebben we aan de professionals van de interreligieuze dialoog, mannen met baarden die over liefde en vrede praten, terwijl de vervolging om religieuze redenen er wereldwijd niet minder op wordt? In Boekarest, begin september, hoorde ik John Graz, van de Adventisten van de Zevende Dag, pleiten voor meer wederkerigheid op het gebied van godsdienstvrijheid. Westerse landen moeten maar net zo tolerant zijn tegenover de islam als moslimlanden dat tegenover het christendom zijn. Ik ben het daar niet meteen mee eens, want wij moeten in het Westen blijven uitgaan van onze eigen principes in zake democratie en mensenrechten. Maar toch: deze weloverwogen uitspraak van een intelligent man als John Graz is een teken aan de wand. Trouwens, ook paus Ratzinger plaatste dit jaar kanttekeningen bij de interreligieuze dialoog. Tijdens zijn reis naar de Verenigde Staten (van 15 tot 20 april) zei hij dat bij de interreligieuze dialoog de nadruk te veel ligt op wat de godsdiensten bindt. Het is van belang om ook helder, duidelijk en rustig uit te leggen waar de verschilpunten liggen.
Zo kom ik bij het derde punt: de rooms-katholieke kerk. Die beleefde een vrij flets en kleurloos jaar. De huidige paus is rustiger dan zijn voorganger, wat misschien een verademing is, maar tegelijk ook de discussie stil doet vallen.
Synode
Wie in Vlaanderen weet bijvoorbeeld dat van 5 tot 26 oktober de twaalfde bisschoppensynode plaatsvond, en wel over het woord van God in het leven en de zending van de kerk? Een paar decennia geleden besteedden onze kranten aan zulk een evenement nog ruime aandacht. Ook op het thuisfront weinig nieuws. Op 4 juni werd kardinaal Danneels vijfenzeventig jaar en bood hij, geheel in overeenstemming met het kerkelijk wetboek, zijn ontslag aan. Bij mijn weten heeft de paus dat ontslag niet aanvaard, en evenmin geweigerd. Vooral dat laatste is een beetje raar. Vaak vraagt de paus aartsbisschoppen van een belangrijk diocees uitdrukkelijk om nog een tijdje aan te blijven. Voor zover mijn informatie strekt is dat niet gebeurd. Betekent dit dat we dan toch vlugger dan verwacht een nieuwe aartsbisschop zullen krijgen? Wellicht niet. Volgend jaar wordt 450 jaar aartsbisdom Mechelen gevierd, en de verwachting is dat kardinaal Danneels deze verjaardag nog in zijn huidige functie zal mogen meemaken. Ondertussen werd, in oktober, Johan Bonny uit Moere bij Gistel (West-Vlaanderen) tot de nieuwe bisschop van Antwerpen benoemd. De wijding vindt plaats op 4 januari. Maar een gewone bisschopsbenoeming is in Vlaanderen geen belangrijk nieuws meer. De Vlaming gelooft of gelooft niet, maar in beide gevallen doet hij dat steeds vaker zonder kerk.
********
Een flets en kleurloos jaar, Heer Perfesser? Slechts een? Flets en kleurloos zegt U. En hoe dat nu komen, denkt U? En vooral, wat denkt U dat er moet gebeuren? Wachten op een mirakel?
********
Ik maak me niet meer moe. Dat ze het nu zelf oplossen! Want ik weet het ook niet meer. Helpt U mij even nadenken? Maar zoek eerst op Google het eiland Lampedusa op, aan de uiterste zuidpunt van Sicilië…Daar zijn verleden nacht 650 verfomfaaide vluchtelingen uit Afrika aangekomen, in 3 gammele bootjes, waarvan er 2 op het punt stonden te vergaan in volle zee, en die door de Italiaanse Forza Navale , met veel bombarie, zijn moeten gered worden. Jullie lezen in Vlaanderen slechts een paar korte berichtjes, of als ’t meevalt, ziet U een paar flitsen op TV. Wij hadden hier het genoegen (!?) een uitgebreid verslag te krijgen, met alles er en er aan, nadruk op menslievendheid, hulp en medeleven. Ware het anders geweest, er zou revolutie uitgebarsten zijn! Invasie van migranten? Op Kerstdag gebruikt men andere woorden en handelt men anders, al zijn het weeral aanhangers van die grote vredelievende godsdienst, die uitbreiding bevecht met bommen en geweren!… Jonge mannen, als jonge goden, maar uitgeput en versuft. Vrouwen, oud en jong, drijfnat in de gierende wind, met kleine kinderen, versteven in de ijskoude inktzwarte nacht, in het licht van de schijnwerpers aan de veilige wal.…Hopend op redding en een betere toekomst. Zij zullen straks, gekleed en gevoed, uitzwerven over de wegen, op zoek naar een tweede identiteit en naar levensonderhoud…die we straks voor onszelf zullen moeten bevechten….
Twee zijden langs dezelfde kant van de medaille….Even onmogelijk om waar te zijn. Enerzijds: WEG, mensen, wij willen jullie niet, en anderzijds: wie krijgt het over zijn hart om jullie warmte en geborgenheid te weigeren…Al is Lampedusa, doorheen de jaren, van paradijselijk eiland verworden tot één grote bidonville…
Moest ik gekund hebben, ik snelde er naar toe, om te helpen. Beladen met dekens, warme melk en een bed…Ik weet dat hetzelfde leeft in de harten bij alle vrienden Onkreukbaren….zelfs al zijn ze opgesloten in een ‘cordon sanitaire’ door kaviaar-vretende belgicisten in hun poco-kastelen, ze zouden het brood uit hun eigen mond sparen.
Moge 2009 het Jaar worden, waar er terug 2 duidelijke kanten aan een medaille zijn….Met klare toestanden. Zowel in Lampedusa als in Vlaanderen….
Dat zijn geen Kerst en Nieuwjaarwensen, dat is een greep volle overtuiging uit de grond van zijn hart van iemand die ziet dat het misloopt, en die weigert te geloven er niets aan te kunnen veranderen…. Zelfs de Stille Oceaan is samengesteld uit afzonderlijke druppels water, en al die druppels samen, kunnen een vloedgolf ontketenen die de wereld overspoelt.
Vandaag, uit de dagbladen.
Zeker acht mensen zijn omgekomen toen een als kerstman verklede Amerikaan het vuur opende en daarna brand had stichtte in een woning in Covina, nabij Los Angeles. Drie mensen worden nog vermist. De dader pleegde enkele uren later zelfmoord in het huis van zijn broer, 25 kilometer verderop.
********
Priester vertelt kinderen dat Kerstman niet bestaat
Een Italiaanse priester heeft het verkorven bij zijn parochianen nadat hij hun kinderen vertelde dat de Kerstman niet bestaat.
Een regionale krant publiceerde dozijnen klachten van woedende ouders. "Je hebt Kerstmis verknald voor mijn kinderen", aldus een boze moeder.
Priester Dino Bottino verklaarde echter dat hij het als zijn taak zag om de puntjes op de i te zetten. "Ik vertelde de kinderen dat de Kerstman een verzinsel is en niets te maken heeft met het Christelijke kerstverhaal.
**********
Vanzelfsprekend is in Italië het verhaal van Babo Natale (Babo, in vertaling is Vadertje) bijna even heilig als het Kerstverhaal zelf. Wat alleen bewijst dat er dus, net als bij ons in Vlaanderen, twee waarheden zijn. Die van de Paus in Rome, en die van het volk….Dat is ongeveer hetzelfde als een medaille met twee zijden aan dezelfde kant….Maar Babo Natale is de Kerstman, die cadeautjes brengt, en het Kribbekind is om voor de op de knieën te vallen. Maar wier weet dat nog?
Wat er ook van is, ik zie al moeilijk een kribbe-kind in Amerika er op los trekken met een schietgeweer in de pampers, om ergens aan te bellen….
Maar het gaat verder. Lees (weeral) in de DM even mee met
Rik Torfs wijst op het belang van de shariadiscussie die geïnitieerd werd door de anglicaanse aartsbisschop. Rik Torfs is professor kerkelijk recht aan de KU Leuven.
'Was 2008 een bijzonder jaar op religieus vlak?', vraagt Rik Torfs zich af. 'Niet meteen. Toch zijn er drie belangrijke trends die aandacht verdienen. De eerste heeft te maken met de plaats van religie in de samenleving. De tweede slaat op de zogenaamde interreligieuze dialoog. De derde betreft de katholieke kerk, in Rome en bij ons.'
De plaats van religie in de samenleving: de belangrijkste toespraak die een religieuze leider dit jaar hield, was die van Rowan Williams, de anglicaanse aartsbisschop van Canterbury. Op 7 februari sprak hij in Londen voor de Royal Courts of Justice. In een subtiel en genuanceerd betoog komt Williams op voor een rechtsstaat die meer plaats durft te verlenen aan religieuze rechtssystemen. Dus ook aan de sharia, een woord dat menig medeburger doet ineenkrimpen van angst. Natuurlijk pleit Williams niet voor de invoering van de sharia in het Verenigd Koninkrijk. Maar hij probeert wel uit te zoeken of er, binnen de contouren van de democratische rechtsstaat, op wel omlijnde, heel precieze plekken, ruimte is voor religieuze rechtsregels. Bijvoorbeeld bij arbitrage over handelsgeschillen, als alle betrokken partijen ermee akkoord gaan. Of zelfs, wat mij te ver gaat, in het familierecht. Toch zijn de vragen die Williams aan de orde stelt van cruciaal belang. Waar liggen de grenzen van de godsdienstvrijheid? En wanneer zegt de rechtsstaat: 'tot hier en niet verder'? Die vraag is overigens niet alleen juridisch van aard. Een ruime autonomie voor religieuze groepen leidt tot wat vroeger 'verzuiling' heette. Niet altijd goed voor de cohesie in een samenleving.
Teken aan de wand
En dan de tweede trend. Langzaam maar zeker neemt de argwaan tegenover de religieuze dialoog toe. Gedurende enkele jaren was die dialoog een paradepaardje van allerlei politici en beleidsverantwoordelijken. Zo in de lijn van: wie de ander kent, zal hem beminnen. Laten we dus zoeken naar wat ons bindt, niet naar wat ons scheidt. Vandaag is er meer scepsis. Want kunnen religieuze leiders wel namens hun gelovigen spreken, op een moment dat het geloof een heel individuele zaak is geworden? En wat hebben we aan de professionals van de interreligieuze dialoog, mannen met baarden die over liefde en vrede praten, terwijl de vervolging om religieuze redenen er wereldwijd niet minder op wordt? In Boekarest, begin september, hoorde ik John Graz, van de Adventisten van de Zevende Dag, pleiten voor meer wederkerigheid op het gebied van godsdienstvrijheid. Westerse landen moeten maar net zo tolerant zijn tegenover de islam als moslimlanden dat tegenover het christendom zijn. Ik ben het daar niet meteen mee eens, want wij moeten in het Westen blijven uitgaan van onze eigen principes in zake democratie en mensenrechten. Maar toch: deze weloverwogen uitspraak van een intelligent man als John Graz is een teken aan de wand. Trouwens, ook paus Ratzinger plaatste dit jaar kanttekeningen bij de interreligieuze dialoog. Tijdens zijn reis naar de Verenigde Staten (van 15 tot 20 april) zei hij dat bij de interreligieuze dialoog de nadruk te veel ligt op wat de godsdiensten bindt. Het is van belang om ook helder, duidelijk en rustig uit te leggen waar de verschilpunten liggen.
Zo kom ik bij het derde punt: de rooms-katholieke kerk. Die beleefde een vrij flets en kleurloos jaar. De huidige paus is rustiger dan zijn voorganger, wat misschien een verademing is, maar tegelijk ook de discussie stil doet vallen.
Synode
Wie in Vlaanderen weet bijvoorbeeld dat van 5 tot 26 oktober de twaalfde bisschoppensynode plaatsvond, en wel over het woord van God in het leven en de zending van de kerk? Een paar decennia geleden besteedden onze kranten aan zulk een evenement nog ruime aandacht. Ook op het thuisfront weinig nieuws. Op 4 juni werd kardinaal Danneels vijfenzeventig jaar en bood hij, geheel in overeenstemming met het kerkelijk wetboek, zijn ontslag aan. Bij mijn weten heeft de paus dat ontslag niet aanvaard, en evenmin geweigerd. Vooral dat laatste is een beetje raar. Vaak vraagt de paus aartsbisschoppen van een belangrijk diocees uitdrukkelijk om nog een tijdje aan te blijven. Voor zover mijn informatie strekt is dat niet gebeurd. Betekent dit dat we dan toch vlugger dan verwacht een nieuwe aartsbisschop zullen krijgen? Wellicht niet. Volgend jaar wordt 450 jaar aartsbisdom Mechelen gevierd, en de verwachting is dat kardinaal Danneels deze verjaardag nog in zijn huidige functie zal mogen meemaken. Ondertussen werd, in oktober, Johan Bonny uit Moere bij Gistel (West-Vlaanderen) tot de nieuwe bisschop van Antwerpen benoemd. De wijding vindt plaats op 4 januari. Maar een gewone bisschopsbenoeming is in Vlaanderen geen belangrijk nieuws meer. De Vlaming gelooft of gelooft niet, maar in beide gevallen doet hij dat steeds vaker zonder kerk.
********
Een flets en kleurloos jaar, Heer Perfesser? Slechts een? Flets en kleurloos zegt U. En hoe dat nu komen, denkt U? En vooral, wat denkt U dat er moet gebeuren? Wachten op een mirakel?
********
Ik maak me niet meer moe. Dat ze het nu zelf oplossen! Want ik weet het ook niet meer. Helpt U mij even nadenken? Maar zoek eerst op Google het eiland Lampedusa op, aan de uiterste zuidpunt van Sicilië…Daar zijn verleden nacht 650 verfomfaaide vluchtelingen uit Afrika aangekomen, in 3 gammele bootjes, waarvan er 2 op het punt stonden te vergaan in volle zee, en die door de Italiaanse Forza Navale , met veel bombarie, zijn moeten gered worden. Jullie lezen in Vlaanderen slechts een paar korte berichtjes, of als ’t meevalt, ziet U een paar flitsen op TV. Wij hadden hier het genoegen (!?) een uitgebreid verslag te krijgen, met alles er en er aan, nadruk op menslievendheid, hulp en medeleven. Ware het anders geweest, er zou revolutie uitgebarsten zijn! Invasie van migranten? Op Kerstdag gebruikt men andere woorden en handelt men anders, al zijn het weeral aanhangers van die grote vredelievende godsdienst, die uitbreiding bevecht met bommen en geweren!… Jonge mannen, als jonge goden, maar uitgeput en versuft. Vrouwen, oud en jong, drijfnat in de gierende wind, met kleine kinderen, versteven in de ijskoude inktzwarte nacht, in het licht van de schijnwerpers aan de veilige wal.…Hopend op redding en een betere toekomst. Zij zullen straks, gekleed en gevoed, uitzwerven over de wegen, op zoek naar een tweede identiteit en naar levensonderhoud…die we straks voor onszelf zullen moeten bevechten….
Twee zijden langs dezelfde kant van de medaille….Even onmogelijk om waar te zijn. Enerzijds: WEG, mensen, wij willen jullie niet, en anderzijds: wie krijgt het over zijn hart om jullie warmte en geborgenheid te weigeren…Al is Lampedusa, doorheen de jaren, van paradijselijk eiland verworden tot één grote bidonville…
Moest ik gekund hebben, ik snelde er naar toe, om te helpen. Beladen met dekens, warme melk en een bed…Ik weet dat hetzelfde leeft in de harten bij alle vrienden Onkreukbaren….zelfs al zijn ze opgesloten in een ‘cordon sanitaire’ door kaviaar-vretende belgicisten in hun poco-kastelen, ze zouden het brood uit hun eigen mond sparen.
Moge 2009 het Jaar worden, waar er terug 2 duidelijke kanten aan een medaille zijn….Met klare toestanden. Zowel in Lampedusa als in Vlaanderen….
Dat zijn geen Kerst en Nieuwjaarwensen, dat is een greep volle overtuiging uit de grond van zijn hart van iemand die ziet dat het misloopt, en die weigert te geloven er niets aan te kunnen veranderen…. Zelfs de Stille Oceaan is samengesteld uit afzonderlijke druppels water, en al die druppels samen, kunnen een vloedgolf ontketenen die de wereld overspoelt.
EEN BLAUWE NIEUWJAARSBRIEF
EEN BLAUWE NIEUWJAARSBRIEF
Er was eens, lang gleden, in het Heilig Land, een zaaier, die uitging om te zaaien. Een deel van het zaaigraan kwam terecht op de rotsen (1), waar het verdorde. Een ander deel kwam terecht op de grond, tussen, de bramen en ander onkruid (2), waar het opschoot, maar door gebrek aan zuurstof, weer afstierf. Het derde deel kwam terecht op de vruchtbare akker (3) waar het uitgroeide tot een zee van rijpe aren die de mensen tot voedsel diende…
(1) Later werd deze soort ‘de Mei’68’ genoemd.
(2) Later ontstond hieruit het weke mosselgeslacht der Tjeven.
(3) Uit deze soort ontstonden de Onkreukbaren, door niets of niemand af te leiden van het Goede Doel, de herauten van het Vlaams Belang.
Deze parabel, gelicht uit het H. Evangelie (een beetje toepasselijk in deze dagen), als glijmiddel, om zonder veel omhaal te kunnen putten uit de blog van vandaag van Angeltjes. Waarom overnemen?
Om de boodschap van het ene Goede Doel met alle middelen (hebt g’hem?) te helpen verspreiden. Ikzelf zou het niet zo pittig onder woorden hebben kunnen brengen, dan deze mij onbekende grote dame Gerda, die ik bij deze een knuffel verkoop die ze tot lang na Nieuwjaar zal voelen….Blauw is open, en de kleur van de hoop. Mij zijn alle kleuren van de regenboog even lief, op voorwaarde dat ze maar bijdragen aan een volgende Zwarte Zondag…
Kijk, weer een bewijs dat de media verkocht zijn…Alle kleuren van de regenboog samen, vormen geen zwart, maar wit…..Of bedoelen ze met Zwarte Zondag, dat deze zwart is voor hen zelf? De vraag stellen, is….
Tweede vraag (zie tekst hieronde) Is het niet onze plicht om die www.politics.be te bedelven onder protestmails omdat ze het Vlaams Belang doodzwijgen? Doen, Jongens en meisjes! Ze moeten voelen dat ze er zijn voor ons, en niet wij voor hen!
De Nieuwjaarsbrief van Mevrouw Gerda
Zelfstandigen worden in hun ondernemingslust beknot door onzinnige maatregelen, we mogen niet meer schrijven wat we willen (het Centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding ligt op de loer), we mogen niet meer lachen of de spot drijven met wat we willen (denk maar aan bepaalde cartoons of liedjes), we mogen niet meer denken wat we willen of stemmen voor wie we willen (meer dan 800.000 kiezers worden straal genegeerd en/of gesanctioneerd omdat ze het lef hebben een eigen opinie te hebben en worden hiervoor zelfs uit de vakbonden gegooid), we mogen eigenlijk geen Vlaming meer zijn (kijk maar naar de zogenaamde culturele en artistieke intelligentsia die zich vooral Belg noemen en zich schamen Vlaming te zijn alsof dit het meest bezoedelde woord is dat bestaat).
We moeten denken, schrijven, lezen, werken, stemmen, ademen zoals de zichzelf uitgeroepen politiek correcte club van dit land het voorschrijft. Als je iets maar lang en luid genoeg roept, en daarvoor ook een aantal welwillende media ter beschikking hebt, dan wordt deze misleidende onzin helaas voor waarheid aangenomen.
Aan deze klucht, aan deze vorm van dictatuur, aan deze verstikkende regelgeving, aan al de vormen van censuur, aan heel dit ondemocratisch schouwspel moet dringend een halt worden toegeroepen.
Op wie wachten we om krachtdadig te reageren :
- Op de CD&V die op apegapen ligt en al haar verkiezingsbeloften heeft ingeslikt en een Leterme die verheven is tot de schertsfiguur van het jaar ?
- Op de Open VLD die nog aan het bekomen is van het schandaal Patrick Dewael, of het andere schandaal, Karel De Gucht steekt, de kop al op ?
- Op de SP-a die zichzelf compleet onbeduidend heeft gemaakt en die zich al jaren heeft afgekeerd van de gewone man en vrouw ?
- Op LDD dat een samenraapsel is van overlopers die eieren voor hun geld kiezen en enkel op een postje azen ?
- Op de N-VA die zichzelf de voorbije maanden volledig heeft weggespeeld ?
Of op het Vlaams Belang dat in de media monddood wordt gemaakt, zelfs op de website van politics.be waar de dagelijkse persmededelingen van alle politieke partijen verschijnen, worden deze van het Vlaams Belang sinds een maand niet meer opgenomen.
Is het normaal dat de grootste oppositiepartij niet wordt gehoord door verkenner Wilfried Martens ? Waar haalt men het lef en de arrogantie om het Vlaams Belang als niet democratisch te bestempelen? Hebben de politiek-correcte dames en heren al eens de moeite genomen om het programma van het Vlaams Belang te lezen en laten weten wat er dan zo ondemocratisch instaat ?
Of is het uit pure behoudsgezindheid en uit schrik dat er zo wild in het rond wordt gezwaaid en men vooral de bevolking een rad voor de ogen wil draaien en daarom de dictatoriale weg bewandelt.
Het Vlaams Belang wil een onafhankelijk Vlaanderen met respect voor de normen en waarden van de Vlaamse cultuur, gelijkheid van man en vrouw, vrijheid van meningsuiting en de scheiding tussen Kerk en Staat, de basisbeginselen van onze Westerse democratie. Dit kan je moeilijk ondemocratisch noemen. Verder wil het Vlaams Belang een echte immigratiestop, een verplichte inburgering voor vreemdelingen, de misbruiken van gezinsherenigingen tegengaan. Dit kan je moeilijk racistisch noemen.
Laat uw stem horen, schreeuw het uit, laat ons de krachten bundelen en niet meer van op de zijlijn toekijken. Laten we terug fier zijn dat we Vlaming zijn.
Er staat ons wederom een boeiend jaar te wachten.
Er was eens, lang gleden, in het Heilig Land, een zaaier, die uitging om te zaaien. Een deel van het zaaigraan kwam terecht op de rotsen (1), waar het verdorde. Een ander deel kwam terecht op de grond, tussen, de bramen en ander onkruid (2), waar het opschoot, maar door gebrek aan zuurstof, weer afstierf. Het derde deel kwam terecht op de vruchtbare akker (3) waar het uitgroeide tot een zee van rijpe aren die de mensen tot voedsel diende…
(1) Later werd deze soort ‘de Mei’68’ genoemd.
(2) Later ontstond hieruit het weke mosselgeslacht der Tjeven.
(3) Uit deze soort ontstonden de Onkreukbaren, door niets of niemand af te leiden van het Goede Doel, de herauten van het Vlaams Belang.
Deze parabel, gelicht uit het H. Evangelie (een beetje toepasselijk in deze dagen), als glijmiddel, om zonder veel omhaal te kunnen putten uit de blog van vandaag van Angeltjes. Waarom overnemen?
Om de boodschap van het ene Goede Doel met alle middelen (hebt g’hem?) te helpen verspreiden. Ikzelf zou het niet zo pittig onder woorden hebben kunnen brengen, dan deze mij onbekende grote dame Gerda, die ik bij deze een knuffel verkoop die ze tot lang na Nieuwjaar zal voelen….Blauw is open, en de kleur van de hoop. Mij zijn alle kleuren van de regenboog even lief, op voorwaarde dat ze maar bijdragen aan een volgende Zwarte Zondag…
Kijk, weer een bewijs dat de media verkocht zijn…Alle kleuren van de regenboog samen, vormen geen zwart, maar wit…..Of bedoelen ze met Zwarte Zondag, dat deze zwart is voor hen zelf? De vraag stellen, is….
Tweede vraag (zie tekst hieronde) Is het niet onze plicht om die www.politics.be te bedelven onder protestmails omdat ze het Vlaams Belang doodzwijgen? Doen, Jongens en meisjes! Ze moeten voelen dat ze er zijn voor ons, en niet wij voor hen!
De Nieuwjaarsbrief van Mevrouw Gerda
Zelfstandigen worden in hun ondernemingslust beknot door onzinnige maatregelen, we mogen niet meer schrijven wat we willen (het Centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding ligt op de loer), we mogen niet meer lachen of de spot drijven met wat we willen (denk maar aan bepaalde cartoons of liedjes), we mogen niet meer denken wat we willen of stemmen voor wie we willen (meer dan 800.000 kiezers worden straal genegeerd en/of gesanctioneerd omdat ze het lef hebben een eigen opinie te hebben en worden hiervoor zelfs uit de vakbonden gegooid), we mogen eigenlijk geen Vlaming meer zijn (kijk maar naar de zogenaamde culturele en artistieke intelligentsia die zich vooral Belg noemen en zich schamen Vlaming te zijn alsof dit het meest bezoedelde woord is dat bestaat).
We moeten denken, schrijven, lezen, werken, stemmen, ademen zoals de zichzelf uitgeroepen politiek correcte club van dit land het voorschrijft. Als je iets maar lang en luid genoeg roept, en daarvoor ook een aantal welwillende media ter beschikking hebt, dan wordt deze misleidende onzin helaas voor waarheid aangenomen.
Aan deze klucht, aan deze vorm van dictatuur, aan deze verstikkende regelgeving, aan al de vormen van censuur, aan heel dit ondemocratisch schouwspel moet dringend een halt worden toegeroepen.
Op wie wachten we om krachtdadig te reageren :
- Op de CD&V die op apegapen ligt en al haar verkiezingsbeloften heeft ingeslikt en een Leterme die verheven is tot de schertsfiguur van het jaar ?
- Op de Open VLD die nog aan het bekomen is van het schandaal Patrick Dewael, of het andere schandaal, Karel De Gucht steekt, de kop al op ?
- Op de SP-a die zichzelf compleet onbeduidend heeft gemaakt en die zich al jaren heeft afgekeerd van de gewone man en vrouw ?
- Op LDD dat een samenraapsel is van overlopers die eieren voor hun geld kiezen en enkel op een postje azen ?
- Op de N-VA die zichzelf de voorbije maanden volledig heeft weggespeeld ?
Of op het Vlaams Belang dat in de media monddood wordt gemaakt, zelfs op de website van politics.be waar de dagelijkse persmededelingen van alle politieke partijen verschijnen, worden deze van het Vlaams Belang sinds een maand niet meer opgenomen.
Is het normaal dat de grootste oppositiepartij niet wordt gehoord door verkenner Wilfried Martens ? Waar haalt men het lef en de arrogantie om het Vlaams Belang als niet democratisch te bestempelen? Hebben de politiek-correcte dames en heren al eens de moeite genomen om het programma van het Vlaams Belang te lezen en laten weten wat er dan zo ondemocratisch instaat ?
Of is het uit pure behoudsgezindheid en uit schrik dat er zo wild in het rond wordt gezwaaid en men vooral de bevolking een rad voor de ogen wil draaien en daarom de dictatoriale weg bewandelt.
Het Vlaams Belang wil een onafhankelijk Vlaanderen met respect voor de normen en waarden van de Vlaamse cultuur, gelijkheid van man en vrouw, vrijheid van meningsuiting en de scheiding tussen Kerk en Staat, de basisbeginselen van onze Westerse democratie. Dit kan je moeilijk ondemocratisch noemen. Verder wil het Vlaams Belang een echte immigratiestop, een verplichte inburgering voor vreemdelingen, de misbruiken van gezinsherenigingen tegengaan. Dit kan je moeilijk racistisch noemen.
Laat uw stem horen, schreeuw het uit, laat ons de krachten bundelen en niet meer van op de zijlijn toekijken. Laten we terug fier zijn dat we Vlaming zijn.
Er staat ons wederom een boeiend jaar te wachten.
woensdag 24 december 2008
BRUNO VALKENIERS INTENTIES
BRUNO VALKENIERS INTENTIES
Weeral door flauwekul met de draadloze Internet verbinding, was er een tijdje terug een verstandig man aan het woord; die ik toendertijd gemist heb. De collega
http://blog.seniorennet.be/grobbendonk/
had zelfs de eer (neen, omgekeerd: die collega had de eer) om die man te citeren en nu heb ik de eer om beiden te citeren, onder de paraplu van Johan Santorum! Want die wees mij het sesam-open-U van het copyricht…Het is bij mij voortaan Copyleft, want Copyricht schijnt niet te bestaan in de netwereld….Alleen hoffelijkheid. Vandaar dat een woordje van dank aan die Kempische collega uit Grobbendonk nog maar normaal is. Als hij ooit langs komt in deze contreien, die hij trouwens goed schijnt te kennen, dan mag hij gerust binnenspringen. De (plaatselijke) Bokma staat klaar! Mijn bedoeling dus met de heropname van dit interview met Bruno Valkeniers is dan ook zeer duidelijk, om de Voorzitter van het Vlaams Belang, de man die zijn strepen verdiend heeft, niet in de politieke achterkamertjes of in de salons van de chi-chi, maar in het kei-harde zakenleven all over the World, zo veel mogelijk bij ‘de mensen’ voor te stellen. De regime-media, onder het gezag, het toezicht en de leiding van de vleesgeworden arrogantie boycotten gans de partij. Wellicht uit schrik voor hun eigen hachje…Bruno Valkeniers verkoopt geen ludieke one-liners, hij is zelfs geen gedreven redenaar zoals Gerolf Annemans, of Filip De Winter, hij kan, in een oeverloos gezwamd debat, zelfs gewoon zijn mond houden. Kortom, hij is een man uit één stuk. Hard als graniet in zijn idealen, vlot en minzaam in de omgang, kortom, het is een gemanierd gentleman, die met kop en schouders uitsteekt boven de meeste politici van andere partijen…..
Dit was het interview.
"Mijn tijd komt nog"
Negen maanden na zijn aantreden als voorzitter, baadt Vlaams Belang in een sfeer van slechte peilingen en persoonlijke schandalen. Maar Bruno Valkeniers maalt niet om de kritiek op hem en zijn partij: "Het zijn allemaal achterhoedegevechten."
Stevige concurrentie van LDD en N-VA, verhalen over feesten waar nazi-liedjes worden gezongen, een schamele score van 14 procent in de peilingen, het feuilleton rond Marie-Rose Morel en Frank Vanhecke: in de eerste negen maanden van zijn voorzitterschap heeft Bruno Valkeniers een royale portie rampspoed over zich heen gehad. Heeft de VB-voorzitter nog geen spijt van zijn carrièrewending?
"Nee, ik amuseer me goed in deze job", lacht de 53-jarige Antwerpse ex-havenbaas. "Ik wist ook dat ik in moeilijke omstandigheden werd verkozen, ik heb dat risico bewust genomen. Al moet ik toegeven dat de overstap van het zakenleven naar de politiek mij een cultuurschok heeft bezorgd die lastiger was dan ik had gedacht."
De media beoordelen u hard. U wordt zelfs vergeleken met de spitsen van Germinal Beerschot: "Hij ziet geen kansen en als er zich toch een aandient, dan trapt hij die naast".
Bruno Valkeniers: (schatert) Die had ik nog niet gehoord! En dan moet u weten dat ik supporter voor die club. Maar serieus, ik ben een teamspeler, ik laat anderen graag scoren. De tijd dat ik mezelf meer ga profileren als uithangbord van de partij komt nog wel. De voorbije maanden heb ik vooral in een hoog tempo - en zonder chauffeur - onze lokale afdelingen bezocht. In het verleden werd het VB bestuurd door het triumviraat van Frank Vanhecke, Filip Dewinter en Gerolf Annemans. Ik wil nu het interne debat verbreden en bijkomende thema's aansnijden, zoals het ecologische, het sociaal-economische en de leefbaarheid in een onafhankelijk Vlaanderen. Kortom, ik wil de cultuur van onze werking op punt stellen en een remake van de partij doorvoeren: het Vlaams Belang van de 21ste eeuw, de stuwende kracht van de onafhankelijkheidsbeweging. Dat is een project dat zich over de volgende verkiezingen tilt, en ik laat me daarbij niet opjagen door de media of door andere partijen.
U bent de voorbije maanden meer dan eens geplaagd door onthullingen over VB-mandatarissen met neonazi-sympathieën. Hoe gaat u daarmee om?
Als er bewijzen zijn, dan zetten we zulke mensen meteen uit de partij. Het VB is géén racistische partij, en het zingen van racistische liederen of enige vorm van betrokkenheid bij organisaties zoals Blood & Honour is voor mij onduldbaar. Maar als we alle Vlaamse politici moeten vervolgen die ooit een Duits liedje hebben gezongen, dan is er nog veel werk aan de winkel. Ik waarschuw onze leden wel voor wat ze bijvoorbeeld doen op Facebook en andere communities op het internet. Iedereen heeft het recht om zijn vrienden zelf te kiezen, maar wij treden op tegen alle activiteiten die niet door de beugel kunnen.
Toch staat de veroordeelde ex-politieman Bart Debie nog steeds op uw loonlijst en is uw van negationisme beschuldigde ex-ondervoorzitter Roeland Raes nog steeds gecoöpteerd lid van uw partijraad.
Bart Debie is veroordeeld voor feiten die lang voor zijn tijd bij het VB hebben plaatsgevonden. Iedereen verdient een tweede kans, dus ook hij. En wat Roeland Raes betreft: die heeft ontslag genomen als ondervoorzitter en senator. Verder wacht ik op de uitspraak in dat omstreden proces.
"Dedecker is een toffe knol, maar hij gaat door de mand vallen."
Ook Frank Vanhecke staat nog een proces te wachten, naar aanleiding van racistische VB-pamfletten in Sint-Niklaas.
Ja, en dan heb ik nog een primeur voor u: Frank hangt ook nog een klacht boven het hoofd van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding, omdat hij in een interview op de Franstalige tv het gedrag van de francofonen in de Brusselse rand heeft vergeleken met dat van de Belgische kolonialen tegen les petits nègres. Terwijl dat gewoon de term was die destijds door iedereen werd gebruikt. En zo wordt de strijd tegen ons steeds modderiger. Wellicht word ik het volgende slachtoffer, want ik ben nu als voorzitter ook verantwoordelijke uitgever van al onze lokale uitgaven, die ik onmogelijk allemaal kan controleren. Maar deze evolutie stemt mij eigenlijk positief, want het zijn allemaal achterhoedegevechten.
Hoe bedoelt u dat?
België wordt nerveus. Dit is nooit een democratisch land geweest, maar nu komt in Vlaanderen het debat over onze toekomst toch eindelijk op gang. UA-filosoof Peter De Graeve beschrijft in zijn boek 'Staat van ontbinding' de ontsporing van onze democratie. En volgende maand verschijnt er een ander boek, waarin een groep van prominente denkers zoals Johan Sanctorum en Ludo Abicht sporen ontwikkelt die moeten leiden tot een onafhankelijk Vlaanderen. Het VB is de enige partij die geen schuld draagt voor het verleden. Zelfs professor Etienne Vermeersch, de 'slimste mens van Vlaanderen', die het VB ooit zag als een club van neonazi's, vindt tegenwoordig dat wij recht van spreken hebben. In de samenleving is het cordon sanitaire helemaal uitgehold, het bestaat alleen nog in de politiek en in sommige media.
Maar in de peilingen scoort uw partij nog maar 14 procent.
Het landschap is ingrijpend veranderd, wij hebben concurrentie gekregen van LDD en N-VA. Maar ik vrees de verkiezingen niet. LDD wordt door het establishment misbruikt om ons kapot te krijgen. Ik vind Jean-Marie Dedecker een toffe knol, maar hij gaat door de mand vallen. Dat bewijzen de interne twisten bij LDD en de discussies over het boek van Jürgen Verstrepen nu al. Met N-VA voel ik me meer verwant, al geloof ik niet in een stap-voor-stap-strategie om de Vlaamse onafhankelijkheid te realiseren. Het kartel met CD&V was ten dode opgeschreven, omdat christendemocraten vroeg of laat toch altijd kiezen voor de Belgische macht. Eens een tsjeef, altijd een tsjeef. We zullen zien hoe het nu verder gaat met N-VA. In de media zegt Bart De Wever dat hij niks wil weten van het VB. Ik neem daar akte van (glimlacht raadselachtig). En ik kijk vol vertrouwen uit naar de verkiezingen.
Op welk percentage van de kiezers mikt u dan?
Mijn objectief is de Vlaamse onafhankelijkheid. Ik kijk verder dan deze verkiezingen, ik behoor niet tot de politici die telkens weer beloven dat ze de problemen van het land gaan oplossen en zich vervolgens mee schuldig maken aan de Belgische ramp. We worden in Vlaanderen geconfronteerd met grote problemen zoals de vergrijzing, de ontgroening en het verkeersinfarct, maar ondertussen bedragen de transfers van noord naar zuid jaarlijks 12 miljard. Daar kunnen we elk jaar vier Oosterweelverbindingen mee financieren!
"CD&V blijft kiezen voor de Belgische macht. Eens een tsjeef, altijd een tsjeef."
De voorbije negen maanden waren voor u niet makkelijk, maar het moeilijkste komt nog. U moet kieslijsten gaan vormen en veel kandidaten teleurstellen.
Dit is inderdaad voor alle partijen een moeilijke periode. Ik volg onze interne procedures en hou rekening met criteria zoals kwaliteit, inzet, stijl, regionale spreiding, geslacht en electoraal gewicht. Daarnaast willen we ook verjongen.
Komt er een ideologische zuivering?
(Denkt lang na) Als democraat huiver ik van die term. Ik herhaal dat ik rekening hou met criteria als kwaliteit en stijl. Ik vind ook dat we de demonen van het verleden achter ons moeten laten. En verder is de lijstvorming een subtiel spel, dat ik binnenskamers wil spelen en niet op de Grote Markt.
Bart Debie zou in uw opdracht bezig zijn met een doorlichting van alle kandidaten.
(Schatert) Ik heb dat ook gelezen. Gelooft u nu echt dat ik iets te maken wil hebben met zulke Gestapo- en Stasi-technieken? Ik heb wel wat beters te doen.
Gaat u zelf ook op de lijst staan?
Ik zal waarschijnlijk de Antwerpse lijst voor de Vlaamse verkiezingen duwen, als de partij mij dat vraagt.
Wat gebeurt er met Marie-Rose Morel, nu zij zelf afstand doet van de tweede plaats op de Europese lijst?
Marie-Rose legt bij ons nog precies evenveel gewicht in de schaal als voor de roddelcampagne die tegen haar en Frank Vanhecke is gevoerd. Uit de vele reacties en steunbetuigingen leid ik af dat degenen die hen willen beschadigen, de boemerang in hun eigen gezicht terugkrijgen. Wat Marie-Rose heeft meegemaakt, is privé. Op een paar momenten heeft zij zelf de behoefte gevoeld om daarvan iets te delen met enkele journalisten. Zelf had ik dat niet gedaan, maar ik begrijp haar wel.
In Antwerpen moet Filip Dewinter voor de zoveelste keer de VB-kar trekken. Hebben politici geen houdbaarheidsdatum?
Jawel, voor elke politicus komt het moment waarop hij voor zichzelf moet beslissen om zijn energie te gaan investeren in het coachen van jongeren. Maar voor Filip is dat nu nog te vroeg. Met zijn onvoorstelbare energie is hij nog steeds moeilijk te kloppen.
Houdt u er rekening mee dat er ook weer federale verkiezingen komen?
Ik ga daar niet van uit, omdat behalve LDD en wij geen enkele partij daar baat bij heeft. Ze hebben niets om mee naar de kiezer te gaan. Het verhaal van de staatshervorming is voorbij, en op economisch vlak is deze regering totaal ongeloofwaardig. We zitten met een negatief budget voor 2008 en een virtueel budget voor 2009, de werkloosheid stijgt en de recessie schopt wild om zich heen. Met zo'n slecht rapport willen de traditionele partijen niet naar de kiezer.
Uw grote droom blijft de Forza Flandria. Daarmee bent u dit jaar al eens op uw gezicht gevallen, toen LDD uw aanzoek weigerde. Probeert u het na de verkiezingen opnieuw?
Ik weet dat Jean-Marie Dedecker zelf ongelukkig is met die gang van zaken, waarbij mensen uit zijn omgeving ons contact hebben gesaboteerd. Maar inmiddels is de afstand tussen onze partijen groter geworden, door het ultraliberalisme van Dedecker en zijn onduidelijke visie op de toekomst van België. Vlaams Belang blijft in elk geval zijn principes trouw. Wij willen een onafhankelijk Vlaanderen met een identiteit die steunt op de waarden van het christendom, het humanisme en de verlichting. We zweren bij de scheiding der machten, de scheiding van Kerk en staat en de gelijkheid van man en vrouw. Daarbij moeten migranten zich aanpassen aan onze cultuur, onze normen en onze taal. Dat gezegd zijnde, blijf ik geloven in een bundeling van de republikeinse krachten. Maar ik heb geduld, de tijd speelt in ons voordeel
Weeral door flauwekul met de draadloze Internet verbinding, was er een tijdje terug een verstandig man aan het woord; die ik toendertijd gemist heb. De collega
http://blog.seniorennet.be/grobbendonk/
had zelfs de eer (neen, omgekeerd: die collega had de eer) om die man te citeren en nu heb ik de eer om beiden te citeren, onder de paraplu van Johan Santorum! Want die wees mij het sesam-open-U van het copyricht…Het is bij mij voortaan Copyleft, want Copyricht schijnt niet te bestaan in de netwereld….Alleen hoffelijkheid. Vandaar dat een woordje van dank aan die Kempische collega uit Grobbendonk nog maar normaal is. Als hij ooit langs komt in deze contreien, die hij trouwens goed schijnt te kennen, dan mag hij gerust binnenspringen. De (plaatselijke) Bokma staat klaar! Mijn bedoeling dus met de heropname van dit interview met Bruno Valkeniers is dan ook zeer duidelijk, om de Voorzitter van het Vlaams Belang, de man die zijn strepen verdiend heeft, niet in de politieke achterkamertjes of in de salons van de chi-chi, maar in het kei-harde zakenleven all over the World, zo veel mogelijk bij ‘de mensen’ voor te stellen. De regime-media, onder het gezag, het toezicht en de leiding van de vleesgeworden arrogantie boycotten gans de partij. Wellicht uit schrik voor hun eigen hachje…Bruno Valkeniers verkoopt geen ludieke one-liners, hij is zelfs geen gedreven redenaar zoals Gerolf Annemans, of Filip De Winter, hij kan, in een oeverloos gezwamd debat, zelfs gewoon zijn mond houden. Kortom, hij is een man uit één stuk. Hard als graniet in zijn idealen, vlot en minzaam in de omgang, kortom, het is een gemanierd gentleman, die met kop en schouders uitsteekt boven de meeste politici van andere partijen…..
Dit was het interview.
"Mijn tijd komt nog"
Negen maanden na zijn aantreden als voorzitter, baadt Vlaams Belang in een sfeer van slechte peilingen en persoonlijke schandalen. Maar Bruno Valkeniers maalt niet om de kritiek op hem en zijn partij: "Het zijn allemaal achterhoedegevechten."
Stevige concurrentie van LDD en N-VA, verhalen over feesten waar nazi-liedjes worden gezongen, een schamele score van 14 procent in de peilingen, het feuilleton rond Marie-Rose Morel en Frank Vanhecke: in de eerste negen maanden van zijn voorzitterschap heeft Bruno Valkeniers een royale portie rampspoed over zich heen gehad. Heeft de VB-voorzitter nog geen spijt van zijn carrièrewending?
"Nee, ik amuseer me goed in deze job", lacht de 53-jarige Antwerpse ex-havenbaas. "Ik wist ook dat ik in moeilijke omstandigheden werd verkozen, ik heb dat risico bewust genomen. Al moet ik toegeven dat de overstap van het zakenleven naar de politiek mij een cultuurschok heeft bezorgd die lastiger was dan ik had gedacht."
De media beoordelen u hard. U wordt zelfs vergeleken met de spitsen van Germinal Beerschot: "Hij ziet geen kansen en als er zich toch een aandient, dan trapt hij die naast".
Bruno Valkeniers: (schatert) Die had ik nog niet gehoord! En dan moet u weten dat ik supporter voor die club. Maar serieus, ik ben een teamspeler, ik laat anderen graag scoren. De tijd dat ik mezelf meer ga profileren als uithangbord van de partij komt nog wel. De voorbije maanden heb ik vooral in een hoog tempo - en zonder chauffeur - onze lokale afdelingen bezocht. In het verleden werd het VB bestuurd door het triumviraat van Frank Vanhecke, Filip Dewinter en Gerolf Annemans. Ik wil nu het interne debat verbreden en bijkomende thema's aansnijden, zoals het ecologische, het sociaal-economische en de leefbaarheid in een onafhankelijk Vlaanderen. Kortom, ik wil de cultuur van onze werking op punt stellen en een remake van de partij doorvoeren: het Vlaams Belang van de 21ste eeuw, de stuwende kracht van de onafhankelijkheidsbeweging. Dat is een project dat zich over de volgende verkiezingen tilt, en ik laat me daarbij niet opjagen door de media of door andere partijen.
U bent de voorbije maanden meer dan eens geplaagd door onthullingen over VB-mandatarissen met neonazi-sympathieën. Hoe gaat u daarmee om?
Als er bewijzen zijn, dan zetten we zulke mensen meteen uit de partij. Het VB is géén racistische partij, en het zingen van racistische liederen of enige vorm van betrokkenheid bij organisaties zoals Blood & Honour is voor mij onduldbaar. Maar als we alle Vlaamse politici moeten vervolgen die ooit een Duits liedje hebben gezongen, dan is er nog veel werk aan de winkel. Ik waarschuw onze leden wel voor wat ze bijvoorbeeld doen op Facebook en andere communities op het internet. Iedereen heeft het recht om zijn vrienden zelf te kiezen, maar wij treden op tegen alle activiteiten die niet door de beugel kunnen.
Toch staat de veroordeelde ex-politieman Bart Debie nog steeds op uw loonlijst en is uw van negationisme beschuldigde ex-ondervoorzitter Roeland Raes nog steeds gecoöpteerd lid van uw partijraad.
Bart Debie is veroordeeld voor feiten die lang voor zijn tijd bij het VB hebben plaatsgevonden. Iedereen verdient een tweede kans, dus ook hij. En wat Roeland Raes betreft: die heeft ontslag genomen als ondervoorzitter en senator. Verder wacht ik op de uitspraak in dat omstreden proces.
"Dedecker is een toffe knol, maar hij gaat door de mand vallen."
Ook Frank Vanhecke staat nog een proces te wachten, naar aanleiding van racistische VB-pamfletten in Sint-Niklaas.
Ja, en dan heb ik nog een primeur voor u: Frank hangt ook nog een klacht boven het hoofd van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding, omdat hij in een interview op de Franstalige tv het gedrag van de francofonen in de Brusselse rand heeft vergeleken met dat van de Belgische kolonialen tegen les petits nègres. Terwijl dat gewoon de term was die destijds door iedereen werd gebruikt. En zo wordt de strijd tegen ons steeds modderiger. Wellicht word ik het volgende slachtoffer, want ik ben nu als voorzitter ook verantwoordelijke uitgever van al onze lokale uitgaven, die ik onmogelijk allemaal kan controleren. Maar deze evolutie stemt mij eigenlijk positief, want het zijn allemaal achterhoedegevechten.
Hoe bedoelt u dat?
België wordt nerveus. Dit is nooit een democratisch land geweest, maar nu komt in Vlaanderen het debat over onze toekomst toch eindelijk op gang. UA-filosoof Peter De Graeve beschrijft in zijn boek 'Staat van ontbinding' de ontsporing van onze democratie. En volgende maand verschijnt er een ander boek, waarin een groep van prominente denkers zoals Johan Sanctorum en Ludo Abicht sporen ontwikkelt die moeten leiden tot een onafhankelijk Vlaanderen. Het VB is de enige partij die geen schuld draagt voor het verleden. Zelfs professor Etienne Vermeersch, de 'slimste mens van Vlaanderen', die het VB ooit zag als een club van neonazi's, vindt tegenwoordig dat wij recht van spreken hebben. In de samenleving is het cordon sanitaire helemaal uitgehold, het bestaat alleen nog in de politiek en in sommige media.
Maar in de peilingen scoort uw partij nog maar 14 procent.
Het landschap is ingrijpend veranderd, wij hebben concurrentie gekregen van LDD en N-VA. Maar ik vrees de verkiezingen niet. LDD wordt door het establishment misbruikt om ons kapot te krijgen. Ik vind Jean-Marie Dedecker een toffe knol, maar hij gaat door de mand vallen. Dat bewijzen de interne twisten bij LDD en de discussies over het boek van Jürgen Verstrepen nu al. Met N-VA voel ik me meer verwant, al geloof ik niet in een stap-voor-stap-strategie om de Vlaamse onafhankelijkheid te realiseren. Het kartel met CD&V was ten dode opgeschreven, omdat christendemocraten vroeg of laat toch altijd kiezen voor de Belgische macht. Eens een tsjeef, altijd een tsjeef. We zullen zien hoe het nu verder gaat met N-VA. In de media zegt Bart De Wever dat hij niks wil weten van het VB. Ik neem daar akte van (glimlacht raadselachtig). En ik kijk vol vertrouwen uit naar de verkiezingen.
Op welk percentage van de kiezers mikt u dan?
Mijn objectief is de Vlaamse onafhankelijkheid. Ik kijk verder dan deze verkiezingen, ik behoor niet tot de politici die telkens weer beloven dat ze de problemen van het land gaan oplossen en zich vervolgens mee schuldig maken aan de Belgische ramp. We worden in Vlaanderen geconfronteerd met grote problemen zoals de vergrijzing, de ontgroening en het verkeersinfarct, maar ondertussen bedragen de transfers van noord naar zuid jaarlijks 12 miljard. Daar kunnen we elk jaar vier Oosterweelverbindingen mee financieren!
"CD&V blijft kiezen voor de Belgische macht. Eens een tsjeef, altijd een tsjeef."
De voorbije negen maanden waren voor u niet makkelijk, maar het moeilijkste komt nog. U moet kieslijsten gaan vormen en veel kandidaten teleurstellen.
Dit is inderdaad voor alle partijen een moeilijke periode. Ik volg onze interne procedures en hou rekening met criteria zoals kwaliteit, inzet, stijl, regionale spreiding, geslacht en electoraal gewicht. Daarnaast willen we ook verjongen.
Komt er een ideologische zuivering?
(Denkt lang na) Als democraat huiver ik van die term. Ik herhaal dat ik rekening hou met criteria als kwaliteit en stijl. Ik vind ook dat we de demonen van het verleden achter ons moeten laten. En verder is de lijstvorming een subtiel spel, dat ik binnenskamers wil spelen en niet op de Grote Markt.
Bart Debie zou in uw opdracht bezig zijn met een doorlichting van alle kandidaten.
(Schatert) Ik heb dat ook gelezen. Gelooft u nu echt dat ik iets te maken wil hebben met zulke Gestapo- en Stasi-technieken? Ik heb wel wat beters te doen.
Gaat u zelf ook op de lijst staan?
Ik zal waarschijnlijk de Antwerpse lijst voor de Vlaamse verkiezingen duwen, als de partij mij dat vraagt.
Wat gebeurt er met Marie-Rose Morel, nu zij zelf afstand doet van de tweede plaats op de Europese lijst?
Marie-Rose legt bij ons nog precies evenveel gewicht in de schaal als voor de roddelcampagne die tegen haar en Frank Vanhecke is gevoerd. Uit de vele reacties en steunbetuigingen leid ik af dat degenen die hen willen beschadigen, de boemerang in hun eigen gezicht terugkrijgen. Wat Marie-Rose heeft meegemaakt, is privé. Op een paar momenten heeft zij zelf de behoefte gevoeld om daarvan iets te delen met enkele journalisten. Zelf had ik dat niet gedaan, maar ik begrijp haar wel.
In Antwerpen moet Filip Dewinter voor de zoveelste keer de VB-kar trekken. Hebben politici geen houdbaarheidsdatum?
Jawel, voor elke politicus komt het moment waarop hij voor zichzelf moet beslissen om zijn energie te gaan investeren in het coachen van jongeren. Maar voor Filip is dat nu nog te vroeg. Met zijn onvoorstelbare energie is hij nog steeds moeilijk te kloppen.
Houdt u er rekening mee dat er ook weer federale verkiezingen komen?
Ik ga daar niet van uit, omdat behalve LDD en wij geen enkele partij daar baat bij heeft. Ze hebben niets om mee naar de kiezer te gaan. Het verhaal van de staatshervorming is voorbij, en op economisch vlak is deze regering totaal ongeloofwaardig. We zitten met een negatief budget voor 2008 en een virtueel budget voor 2009, de werkloosheid stijgt en de recessie schopt wild om zich heen. Met zo'n slecht rapport willen de traditionele partijen niet naar de kiezer.
Uw grote droom blijft de Forza Flandria. Daarmee bent u dit jaar al eens op uw gezicht gevallen, toen LDD uw aanzoek weigerde. Probeert u het na de verkiezingen opnieuw?
Ik weet dat Jean-Marie Dedecker zelf ongelukkig is met die gang van zaken, waarbij mensen uit zijn omgeving ons contact hebben gesaboteerd. Maar inmiddels is de afstand tussen onze partijen groter geworden, door het ultraliberalisme van Dedecker en zijn onduidelijke visie op de toekomst van België. Vlaams Belang blijft in elk geval zijn principes trouw. Wij willen een onafhankelijk Vlaanderen met een identiteit die steunt op de waarden van het christendom, het humanisme en de verlichting. We zweren bij de scheiding der machten, de scheiding van Kerk en staat en de gelijkheid van man en vrouw. Daarbij moeten migranten zich aanpassen aan onze cultuur, onze normen en onze taal. Dat gezegd zijnde, blijf ik geloven in een bundeling van de republikeinse krachten. Maar ik heb geduld, de tijd speelt in ons voordeel
GLORIA IN EXCELSIS DEO
GLORIA IN EXCELSIS DEO
….Zo zongen 2008 jaar geleden de Engeltjes. Gloria in den hoge… en vrede aan de mensen van goede wil….wat ik ook toewens aan iedereen, zelfs aan diegenen die zelf niet van goede wil zijn…
Voorlopig (in de vooravond) ben ik nog bezig, niet met engeltjes, maar met angeltjes…
Omdat ik vind dat hun woorden niet genoeg kunnen in de schijnwerpers gezet worden… Vooral voor wat betreft de volgende verkiezingsuitslagen….
Op 7 juni worden verkiezingen georganiseerd voor gemeentes, provincies, de gewesten, de federale troep en Europa. Als die uitslag (die momenteel opgemaakt wordt door de voortreffelijke ingenieurs van Digipolis in samenwerking met de kabinetschef van de keuning, de heer Van Pimperzele de Spirou), toch niet mocht beantwoorden aan de verwachtingen van dat moment, dan wordt de noodregering verlengd met 10 jaar.
Een a ndere collega had de luciditeit om terug te komen op een oud verhaal….De actualiteitswaarde nochtans……
Zonder een oplossing voor de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde zijn de volgende federale verkiezingen ongrondwettelijk. Dat heeft Marc Bossuyt, de nieuwe Nederlandstalige voorzitter van het Grondwettelijk Hof, dinsdag aan de VRT-gezegd. Bossuyt deed die uitspraak in de marge van zijn plechtige installatie als nieuwe Nederlandstalige voorzitter van het Grondwettelijk Hof.
De plechtige installatie van Bossuyt gebeurde dinsdag in het bijzijn van ontslagnemend premier Guy Verhofstadt en verschillende andere hoge gezagsdragers van het land. De 63-jarige Bossuyt is sinds 1997 rechter bij het Grondwettelijk Hof, het vroegere Arbitragehof, en was voordien onder meer voorzitter van de VN-commissie Mensenrechten en de eerste Belgische commissaris-generaal voor de vluchtelingen.
In zijn toespraak benadrukte Bossuyt dat de arresten van het Grondwettelijk Hof niet mogen gezien worden als gewone "adviezen", maar dat zij "ter goeder trouw moeten worden uitgevoerd". De overheid kan dus niet zomaar voorbijgaan aan de arresten van het Hof.
In een gesprek met de VRT-radio ging Bossuyt een stap verder, met name wat betreft het arrest rond de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde.
Discriminerend.
Sinds 2002 vallen de kieskringen in ons land samen met de provinciale grenzen, behalve in BHV. Die kieskring overschrijdt twee gewesten. Het bestaat uit het tweetalige Brussel en het eentalige Halle-Vilvoorde. Het Grondwettelijk Hof bestempelde die regeling als discriminerend.
De verkiezingen van 10 juni van dit jaar waren de laatste die nog mochten zonder oplossing voor BHV. Nieuwe verkiezingen zijn dus onmogelijk als het probleem BHV niet eerst wordt opgelost. "Er moet een nieuwe regeling worden uitgewerkt die deze discriminatie wegwerkt", aldus Bossuyt. Wat die oplossing is, laat het Grondwettelijk Hof in het midden. Dat is de taak van de wetgever.
In zijn speech loofde Bossuyt ook de tweetalige structuur van het Grondwettelijk Hof. Zo is er naast een Nederlandstalige ook een Franstalige voorzitter (Michel Melchior) en wisselt het effectieve voorzitterschap jaarlijks. Dat bewijst volgen Bossuyt dat het federale samenwerkingsmodel "grotere verdiensten heeft dan wel eens gedacht wordt". De nieuwe voorzitter verklaarde tot slot ook dat er geen tekort is aan rechters, wel aan gerechtelijke medewerkers. (belga/dm)
13/11/07 18u34
En dan komt vandaag playboy-Cassanova De Wael met volgende losse flodder, dat niet de Grondwet, maar het Parlement de verkiezingen patroneert…..
….Zo zongen 2008 jaar geleden de Engeltjes. Gloria in den hoge… en vrede aan de mensen van goede wil….wat ik ook toewens aan iedereen, zelfs aan diegenen die zelf niet van goede wil zijn…
Voorlopig (in de vooravond) ben ik nog bezig, niet met engeltjes, maar met angeltjes…
Omdat ik vind dat hun woorden niet genoeg kunnen in de schijnwerpers gezet worden… Vooral voor wat betreft de volgende verkiezingsuitslagen….
Op 7 juni worden verkiezingen georganiseerd voor gemeentes, provincies, de gewesten, de federale troep en Europa. Als die uitslag (die momenteel opgemaakt wordt door de voortreffelijke ingenieurs van Digipolis in samenwerking met de kabinetschef van de keuning, de heer Van Pimperzele de Spirou), toch niet mocht beantwoorden aan de verwachtingen van dat moment, dan wordt de noodregering verlengd met 10 jaar.
Een a ndere collega had de luciditeit om terug te komen op een oud verhaal….De actualiteitswaarde nochtans……
Zonder een oplossing voor de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde zijn de volgende federale verkiezingen ongrondwettelijk. Dat heeft Marc Bossuyt, de nieuwe Nederlandstalige voorzitter van het Grondwettelijk Hof, dinsdag aan de VRT-gezegd. Bossuyt deed die uitspraak in de marge van zijn plechtige installatie als nieuwe Nederlandstalige voorzitter van het Grondwettelijk Hof.
De plechtige installatie van Bossuyt gebeurde dinsdag in het bijzijn van ontslagnemend premier Guy Verhofstadt en verschillende andere hoge gezagsdragers van het land. De 63-jarige Bossuyt is sinds 1997 rechter bij het Grondwettelijk Hof, het vroegere Arbitragehof, en was voordien onder meer voorzitter van de VN-commissie Mensenrechten en de eerste Belgische commissaris-generaal voor de vluchtelingen.
In zijn toespraak benadrukte Bossuyt dat de arresten van het Grondwettelijk Hof niet mogen gezien worden als gewone "adviezen", maar dat zij "ter goeder trouw moeten worden uitgevoerd". De overheid kan dus niet zomaar voorbijgaan aan de arresten van het Hof.
In een gesprek met de VRT-radio ging Bossuyt een stap verder, met name wat betreft het arrest rond de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde.
Discriminerend.
Sinds 2002 vallen de kieskringen in ons land samen met de provinciale grenzen, behalve in BHV. Die kieskring overschrijdt twee gewesten. Het bestaat uit het tweetalige Brussel en het eentalige Halle-Vilvoorde. Het Grondwettelijk Hof bestempelde die regeling als discriminerend.
De verkiezingen van 10 juni van dit jaar waren de laatste die nog mochten zonder oplossing voor BHV. Nieuwe verkiezingen zijn dus onmogelijk als het probleem BHV niet eerst wordt opgelost. "Er moet een nieuwe regeling worden uitgewerkt die deze discriminatie wegwerkt", aldus Bossuyt. Wat die oplossing is, laat het Grondwettelijk Hof in het midden. Dat is de taak van de wetgever.
In zijn speech loofde Bossuyt ook de tweetalige structuur van het Grondwettelijk Hof. Zo is er naast een Nederlandstalige ook een Franstalige voorzitter (Michel Melchior) en wisselt het effectieve voorzitterschap jaarlijks. Dat bewijst volgen Bossuyt dat het federale samenwerkingsmodel "grotere verdiensten heeft dan wel eens gedacht wordt". De nieuwe voorzitter verklaarde tot slot ook dat er geen tekort is aan rechters, wel aan gerechtelijke medewerkers. (belga/dm)
13/11/07 18u34
En dan komt vandaag playboy-Cassanova De Wael met volgende losse flodder, dat niet de Grondwet, maar het Parlement de verkiezingen patroneert…..
TWEE MATEN EN TWEE GEWICHTEN
TWEE MATEN EN TWEE GEWICHTEN
De Waalse minister van Alcoholisme & Sport, Michel Daerden, dus niet de Belgische, en de belgische architect, dus niet de Vlaamse….Het onland B. wordt gepamperd en vertroeteld als een seniele ouderling….(Zie artikel onderaan) De hournalisten van Le Standaer zijn er specialisten in, zoals deze zomer, in de nieuwsgaring over een onderwerp dat vanzelf eenieders belangstelling trok, om ook volgend ‘item’ te manipuleren. De prijs van de eerste mosselen…iedereen spreekt ervan! Le Standaer ziet zijn kans schoon, en lap! Daar gaan we….…Zeeuwse mosselen en belgische mosselen… Hollandse tegen belse, en Zeeuwse tegen Vlaamse… maar het plebs loopt er toch in! We doen maar! Als verschuiving (vervalsing!) van de inhoud van begrippen kan dat tellen! Le Standaer is eens te meer ontmaskerd als schriftvervalser!!
*******
Voilà. Ik heb Het Licht gezien! Eurika! Mijn broodje is gebakken! Ik laat subito presto nieuwe visitekaartjes drukken: Digitalia, CEO van DE STANDAARD voor Iedereen. Zou mijn miljoenen-contract ondertussen kunnen gereed zijn, AUB? Vergeet de zware ontslagpremie niet, hé, mannen!
Ik heb mijn nieuwe roeping ontdekt. Ik word de duurbetaalde commercieel afgevaardigde van Le Standaer, die, uit het niets, over en boven de hoofden springt van al wat tot vandaag naam en faam had bij de redactie en het dagelijks bestuur bij Le Standaer, die terug De Standaard (voor Iedereen) is geworden…..
En neen! Mijn naam is niet Von Münckhausen en ik schiet mezelf niet met spek naar de overkant der kantelen. Noch spring ik over op de kanonskogel die van daar komt, bij ’t kruisen, om terug te vliegen. Zoiets zou ik zekerlijk nooit doen.
Ziehier, op een eeuwig zwijgen, mijn ontdekking.
Na het gat in de portemonnee van die arme aandeelhouder, een gat in de krantenmarkt. Waardoor er, in de Kerst- en Nieuwjaardagen, een omfloerste verdamping van beide gaten kan ontstaan. Door compensatie van het ene gat met het andere. Zo’n gat in de markt is de achilleshiel van de aandeelhouder. De oplage. Het aantal verkochte kilo’s dagbladpapier, thans elke dag nog meer, bedrukt liefst met pagina-grote kleurfoto’s afgewisseld met reclame en betaalde aankondigingen. Gevolg? Dalende oplage, lange gezichten, wanhoop en droefenis. Maar bovenal: verminderende poen!
Mijn plan?
Afschaffen van de necrologie. Deze werkt deprimerend en op de duur zelfs decimerend. Iedere dag staan lezers in de krant die vanaf dat ogenblik geen lezers meer zijn. Afschaffen dus.
Afschaffen ook alles wat ook maar enigszins indruist tegen het Zesde of het Negende Gebod. Lezers met het hart (en het verstand) op de juiste plaats zullen dit waarderen en de krant bijgevolg ook doorgeven naar hun jeugdige kroost, liever dan die weg te moffelen, zoals nu gebeurt, tussen de pakken oud papier voor de Chro. Waar ze, spijtig genoeg, zot zijn van die dingen.
Afschaffen ook de advertenties met dubbele bodem. Zodanig, dat wie iets zoekt, beter af is op Ebay. Waar alles veel opener en bloot, maar eerlijk wordt naar voor gebracht.
Verwijderen./Snijden
In de eerste plaats die redacteuren/verantwoordelijken met dyslexie, die te pas en ten onpas Vlaams verwisselen met belgisch. En omgekeerd. Vervangen door volkseigen getrouwe volksgenoten (!), bestaande voor 50 % uit rechtshandigen, en 50% uit linkshandigen. Met hun kop in het midden van hun schouders, en de blik op vooruit. Kleine achteruitkijkspiegeltjes zullen worden toegelaten, op voorwaarde dat die voorzien zijn van een piepklein zwaailichtje.
Op de tweede plaats zal onderzocht worden als er in de personeelsbestanden elementen voorkomen, die ook lezers zijn lectuur voor onderontwikkelden van de strekking Humo, de DM, enz. Die krijgen eenmalig de kans zich te herbronnen. De herdruk van ‘De Mechelse Catechismis’ zal uitbesteed worden aan de collega’s van Roularta. Of van Lannoo, dat staat nog niet vast.
Op de derde plaats zullen dagdagelijks en in ‘real time’ de meeste buitenlandse kranten van alle strekkingen, als verplichte lectuur ter beschikking liggen. Het nuttig gebruik van deze ‘dubbel check’-bronnen zal blijken uit de kwaliteit van de geleverde prestaties. Gezegde prestaties en loonsverhoging zullen in oorzakelijk verband beoordeeld worden.
En als ‘top of the bill’ zou ik bewijzen de tekenen des tijds te verstaan. Dat vooral! Want dat is pas progressief-zijn!....
Om te beginnen, eerst in klein formaat, na korte tijd in het vroeger formaat,
(de vroegere drukpersen zijn toch nog niet in het oud ijzer gegaan?)
de kruisletters AVV-VVK in top voeren. Geflankeerd (en dat zou nieuw zijn) door enerzijds het IJzerkruis, en anderzijds het Gedenkteken van Steenstrate.
Om rekening te houden met de ontkerkelijking van mijn lezers, zou ik onder die kruisletters een zinnetje vormen, zoals ‘zo was het vroeger’ want al van op de frontpagina zou ik laten blijken rebels te zijn tegenover Brussel-Mechelen. Wat mij veel sympathie zou opbrengen, en wie weet, het kerkbezoek weer zou opvijzelen. Wat op zijn beurt een sneeuwbal effect zou teweeg brengen in oer-christelijke middens.
Het land b.? Hooghartig negeren. De bloedschande van het tussen de lakens duiken met met LE SOIR? Biechten, vergiffenis vragen en penitentie doen…
En om alle twijfel weg te nemen, zou ik over de ganse breedte van de titelpagina, bovenaan een streep geel laten zetten. Met in zwarte opdruk: De Standaard. En in kleiner letter daaronder, zonder leestekens voor of achter:’voor iedereen’. En wees gerust: de vlag zou de lading dekken!
Belgische architect ontwerpt grootste kunstmatige eiland ooit
BRUSSEL - De Belgische architect Alexander D’Hooghe heeft een competitie gewonnen voor het ontwerp van het grootste landwinningsproject ter wereld. In Zuid-Korea moet een site van meer dan 400 vierkante kilometer uit de zee oprijzen, compleet met industrie-, landbouw- en natuurgebieden, én een ruimtehaven. Dat meldt De Morgen.
Met precies 401 vierkante kilometer wordt het Saemangeumproject in de Zuid-Koreaanse provincie Jeollabuk-Do de grootste landwinningssite ooit. Ter vergelijking: het in aanbouw zijnde Palm Deira in Dubai is 46 vierkante kilometer groot. Het Zuid-Koreaanse project zal wellicht decennia in beslag nemen. Uiteindelijk moet er plaats zijn voor een half miljoen mensen.
Alexander D’Hooghe (35) is architectuurprofessor op het gerenommeerde Massachusetts Institute of Technology (MIT) in Cambridge, vlak buiten Boston. Hij was een student van de Vlaamse bouwmeester Marcel Smets en de Nederlandse toparchitect Rem Koolhaas.
Mooi niet gelogen, hé van Le Standaer: is niet iedere Vlaming voor hen in de eerste plaats belg? Zo steken die mannen in elkaar….
De Waalse minister van Alcoholisme & Sport, Michel Daerden, dus niet de Belgische, en de belgische architect, dus niet de Vlaamse….Het onland B. wordt gepamperd en vertroeteld als een seniele ouderling….(Zie artikel onderaan) De hournalisten van Le Standaer zijn er specialisten in, zoals deze zomer, in de nieuwsgaring over een onderwerp dat vanzelf eenieders belangstelling trok, om ook volgend ‘item’ te manipuleren. De prijs van de eerste mosselen…iedereen spreekt ervan! Le Standaer ziet zijn kans schoon, en lap! Daar gaan we….…Zeeuwse mosselen en belgische mosselen… Hollandse tegen belse, en Zeeuwse tegen Vlaamse… maar het plebs loopt er toch in! We doen maar! Als verschuiving (vervalsing!) van de inhoud van begrippen kan dat tellen! Le Standaer is eens te meer ontmaskerd als schriftvervalser!!
*******
Voilà. Ik heb Het Licht gezien! Eurika! Mijn broodje is gebakken! Ik laat subito presto nieuwe visitekaartjes drukken: Digitalia, CEO van DE STANDAARD voor Iedereen. Zou mijn miljoenen-contract ondertussen kunnen gereed zijn, AUB? Vergeet de zware ontslagpremie niet, hé, mannen!
Ik heb mijn nieuwe roeping ontdekt. Ik word de duurbetaalde commercieel afgevaardigde van Le Standaer, die, uit het niets, over en boven de hoofden springt van al wat tot vandaag naam en faam had bij de redactie en het dagelijks bestuur bij Le Standaer, die terug De Standaard (voor Iedereen) is geworden…..
En neen! Mijn naam is niet Von Münckhausen en ik schiet mezelf niet met spek naar de overkant der kantelen. Noch spring ik over op de kanonskogel die van daar komt, bij ’t kruisen, om terug te vliegen. Zoiets zou ik zekerlijk nooit doen.
Ziehier, op een eeuwig zwijgen, mijn ontdekking.
Na het gat in de portemonnee van die arme aandeelhouder, een gat in de krantenmarkt. Waardoor er, in de Kerst- en Nieuwjaardagen, een omfloerste verdamping van beide gaten kan ontstaan. Door compensatie van het ene gat met het andere. Zo’n gat in de markt is de achilleshiel van de aandeelhouder. De oplage. Het aantal verkochte kilo’s dagbladpapier, thans elke dag nog meer, bedrukt liefst met pagina-grote kleurfoto’s afgewisseld met reclame en betaalde aankondigingen. Gevolg? Dalende oplage, lange gezichten, wanhoop en droefenis. Maar bovenal: verminderende poen!
Mijn plan?
Afschaffen van de necrologie. Deze werkt deprimerend en op de duur zelfs decimerend. Iedere dag staan lezers in de krant die vanaf dat ogenblik geen lezers meer zijn. Afschaffen dus.
Afschaffen ook alles wat ook maar enigszins indruist tegen het Zesde of het Negende Gebod. Lezers met het hart (en het verstand) op de juiste plaats zullen dit waarderen en de krant bijgevolg ook doorgeven naar hun jeugdige kroost, liever dan die weg te moffelen, zoals nu gebeurt, tussen de pakken oud papier voor de Chro. Waar ze, spijtig genoeg, zot zijn van die dingen.
Afschaffen ook de advertenties met dubbele bodem. Zodanig, dat wie iets zoekt, beter af is op Ebay. Waar alles veel opener en bloot, maar eerlijk wordt naar voor gebracht.
Verwijderen./Snijden
In de eerste plaats die redacteuren/verantwoordelijken met dyslexie, die te pas en ten onpas Vlaams verwisselen met belgisch. En omgekeerd. Vervangen door volkseigen getrouwe volksgenoten (!), bestaande voor 50 % uit rechtshandigen, en 50% uit linkshandigen. Met hun kop in het midden van hun schouders, en de blik op vooruit. Kleine achteruitkijkspiegeltjes zullen worden toegelaten, op voorwaarde dat die voorzien zijn van een piepklein zwaailichtje.
Op de tweede plaats zal onderzocht worden als er in de personeelsbestanden elementen voorkomen, die ook lezers zijn lectuur voor onderontwikkelden van de strekking Humo, de DM, enz. Die krijgen eenmalig de kans zich te herbronnen. De herdruk van ‘De Mechelse Catechismis’ zal uitbesteed worden aan de collega’s van Roularta. Of van Lannoo, dat staat nog niet vast.
Op de derde plaats zullen dagdagelijks en in ‘real time’ de meeste buitenlandse kranten van alle strekkingen, als verplichte lectuur ter beschikking liggen. Het nuttig gebruik van deze ‘dubbel check’-bronnen zal blijken uit de kwaliteit van de geleverde prestaties. Gezegde prestaties en loonsverhoging zullen in oorzakelijk verband beoordeeld worden.
En als ‘top of the bill’ zou ik bewijzen de tekenen des tijds te verstaan. Dat vooral! Want dat is pas progressief-zijn!....
Om te beginnen, eerst in klein formaat, na korte tijd in het vroeger formaat,
(de vroegere drukpersen zijn toch nog niet in het oud ijzer gegaan?)
de kruisletters AVV-VVK in top voeren. Geflankeerd (en dat zou nieuw zijn) door enerzijds het IJzerkruis, en anderzijds het Gedenkteken van Steenstrate.
Om rekening te houden met de ontkerkelijking van mijn lezers, zou ik onder die kruisletters een zinnetje vormen, zoals ‘zo was het vroeger’ want al van op de frontpagina zou ik laten blijken rebels te zijn tegenover Brussel-Mechelen. Wat mij veel sympathie zou opbrengen, en wie weet, het kerkbezoek weer zou opvijzelen. Wat op zijn beurt een sneeuwbal effect zou teweeg brengen in oer-christelijke middens.
Het land b.? Hooghartig negeren. De bloedschande van het tussen de lakens duiken met met LE SOIR? Biechten, vergiffenis vragen en penitentie doen…
En om alle twijfel weg te nemen, zou ik over de ganse breedte van de titelpagina, bovenaan een streep geel laten zetten. Met in zwarte opdruk: De Standaard. En in kleiner letter daaronder, zonder leestekens voor of achter:’voor iedereen’. En wees gerust: de vlag zou de lading dekken!
Belgische architect ontwerpt grootste kunstmatige eiland ooit
BRUSSEL - De Belgische architect Alexander D’Hooghe heeft een competitie gewonnen voor het ontwerp van het grootste landwinningsproject ter wereld. In Zuid-Korea moet een site van meer dan 400 vierkante kilometer uit de zee oprijzen, compleet met industrie-, landbouw- en natuurgebieden, én een ruimtehaven. Dat meldt De Morgen.
Met precies 401 vierkante kilometer wordt het Saemangeumproject in de Zuid-Koreaanse provincie Jeollabuk-Do de grootste landwinningssite ooit. Ter vergelijking: het in aanbouw zijnde Palm Deira in Dubai is 46 vierkante kilometer groot. Het Zuid-Koreaanse project zal wellicht decennia in beslag nemen. Uiteindelijk moet er plaats zijn voor een half miljoen mensen.
Alexander D’Hooghe (35) is architectuurprofessor op het gerenommeerde Massachusetts Institute of Technology (MIT) in Cambridge, vlak buiten Boston. Hij was een student van de Vlaamse bouwmeester Marcel Smets en de Nederlandse toparchitect Rem Koolhaas.
Mooi niet gelogen, hé van Le Standaer: is niet iedere Vlaming voor hen in de eerste plaats belg? Zo steken die mannen in elkaar….
CULTURELE HOOFDSTAD 2015 VAN EUROPA
CULTURELE HOOFDSTAD 2015 VAN EUROPA
Lees mee in de glazen bol van Marc Grammens. Voor méér dient U zich te abonneren. Schrijven naar betrokkene, Stationstraat, 200, 1770 LIEDEKERKE. Het is niet goedkoop, mar dan krijgt U ook waar voor Uw geld!
Altijd interessant om weten wat hoge Heren bekokstoven, en waarover de media, zoals U weet, gewoonlijk niet (mogen) schrijven…
Bergen duidt geen concurrentie.
Het staat (vermoedelijk) nergens geschreven maar het is geen geheim dat bij de vorming van de regering-Leterme de Waalse socialist en burgemeester van Bergen, Di Rupo, verkregen heeft dat zijn stad, Bergen (Mons), door België zou worden voorgedragen als “culturele hoofdstad van Europa” voor het jaar 2015, als België opnieuw mag meedingen naar de titel.
Reeds kregen Antwerpen (1993), Brussel (2000) en Brugge (2002) die kans. Nu was het de beurt aan Wallonië, zo werd geargumenteerd, en Leterme heeft dat aanvaard. De meeste kosten voor stadsverfraaiing enz. komen te laste van de Belgische staat, die op deze manier zorgt voor een bijkomende overdracht van middelen naar Wallonië. Er is een probleem: het Europese reglement voor de keuze van “Europese culturele hoofdstad” vereist dat er een jury wordt aangesteld die alle kandidaturen moet onderzoeken. Mooi, maar in België kan dit dus niet, want er is al een politiek akkoord om de eer aan Bergen te gunnen. Mechelen, dat zeer graag kandidaat was geweest, moet op bevel van VLDvoorzitter Somers, tevens burgemeester van de stad, de kans laten voorbijgaan, zo niet riskeert de regering hierover te vallen. In hetzelfde geval bevindt zich Luik, dat zich in alle opzichten ver boven Bergen verheven acht. Luik had al een comité opgericht om de kandidatuur van de stad voor de titel van Europese culturele hoofdstad in 2015 te promoten. maar op bevel van de burgemeester heeft dit comité zijn activiteiten gestaakt. Nu nog afwachten of de Europese Kommissie zal aanvaarden dat er voor het eerst een stad uitverkoren wordt die geen concurrentie had te trotseren.
Volgens Le Soir zou de regering van de Franse Gemeenschap Luik willen bedenken met de honoraire titel van “metropool”. Geen “hoofdstad” dus, maar metropool. Nu nog zien dat Leterme daar evenveel geld voor over heeft als het bedrag dat aan Di Rupo was toegezegd. Van een “kommissie” die Europa zou moeten adviseren bij de keuze van Bergen verneemt men niets meer.
Lees mee in de glazen bol van Marc Grammens. Voor méér dient U zich te abonneren. Schrijven naar betrokkene, Stationstraat, 200, 1770 LIEDEKERKE. Het is niet goedkoop, mar dan krijgt U ook waar voor Uw geld!
Altijd interessant om weten wat hoge Heren bekokstoven, en waarover de media, zoals U weet, gewoonlijk niet (mogen) schrijven…
Bergen duidt geen concurrentie.
Het staat (vermoedelijk) nergens geschreven maar het is geen geheim dat bij de vorming van de regering-Leterme de Waalse socialist en burgemeester van Bergen, Di Rupo, verkregen heeft dat zijn stad, Bergen (Mons), door België zou worden voorgedragen als “culturele hoofdstad van Europa” voor het jaar 2015, als België opnieuw mag meedingen naar de titel.
Reeds kregen Antwerpen (1993), Brussel (2000) en Brugge (2002) die kans. Nu was het de beurt aan Wallonië, zo werd geargumenteerd, en Leterme heeft dat aanvaard. De meeste kosten voor stadsverfraaiing enz. komen te laste van de Belgische staat, die op deze manier zorgt voor een bijkomende overdracht van middelen naar Wallonië. Er is een probleem: het Europese reglement voor de keuze van “Europese culturele hoofdstad” vereist dat er een jury wordt aangesteld die alle kandidaturen moet onderzoeken. Mooi, maar in België kan dit dus niet, want er is al een politiek akkoord om de eer aan Bergen te gunnen. Mechelen, dat zeer graag kandidaat was geweest, moet op bevel van VLDvoorzitter Somers, tevens burgemeester van de stad, de kans laten voorbijgaan, zo niet riskeert de regering hierover te vallen. In hetzelfde geval bevindt zich Luik, dat zich in alle opzichten ver boven Bergen verheven acht. Luik had al een comité opgericht om de kandidatuur van de stad voor de titel van Europese culturele hoofdstad in 2015 te promoten. maar op bevel van de burgemeester heeft dit comité zijn activiteiten gestaakt. Nu nog afwachten of de Europese Kommissie zal aanvaarden dat er voor het eerst een stad uitverkoren wordt die geen concurrentie had te trotseren.
Volgens Le Soir zou de regering van de Franse Gemeenschap Luik willen bedenken met de honoraire titel van “metropool”. Geen “hoofdstad” dus, maar metropool. Nu nog zien dat Leterme daar evenveel geld voor over heeft als het bedrag dat aan Di Rupo was toegezegd. Van een “kommissie” die Europa zou moeten adviseren bij de keuze van Bergen verneemt men niets meer.
CULTURELE HOOFDSTAD 2015 VAN EUROPA
CULTURELE HOOFDSTAD 2015 VAN EUROPA
Lees mee in de glazen bol van Marc Grammens. Voor méér dient U zich te abonneren. Schrijven naar betrokkene, Stationstraat, 200, 1770 LIEDEKERKE. Het is niet goedkoop, mar dan krijgt U ook waar voor Uw geld!
Altijd interessant om weten wat hoge Heren bekokstoven, en waarover de media, zoals U weet, gewoonlijk niet (mogen) schrijven…
Bergen duidt geen concurrentie.
Het staat (vermoedelijk) nergens geschreven maar het is geen geheim dat bij de vorming van de regering-Leterme de Waalse socialist en burgemeester van Bergen, Di Rupo, verkregen heeft dat zijn stad, Bergen (Mons), door België zou worden voorgedragen als “culturele hoofdstad van Europa” voor het jaar 2015, als België opnieuw mag meedingen naar de titel.
Reeds kregen Antwerpen (1993), Brussel (2000) en Brugge (2002) die kans. Nu was het de beurt aan Wallonië, zo werd geargumenteerd, en Leterme heeft dat aanvaard. De meeste kosten voor stadsverfraaiing enz. komen te laste van de Belgische staat, die op deze manier zorgt voor een bijkomende overdracht van middelen naar Wallonië. Er is een probleem: het Europese reglement voor de keuze van “Europese culturele hoofdstad” vereist dat er een jury wordt aangesteld die alle kandidaturen moet onderzoeken. Mooi, maar in België kan dit dus niet, want er is al een politiek akkoord om de eer aan Bergen te gunnen. Mechelen, dat zeer graag kandidaat was geweest, moet op bevel van VLDvoorzitter Somers, tevens burgemeester van de stad, de kans laten voorbijgaan, zo niet riskeert de regering hierover te vallen. In hetzelfde geval bevindt zich Luik, dat zich in alle opzichten ver boven Bergen verheven acht. Luik had al een comité opgericht om de kandidatuur van de stad voor de titel van Europese culturele hoofdstad in 2015 te promoten. maar op bevel van de burgemeester heeft dit comité zijn activiteiten gestaakt. Nu nog afwachten of de Europese Kommissie zal aanvaarden dat er voor het eerst een stad uitverkoren wordt die geen concurrentie had te trotseren.
Volgens Le Soir zou de regering van de Franse Gemeenschap Luik willen bedenken met de honoraire titel van “metropool”. Geen “hoofdstad” dus, maar metropool. Nu nog zien dat Leterme daar evenveel geld voor over heeft als het bedrag dat aan Di Rupo was toegezegd. Van een “kommissie” die Europa zou moeten adviseren bij de keuze van Bergen verneemt men niets meer.
Lees mee in de glazen bol van Marc Grammens. Voor méér dient U zich te abonneren. Schrijven naar betrokkene, Stationstraat, 200, 1770 LIEDEKERKE. Het is niet goedkoop, mar dan krijgt U ook waar voor Uw geld!
Altijd interessant om weten wat hoge Heren bekokstoven, en waarover de media, zoals U weet, gewoonlijk niet (mogen) schrijven…
Bergen duidt geen concurrentie.
Het staat (vermoedelijk) nergens geschreven maar het is geen geheim dat bij de vorming van de regering-Leterme de Waalse socialist en burgemeester van Bergen, Di Rupo, verkregen heeft dat zijn stad, Bergen (Mons), door België zou worden voorgedragen als “culturele hoofdstad van Europa” voor het jaar 2015, als België opnieuw mag meedingen naar de titel.
Reeds kregen Antwerpen (1993), Brussel (2000) en Brugge (2002) die kans. Nu was het de beurt aan Wallonië, zo werd geargumenteerd, en Leterme heeft dat aanvaard. De meeste kosten voor stadsverfraaiing enz. komen te laste van de Belgische staat, die op deze manier zorgt voor een bijkomende overdracht van middelen naar Wallonië. Er is een probleem: het Europese reglement voor de keuze van “Europese culturele hoofdstad” vereist dat er een jury wordt aangesteld die alle kandidaturen moet onderzoeken. Mooi, maar in België kan dit dus niet, want er is al een politiek akkoord om de eer aan Bergen te gunnen. Mechelen, dat zeer graag kandidaat was geweest, moet op bevel van VLDvoorzitter Somers, tevens burgemeester van de stad, de kans laten voorbijgaan, zo niet riskeert de regering hierover te vallen. In hetzelfde geval bevindt zich Luik, dat zich in alle opzichten ver boven Bergen verheven acht. Luik had al een comité opgericht om de kandidatuur van de stad voor de titel van Europese culturele hoofdstad in 2015 te promoten. maar op bevel van de burgemeester heeft dit comité zijn activiteiten gestaakt. Nu nog afwachten of de Europese Kommissie zal aanvaarden dat er voor het eerst een stad uitverkoren wordt die geen concurrentie had te trotseren.
Volgens Le Soir zou de regering van de Franse Gemeenschap Luik willen bedenken met de honoraire titel van “metropool”. Geen “hoofdstad” dus, maar metropool. Nu nog zien dat Leterme daar evenveel geld voor over heeft als het bedrag dat aan Di Rupo was toegezegd. Van een “kommissie” die Europa zou moeten adviseren bij de keuze van Bergen verneemt men niets meer.
KNACK KENT GOD NOCH GEBOD
KNACK KENT GOD NOCH GEBOD
Dat schrijft Marc Grammens in JOURNAAL van 4 December, en met wat hij besluit in dat artikel heb ik persoonlijk niet de minste moeite….Alleen wenste ik dat ‘Meneerke Lowie’ uit Leuven, en de Grote Jos Gheysels, beiden notoire kaviaar-socialisten, konden optreden, om publiekelijk een reuzengrote mea culpa te slaan…
Stelt zich alleen de vraag of er moet ingegrepen worden, voor het te laat is, en door wie…..Maar als de Overheid het niet doet, is dat dan niet de plicht van het Volk om zelf in te grijpen, van ons allemaal? In vroeger tijden riep het Volk om de brandstapel. Op wie of wat wachten wij?.....
Deze keer heb ik de indruk, dat Marc Grammens niet voluit durft te schrijven, dat hij vreest voor het Vlaams Belang. Waarom anders telkens die VB, ipv v o l u i t Vlaams Belang….En waarom spreekt hij alleen van ‘mensen van het VB (Zou het voor hem misschien ook een brug te ver zijn geweest, om Frank VanHecke en Marie Rose Morel met naam en titel te vernoemen, om hen op deze wijzer een soort van collectief eerherstel aan te bieden?
.../… Journalistiek is een te edele roeping om het uitoefenen ervan open te mogen stellen voor vuilbekkende pubers, die willen laten zien hoe bruut ze wel kunnen zijn. Maar het is wellicht ook symptomatisch voor een samenleving die geen normen meer erkent. Zoals prof. Mark Elchardus ooit schreef (in Knack, 5.7.06): “Er zijn geen toelaatbare vormen van ontoelaatbaar gedrag”. Wat Knack uitgespookt heeft, - d.w.z. de ruimte die de uitgever een redacteur geboden heeft om alle respect voor de privé-sfeer van mensen overboord te gooien, én het initiatief dat de uitgever genomen heeft om van dit in geen enkel opzicht enigszins relevant verhaal een verkoopsargument te maken (cover), - is een vorm van ontoelaatbaar gedrag, die niet toelaatbaar wordt gemaakt doordat het om aangeschoten politiek wild gaat. Want wat gebeurt er nu onvermijdelijk? Loslopende gekken leren daaruit dat als dit kan in Knack, zij het ook mogen doen, op hun manier dan wel, d .w.z. op de manier van een rapgroep (zo genoemde muzikanten) die een liedje hebben ingeblikt. waarin ze Filip Dewinter van het VB toeroepen: “De uitspraken die je maakt, zal je betalen met je leven, (...) je f zal sterven door een dodelijke schotwond, kanker racist” (Het Laatste Nieuws, 22.11.08).
Bezin u, collega’s, voordat het te laat is: er loopt een rechte lijn van “alle middelen zijn goed” van Tobback naar de “schotwond” van een stelletje morele wrakken, over - helaas ja - de openlijke verkondiging door Knack dat het privéleven van mensen van het VB niet dient te worden ontzien. Als hun privéleven geen respect meer verdient, is het toch vanzelfsprekend dat zieke geesten daaruit afleiden dat ze een stapje verder mogen gaan en dat het leven zelf van de betrokkenen niets meer waard is? Zien de toch intelligente uitgevers van Knack dat niet?
Die totale karakterloze morele platzakkigheid ... De verdorvenheid die een genadeloze partijpolitiek in de geesten heeft aangericht ... Dit exhibitionistisch individualisme dat lak heeft aan de belangen en gevoelens van anderen ... “Deze nare samenleving met nare verwende mensen” (Pim Fortuyn).
Dat schrijft Marc Grammens in JOURNAAL van 4 December, en met wat hij besluit in dat artikel heb ik persoonlijk niet de minste moeite….Alleen wenste ik dat ‘Meneerke Lowie’ uit Leuven, en de Grote Jos Gheysels, beiden notoire kaviaar-socialisten, konden optreden, om publiekelijk een reuzengrote mea culpa te slaan…
Stelt zich alleen de vraag of er moet ingegrepen worden, voor het te laat is, en door wie…..Maar als de Overheid het niet doet, is dat dan niet de plicht van het Volk om zelf in te grijpen, van ons allemaal? In vroeger tijden riep het Volk om de brandstapel. Op wie of wat wachten wij?.....
Deze keer heb ik de indruk, dat Marc Grammens niet voluit durft te schrijven, dat hij vreest voor het Vlaams Belang. Waarom anders telkens die VB, ipv v o l u i t Vlaams Belang….En waarom spreekt hij alleen van ‘mensen van het VB (Zou het voor hem misschien ook een brug te ver zijn geweest, om Frank VanHecke en Marie Rose Morel met naam en titel te vernoemen, om hen op deze wijzer een soort van collectief eerherstel aan te bieden?
.../… Journalistiek is een te edele roeping om het uitoefenen ervan open te mogen stellen voor vuilbekkende pubers, die willen laten zien hoe bruut ze wel kunnen zijn. Maar het is wellicht ook symptomatisch voor een samenleving die geen normen meer erkent. Zoals prof. Mark Elchardus ooit schreef (in Knack, 5.7.06): “Er zijn geen toelaatbare vormen van ontoelaatbaar gedrag”. Wat Knack uitgespookt heeft, - d.w.z. de ruimte die de uitgever een redacteur geboden heeft om alle respect voor de privé-sfeer van mensen overboord te gooien, én het initiatief dat de uitgever genomen heeft om van dit in geen enkel opzicht enigszins relevant verhaal een verkoopsargument te maken (cover), - is een vorm van ontoelaatbaar gedrag, die niet toelaatbaar wordt gemaakt doordat het om aangeschoten politiek wild gaat. Want wat gebeurt er nu onvermijdelijk? Loslopende gekken leren daaruit dat als dit kan in Knack, zij het ook mogen doen, op hun manier dan wel, d .w.z. op de manier van een rapgroep (zo genoemde muzikanten) die een liedje hebben ingeblikt. waarin ze Filip Dewinter van het VB toeroepen: “De uitspraken die je maakt, zal je betalen met je leven, (...) je f zal sterven door een dodelijke schotwond, kanker racist” (Het Laatste Nieuws, 22.11.08).
Bezin u, collega’s, voordat het te laat is: er loopt een rechte lijn van “alle middelen zijn goed” van Tobback naar de “schotwond” van een stelletje morele wrakken, over - helaas ja - de openlijke verkondiging door Knack dat het privéleven van mensen van het VB niet dient te worden ontzien. Als hun privéleven geen respect meer verdient, is het toch vanzelfsprekend dat zieke geesten daaruit afleiden dat ze een stapje verder mogen gaan en dat het leven zelf van de betrokkenen niets meer waard is? Zien de toch intelligente uitgevers van Knack dat niet?
Die totale karakterloze morele platzakkigheid ... De verdorvenheid die een genadeloze partijpolitiek in de geesten heeft aangericht ... Dit exhibitionistisch individualisme dat lak heeft aan de belangen en gevoelens van anderen ... “Deze nare samenleving met nare verwende mensen” (Pim Fortuyn).
VLAAMSE FILMPJES?
VLAAMSE FILMPJES?
Bij Angeltjes (die zijn een soort God-de-Vader, die over Moeder Vlaanderen àlles weten, net als Sinterklaas en de Belastingen) een interview gevonden met ee zekere Jan Verheyen, die een bekroond Vlaams filmmaker in het Brusselse blijkt te wezen.
Meneer Jan Verheyen, die mij, anafabeet in alles wat film, de zo gezegde Vijfde Kunst aangaat, voordien onbekend was, vergeet ik nu nooit meer in al mijn levensdagen. En dat, Mijne Dames en Heren, is de verdienste van de blog-collega, die net als ondergetekende, gewoon wèg was (weg moet geweest zijn) van de luchtige toon waarmee (in zijn dankwoord voor de verzamelde pers-genodigden), bepaalde evidenties gekrast werden in de tere zieltjes van zijn toehoorders….Van velen zullen de oren geflapperd hebben (ze zijn misschien net niet opgestaan om weg te gaan…) en die hebben dus het schoentje aangetrokken, voor anderen moet het als een fris Mozart-stukje geklonken hebben, en voor nog anderen, de meer kritischen, zoals ik, zal het de wenkbrauwen hebben doen optrekken. Want niet radicaal genoeg….
Twee van die slagzinnen hen ik in geel gezet, maar de derde waarheid als een koe, heb ik, uit respect voor betrokkene, ongerept gelaten…Daar waar hij spreekt over de volksjury bij de ‘Nack’…
Moest ik aanwezig geweest zijn in de zaal, zou dat voor ons, gelijkgezinden, het signaal geweest zijn, voor een daverend applaus. Doe mij een plezier, en zoek die volzinnen nog eens op….Ze staan in de voorlaatste alinea….
http://www.brusselnieuws.be/artikels/stadsnieuws/filmmaker-jan-verheyen-durft-zich-te-outen-als-vlaming
Filmmaker Jan Verheyen durft zich te outen als Vlaming
Brussel - "Het Vlaams Komitee voor Brussel wou dit jaar iemand uit de culturele sfeer onderscheiden, en is dus bij mij terechtgekomen – een duidelijker schrikbeeld van hoe weinig hip het adjectief 'Vlaams' is in de culturele sferen, is nauwelijks denkbaar." Jan Verheyen kreeg zopas de erepenning Albert De Cuyper uitgereikt. Dit is zijn dankrede.
Als zelfs een sympathieke, apolitieke collega als Erik Van Looy zich in interviews nadrukkelijk positioneert als belgicist en weleens aanschuift voor een bouchée à la reine in Laken, dan mag je aannemen dat dezer dagen het zich outen als Vlaming - of daar gewoon al niet beschaamd voor zijn - het equivalent is van het uit de kast komen van Will Ferdy in de jaren stillekens.
Overigens heeft het nog niet eens te maken met al dan niet gepaste fierheid. Het volstaat om in Vlaanderen geboren te worden om Vlaming te zijn. Daar is, net als aan jarig zijn, geen verdienste aan. Het is meer een feitelijkheid. Vanwaar dan die drang van onze culturele en artistieke intelligentsia, ook bekend als 'de smaakpolitie', om dat bij voorkeur te negeren of, liever nog, beschaamd te loochenen?
Ik vermoed dat het voor een groot deel te maken heeft met het collectieve trauma dat links heeft opgelopen op Zwarte Zondag, en de vele Zwarte Zondagen daarna. Het begrip 'Vlaams' was plots bezoedeld, gekaapt als het ware door uiterst rechts. En vanuit een bijna pavloviaanse reflex - rechts is fout, dus Vlaams is fout - en uit angst om uit de politiek-correcte kerk te worden gebannen, rende onze elite blind de andere kant uit, alwaar zij zich - bien étonnés de se trouver ensemble - aanschurkten tegen de monarchie.
Waar in normale landen de artistieke wereld bijna per definitie kritisch staat tegenover kerk en staat, is ze hier verworden tot de schoothond van de meest antidemocratische instelling die er bestaat: het koningshuis, laatste symbool van de erfelijke macht. Arno op het verjaardagsfeestje van de koning, alleen in dit land wordt dat niet als toppunt van absurdisme beleefd.
Overigens denk ik, hoop ik, dat het hier niet zozeer om een krachtig politiek statement gaat, dan wel om een soort groepsgedrag waarvan het politieke gewicht niet hoger moet worden ingeschat dan de bereidheid opiniestukken en petities te ondertekenen waar de juiste namen onderstaan. De meeste mensen willen nu eenmaal tot een club behoren - Dirk Draulans zou dat ongetwijfeld op onderhoudend-wetenschappelijke wijze kunnen terugbrengen tot de stammen in de oertijd.
Het lijkt me in ieder geval een plausibele en niet-bedreigende analyse, gezien het feit dat het wereldbeeld van nogal wat culturo's zich situeert ter hoogte van de eigen navel en enig politiek engagement zich doorgaans beperkt tot het op de barricaden springen voor om het even welke al dan niet bedreigde minderheidsgroep. Béétje jammer dat daarbij over het hoofd wordt gezien dat ze, als Vlamingen in denial, zo onderhand zélf behoren tot een minderheidsgroep. Meer: als een minderheidsgroep die zichzelf, als het enigszins zou kunnen, zou uitroeien om zo het stigma van Zwarte Zondag voor eens en altijd uit te wissen.
Terwijl dat stigma zeer relatief is, en in essentie niet veel meer dan een hysterische overreactie – ik zie nog altijd niet in waarom je niet Vlaams én verdraagzaam én solidair kan zijn én open naar de wereld, eigenschappen waarvan het alleenrecht nu wordt geclaimd door de leden van de politiek-correcte kerk.
Aanmatigende onzin, die ondertussen wel zo diep is doorgedrongen in het maatschappelijk discours dat het voor waarheid wordt aangenomen. Immers, als je iets maar lang en luid genoeg roept, en daarvoor ook een aantal welwillende media ter beschikking hebt, dan wordt het op den duur inderdaad ook voor waar aangenomen.
Poortbewakers
Misschien is dit ook het moment om te bekennen dat ik een en ander weliswaar met verbazing en, toegegeven, soms irritatie gadesla, maar dat het me verder niet buitengewoon veel kan schelen. Ik lig niet wakker van Europa, België of Vlaanderen, ik zal al blij zijn als we efficiënt bestuurd worden - wat dus uitdrukkelijk niet betekent dat een op wereldschaal onbetekende stad als Brussel recht heeft op iemand die zich, zonder daarbij zelf in lachen uit te barsten, minister-president noemt. Ik bedoel maar: New York heeft een burgemeester.
Ik geloof dat een land – of het er nu een is van tien dan wel van zes miljoen inwoners, en bij voorkeur een republiek – beter af is met één regering, en een belastingdruk die zich niet noodzakelijk in de Europese topdrie situeert. En ja, er is een oorzakelijk verband. Ik geloof ook dat Vlamingen evenveel recht hebben op het uiten van hun eigen cultuur als pakweg Denen, Ieren, Basken, Portugezen. Ik vind dat vanzelfsprekend, en ik vind zelfs dat dat los staat van trots of chauvinisme of nationalisme. Het is simpelweg een deel van wie we zijn. Ik ben dus Vlaams, verdraagzaam, solidair en open voor de wereld.
Maar ik vind wél dat het schijten op, of kleineren van, die Vlaamse cultuur - of dat nu gebeurt door de smaakpolitie, de muziekmaffia, of welke andere zelfuitgeroepen groep poortbewakers ook - misplaatst en unfair is en vooral getuigt van een pover zelfbeeld.
Een andere interessante vaststelling is dat die jammerlijke breuklijn zich cultureel vertaalt in een aanscherping van de veronderstelde tegenstellingen tussen de zogenaamde high en low culture. Grof gesteld komt het erop neer dat wie zingt in het Engels en/of weleens in een rokerige club in een voorstad van Londen performt, meer au sérieux zal worden genomen dan de kloefkapper die in het Vlaams optreedt. 'I love you' is geloofwaardiger dan 'Ik zie u graag', dat fenomeen. Idem voor theater, waar je toch alleen maar kunt vaststellen dat het repertoiretheater in een paar decennia tijd moedwillig is uitgeroeid, en het alternatieve (wat, voor alle duidelijkheid, nodig is en zuurstof levert aan een creatieve sector) de norm is geworden. Jan Decorte played Shakespeare last night. Shakespeare lost.
Hetzelfde geldt in de filmwereld, waar een prijs op een festival waarvan je voorheen nog nooit had gehoord, in appreciatie zwaarder weegt dan hoge bezoekcijfers in eigen land. Ik citeer in dit verband graag een Vlaamse filmmaakster die in een radio-interview beleefd werd gevraagd of het niet teleurstellend was dat er ondanks al die prijzen zo weinig mensen naar de film waren komen kijken. Ze zei: "Dat kan me niet zoveel schelen. Al komen er maar duizend mensen kijken, zolang het maar de juiste mensen zijn." (...) Het is nog altijd knus toeven in de ivoren toren, en succes is per definitie verdacht en uiteraard artistiek corrupt.
Dat brengt me bij een van mijn favoriete anekdotes. Een paar jaar geleden, het moet in 2001 geweest zijn of daaromtrent, werd ik door de lezers van het weekblad Knack uitgeroepen tot Man van het Jaar in de categorie Cultuur. Het was het jaar van Team spirit, dus u heeft weinig fantasie nodig om u de identiteitscrisis binnen de cultuurredactie van Knack voor te stellen. Bij de uitreiking werd ik in de laudatio op subtiele wijze geschoffeerd, en het jaar daarna werd het reglement aangepast: om dit soort uitglijers te vermijden, zouden voortaan de lezers niet langer worden geraadpleegd. De verschillende redacties zouden voortaan zelf nomineren en uit die genomineerden de laureaat kiezen. Democratie, de stem van het volk, allemaal goed en wel maar we moeten daar ook niet in overdrijven, nietwaar.
Ik dank het Vlaams Komitee voor Brussel voor deze erepenning, ik dank Johan Sanctorum voor zijn niet-schofferende laudatio, en ik beloof dat ik mijn uiterste best zal doen om de komende jaren nog meer mooie, relevante Vlaamse films te maken voor een zo breed mogelijk publiek.
Jan Verheyen in Brussel Deze Week
Bij Angeltjes (die zijn een soort God-de-Vader, die over Moeder Vlaanderen àlles weten, net als Sinterklaas en de Belastingen) een interview gevonden met ee zekere Jan Verheyen, die een bekroond Vlaams filmmaker in het Brusselse blijkt te wezen.
Meneer Jan Verheyen, die mij, anafabeet in alles wat film, de zo gezegde Vijfde Kunst aangaat, voordien onbekend was, vergeet ik nu nooit meer in al mijn levensdagen. En dat, Mijne Dames en Heren, is de verdienste van de blog-collega, die net als ondergetekende, gewoon wèg was (weg moet geweest zijn) van de luchtige toon waarmee (in zijn dankwoord voor de verzamelde pers-genodigden), bepaalde evidenties gekrast werden in de tere zieltjes van zijn toehoorders….Van velen zullen de oren geflapperd hebben (ze zijn misschien net niet opgestaan om weg te gaan…) en die hebben dus het schoentje aangetrokken, voor anderen moet het als een fris Mozart-stukje geklonken hebben, en voor nog anderen, de meer kritischen, zoals ik, zal het de wenkbrauwen hebben doen optrekken. Want niet radicaal genoeg….
Twee van die slagzinnen hen ik in geel gezet, maar de derde waarheid als een koe, heb ik, uit respect voor betrokkene, ongerept gelaten…Daar waar hij spreekt over de volksjury bij de ‘Nack’…
Moest ik aanwezig geweest zijn in de zaal, zou dat voor ons, gelijkgezinden, het signaal geweest zijn, voor een daverend applaus. Doe mij een plezier, en zoek die volzinnen nog eens op….Ze staan in de voorlaatste alinea….
http://www.brusselnieuws.be/artikels/stadsnieuws/filmmaker-jan-verheyen-durft-zich-te-outen-als-vlaming
Filmmaker Jan Verheyen durft zich te outen als Vlaming
Brussel - "Het Vlaams Komitee voor Brussel wou dit jaar iemand uit de culturele sfeer onderscheiden, en is dus bij mij terechtgekomen – een duidelijker schrikbeeld van hoe weinig hip het adjectief 'Vlaams' is in de culturele sferen, is nauwelijks denkbaar." Jan Verheyen kreeg zopas de erepenning Albert De Cuyper uitgereikt. Dit is zijn dankrede.
Als zelfs een sympathieke, apolitieke collega als Erik Van Looy zich in interviews nadrukkelijk positioneert als belgicist en weleens aanschuift voor een bouchée à la reine in Laken, dan mag je aannemen dat dezer dagen het zich outen als Vlaming - of daar gewoon al niet beschaamd voor zijn - het equivalent is van het uit de kast komen van Will Ferdy in de jaren stillekens.
Overigens heeft het nog niet eens te maken met al dan niet gepaste fierheid. Het volstaat om in Vlaanderen geboren te worden om Vlaming te zijn. Daar is, net als aan jarig zijn, geen verdienste aan. Het is meer een feitelijkheid. Vanwaar dan die drang van onze culturele en artistieke intelligentsia, ook bekend als 'de smaakpolitie', om dat bij voorkeur te negeren of, liever nog, beschaamd te loochenen?
Ik vermoed dat het voor een groot deel te maken heeft met het collectieve trauma dat links heeft opgelopen op Zwarte Zondag, en de vele Zwarte Zondagen daarna. Het begrip 'Vlaams' was plots bezoedeld, gekaapt als het ware door uiterst rechts. En vanuit een bijna pavloviaanse reflex - rechts is fout, dus Vlaams is fout - en uit angst om uit de politiek-correcte kerk te worden gebannen, rende onze elite blind de andere kant uit, alwaar zij zich - bien étonnés de se trouver ensemble - aanschurkten tegen de monarchie.
Waar in normale landen de artistieke wereld bijna per definitie kritisch staat tegenover kerk en staat, is ze hier verworden tot de schoothond van de meest antidemocratische instelling die er bestaat: het koningshuis, laatste symbool van de erfelijke macht. Arno op het verjaardagsfeestje van de koning, alleen in dit land wordt dat niet als toppunt van absurdisme beleefd.
Overigens denk ik, hoop ik, dat het hier niet zozeer om een krachtig politiek statement gaat, dan wel om een soort groepsgedrag waarvan het politieke gewicht niet hoger moet worden ingeschat dan de bereidheid opiniestukken en petities te ondertekenen waar de juiste namen onderstaan. De meeste mensen willen nu eenmaal tot een club behoren - Dirk Draulans zou dat ongetwijfeld op onderhoudend-wetenschappelijke wijze kunnen terugbrengen tot de stammen in de oertijd.
Het lijkt me in ieder geval een plausibele en niet-bedreigende analyse, gezien het feit dat het wereldbeeld van nogal wat culturo's zich situeert ter hoogte van de eigen navel en enig politiek engagement zich doorgaans beperkt tot het op de barricaden springen voor om het even welke al dan niet bedreigde minderheidsgroep. Béétje jammer dat daarbij over het hoofd wordt gezien dat ze, als Vlamingen in denial, zo onderhand zélf behoren tot een minderheidsgroep. Meer: als een minderheidsgroep die zichzelf, als het enigszins zou kunnen, zou uitroeien om zo het stigma van Zwarte Zondag voor eens en altijd uit te wissen.
Terwijl dat stigma zeer relatief is, en in essentie niet veel meer dan een hysterische overreactie – ik zie nog altijd niet in waarom je niet Vlaams én verdraagzaam én solidair kan zijn én open naar de wereld, eigenschappen waarvan het alleenrecht nu wordt geclaimd door de leden van de politiek-correcte kerk.
Aanmatigende onzin, die ondertussen wel zo diep is doorgedrongen in het maatschappelijk discours dat het voor waarheid wordt aangenomen. Immers, als je iets maar lang en luid genoeg roept, en daarvoor ook een aantal welwillende media ter beschikking hebt, dan wordt het op den duur inderdaad ook voor waar aangenomen.
Poortbewakers
Misschien is dit ook het moment om te bekennen dat ik een en ander weliswaar met verbazing en, toegegeven, soms irritatie gadesla, maar dat het me verder niet buitengewoon veel kan schelen. Ik lig niet wakker van Europa, België of Vlaanderen, ik zal al blij zijn als we efficiënt bestuurd worden - wat dus uitdrukkelijk niet betekent dat een op wereldschaal onbetekende stad als Brussel recht heeft op iemand die zich, zonder daarbij zelf in lachen uit te barsten, minister-president noemt. Ik bedoel maar: New York heeft een burgemeester.
Ik geloof dat een land – of het er nu een is van tien dan wel van zes miljoen inwoners, en bij voorkeur een republiek – beter af is met één regering, en een belastingdruk die zich niet noodzakelijk in de Europese topdrie situeert. En ja, er is een oorzakelijk verband. Ik geloof ook dat Vlamingen evenveel recht hebben op het uiten van hun eigen cultuur als pakweg Denen, Ieren, Basken, Portugezen. Ik vind dat vanzelfsprekend, en ik vind zelfs dat dat los staat van trots of chauvinisme of nationalisme. Het is simpelweg een deel van wie we zijn. Ik ben dus Vlaams, verdraagzaam, solidair en open voor de wereld.
Maar ik vind wél dat het schijten op, of kleineren van, die Vlaamse cultuur - of dat nu gebeurt door de smaakpolitie, de muziekmaffia, of welke andere zelfuitgeroepen groep poortbewakers ook - misplaatst en unfair is en vooral getuigt van een pover zelfbeeld.
Een andere interessante vaststelling is dat die jammerlijke breuklijn zich cultureel vertaalt in een aanscherping van de veronderstelde tegenstellingen tussen de zogenaamde high en low culture. Grof gesteld komt het erop neer dat wie zingt in het Engels en/of weleens in een rokerige club in een voorstad van Londen performt, meer au sérieux zal worden genomen dan de kloefkapper die in het Vlaams optreedt. 'I love you' is geloofwaardiger dan 'Ik zie u graag', dat fenomeen. Idem voor theater, waar je toch alleen maar kunt vaststellen dat het repertoiretheater in een paar decennia tijd moedwillig is uitgeroeid, en het alternatieve (wat, voor alle duidelijkheid, nodig is en zuurstof levert aan een creatieve sector) de norm is geworden. Jan Decorte played Shakespeare last night. Shakespeare lost.
Hetzelfde geldt in de filmwereld, waar een prijs op een festival waarvan je voorheen nog nooit had gehoord, in appreciatie zwaarder weegt dan hoge bezoekcijfers in eigen land. Ik citeer in dit verband graag een Vlaamse filmmaakster die in een radio-interview beleefd werd gevraagd of het niet teleurstellend was dat er ondanks al die prijzen zo weinig mensen naar de film waren komen kijken. Ze zei: "Dat kan me niet zoveel schelen. Al komen er maar duizend mensen kijken, zolang het maar de juiste mensen zijn." (...) Het is nog altijd knus toeven in de ivoren toren, en succes is per definitie verdacht en uiteraard artistiek corrupt.
Dat brengt me bij een van mijn favoriete anekdotes. Een paar jaar geleden, het moet in 2001 geweest zijn of daaromtrent, werd ik door de lezers van het weekblad Knack uitgeroepen tot Man van het Jaar in de categorie Cultuur. Het was het jaar van Team spirit, dus u heeft weinig fantasie nodig om u de identiteitscrisis binnen de cultuurredactie van Knack voor te stellen. Bij de uitreiking werd ik in de laudatio op subtiele wijze geschoffeerd, en het jaar daarna werd het reglement aangepast: om dit soort uitglijers te vermijden, zouden voortaan de lezers niet langer worden geraadpleegd. De verschillende redacties zouden voortaan zelf nomineren en uit die genomineerden de laureaat kiezen. Democratie, de stem van het volk, allemaal goed en wel maar we moeten daar ook niet in overdrijven, nietwaar.
Ik dank het Vlaams Komitee voor Brussel voor deze erepenning, ik dank Johan Sanctorum voor zijn niet-schofferende laudatio, en ik beloof dat ik mijn uiterste best zal doen om de komende jaren nog meer mooie, relevante Vlaamse films te maken voor een zo breed mogelijk publiek.
Jan Verheyen in Brussel Deze Week
OVER DE PUNTJES OP HET VB
OVER DE PUNTJES OP HET VB
Onderstaand leentje-buur van bij Angeltjes, uit amusement, maar niet uit amusement alleen.….Neen! Door hem Copyleft te kopiëren kan ik het regelmatig herlezen, zonder dat de Staatsvuiligheid, Afd. CGKR, het daar gaat opvorderen voor vernietiging. We weten inmiddels dat ‘men’ ons nauwlettend in de gaten houdt!
Moest ik de Arabische taal machtig zijn – quid non – dan zou ik op deze plaats tussen haakjes schrijven: ‘Bonjour les copains. Comment va Madame?’
‘My Home is my Castle’, aan mijn eigen computer raakt er niemand, tenzij het ooit zo ver komt, dat er ‘s morgens om 05 uur op de deur gebonsd wordt. In Nazi-Duitsland vreesde men dat uur en dat gebons: de gevreesde roze-rode brief werd aan huis besteld: dat heette toen daar ‘Schutzhaft’, (in Uw eigen belang in bescherming nemende gevangenschap). Via Nazi-Rechters kwam men dan in Nazi-gevangenschap. Met een beetje geluk mocht men daar, mits de ‘heropvoeding’ succesvol bleek, enkele jaren doorbrengen met (dwang)arbeid ten voordele van de Nazi-leiding…
Dat denkbeeld an die 4schutzhaft’ moet als een heerlijk toekomstbeeld de linkie-winkie Tolero’s, de nieuwe Nazi’s in eigen land, voor ogen zweven….
Maar, ‘change is coming’ en het is bijlange gelukkig nog niet zo ver. Eerst de volgende verkiezingen (of misschien de daarop volgende…) afwachten. Wie weet, als de kansen keren…Dan zijn de verdoemden van vandaag ineens de meesters in ’t land…Dat is toch evident! Een verkenner zou dat toch moeten weten!
Senior zet de puntjes weer eens op de i : Angst !
De reden dat V.B, niet gehoord wordt door de verkenner, spruit voort uit angst, angst en nog eens angst !
De partij wordt steevast afgeschilderd in de poco-media als "ondemocratisch" en als dusdanig behandeld. Men kent de eisen van het V.B, die van bij het ontstaan onwrikbaar dezelfde zijn en men wéét dat er niet met compromissen, postjes of andere zoetigheden koopjes te doen zijn. De standvastigheid en de trouw aan de idealen plus de één miljoen V.B kiezers zijn een reuzedoorn in het oog van de poco-grafdelvers.Al jaren doen ze al het mogelijke, met legale maar meer nog illegale middelen, om V.B te nekken.
Tot op heden is hen dat nog voor geen millimeter gelukt ! Elke poging tot sabotage bracht V.B nog meer kiezers op en dit tot grote ergernis en frustratie van de poco-losers èn ...van de leefloners in Laken!
De huidige, reeds 18 maanden durende onderlinge vetes,waarbij kaakslagen, nekslagen, trappen in het kruis,roddel,jaloezie,achterklap, leugens en bedrog de dienst uitmaakten en het uiteindelijk tot de implosie kwam van dit zootje onbewame machtswellustelingen, is bij de vele slechtzienden en slechthorenden, die om diverse redenen verknocht waren aan de partijen die dit alles aanrichtten,toch blijven nazinderen en zal hen beter tot nadenken stemmen.
Daarom ook dat V.B angstvallig geweerd wordt in de media, omdat de poco's goed weten, dat V.B het niet zal nalaten de deksels van de beerputten te lichten als zij de kans krijgen en daar zijn de dames en heren van de "democratie" zéér beducht voor. Daarom ook dat alles in het werk zal gesteld worden om vervroegde verkiezingen te vermijden, ook al zijn daar leugens, intriges en bedrog voor nodig.
De belgische troon staat te wankelen en de vele dikbetaalde overbodige postjesjagers zijn er niet gerust meer in.
Of men nu V.B al dan niet(pro forma!) uitnodigt voor een koele babbel is voor mij van geen belang.De 'leefbaarheidsdatum' van dit onland is bereikt en het 'ontbindingsproces' gaat met de dag sneller.
Geen keuning,Prins of Pimpermans zal dit kunnen beletten !
Senior
Onderstaand leentje-buur van bij Angeltjes, uit amusement, maar niet uit amusement alleen.….Neen! Door hem Copyleft te kopiëren kan ik het regelmatig herlezen, zonder dat de Staatsvuiligheid, Afd. CGKR, het daar gaat opvorderen voor vernietiging. We weten inmiddels dat ‘men’ ons nauwlettend in de gaten houdt!
Moest ik de Arabische taal machtig zijn – quid non – dan zou ik op deze plaats tussen haakjes schrijven: ‘Bonjour les copains. Comment va Madame?’
‘My Home is my Castle’, aan mijn eigen computer raakt er niemand, tenzij het ooit zo ver komt, dat er ‘s morgens om 05 uur op de deur gebonsd wordt. In Nazi-Duitsland vreesde men dat uur en dat gebons: de gevreesde roze-rode brief werd aan huis besteld: dat heette toen daar ‘Schutzhaft’, (in Uw eigen belang in bescherming nemende gevangenschap). Via Nazi-Rechters kwam men dan in Nazi-gevangenschap. Met een beetje geluk mocht men daar, mits de ‘heropvoeding’ succesvol bleek, enkele jaren doorbrengen met (dwang)arbeid ten voordele van de Nazi-leiding…
Dat denkbeeld an die 4schutzhaft’ moet als een heerlijk toekomstbeeld de linkie-winkie Tolero’s, de nieuwe Nazi’s in eigen land, voor ogen zweven….
Maar, ‘change is coming’ en het is bijlange gelukkig nog niet zo ver. Eerst de volgende verkiezingen (of misschien de daarop volgende…) afwachten. Wie weet, als de kansen keren…Dan zijn de verdoemden van vandaag ineens de meesters in ’t land…Dat is toch evident! Een verkenner zou dat toch moeten weten!
Senior zet de puntjes weer eens op de i : Angst !
De reden dat V.B, niet gehoord wordt door de verkenner, spruit voort uit angst, angst en nog eens angst !
De partij wordt steevast afgeschilderd in de poco-media als "ondemocratisch" en als dusdanig behandeld. Men kent de eisen van het V.B, die van bij het ontstaan onwrikbaar dezelfde zijn en men wéét dat er niet met compromissen, postjes of andere zoetigheden koopjes te doen zijn. De standvastigheid en de trouw aan de idealen plus de één miljoen V.B kiezers zijn een reuzedoorn in het oog van de poco-grafdelvers.Al jaren doen ze al het mogelijke, met legale maar meer nog illegale middelen, om V.B te nekken.
Tot op heden is hen dat nog voor geen millimeter gelukt ! Elke poging tot sabotage bracht V.B nog meer kiezers op en dit tot grote ergernis en frustratie van de poco-losers èn ...van de leefloners in Laken!
De huidige, reeds 18 maanden durende onderlinge vetes,waarbij kaakslagen, nekslagen, trappen in het kruis,roddel,jaloezie,achterklap, leugens en bedrog de dienst uitmaakten en het uiteindelijk tot de implosie kwam van dit zootje onbewame machtswellustelingen, is bij de vele slechtzienden en slechthorenden, die om diverse redenen verknocht waren aan de partijen die dit alles aanrichtten,toch blijven nazinderen en zal hen beter tot nadenken stemmen.
Daarom ook dat V.B angstvallig geweerd wordt in de media, omdat de poco's goed weten, dat V.B het niet zal nalaten de deksels van de beerputten te lichten als zij de kans krijgen en daar zijn de dames en heren van de "democratie" zéér beducht voor. Daarom ook dat alles in het werk zal gesteld worden om vervroegde verkiezingen te vermijden, ook al zijn daar leugens, intriges en bedrog voor nodig.
De belgische troon staat te wankelen en de vele dikbetaalde overbodige postjesjagers zijn er niet gerust meer in.
Of men nu V.B al dan niet(pro forma!) uitnodigt voor een koele babbel is voor mij van geen belang.De 'leefbaarheidsdatum' van dit onland is bereikt en het 'ontbindingsproces' gaat met de dag sneller.
Geen keuning,Prins of Pimpermans zal dit kunnen beletten !
Senior
dinsdag 23 december 2008
HULP UIT NEDERLAND
HULP UIT NEDERLAND
Zo hoort U het eens van een ander…..
Is het U ook al opgevallen dat – wereldwijd – er stemmen opgaan die de Vlaamse Beweging proberen uit te leggen? We zijn dus op goede weg. Want onbekend maakt onbemind…
Dat de stamboom van Filip De Winter, in de marge, even aangeraakt wordt: al iets over gelezen of gehoord in onze eigen media? Als ‘men’ er over zwijgt, is dat dus het bewijs dat ze ‘Zwartzakken’ waren? O, die linkse Goebeliaanse slangendansers….
http://www.hetvrijevolk.com/?pagina=7549
Ingezonden 21 december 2008
De afscheiding van Zuid-Nederland in 1830 was voornamelijk een stokpaardje van de Franstaligen. Vlamingen hebben zich hier wel tegen verzet, waarbij het soms tot hevige ongeregeldheden kwam, maar uiteindelijk het onderspit gedolven. Sindsdien hebben zij het flink te verduren gehad in "België". Van sommigen* mag je er zelfs nu nog niet mee aan tafel zitten.
Vanaf het ontstaan van België in 1830 zijn Vlamingen als tweederangs burgers behandeld. Pas in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog versterkte het Vlaamse patriottisme zich: er was de Vlamingen enige autonomie toegezegd indien zij er hun best zouden doen. Maar niet alleen waren vrijwel alle officieren Franstalig, ook de bevelen waren in het Frans. Bij de eerste gesneuvelden bleek dat de Franstaligen hun oude streken alleszins verleerd hadden: Vlaamse gevallenen kregen kruisjes met "Mort Pour La Patrie" op hun graf.
In de loopgraven en daarbuiten werd gecollecteerd (door het Comité voor Heldenhulde) voor Vlaamse grafkruisjes (later zerkjes), in de vorm van een Keltisch kruis met daarop AVV / VVK "Alles Voor Vlaanderen, Vlaanderen Voor Kristus". In de loopgraven bevonden zich ook veel Ierse soldaten, die thuis, onder het Britse juk, in een enigszins vergelijkbare positie verkeerden als de Vlamingen onder het Franse juk. Zij waren beiden ook nog eens Katholiek.
Eén van de eerste zerkjes voor Vlaamse soldaten werd ontworpen door de Vlaams-Ierse soldaat Joe English. In 1925 werden honderden ervan opzettelijk vernietigd door de (door Walen overheerste) Dienst der Militaire grafstenen.
Van de toegezegde autonomie kwam dus niets. Tijdens de Tweede Wereldoorlog probeerden ook de Duitsers de Vlamingen te paaien door (enige) autonomie in het vooruitzicht te stellen. Daar trapte een enkeling in, maar de grote meerderheid geloofde er niets van en wilde niets met die nationaalsocialisten te maken hebben. Dewinters vader bijvoorbeeld werd opgepakt en weggevoerd om in Duitsland tewerkgesteld te worden en zijn grootvader zat in het verzet in Blankenberge.
Begrijpelijk moge hierna zijn dat Vlamingen iets heel anders denken bij het woord "nationalisme" dan huidige Nederlanders. Tevens is duidelijk dat de Walen, die inmiddels uitgebreid aan het door de Vlamingen gevoede infuus liggen, er alles aan doen de Vlamingen eronder te houden en zelfs middels "bevolkingspolitiek" (lees immigratiepolitiek) hun machtsbasis versterken.
Ook het socialisme trekt zijn spoor. De ideologie die streeft naar "de Internationale" en dus wél Linkse fascistische terroristen in de derde wereld steunt, maar beschaafde democratische politici als Frank Vanhecke en Filip Dewinter liever kwijt dan rijk is. Het extreemlinkse "Blokwatch" bijvoorbeeld, had tot taak dagelijks op het Vlaams Blok (en na diens opheffing op het Vlaams Belang) in te hakken (demoniseren) met alles wat los en vast zat en uit de duim gezogen kon worden, en werd indirect gefinancierd door een flink linkse vakbond.
De Freisleriaanse processen die ertoe leidden dat het Vlaams Blok verboden werd, waren politieke processen, en niets anders dan een poging deze onafhankelijkheidsbeweging kalt te stellen:
"Natuurlijk is dit een politiek proces. Een kind weet dat […] De politieke bedoeling lag er zo dik bovenop, dat een rechter [een kennis van de toenmalige premier Verhofstadt] stekeblind zou zijn als hij het niet zou merken." […] "Niemand hoeft zo naïef te zijn om te denken dat een vermenging van politiek en gerecht vroeger niet voorkwam – de Vlaams Blok-processen waren daarvan een sprekend voorbeeld," schreef Luc Van der Kelen, journalist en commentator van het dagblad Het Laatste Nieuws.
Maar het Vlaams Belang (opvolger van het Vlaams Blok) is niet alleen een onafhankelijkheidsbeweging of bevrijdingsbeweging. Het is tevens een "liberale" partij — in de goede zin van het woord — en zelfs een conservatieve partij te noemen. Het is pro Amerika, pro Israël, pleit voor een vrije markt en kleine overheid, is onverkort pleitbezorger van de vrijheid van meningsuiting en voor het behoud van eigen cultuur en (Vlaams) patriottisme. Daarnaast zijn ze vóór Europese samenwerking, maar tegen de oncontroleerbare, ondemocratische giga bureaucratie zoals die is voorzien in de "grondwet" (Verdrag van Lissabon) van de EU.
Het is dus een keurige democratische partij die de beginselen der rechtsstaat onderschrijft en wat het migrantenvraagstuk betreft gewoon eist dat men assimileert of ten minste de Vlaamse taal en cultuur respecteert. Criminele immigranten met een dubbel paspoort mogen het in het eerste thuisland verder uitproberen en Arabisch Nationalisme mag, maar liever niet in Vlaanderen. Ze hebben al genoeg te verduren gehad van de Fransen, en zijn niet van plan het onderspit te delven onder nog een extra juk.
Wat het VB in Vlaanderen, maar ook de PVV in Nederland en de Pro-beweging in Duitsland bijvoorbeeld voorstaan, is juist het tegenovergestelde van socialistische of multiculturalistische politiek, en het tegenovergestelde van fascisme.
Nu de EU Grondwet (die vrijwel alle macht uiteindelijk aan ongekozen Commissieleden overdraagt) zonder volksraadpleging de volkeren door de strot wordt geduwd, en zelfs de antisemitische moslim-terreurbende Hezbollah (met diepe wortels in het nazisme) al in het Belgische parlement mag aanschuiven, is het hoog tijd dat "Rechts" in Europa, zoals o.a. de PVV en het VB, tegen al dat soort bedenkelijke idioterie eindelijk eens een democratisch front gaat vormen, en publiekelijk breeduit samen aan tafel gaat zitten.
———
Disclaimer: Schrijver dezes woont niet in Vlaanderen en behoort daardoor niet tot het (potentiële) electoraat van het Vlaams Belang. Na de onafhankelijkheid van Vlaanderen kan dat natuurlijk wijzigen. Het bovenstaande stukje heeft niet de bedoeling Walen als individu of bevolkingsgroep te beledigen.
Zo hoort U het eens van een ander…..
Is het U ook al opgevallen dat – wereldwijd – er stemmen opgaan die de Vlaamse Beweging proberen uit te leggen? We zijn dus op goede weg. Want onbekend maakt onbemind…
Dat de stamboom van Filip De Winter, in de marge, even aangeraakt wordt: al iets over gelezen of gehoord in onze eigen media? Als ‘men’ er over zwijgt, is dat dus het bewijs dat ze ‘Zwartzakken’ waren? O, die linkse Goebeliaanse slangendansers….
http://www.hetvrijevolk.com/?pagina=7549
Ingezonden 21 december 2008
De afscheiding van Zuid-Nederland in 1830 was voornamelijk een stokpaardje van de Franstaligen. Vlamingen hebben zich hier wel tegen verzet, waarbij het soms tot hevige ongeregeldheden kwam, maar uiteindelijk het onderspit gedolven. Sindsdien hebben zij het flink te verduren gehad in "België". Van sommigen* mag je er zelfs nu nog niet mee aan tafel zitten.
Vanaf het ontstaan van België in 1830 zijn Vlamingen als tweederangs burgers behandeld. Pas in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog versterkte het Vlaamse patriottisme zich: er was de Vlamingen enige autonomie toegezegd indien zij er hun best zouden doen. Maar niet alleen waren vrijwel alle officieren Franstalig, ook de bevelen waren in het Frans. Bij de eerste gesneuvelden bleek dat de Franstaligen hun oude streken alleszins verleerd hadden: Vlaamse gevallenen kregen kruisjes met "Mort Pour La Patrie" op hun graf.
In de loopgraven en daarbuiten werd gecollecteerd (door het Comité voor Heldenhulde) voor Vlaamse grafkruisjes (later zerkjes), in de vorm van een Keltisch kruis met daarop AVV / VVK "Alles Voor Vlaanderen, Vlaanderen Voor Kristus". In de loopgraven bevonden zich ook veel Ierse soldaten, die thuis, onder het Britse juk, in een enigszins vergelijkbare positie verkeerden als de Vlamingen onder het Franse juk. Zij waren beiden ook nog eens Katholiek.
Eén van de eerste zerkjes voor Vlaamse soldaten werd ontworpen door de Vlaams-Ierse soldaat Joe English. In 1925 werden honderden ervan opzettelijk vernietigd door de (door Walen overheerste) Dienst der Militaire grafstenen.
Van de toegezegde autonomie kwam dus niets. Tijdens de Tweede Wereldoorlog probeerden ook de Duitsers de Vlamingen te paaien door (enige) autonomie in het vooruitzicht te stellen. Daar trapte een enkeling in, maar de grote meerderheid geloofde er niets van en wilde niets met die nationaalsocialisten te maken hebben. Dewinters vader bijvoorbeeld werd opgepakt en weggevoerd om in Duitsland tewerkgesteld te worden en zijn grootvader zat in het verzet in Blankenberge.
Begrijpelijk moge hierna zijn dat Vlamingen iets heel anders denken bij het woord "nationalisme" dan huidige Nederlanders. Tevens is duidelijk dat de Walen, die inmiddels uitgebreid aan het door de Vlamingen gevoede infuus liggen, er alles aan doen de Vlamingen eronder te houden en zelfs middels "bevolkingspolitiek" (lees immigratiepolitiek) hun machtsbasis versterken.
Ook het socialisme trekt zijn spoor. De ideologie die streeft naar "de Internationale" en dus wél Linkse fascistische terroristen in de derde wereld steunt, maar beschaafde democratische politici als Frank Vanhecke en Filip Dewinter liever kwijt dan rijk is. Het extreemlinkse "Blokwatch" bijvoorbeeld, had tot taak dagelijks op het Vlaams Blok (en na diens opheffing op het Vlaams Belang) in te hakken (demoniseren) met alles wat los en vast zat en uit de duim gezogen kon worden, en werd indirect gefinancierd door een flink linkse vakbond.
De Freisleriaanse processen die ertoe leidden dat het Vlaams Blok verboden werd, waren politieke processen, en niets anders dan een poging deze onafhankelijkheidsbeweging kalt te stellen:
"Natuurlijk is dit een politiek proces. Een kind weet dat […] De politieke bedoeling lag er zo dik bovenop, dat een rechter [een kennis van de toenmalige premier Verhofstadt] stekeblind zou zijn als hij het niet zou merken." […] "Niemand hoeft zo naïef te zijn om te denken dat een vermenging van politiek en gerecht vroeger niet voorkwam – de Vlaams Blok-processen waren daarvan een sprekend voorbeeld," schreef Luc Van der Kelen, journalist en commentator van het dagblad Het Laatste Nieuws.
Maar het Vlaams Belang (opvolger van het Vlaams Blok) is niet alleen een onafhankelijkheidsbeweging of bevrijdingsbeweging. Het is tevens een "liberale" partij — in de goede zin van het woord — en zelfs een conservatieve partij te noemen. Het is pro Amerika, pro Israël, pleit voor een vrije markt en kleine overheid, is onverkort pleitbezorger van de vrijheid van meningsuiting en voor het behoud van eigen cultuur en (Vlaams) patriottisme. Daarnaast zijn ze vóór Europese samenwerking, maar tegen de oncontroleerbare, ondemocratische giga bureaucratie zoals die is voorzien in de "grondwet" (Verdrag van Lissabon) van de EU.
Het is dus een keurige democratische partij die de beginselen der rechtsstaat onderschrijft en wat het migrantenvraagstuk betreft gewoon eist dat men assimileert of ten minste de Vlaamse taal en cultuur respecteert. Criminele immigranten met een dubbel paspoort mogen het in het eerste thuisland verder uitproberen en Arabisch Nationalisme mag, maar liever niet in Vlaanderen. Ze hebben al genoeg te verduren gehad van de Fransen, en zijn niet van plan het onderspit te delven onder nog een extra juk.
Wat het VB in Vlaanderen, maar ook de PVV in Nederland en de Pro-beweging in Duitsland bijvoorbeeld voorstaan, is juist het tegenovergestelde van socialistische of multiculturalistische politiek, en het tegenovergestelde van fascisme.
Nu de EU Grondwet (die vrijwel alle macht uiteindelijk aan ongekozen Commissieleden overdraagt) zonder volksraadpleging de volkeren door de strot wordt geduwd, en zelfs de antisemitische moslim-terreurbende Hezbollah (met diepe wortels in het nazisme) al in het Belgische parlement mag aanschuiven, is het hoog tijd dat "Rechts" in Europa, zoals o.a. de PVV en het VB, tegen al dat soort bedenkelijke idioterie eindelijk eens een democratisch front gaat vormen, en publiekelijk breeduit samen aan tafel gaat zitten.
———
Disclaimer: Schrijver dezes woont niet in Vlaanderen en behoort daardoor niet tot het (potentiële) electoraat van het Vlaams Belang. Na de onafhankelijkheid van Vlaanderen kan dat natuurlijk wijzigen. Het bovenstaande stukje heeft niet de bedoeling Walen als individu of bevolkingsgroep te beledigen.
SCHILDERKUNST IN FIRENZE
SCHILDERKUNST IN FIRENZE
Dicht tegenaan Kerstmis komt er een beetje de weemoed, ‘die niemand kan verklaren’ - maar door de prachtige zon en de blauwe lucht (eindelijk terug, na een helse week van regen, sneeuw en hagel!) is de gedachte aan de voorbije heerlijke zomer, de reden om even terug te blikken op die dagen, om ze nogmaals, in gedachten, te herbeleven Inderdaad!
Deze zomer, om precies te zijn op 15 Augustus, vond ik toevallig onderstaand artikel in TROW, en aangezien Firenze (‘Florence’ voor de vrienden) van bij ons maar een loopje is
35 Km door het Toscaanse landschap langs kronkelwegen tot aan de Auatostrada del Sole (in Orvieto) en dan 2 uurtjes op een zachtzoevend asfalttapijt: het geheel is op zichzelf al een prettige verlofdag! Zonder dan nog te spreken van het altijd ontroerend moment dat men de ‘bloemenstad’ bereikt. Als de legende juist is, dat Julius Caesar op deze plaats de stad stichtte, omdat hij er een geweldig bloementapijt aantrof, en haar de naam ‘Fiori’ gaf (fleur, bloem), dan kan dat niet anders dan juist zijn. Si non è vero, è ben trovato’…Want de omgeving is overweldigend en het licht is er zo intens, dat het me verwondert dat P.P. Rubens en de vele andere Vlaamse Grootmeesters in de schilderkunst, die naar Italië kwam wegens het uitzonderlijk helder licht (naast de Kunst en ander Schoon waarschijnlijk), zich ooit van deze plaats konden losmaken. Deze hemelse indruk wordt nog versterkt door het gevoel van rijkdom dat niet alleen in de lucht hangt, maar ook weerspiegeld wordt in de vele kastelen op de heuvelruggen, of in de prachtige villa’s der patriciërs rondom. Firenze is de uit het water rijzende Venus van Boticelli onder de Italiaanse steden, en gelijktijdig de Madonna van Michel Angelo.
Firenze! Waarmee onze Vlaamse kunststeden in de Middeleeuwen niet alleen de rijkdom deelden, maar ook de fierheid en de koopmansgeest! Toscane is nog altijd een begrip, wereldwijd – en voor Vlaanderen daagt de zonne in ’t Oosten….
Die koopmansgeest heeft Vlaanderen, na eeuwen verslaving, er thans eindelijk weer (bijna) boven op gebracht. Maar de fierheid die we terugvinden in onze belforten en kathedralen, ligt nog altijd gekneveld onder vreemde arrogantie!
*************
Vlaamse Meesters op Zegetocht in Florence,
was de kop van het artikel in Trouw, en als zo iets geschreven wordt door Nederlanders is dat dubbel zo veel waard! Want het beklemtoont een beetje onze verbondenheid doorheen de tijden van voor die onzalige godsdienstoorlogen. Wij, in het Zuiden moesten van ‘Spanje’ Rooms blijven, zij, in het Noorden hadden de vrijheid om hun geweten te volgen….Vele van onze beste (en rijkste) krachten ontvluchtten onze landen in een stroom van bloed – werden Nederlanders – en zij die het hoofd bogen en bleven, ‘werden dom gehouden door de Pastoor, en arm door de Baron’…
Maar ik wijk af. Want de daad bij het woord voegend weerspiegelde Trouw meteen der Ouderen Glorie door een zwierige rondgang aan te bieden in het Palazzo Pitti, en vooral in de ‘Galeria degli Uffizi’, het wereldberoemde museum waar al wat het mensdom aan moois heeft voortgebracht, verzameld wordt. Gewoonlijk geraak je er bijna niet binnen, door de eeuwige drukte, die al begint zo gauw U de binnenstad bereikt. Want Firenze is meteen een openlucht museum…en dat zal de stroom toeristen geweten hebben…De terrasjes aan de Arno-rivier zijn maar al te dikwijls een laatste toevluchtsoord voor rust en verpozing. (1)
Voor iedere Italie-liefhebber die iets meer wil dan de gewone stadsgids, kan ik het boek ‘Firenze, anecdotisch” van Luc Verhuyck aanraden. (Athenaeum-Polak & Van Gennep Amsterdam 2001 ISBN 90 253 5889 6/NUR 512 Zie www. klassieken.nl . Het is een pareltje!) Voor romantische zielen is er ook nog ‘Toscane, een moteraire ontdekkingsreis’ door Patrick Lateur. Davidsfods – Het Spectrum ISBN 90-806759-1-1 NUR 471
Tijd om de auteur Cees Strauss, en TROUW, terug aan het woord te laten.
Italianen claimen graag dat zij onder aanvoering van Michelangelo, Rafael en Leonarda da Vinci de renaissance hebben bedacht. Een Nederlands kunstinstituut in Florence toont nu aan dat de basis voor de ‘wedergeboorte’ van de kunsten al in Vlaanderen werd gelegd. Een expositie in het hol van de leeuw.
In de Nederlandse, vaak nog uit de Middeleeuwen daterende heraldiek speelt de leeuw als symbool van trots, moed en kracht en ook trouw een grote rol. Laat-middeleeuwse schilders die veelal voor de kerk of de adelstand actief waren, verwerkten het beestje maar wat graag in hun voorstellingen.
Het leidt ertoe dat de leeuw bijna als een schoothondje zijn aanhankelijkheid aan zijn baas of bazin moet tonen. Echt wild en exotisch is het beest dan ook helemaal niet als Jan van Eyck het opneemt in zijn schilderij waarin hij een studerende Jeronymus in zijn werkcel afbeeldt. De heilige laat zich flankeren door zowat alles wat hem van pas kan komen — van boeken, wiskundige instrumenten tot een tijdmeter in de vorm van een zandloper. En natuurlijk ligt het leeuwenbeest onder voet-of handbereik bij hem.
De Italiaanse schilder Domenico Ghirlandaio (1440-1494) blijkt zeer geïnspireerd te zijn door deze en soortgelijke schilderingen van Van Eyck. Hij kopieerde (liet zich althans door hem inspireren) de Vlaamse meester ministens één keer op een fresco dat in de Chiesa di Ognissanti in Florence is te zien. Ghirlandaio handhaaft zowat alle attributen waarmee Jeronymus zich bij Jan van Eyck omringt, maar laat de leeuw opvallend genoeg achterwege.
De hele context van de schrijvende figuur, die daarbij uiterst reflecterend bezig is (bij Van Eyck leest hij) is trouwens sterk afwijkend. Van Eyck kiest voor een klop-kiop eiken kabinet met een manshoge lambrisering. Ghirlandaio steekt de heilige in een rijke draperie, textiel dat ook aan de muur en over de werktafel hangt.
De schildering die zich op een los muurfragment bevindt, is kortelings overgebracht naar het Palazzo Pitti, niet zo ver van de Arno waar de Ognissanti ook overheen kijkt. Met de Van Eyck zijn dit twee bewijsstukken voor een tentoonstelling die op solide wijze betuigt dat de sterke vernieuwingsdrang van de zogeheten Italiaanse primitieven al een begin vond in de Vlaamse schilderkunst die zich in Brugge concentreerde.
Het is met name de stad Brugge waar een schilderkunst werd ontwikkeld die vervolgens een zegetocht door Italië maakte — althans volgens de samenstellers van het NIKI (onder wie Bert Meijer voor de schilderijen en Wouter Kloek, die de tekeningen in het Uffizi voor zijn
rekening nam), het kunsthistorische instituut dat met Florence een vooruitgeschoven baken midden in de Italiaanse wetenschappelijke wereld aan de gang houdt. De kennis die het jubilerende instituut (dat in 1958 werd opgericht door een groepje eminente kunsthistorici, onder wie Frits Lugt, Godefridus Hoogewerff en Jan van Gelder) in Florence genereert, heeft een geweldige uitstraling, zowel naar het eigen land als naar Italië.
In Brugge gebeurde het allemaal in de l5de eeuw. Artistiek, maar in de eerste plaats economisch beleefde de stad, die toen nog een rechtstreekse verbinding met de Noordzee had, een enorme bloei. Zoals er nu banken zijn die hun hoofdkantoor op strategisch goede plekken willen vestigen, zo was dat in de late Middeleeuwen ook. Onder de beroemdste bankhuizen bevond zich ook een filiaal van de Medici.
Deze adellijke familie had Florence uitgekozen als het centrum van haar vele economische activiteiten, maar was er bepaald niet vies van om ver van huis nevenactiviteiten te ondernemen die met Italiaans geld (florentijnen) betaald werden. Niet voor niets is het wapen van de Medici, dat overigens door de eeuwen heen vaak veranderde, een veld met een aantal bollen die waarschijnlijk geldbuidels moeten voorstellen.
Nota van mij: neen, volgens de overlevering zouden het pillen zijn, die verwijzen naar het medisch beroep van de stamvaders der Medici….
Behalve dat ze gek op geld waren, hadden de Medici passie voor kunst en cultuur. Ze lieten in het hart van de stad de prachtigste palazzi aanleggen (zie het beroemde Medici-Riccardi-paleis) waarvoor de ene na de andere grote meester werd aangekocht. De verzamelwoede van Cosimo en Lorenzo met de bijnaam de Schitterende was legendarisch. Maar zoals dat altijd gaat, wekten de Medici met hun artistieke mecenaat ook veel jaloezie. Met name kooplieden die niet tot de adelstand konden worden verheven, vonden in de schilderkunst, althans in het aankopen ervan, een goede uitlaatklep voor hun gevoelens jegens de aristocratie.
Voor de Medici werkte Tommaso Portinari in Brugge. Het is aan hem te danken dat de Florentijnse schilders geattendeerd werden op de hernieuwde schilderkunst van twee- en drieluiken in Brugge.
Het beroemde Portinari-triptiek dat op zijn voorstel door Hugo van der Goes werd geschilderd, kwam al in 1483 in een Florentijnse kerk (de kerk van het Hospitaal van de Santa Maria Nuova) terecht. Daar vormde het een onuitputtelijke bron van bestudering voor ieder die zich door het werk voelde aangetrokken. Het werk is later door de Italiaanse staat aangekocht voor de Uffizi-collectie, zodat het voor een nog breder publiek toegankelijk is.
Net als zijn collega’s Tani en Baroncelli gaf Portinari opdrachten om zich te laten portretteren. Eén schilder stak er in Brugge met kop en schouders boven uit: Hans Memling. Hij vernieuwde het portret door er onder meer een landschap achter te zetten en het heel realistisch en minutieus weergeven van de sitter.
Waren Memlings werken eenmaal in Florence beland, dan waren de loftuitingen niet van de lucht. Op de tentoonstelling wordt aangetoond dat minstens één grote meester, namelijk Rafael, van Memlings verworvenheden heeft geprofiteerd. In zijn Ritratto Virile blijft hij heel dicht bij zijn grote voorbeeld, maar versterkt hij de exceptionele kwaliteiten van zijn voorbeeld door zelf naar monumentaliteit te streven.
Het zijn niet uitsluitend Memlings portretten die in Italië van grote invloed waren. Ook zijn religieuze voorstellingen (Cosimo schonk de Maria Nuovo een Christuspassie) trokken flink de aandacht. Zo is van Gaspare Sacchi, die tussen 15 17 en 1536 in Imola actief was, bekend dat hij de panoramische opbouw voor het Lijdensverhaal met al zijn rijke detailleringen in een Passione di Cristo toepaste. Religie bleef boven alles het hoofdonderwerp van zowel de Brugse als de Florentijnse schilders. Ook al kregen ze hun opdrachten van edelen of rijk geworden burgers, de meeste werken waren uiteindelijk bestemd voor de kerken.
De invloed van de Brugse schildersschool neemt af als de schilderkunst meer werelds wordt, en zeker na 1580, als de Antwerpenaren huis en haard moeten verlaten op vlucht voor de Spanjaard. Brugge’s rol op economisch vlak is dan al lang voorbij en daarmee verdwijnen de nauwe relaties met Florence. Wat daar overblijft, is een formidabele hoeveelheid kunst die voorlopig in kerken en palazzi werd bewaard. De staat maakte ondertussen van de Uffizi, en in mindere mate van de Pitti
(zo genoemd naar de aristocratische familie die er resideerde), een ware uitstalkast van de schoonste kunsten.
Nu nog kun je in Italië horen dat in Florence een nieuw soort schilderkunst tot stand kwam. Nu de bewijzen van het tegendeel er letterlijk naast hangen, is ook die mythe ontkracht.
Expositie in de Uffizi
‘Florence en de oude Nederlanden: dialoog tussen kunstenaars als Jan van Eyck en Ghirlandaio, Memling en Rafael 1430-1530’,
t/m 26 okt. Palazzo Pitti in Florence, di-zo 8.15 - 18.50 uur, ma gesloten.
In het tekeningenkabinet van de Uffizi worden t/m 2 sep. tekeningen uit de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden uit eigen bezit getoond. Beide tentoonstellingen, die door het NIKI in Florence (Nederlands Interuniversitair Kunsthistorisch Instituut) zijn opgezet, maken deel uit van het ‘Festival Olandiamo’.
Het boek ‘Firenze, Anecdotisch’ (472 blz) leest als een TGV van de 2de Generatie. Op blz 30, over de Arno-rivier, ontmoet U Césare Borgio, de zoo, van de Spanjaard, Il Borgo, Paus Alexander VI, en het universeel genie Leonardp da Vinci. We schrijven 1509 en da Vinci moest van des Pausen zoon de bevaarbaarheid nagaan en verbeteren..De kaarten worden, God-weet-hoe, in Windsor Castle bewaard…Op blz 32, over de omgeving van Firenze, ontmoet U de Franse auteur en Nobelprijswinnaar (1921) Anatole France, die in zijn boek ‘Le Lys Rouge’ schreef: “Nergens is de natuur zo subtiel, elegant en fijn. De God die de heuvels van Florence heeft gemaakt, was een kunstenaar. Oh! Hij was juwelier, graveur, beeldhouwer, bronsgieter en schilder, hij was een Florentijn! “
De rode lelie verwijst naar het stadswapen, en speelt zich dan ook voornamelijk in Florence af. Hij kreeg op de heuvels in 1955 dan ook een borstbeeld.
Volgens een Paus uit die tijden (maar het was een di Medici..) was Firenze zelfs het Vijfde Element! Naast aarde – water – vuur – lucht…
O Ja! Het is U toch al opgevallen, dat de stamvader van de florijn (ander woord voor de Nederlandse gulden, die altijd als Fl. werd afgekort…) zijn wortels had in Firenze? Door de Euro echter zal die nu wel rap in de vergetelheid geraken….
Op Blz 221 leest U het verband tussen ‘La Reine Margot’ en de Medici….Op Blz 218 en 271 leest U hoe een Catharine di Medici, gehuwd op 14)jarige leeftijd met de Koning van Frankrijk en dus Koningin van Frankrijk, op 23 en 24 Augustus 1572 in Parijs 20.000 Hugenoten liet ombrengen, om zo te beletten dat deze in de Zuidelijke Nederlanden, waar de Hertog van Alva huis hield, hun geloofsgenoten zouden ter hulp snellen…Deze gebeurtenis is bekend als de Bloedbruiloft, of de Sint Bartolomeüsnacht….Tja, inderdaad, als ‘s Pausen dienaressen (met veel geld) proberen de Geschiedenis naar hun hand te zetten…
Op Blz 291 verneemt U waar vandaan de ‘lasagne’ komt, en op Blz 415 waar vandaan de uitdrukking komt ‘paljasse parterre’, maar dat zullen de arme gevangenen misdadigers (ook politieke gevangenen, toen al!), in de kelders van de Torre della Paliazzi u niet meer navertellen: ze hokten er, lijk varkens in hun eigen uitwerpselen, op stro (pallio, de la paille, stro), tot de dood er op volgde….
De ontroerendste liefdesgeschiedenis, Romea en Julietta waardig, vindt U eveneens op Blz 415, maar de eer om die na te vertellen, laat ik aan Luc Verhuyck.
In het tweede boek dat ik reeds vermeldde, Toscane, een literaire ontdekkingsreis, vindt U op Blz 143 het ware verhaal van Pinocchio, in het geboortedorp Colodi van de schrijver Carlo Lorenzini, in de Toscaanse bergen….Op Blz 274 vinden we Titus Livius terug aan het Trasimeense meer, waar Hannibal, in het plaatsje dat sindsdien heel toepasselijk Sanguineto werd genoemd, de Romeinse legioenen van Flaminius versloeg…
Nog iets. Over ‘de andere kant van Firenze’…. U weet toch dat Laornado da Vinci, als dank voor bewezen diensten, uiteindelijk levenslang verbannen werd uit zijn vaderstad? Hij sleet zijn laatste levensjaren in dienst van de Franse koning, ergens in een van de kastelen van de Loire….
Waarlijk, Firenze is meer dan de Ponte Vecchio….
.SLN 21/12/2008
****************
Dicht tegenaan Kerstmis komt er een beetje de weemoed, ‘die niemand kan verklaren’ - maar door de prachtige zon en de blauwe lucht (eindelijk terug, na een helse week van regen, sneeuw en hagel!) is de gedachte aan de voorbije heerlijke zomer, de reden om even terug te blikken op die dagen, om ze nogmaals, in gedachten, te herbeleven Inderdaad!
Deze zomer, om precies te zijn op 15 Augustus, vond ik toevallig onderstaand artikel in TROW, en aangezien Firenze (‘Florence’ voor de vrienden) van bij ons maar een loopje is
35 Km door het Toscaanse landschap langs kronkelwegen tot aan de Auatostrada del Sole (in Orvieto) en dan 2 uurtjes op een zachtzoevend asfalttapijt: het geheel is op zichzelf al een prettige verlofdag! Zonder dan nog te spreken van het altijd ontroerend moment dat men de ‘bloemenstad’ bereikt. Als de legende juist is, dat Julius Caesar op deze plaats de stad stichtte, omdat hij er een geweldig bloementapijt aantrof, en haar de naam ‘Fiori’ gaf (fleur, bloem), dan kan dat niet anders dan juist zijn. Si non è vero, è ben trovato’…Want de omgeving is overweldigend en het licht is er zo intens, dat het me verwondert dat P.P. Rubens en de vele andere Vlaamse Grootmeesters in de schilderkunst, die naar Italië kwam wegens het uitzonderlijk helder licht (naast de Kunst en ander Schoon waarschijnlijk), zich ooit van deze plaats konden losmaken. Deze hemelse indruk wordt nog versterkt door het gevoel van rijkdom dat niet alleen in de lucht hangt, maar ook weerspiegeld wordt in de vele kastelen op de heuvelruggen, of in de prachtige villa’s der patriciërs rondom. Firenze is de uit het water rijzende Venus van Boticelli onder de Italiaanse steden, en gelijktijdig de Madonna van Michel Angelo.
Firenze! Waarmee onze Vlaamse kunststeden in de Middeleeuwen niet alleen de rijkdom deelden, maar ook de fierheid en de koopmansgeest! Toscane is nog altijd een begrip, wereldwijd – en voor Vlaanderen daagt de zonne in ’t Oosten….
Die koopmansgeest heeft Vlaanderen, na eeuwen verslaving, er thans eindelijk weer (bijna) boven op gebracht. Maar de fierheid die we terugvinden in onze belforten en kathedralen, ligt nog altijd gekneveld onder vreemde arrogantie!
*************
Vlaamse Meesters op Zegetocht in Florence,
was de kop van het artikel in Trouw, en als zo iets geschreven wordt door Nederlanders is dat dubbel zo veel waard! Want het beklemtoont een beetje onze verbondenheid doorheen de tijden van voor die onzalige godsdienstoorlogen. Wij, in het Zuiden moesten van ‘Spanje’ Rooms blijven, zij, in het Noorden hadden de vrijheid om hun geweten te volgen….Vele van onze beste (en rijkste) krachten ontvluchtten onze landen in een stroom van bloed – werden Nederlanders – en zij die het hoofd bogen en bleven, ‘werden dom gehouden door de Pastoor, en arm door de Baron’…
Maar ik wijk af. Want de daad bij het woord voegend weerspiegelde Trouw meteen der Ouderen Glorie door een zwierige rondgang aan te bieden in het Palazzo Pitti, en vooral in de ‘Galeria degli Uffizi’, het wereldberoemde museum waar al wat het mensdom aan moois heeft voortgebracht, verzameld wordt. Gewoonlijk geraak je er bijna niet binnen, door de eeuwige drukte, die al begint zo gauw U de binnenstad bereikt. Want Firenze is meteen een openlucht museum…en dat zal de stroom toeristen geweten hebben…De terrasjes aan de Arno-rivier zijn maar al te dikwijls een laatste toevluchtsoord voor rust en verpozing. (1)
Voor iedere Italie-liefhebber die iets meer wil dan de gewone stadsgids, kan ik het boek ‘Firenze, anecdotisch” van Luc Verhuyck aanraden. (Athenaeum-Polak & Van Gennep Amsterdam 2001 ISBN 90 253 5889 6/NUR 512 Zie www. klassieken.nl . Het is een pareltje!) Voor romantische zielen is er ook nog ‘Toscane, een moteraire ontdekkingsreis’ door Patrick Lateur. Davidsfods – Het Spectrum ISBN 90-806759-1-1 NUR 471
Tijd om de auteur Cees Strauss, en TROUW, terug aan het woord te laten.
Italianen claimen graag dat zij onder aanvoering van Michelangelo, Rafael en Leonarda da Vinci de renaissance hebben bedacht. Een Nederlands kunstinstituut in Florence toont nu aan dat de basis voor de ‘wedergeboorte’ van de kunsten al in Vlaanderen werd gelegd. Een expositie in het hol van de leeuw.
In de Nederlandse, vaak nog uit de Middeleeuwen daterende heraldiek speelt de leeuw als symbool van trots, moed en kracht en ook trouw een grote rol. Laat-middeleeuwse schilders die veelal voor de kerk of de adelstand actief waren, verwerkten het beestje maar wat graag in hun voorstellingen.
Het leidt ertoe dat de leeuw bijna als een schoothondje zijn aanhankelijkheid aan zijn baas of bazin moet tonen. Echt wild en exotisch is het beest dan ook helemaal niet als Jan van Eyck het opneemt in zijn schilderij waarin hij een studerende Jeronymus in zijn werkcel afbeeldt. De heilige laat zich flankeren door zowat alles wat hem van pas kan komen — van boeken, wiskundige instrumenten tot een tijdmeter in de vorm van een zandloper. En natuurlijk ligt het leeuwenbeest onder voet-of handbereik bij hem.
De Italiaanse schilder Domenico Ghirlandaio (1440-1494) blijkt zeer geïnspireerd te zijn door deze en soortgelijke schilderingen van Van Eyck. Hij kopieerde (liet zich althans door hem inspireren) de Vlaamse meester ministens één keer op een fresco dat in de Chiesa di Ognissanti in Florence is te zien. Ghirlandaio handhaaft zowat alle attributen waarmee Jeronymus zich bij Jan van Eyck omringt, maar laat de leeuw opvallend genoeg achterwege.
De hele context van de schrijvende figuur, die daarbij uiterst reflecterend bezig is (bij Van Eyck leest hij) is trouwens sterk afwijkend. Van Eyck kiest voor een klop-kiop eiken kabinet met een manshoge lambrisering. Ghirlandaio steekt de heilige in een rijke draperie, textiel dat ook aan de muur en over de werktafel hangt.
De schildering die zich op een los muurfragment bevindt, is kortelings overgebracht naar het Palazzo Pitti, niet zo ver van de Arno waar de Ognissanti ook overheen kijkt. Met de Van Eyck zijn dit twee bewijsstukken voor een tentoonstelling die op solide wijze betuigt dat de sterke vernieuwingsdrang van de zogeheten Italiaanse primitieven al een begin vond in de Vlaamse schilderkunst die zich in Brugge concentreerde.
Het is met name de stad Brugge waar een schilderkunst werd ontwikkeld die vervolgens een zegetocht door Italië maakte — althans volgens de samenstellers van het NIKI (onder wie Bert Meijer voor de schilderijen en Wouter Kloek, die de tekeningen in het Uffizi voor zijn
rekening nam), het kunsthistorische instituut dat met Florence een vooruitgeschoven baken midden in de Italiaanse wetenschappelijke wereld aan de gang houdt. De kennis die het jubilerende instituut (dat in 1958 werd opgericht door een groepje eminente kunsthistorici, onder wie Frits Lugt, Godefridus Hoogewerff en Jan van Gelder) in Florence genereert, heeft een geweldige uitstraling, zowel naar het eigen land als naar Italië.
In Brugge gebeurde het allemaal in de l5de eeuw. Artistiek, maar in de eerste plaats economisch beleefde de stad, die toen nog een rechtstreekse verbinding met de Noordzee had, een enorme bloei. Zoals er nu banken zijn die hun hoofdkantoor op strategisch goede plekken willen vestigen, zo was dat in de late Middeleeuwen ook. Onder de beroemdste bankhuizen bevond zich ook een filiaal van de Medici.
Deze adellijke familie had Florence uitgekozen als het centrum van haar vele economische activiteiten, maar was er bepaald niet vies van om ver van huis nevenactiviteiten te ondernemen die met Italiaans geld (florentijnen) betaald werden. Niet voor niets is het wapen van de Medici, dat overigens door de eeuwen heen vaak veranderde, een veld met een aantal bollen die waarschijnlijk geldbuidels moeten voorstellen.
Nota van mij: neen, volgens de overlevering zouden het pillen zijn, die verwijzen naar het medisch beroep van de stamvaders der Medici….
Behalve dat ze gek op geld waren, hadden de Medici passie voor kunst en cultuur. Ze lieten in het hart van de stad de prachtigste palazzi aanleggen (zie het beroemde Medici-Riccardi-paleis) waarvoor de ene na de andere grote meester werd aangekocht. De verzamelwoede van Cosimo en Lorenzo met de bijnaam de Schitterende was legendarisch. Maar zoals dat altijd gaat, wekten de Medici met hun artistieke mecenaat ook veel jaloezie. Met name kooplieden die niet tot de adelstand konden worden verheven, vonden in de schilderkunst, althans in het aankopen ervan, een goede uitlaatklep voor hun gevoelens jegens de aristocratie.
Voor de Medici werkte Tommaso Portinari in Brugge. Het is aan hem te danken dat de Florentijnse schilders geattendeerd werden op de hernieuwde schilderkunst van twee- en drieluiken in Brugge.
Het beroemde Portinari-triptiek dat op zijn voorstel door Hugo van der Goes werd geschilderd, kwam al in 1483 in een Florentijnse kerk (de kerk van het Hospitaal van de Santa Maria Nuova) terecht. Daar vormde het een onuitputtelijke bron van bestudering voor ieder die zich door het werk voelde aangetrokken. Het werk is later door de Italiaanse staat aangekocht voor de Uffizi-collectie, zodat het voor een nog breder publiek toegankelijk is.
Net als zijn collega’s Tani en Baroncelli gaf Portinari opdrachten om zich te laten portretteren. Eén schilder stak er in Brugge met kop en schouders boven uit: Hans Memling. Hij vernieuwde het portret door er onder meer een landschap achter te zetten en het heel realistisch en minutieus weergeven van de sitter.
Waren Memlings werken eenmaal in Florence beland, dan waren de loftuitingen niet van de lucht. Op de tentoonstelling wordt aangetoond dat minstens één grote meester, namelijk Rafael, van Memlings verworvenheden heeft geprofiteerd. In zijn Ritratto Virile blijft hij heel dicht bij zijn grote voorbeeld, maar versterkt hij de exceptionele kwaliteiten van zijn voorbeeld door zelf naar monumentaliteit te streven.
Het zijn niet uitsluitend Memlings portretten die in Italië van grote invloed waren. Ook zijn religieuze voorstellingen (Cosimo schonk de Maria Nuovo een Christuspassie) trokken flink de aandacht. Zo is van Gaspare Sacchi, die tussen 15 17 en 1536 in Imola actief was, bekend dat hij de panoramische opbouw voor het Lijdensverhaal met al zijn rijke detailleringen in een Passione di Cristo toepaste. Religie bleef boven alles het hoofdonderwerp van zowel de Brugse als de Florentijnse schilders. Ook al kregen ze hun opdrachten van edelen of rijk geworden burgers, de meeste werken waren uiteindelijk bestemd voor de kerken.
De invloed van de Brugse schildersschool neemt af als de schilderkunst meer werelds wordt, en zeker na 1580, als de Antwerpenaren huis en haard moeten verlaten op vlucht voor de Spanjaard. Brugge’s rol op economisch vlak is dan al lang voorbij en daarmee verdwijnen de nauwe relaties met Florence. Wat daar overblijft, is een formidabele hoeveelheid kunst die voorlopig in kerken en palazzi werd bewaard. De staat maakte ondertussen van de Uffizi, en in mindere mate van de Pitti
(zo genoemd naar de aristocratische familie die er resideerde), een ware uitstalkast van de schoonste kunsten.
Nu nog kun je in Italië horen dat in Florence een nieuw soort schilderkunst tot stand kwam. Nu de bewijzen van het tegendeel er letterlijk naast hangen, is ook die mythe ontkracht.
Expositie in de Uffizi
‘Florence en de oude Nederlanden: dialoog tussen kunstenaars als Jan van Eyck en Ghirlandaio, Memling en Rafael 1430-1530’,
t/m 26 okt. Palazzo Pitti in Florence, di-zo 8.15 - 18.50 uur, ma gesloten.
In het tekeningenkabinet van de Uffizi worden t/m 2 sep. tekeningen uit de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden uit eigen bezit getoond. Beide tentoonstellingen, die door het NIKI in Florence (Nederlands Interuniversitair Kunsthistorisch Instituut) zijn opgezet, maken deel uit van het ‘Festival Olandiamo’.
Het boek ‘Firenze, Anecdotisch’ (472 blz) leest als een TGV van de 2de Generatie. Op blz 30, over de Arno-rivier, ontmoet U Césare Borgio, de zoo, van de Spanjaard, Il Borgo, Paus Alexander VI, en het universeel genie Leonardp da Vinci. We schrijven 1509 en da Vinci moest van des Pausen zoon de bevaarbaarheid nagaan en verbeteren..De kaarten worden, God-weet-hoe, in Windsor Castle bewaard…Op blz 32, over de omgeving van Firenze, ontmoet U de Franse auteur en Nobelprijswinnaar (1921) Anatole France, die in zijn boek ‘Le Lys Rouge’ schreef: “Nergens is de natuur zo subtiel, elegant en fijn. De God die de heuvels van Florence heeft gemaakt, was een kunstenaar. Oh! Hij was juwelier, graveur, beeldhouwer, bronsgieter en schilder, hij was een Florentijn! “
De rode lelie verwijst naar het stadswapen, en speelt zich dan ook voornamelijk in Florence af. Hij kreeg op de heuvels in 1955 dan ook een borstbeeld.
Volgens een Paus uit die tijden (maar het was een di Medici..) was Firenze zelfs het Vijfde Element! Naast aarde – water – vuur – lucht…
O Ja! Het is U toch al opgevallen, dat de stamvader van de florijn (ander woord voor de Nederlandse gulden, die altijd als Fl. werd afgekort…) zijn wortels had in Firenze? Door de Euro echter zal die nu wel rap in de vergetelheid geraken….
Op Blz 221 leest U het verband tussen ‘La Reine Margot’ en de Medici….Op Blz 218 en 271 leest U hoe een Catharine di Medici, gehuwd op 14)jarige leeftijd met de Koning van Frankrijk en dus Koningin van Frankrijk, op 23 en 24 Augustus 1572 in Parijs 20.000 Hugenoten liet ombrengen, om zo te beletten dat deze in de Zuidelijke Nederlanden, waar de Hertog van Alva huis hield, hun geloofsgenoten zouden ter hulp snellen…Deze gebeurtenis is bekend als de Bloedbruiloft, of de Sint Bartolomeüsnacht….Tja, inderdaad, als ‘s Pausen dienaressen (met veel geld) proberen de Geschiedenis naar hun hand te zetten…
Op Blz 291 verneemt U waar vandaan de ‘lasagne’ komt, en op Blz 415 waar vandaan de uitdrukking komt ‘paljasse parterre’, maar dat zullen de arme gevangenen misdadigers (ook politieke gevangenen, toen al!), in de kelders van de Torre della Paliazzi u niet meer navertellen: ze hokten er, lijk varkens in hun eigen uitwerpselen, op stro (pallio, de la paille, stro), tot de dood er op volgde….
De ontroerendste liefdesgeschiedenis, Romea en Julietta waardig, vindt U eveneens op Blz 415, maar de eer om die na te vertellen, laat ik aan Luc Verhuyck.
In het tweede boek dat ik reeds vermeldde, Toscane, een literaire ontdekkingsreis, vindt U op Blz 143 het ware verhaal van Pinocchio, in het geboortedorp Colodi van de schrijver Carlo Lorenzini, in de Toscaanse bergen….Op Blz 274 vinden we Titus Livius terug aan het Trasimeense meer, waar Hannibal, in het plaatsje dat sindsdien heel toepasselijk Sanguineto werd genoemd, de Romeinse legioenen van Flaminius versloeg…
Nog iets. Over ‘de andere kant van Firenze’…. U weet toch dat Laornado da Vinci, als dank voor bewezen diensten, uiteindelijk levenslang verbannen werd uit zijn vaderstad? Hij sleet zijn laatste levensjaren in dienst van de Franse koning, ergens in een van de kastelen van de Loire….
Waarlijk, Firenze is meer dan de Ponte Vecchio….
.SLN 21/12/2008
****************
Abonneren op:
Posts (Atom)