WIE WEET NOG DE JUISTE WEG

WIE WEET NOG DE JUISTE WEG (Slot)

DM
De vergoelijking….Een beetje stelen mag….Anderen stelen ook….Het is allemaal niet zo erg! Visa-schandaal? Is louter politieke afrekening!Ten koste zelfs van enkele politieke carrières! Misbruik van voorkennis: ach! zo banaal! Het Land moet toch bestuurd worden! Maar Frank Van Hecke en die 5 lijntjes over vermeende allochtone grafschenners: dat pas is halsmisdaad!
Lieve Bettina en haar Aimé logeerden in luxehotels? Ja, et alors! Ze bespaarden waar ze konden, door namelijk één kamer te boeken, in plaats van twee…


Die feiten tegen Bettina wogen toch wel héél licht

Luckas Vander Taelen beticht sommige media van commercie en populisme in de keuze van hun primeurs. Vander Taelen is freelance regisseur. Om de twee weken schrijft hij een bijdrage voor De Gedachte.

De defenestratie van Bettina Geysen bij VlaamsProgressieven (Vl.Pro), de vermeende handel met voorkennis in aandelen door de familie De Gucht of de uitgelekte relatie tussen VB-kopstukken Van Hecke en Morel: volgens Luckas Vander Taelen heeft het niets met onderzoeksjournalistiek te maken. 'In het beste geval is de enige motivatie louter commercieel.'

De Vlaamse politiek zal het verder moeten doen zonder Bettina Geysen. De kans dat ze na haar defenestratie uit de VlaamsProgressieven een scheurpartij zal oprichten, kan als eerder gering ingeschat worden.

Maar waarom is Bettina eigenlijk opgestapt? Haar positie was naar verluidt onhoudbaar geworden na een artikel in een tijdschrift over onkostennota's uit haar VRT-tijd. Bettina Geysen treedt af als voorzitster van een Vlaamse politieke partij omdat ze in haar vorige functie te vaak in dure restaurants heeft gegeten en in te dure hotels heeft gelogeerd.

Vreemd dat zoiets nu verschijnt. Geysen wordt niet bekritiseerd omwille van haar onvermogen om de VlaamsProgressieven op de politieke kaart te zetten. Net zomin als zij of haar partner Aimé Van Hecke, de voormalige VRT-baas, afgerekend worden op hun beleid bij de openbare omroep. Daar zou wel één en ander over te schrijven zijn. Maar neen, met inhoud heeft dit niets te maken.

Het doet terugdenken aan de Visa-affaire van een paar jaar geleden. Toen werd het ook voorgesteld alsof het deksel van de beerput gerukt was en het Antwerpse schepencollege een bende profiteurs was. Achteraf bleek het toch allemaal zo erg niet. Maar de opgeklopte schandaalsfeer betekende wel het einde van een paar politieke carrières.

Nieuw is dit fenoneem niet. In de jaren dertig probeerde Léon Degrelle 'de augiasstal' van de Belgische politiek met 'de bezem uit te kuisen' door de vermeende spilzucht van de 'corrupte politici' aan te klagen. Aimé Van Hecke en Tony Mary hadden bijwijlen waarschijnlijk wel last van enige hoogmoed en normenvervaging. Maar dat Geysen daar nu het slachtoffer van is geworden, kan op zijn minst als ironisch worden beschouwd. Wie de haar ten laste gelegde feiten objectief analyseert, kan niet anders dan besluiten dat die toch wel heel licht wegen. Bizar is ook dat nergens wordt opgemerkt dat de liefdesrelatie tussen Geysen en Van Hecke tenminste een positief collateraal effect op de onkostennota's had omdat beide directieleden hun dure hotelkamers deelden.

Maar daarover gaat het niet. Net zomin dat het echt belangrijk is te weten of Karel De Gucht iets aan zijn vrouw heeft gezegd over wat er met Fortis zou gaan gebeuren. Of dat Frank Vanhecke een verhouding zou hebben met Marie-Rose Morel. Met onderzoeksjournalistiek heeft dit niets te maken.

Seneca stelde lang geleden de enige belangrijke vraag die men zich moet stellen bij het lezen van dit soort journalistiek: "Cui prodest... Wie heeft er voordeel bij?" In de eerste plaats de tijdschriften en kranten zelf die uitpakken met deze 'onthullingen' en zichzelf en hun lezers wijsmaken dat ze met relevante onderzoeksjournalistiek bezig zijn. Terwijl in het beste geval hun enige motivatie louter commercieel is: het zijn moeilijke economische tijden en hoofdredacteurs die willen overleven moeten hun verkoopcijfers hoog houden. Daarom publiceren ze maar al te graag de smeuïge schandalen die hen aangereikt worden door malafide personnages met een eigen agenda. En zo gaat de journalistieke serieux ten onder, ten meerdere eer en glorie van de commercie en van het politiek populisme...

Weten de redacties dan niet dat ze hierbij op een nauwelijks verdoken manier gemanipuleerd worden? Betttina Geysen moest geliquideerd worden als voorzitster van de Vl. Pro omdat ze er daar een potje van had gemaakt, maar niemand in de partij had blijkbaar de moed om dat openlijk te zeggen. Ik zou meer geïnteresseerd geweest zijn in een kritisch artikel over haar beleid bij de VRT of over wie er verantwoordelijk was bij Spirit voor de totale miscast van Bettina als voorzitter. Maar dat vergt natuurlijk meer journalistieke moed dan het publiceren van gelekte onkostennota's

Psst. Nog een laatste woord over MRM en ‘het Koningskoppel’…Al ergens gelezen dat Streepke zelf zijn poten niet kon thuishouden? Van rancune gesproken…Wat een kans laat MRM niet liggen om hem daarmee in te peperen! Ook al iets gelezen in de boekskens of in de kwakrantenkwaliteit over de buiklandingen van de Vadder & Cools in ‘De Keien v/d Wetstraat’ van 21/11? Het was het debat van de Ongelijke Kansen! Kijk mensen, politiek talent? Is meer en meer uitsluitend te vinden bij het Vlaams Belang, de Partij der Onkreukbaren